An Entity of Type: Thing, from Named Graph: http://dbpedia.org, within Data Space: dbpedia.org

Abū Manṣūr Muwaffaq Harawī (Arabic/Persian: أبو منصور موفق هروي) was a 10th-century Persian physician. He flourished in Herat (modern-day Afghanistan), under the Samanid prince Mansur I, who ruled from 961 to 976. He was apparently the first to think of compiling a treatise on materia medica in Persian; he travelled extensively in Persia and India to obtain the necessary information.

Property Value
dbo:abstract
  • أبو منصور الموفق بن علي الهروي كيميائي مسلم، عاصر الأمير الذي حكم فيما بين (350هـ - 365هـ)، وكان صديقًا مقربا إليه. وكان من عباقرة علماء المسلمين في علم الكيمياء، إذ أولى كل اهتمامه بالأمور التي تتعلق بحياة الناس اليومية، مثل الحصول على مادة لاحمة للعظام، أو مادة تستعمل لصبغ الشعر، وغيرها. يقول عنه جورج سارتون في كتابه : «إن أبا المنصور الموفق كان علامة زمانه فأعطى تعريفا وافيا لأكسيد النحاس[؟] والأنتيمون "حجر الكحل" وطريقة استعمالهما في الحياة اليومية». لقد كان أبو المنصور الموفق من العلماء الواقعيين الذين يؤمنون بالحقيقة لا بالخرافة، ولذا فقد جعل كل تجاربه واهتماماته منصبا على الأمور التي تهم الناس في حياتهم اليومية، بعيدا عن الخرافات التي صاحبت مهنة الكيمياء في عصره. وقد استفاد الناس من تجاربه هذه وابتكاراته الكيماوية أفضل استفادة من الناحيتين المادية والاجتماعية، فكان إذا توصل إلى تحضير دواء يمكن استخدامه، يسارع إلى إخراجه للأسواق ليقبل عليه الناس، فيربح من بيعه كثيرا ويشتري بذلك آلات وأدوات ومواد جديدة تساعده في بحوثه وتجاربه الجديدة. كان من هذه الابتكارات والإنجازات في مجال الكيماويات والأدوية التي ما زالت تنسب له حتى الآن، خاصة ما كان منها متعلقا بعلم الكيمياء الطبية. فقد قام بتحضير مادة قوامها الجير الحي لتنظيف الجلد من الشعر واكتسابه بريقا ولونا يميل إلى الاحمرار، ونصح بتسخين النحاس المؤكسد بشدة لينتج مادة سوداء يستعملها الإنسان ليكسب شعر رأسه لونا أسود لامعا. كما اكتشف مادة لاحمة للعظام تستعمل في معالجة الكسور، وذلك بتسخين كبريتات الكاليسيوم ومزج الناتج بزلال البيض.ولقد ساعد أبا المنصور الموفق في تجاربه العلمية هذه أنه كان عارفا بعلوم اليونان وحجة في المعارف السريانية والهندية والفارسية. كما كان صابرا على طلب العلم والدرس والتدقيق والتمحيص، ومحبا للسفر بحثا عن علماء الكيمياء المعروفين ليأخذ منهم ويتعلم على أيديهم، حتى أضحى موسوعة في علم الكيمياء. ويعد كتابه الأبنية في حقائق الأدوية من أهم الكتب التي نصت على إنتاجه. فقد شمل الكثير من المعلومات عن خواص العقاقير والأدوية وطرق الحصول عليها. (ar)
  • Abu Mansur Muvaffak Harawi —persa: ابو منصور موفق هروی— més conegut simplement com a Muvaffak fou un metge del segle x documentat a Herat, a l'actual Afganistan, al servei del príncep samànida Mansur ibn Nuh, que va governar del 961 al 976. Fou aparentment el primer en pensar de compilar un tractat de materia medica en persa; va viatjar extensament per Pèrsia i Índia per obtenir la informació necessària. Abu Mansur va distingir entre el carbonat de sodi i el carbonat de potassi, i sembla haver tingut algun coneixement sobre el , l'òxid de coure(II), l'àcid silícic i l'antimoni; va saber els efectes tòxics del coure, la depilació i la composició del guix de Paris i el seu ús quirúrgic. El Llibre dels remeis és l'única recopilació que n'ha restat. Escrit entre 968 i 977, duu per títol کتاب الابنیه عن حقائق الادویه, Kitab al-Abnyia 'an Haqa'iq al-Adwiya, i és l'obra de prosa més vella en persa modern. Tracta 585 remeis (dels quals 466 derivats de plantes, 75 de minerals, 44 d'animals), que va classificar en quatre grups segons la seva acció. La còpia més antiga conservada és de 1026 i fou escrita per Asadi Toosi, un poeta famós; es conserva a la . En aquesta còpia l'escriptor prega per la salut de Muvaffak i això mostra que seguia viu el 1026, per la qual cosa la suposició dels orientalistes sobre que fou contemporani del samànida Mansur ibn Nuh és errònia. Diu en la introducció del llibre que ha utilitzat llibres científics tradicionals anteriors. (ca)
  • Abū Manṣūr Muwaffaq Harawī (Arabic/Persian: أبو منصور موفق هروي) was a 10th-century Persian physician. He flourished in Herat (modern-day Afghanistan), under the Samanid prince Mansur I, who ruled from 961 to 976. He was apparently the first to think of compiling a treatise on materia medica in Persian; he travelled extensively in Persia and India to obtain the necessary information. Abu Mansur distinguished between sodium carbonate and potassium carbonate, and seems to have had some knowledge about arsenious oxide, cupric oxide, silicic acid, and antimony; he knew the toxicological effects of copper and lead compounds, the depilatory vertue of quicklime, the composition of plaster of Paris, and its surgical use. (en)
  • Abu Mansur Muwaffaq (auch Abu Mansur Muvaffak Harawi, persisch ابو منصور موفق هروی, DMG Abū Manṣūr Muwaffaq Harawī), war ein berühmter persischer Arzt und Pharmakologe des 10. Jahrhunderts. Er wirkte in Herat, Iran, unter dem Samanidenprinzen al-Malik al-Muzaffar al-Amir as-Sadid Abu Salih Mansur (I.) b. Nuh, der von 961 bis 976 regierte. Bedeutung erlangte er vor allem durch die Erstellung einer Abhandlung über die Materia medica auf Persisch, zu deren Verwirklichung er durch ganz Persien und Indien reiste, wo er die notwendigen Informationen zusammentrug. Zwischen 965 und 977, schrieb er das Buch der Rechtsmittelrichtlinie (Kitab al-Abnīya ʿan ḥaqā’iq al-adwīya), die älteste Prosa-Arbeit in modernem Persisch. Es behandelt als Arzneimittelverzeichnis 585 Heilmittel, von denen 466 von Pflanzen, 75 von Mineralien und 44 von Tieren stammen, je nach ihrer Wirkung in vier Gruppen. Abu Mansur unterschied zwischen Natriumcarbonat und Kaliumcarbonat, und schien einiges Wissen über Arsen(III)-oxid, Kupfer(II)-oxid, Kieselsäure und Antimon zu haben; er kannte ferner die toxikologische Wirkung von Kupfer und Blei-Verbindungen, die enthaarende Wirkung von Calciumoxid sowie die Zusammensetzung von Gips und dessen chirurgischen Gebrauch. (de)
  • Abu Mansur Muvaffak Harawi (persan : ابو منصور موفق هروی) est un médecin persan du Xe siècle.Il a vécu à Hérat, en Perse (Afghanistan ), à la cour du prince samanide Mansour ibn Nuh (961-976). Après avoir voyagé en Perse et en Inde pour obtenir des informations, Muvaffak écrit entre 968 et 977 un traité de pharmacologie, le Livre des remèdes (کتاب الابنیه عن حقائق الادویه, Kitāb al-Abnīyat ʿan ḥaqāʾiq al-adwiya). C'est le plus ancien document encore existant en prose rédigé en persan moderne ; deux copies sont encore préservées, dont une à la Bibliothèque nationale autrichienne. Il traite de 585 médicaments (dont 466 sont dérivés de plantes, 75 de minéraux, de 44 des animaux), classés en quatre groupes en fonction de leur action. Abu Mansur distingue le carbonate de sodium du carbonate de potassium, et semble avoir eu une certaine connaissance de l'anhydride arsénieux, oxyde de cuivre, acide silicique et antimoine. Il connaissait les effets toxicologiques du cuivre et du plomb combinés, les vertus dépilatoires de la chaux vive, la composition du plâtre et son utilisation chirurgicale. (fr)
dbo:wikiPageID
  • 1767004 (xsd:integer)
dbo:wikiPageLength
  • 3761 (xsd:nonNegativeInteger)
dbo:wikiPageRevisionID
  • 1112690717 (xsd:integer)
dbo:wikiPageWikiLink
dbp:wikiPageUsesTemplate
dcterms:subject
rdf:type
rdfs:comment
  • أبو منصور الموفق بن علي الهروي كيميائي مسلم، عاصر الأمير الذي حكم فيما بين (350هـ - 365هـ)، وكان صديقًا مقربا إليه. وكان من عباقرة علماء المسلمين في علم الكيمياء، إذ أولى كل اهتمامه بالأمور التي تتعلق بحياة الناس اليومية، مثل الحصول على مادة لاحمة للعظام، أو مادة تستعمل لصبغ الشعر، وغيرها. يقول عنه جورج سارتون في كتابه : «إن أبا المنصور الموفق كان علامة زمانه فأعطى تعريفا وافيا لأكسيد النحاس[؟] والأنتيمون "حجر الكحل" وطريقة استعمالهما في الحياة اليومية». (ar)
  • Abu Mansur Muvaffak Harawi —persa: ابو منصور موفق هروی— més conegut simplement com a Muvaffak fou un metge del segle x documentat a Herat, a l'actual Afganistan, al servei del príncep samànida Mansur ibn Nuh, que va governar del 961 al 976. Fou aparentment el primer en pensar de compilar un tractat de materia medica en persa; va viatjar extensament per Pèrsia i Índia per obtenir la informació necessària. (ca)
  • Abū Manṣūr Muwaffaq Harawī (Arabic/Persian: أبو منصور موفق هروي) was a 10th-century Persian physician. He flourished in Herat (modern-day Afghanistan), under the Samanid prince Mansur I, who ruled from 961 to 976. He was apparently the first to think of compiling a treatise on materia medica in Persian; he travelled extensively in Persia and India to obtain the necessary information. (en)
  • Abu Mansur Muwaffaq (auch Abu Mansur Muvaffak Harawi, persisch ابو منصور موفق هروی, DMG Abū Manṣūr Muwaffaq Harawī), war ein berühmter persischer Arzt und Pharmakologe des 10. Jahrhunderts. Er wirkte in Herat, Iran, unter dem Samanidenprinzen al-Malik al-Muzaffar al-Amir as-Sadid Abu Salih Mansur (I.) b. Nuh, der von 961 bis 976 regierte. Bedeutung erlangte er vor allem durch die Erstellung einer Abhandlung über die Materia medica auf Persisch, zu deren Verwirklichung er durch ganz Persien und Indien reiste, wo er die notwendigen Informationen zusammentrug. (de)
  • Abu Mansur Muvaffak Harawi (persan : ابو منصور موفق هروی) est un médecin persan du Xe siècle.Il a vécu à Hérat, en Perse (Afghanistan ), à la cour du prince samanide Mansour ibn Nuh (961-976). Après avoir voyagé en Perse et en Inde pour obtenir des informations, Muvaffak écrit entre 968 et 977 un traité de pharmacologie, le Livre des remèdes (کتاب الابنیه عن حقائق الادویه, Kitāb al-Abnīyat ʿan ḥaqāʾiq al-adwiya). C'est le plus ancien document encore existant en prose rédigé en persan moderne ; deux copies sont encore préservées, dont une à la Bibliothèque nationale autrichienne. Il traite de 585 médicaments (dont 466 sont dérivés de plantes, 75 de minéraux, de 44 des animaux), classés en quatre groupes en fonction de leur action. (fr)
rdfs:label
  • أبو المنصور الموفق (ar)
  • Muvaffak (ca)
  • Muwaffaq (Mediziner) (de)
  • Abu Mansur Muwaffaq (en)
  • Muvaffak (fr)
owl:sameAs
prov:wasDerivedFrom
foaf:isPrimaryTopicOf
is dbo:wikiPageRedirects of
is dbo:wikiPageWikiLink of
is foaf:primaryTopic of
Powered by OpenLink Virtuoso    This material is Open Knowledge     W3C Semantic Web Technology     This material is Open Knowledge    Valid XHTML + RDFa
This content was extracted from Wikipedia and is licensed under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 Unported License