| dbo:abstract
|
- Luo Jialun (traditional Chinese: 羅家倫; simplified Chinese: 罗家伦; pinyin: Luó Jiālún; Wade–Giles: Lo Chia-Luen; December 21, 1897 - December 25, 1969), was the former Chinese Minister of Education, historian, diplomat and political activist. A noted scholar, he was one of the leaders of the May Fourth Movement in 1919. Subsequently, being distinguished as President of various prestigious Chinese universities in the interwar period. In the fall of 1946 he was appointed by the Nationalist Government as China's first Ambassador to India, a full year before India gained sovereignty from the United Kingdom/British Empire. His tenure as Ambassador saw the escalation of the Chinese Civil War and subsequent retreat to Taiwan, of the Nationalist Forces under Chiang Kai-Shek, from whom the Indian Government withdrew diplomatic recognition, according it instead to the victorious Communists under Mao Tse-tung. Luo remained in India till 1952 when he rejoined his family on Taiwan, wherethey had retreated with the Nationalists. He continued to live there in his retirement. On May 29, 2018, the asteroid 204711 Luojialun was named in his honor. In January 2022, the University of Michigan received a calligraphy collection valued at $12 million as a donation from Jialun's family, making it the largest art donation in the university's history to date (en)
- Luo Jialun (ur. 21 grudnia 1897 w , w prowincji Jiangxi, zm. 25 grudnia 1969) – chiński historyk, pedagog, działacz polityczny i folklorysta. Jeden z przywódców Ruchu 4 Maja w 1919 roku. W 1914 roku rozpoczął naukę w Publicznej Szkole Fudan w Szanghaju. Trzy lata później przeniósł się na Uniwersytet Pekiński. W 1919 roku brał udział w wystąpieniach pekińskich studentów, skierowanym przeciwko postanowieniom traktatu wersalskiego (tzw. Ruch 4 Maja). W 1920 roku wyjechał do Stanów Zjednoczonych, gdzie kontynuował naukę. W 1922 roku udał się na studia do Europy; kształcił się na uczelniach angielskich, niemieckich i francuskich. We wrześniu 1928 roku został powołany na stanowisko rektora Uniwersytetu Tsinghua w Pekinie, który miesiąc wcześniej został przejęty przez narodowy rząd Kuomintangu. Luo zreorganizował uniwersytet i wprowadził znaczne reformy, np. przekształcając Uniwersytet Tsinghua w uniwersytet koedukacyjny z regularnym, czteroletnim programem nauczania, rezygnując przy tym z funkcji Uniwersytetu Tsinghua jako szkoły przygotowującej do nauki na uczelniach amerykańskich. Ze stanowiska rektora ustąpił w maju 1930 roku. W latach 1932–41 był rektorem w Nankinie. Po uzyskaniu niepodległości przez Indie w 1947 roku został pierwszym ambasadorem Chin w tym kraju, którym pozostał do czasu uznania przez Delhi ChRL w roku 1949. Sam po zwycięstwie komunistów uciekł na Tajwan. (pl)
- 罗家伦（1897年12月21日－1969年12月25日），字志希，籍貫浙江绍兴，生于江西进贤，中国教育家、历史学家，“五四运动”的命名者。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- 罗家伦（1897年12月21日－1969年12月25日），字志希，籍貫浙江绍兴，生于江西进贤，中国教育家、历史学家，“五四运动”的命名者。 (zh)
- Luo Jialun (traditional Chinese: 羅家倫; simplified Chinese: 罗家伦; pinyin: Luó Jiālún; Wade–Giles: Lo Chia-Luen; December 21, 1897 - December 25, 1969), was the former Chinese Minister of Education, historian, diplomat and political activist. A noted scholar, he was one of the leaders of the May Fourth Movement in 1919. Subsequently, being distinguished as President of various prestigious Chinese universities in the interwar period. In the fall of 1946 he was appointed by the Nationalist Government as China's first Ambassador to India, a full year before India gained sovereignty from the United Kingdom/British Empire. His tenure as Ambassador saw the escalation of the Chinese Civil War and subsequent retreat to Taiwan, of the Nationalist Forces under Chiang Kai-Shek, from whom the Indian Gover (en)
- Luo Jialun (ur. 21 grudnia 1897 w , w prowincji Jiangxi, zm. 25 grudnia 1969) – chiński historyk, pedagog, działacz polityczny i folklorysta. Jeden z przywódców Ruchu 4 Maja w 1919 roku. W 1914 roku rozpoczął naukę w Publicznej Szkole Fudan w Szanghaju. Trzy lata później przeniósł się na Uniwersytet Pekiński. W 1919 roku brał udział w wystąpieniach pekińskich studentów, skierowanym przeciwko postanowieniom traktatu wersalskiego (tzw. Ruch 4 Maja). W 1920 roku wyjechał do Stanów Zjednoczonych, gdzie kontynuował naukę. W 1922 roku udał się na studia do Europy; kształcił się na uczelniach angielskich, niemieckich i francuskich. (pl)
|
