| rdfs:comment
| - De McDonnell Douglas MD-94X was een voorgesteld vliegtuig van de Amerikaanse vliegtuigfabrikant McDonnell Douglas, die later fuseerde met Boeing. Het toestel zou in 1994 in productie worden genomen. De MD-94X zou plaats bieden aan 160 tot 180 passagiers en worden aangedreven door propfans. Het nieuwe ontwerp zou de concurrentie aan moeten gaan met de Boeing 7J7. Ondanks de claim dat het toestel 60% minder brandstof zou verbruiken was de interesse bij de luchtvaartmaatschappijen gering. (nl)
- Il McDonnell Douglas MD-94X fu la designazione di un aereo di linea a motore propfan sviluppato dall'azienda aeronautica statunitense McDonnell Douglas a cavallo degli anni novanta ma che non superò la fase preliminare, rimanendo un progetto senza che ne fosse mai realizzato un prototipo. (it)
- Die McDonnell Douglas MD-94X war ein geplantes Propfan-Flugzeug. Die Planungen begannen im Januar 1986, acht Jahre später sollte das Flugzeug in Produktion gehen. Die MD-94x war als Kurzstreckenflugzeug für 160 bis 180 Passagiere konzipiert, die mit der in Planung befindlichen Boeing 7J7 konkurrieren sollte. Der Bau des Flugzeuges durch McDonnell war vom Ölpreis abhängig. Dieser hätte mindestens bei 1,40 USD pro Gallone liegen müssen. (de)
- The McDonnell Douglas MD-94X was a planned propfan-powered airliner, intended to begin production in 1994. Announced in January 1986, the aircraft was to seat between 160 and 180 passengers, possibly using a twin-aisle configuration. An all-new design that was investigated internally since at least 1984, the MD-94X was developed in the mid-1980s to compete with the similar Boeing 7J7. The price of oil would have to be at least US$1.40 per gallon for McDonnell Douglas to build the plane, though. Configuration was similar to the MD-80, but advanced technologies such as canard noseplanes, laminar and turbulent boundary layer control, side-stick flight control (via fiber optics), and aluminum-lithium alloy construction were under consideration. Airline interest in the brand-new propfan technol (en)
- McDonnell Douglas MD-94X adalah sebuah pesawat sayap rendah (low wing) dalam perencanaan , diperkirakan memulai produksi pada tahun 1994. Pesawat ini memiliki tempat duduk antara 160 dan 180 penumpang dalam konfigurasi tempat duduk yang tidak diketahui. Sebuah desain baru, dikembangkan pada 1980-an untuk bersaing dengan Boeing 7J7 yang serupa. Konfigurasi mirip dengan , tetapi teknologi canggih seperti , dan , sisi- penerbangan (melalui serat optik), dan konstruksi aluminium-lithium alloy sedang dipertimbangkan. (in)
- マクドネル・ダグラス MD-94X (McDonnell Douglas MD-94X)は、マクドネル・ダグラス（現ボーイング）が開発し、1994年からの生産が予定されていたボーイング7J7に対抗するプロップファンエンジンの旅客機である。 開発は1980年代後半に始まった。ライバル機のボーイング7J7と同規模の、最大180名程度の乗客を運べる旅客機として開発が計画された。仕様はMD-80に似ていたがカナード翼や層流翼や渦流境界層制御、(光ファイバー伝送式の)サイドスティック操縦桿、のような先進的な技術の導入が検討されていた。燃費が最大60%抑えられるという主張に航空会社は興味を示したにも関らず、旅客機向けのプロップファン実用化には振動問題があったことや、省燃費の高バイパス比ターボファンエンジンの実用化に伴い、MD-94Xシリーズはボーイング7J7と共に開発中止となった。 同時期にMD-80シリーズの胴体部を用いた100-110名のタイプのMD-91X、150名程度のタイプのMD-92Xも計画され、前者は1991年、後者は1992年からの就航が予定されていた。既存のDC-9とMD-80シリーズも同様にプロップファンエンジンに更新する事も検討された。 エンジンはゼネラル・エレクトリック GE-36やプラット・アンド・ホイットニー/アリソン 578-DXが検討されていた。 (ja)
- O McDonnell Douglas MD-94X foi um avião comercial projetado e utilizaria motores propfan, com previsão de início da produção em 1994. A aeronave acomodaria entre 160 e 180 passageiros em configuração de assentos desconhecida. Um projeto completamente novo, foi desenvolvido no final da década de 1980 para competir com o similar Boeing 7J7. A configuração era similar ao MD-80, mas com tecnologias avançadas sendo consideradas, como a instalação de um Canard, controle de voo em fluxo laminar e em turbulência, controle side-stick (via fibra óptica) e construção de liga de Alumínio-Lítio. O interesse das companhias aéreas na tecnologia do propfan era fraco apesar de alegar 60% de redução no consumo de combustível, levando ao cancelamento do projeto. (pt)
- McDonnell Douglas MD-94X — проект турбовентиляторного авиалайнера, который планировалось запустить в производство в 1994 году. Предполагаемая вместимость самолёта составляла от 160 до 180 пассажиров; компоновка кресел неизвестна. Самолёт разрабатывался в 1980-е годы для конкуренции с подобным Boeing 7J7. Компоновка планёра напоминала MD-80, однако предполагались и новшества в виде переднего горизонтального оперения, управление ламинарным и турбулентным пограничным слоем, боковые ручки управления в сочетании с оптико-волоконной системой передачи сигналов и алюминиевые сплавы в конструкции. Несмотря на предполагавшуюся 60%-ную экономию топлива, интерес авиакомпаний к новой машине оказался незначительным. Это же послужило причиной закрытия проекта Boeing 7J7. (ru)
|
.jpg)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)