| rdfs:comment
| - Publio Ordeonio Lolliano (in greco antico: Πόπλιος Ὁρδεώνιος Λολλιανός, Póplios Ordeónios Lollianós; Efeso, prima del 117 – dopo il 160) è stato un retore e romanziere greco antico. (it)
- Publi Hordeoni Lol·lià, conegut simplement com a Lol·lià (en llatí Publius Hordeonius Lollianus, en grec antic Πόπλιος Ὁρδεώνιος Λολλιανός) fou un famós sofista i retòric grec del temps d'Adrià i Antoní Pius, al segle II. La més important de les seves obres se cita amb tres títols, segons Filòstrat i Suides:
* Τέχνη ῥητορική
* περὶ προοιμίων καὶ διηγήσεων
* περὶ ἀφορμῶν ῥητορικῶν. (ca)
- Ο Πόπλιος Ὁρδεώνιος Λολλιανός (Λατινικά: Publius Hordeonius Lollianus) (2ος αι.) ήταν Έλληνας σοφιστής, ρήτορας και πολιτικός των Αθηνών από την Έφεσο, που έζησε επί Αδριανού και Αντωνίνου Πίου. Αναφέρεται απλά ως Λολλιανός από το Φιλόστρατο και τη Σούδα, αλλά μια αθηναϊκή επιγραφή, που χρονολογείται περίπου από το έτος 142, δίνει το πλήρες όνομά του: Πόπλιος Ὁρδεώνιος Λολλιανός. Ο Λολλιανός καταγόταν από την Έφεσο, και έλαβε την εκπαίδευσή του στη σχολή του . Σύμφωνα με το Φιλόστρατο, ήταν ο πρώτος που διορίστηκε από το κράτος έμμισθος διδάκτωρ σοφιστικής στην Αθήνα, («Λολλιανός δε ό Εφέσιος προύστη μεν τού Αθήνησι θρόνου πρώτος»). Επίσης διορίστηκε «έπί των οπλών στρατηγός», ένα πολιτικό αξίωμα, το οποίο, κατά την αυτοκρατορική περίοδο των Αθηνών, σήμαινε πως ήταν υπεύθηνος για τα τρόφιμ (el)
- Lollianos ist der Verfasser eines antiken Romans in mehreren Büchern mit dem Titel Phönizische Geschichten (altgriechisch Φοινικικά Phoinikiká). Der Roman ist nur in Fragmenten überliefert, dazu gehören ein Teil eines Papyrus-Codex vom Ende des 2. Jahrhunderts sowie Reste eines Prosatextes auf einem Fragment aus Oxyrhynchus, das nicht später als Mitte des 3. Jahrhunderts datiert wird. (de)
- Publio Hordeonio Loliano (en griego Πόπλιος Ὁρδεώνιος Λολλιανός) fue un famoso sofista y retórico griego natural de Éfeso de tiempos de Adriano y Antonino Pío (siglo II). Filóstrato y la Suda se refieren a él con el solo nombre de Loliano, pero una inscripción ateniense de ca. 142 transmite su nombre completo como Publio Hordeonio Loliano. Nació en Éfeso y se educó en la escuela de . Fue la primera persona que ocupó el puesto de profesor de sofística en Atenas. Se le erigieron dos estatuas en Atenas, una en el ágora y la otra en una pequeña arboleda que se dice que él mismo había plantado. (es)
- Publius Hordeonius Lollianus (Ancient Greek: Πόπλιος Ὁρδεώνιος Λολλιανός) (2nd century AD) was a celebrated Greek sophist in the time of Hadrian and Antoninus Pius. Referred to as just Lollianus, by Philostratus, and the Suda,an Athenian Greek inscription, dating from c. 142, gives his full name as Publius Hordeonius Lollianus. He was a native of Ephesus, and received his training in the school of . He was the first person nominated to the professor's chair of sophistik at Athens, where he was appointed General of the Hoplites, a civic office, which, under the emperors, made him food controller for the city. The liberal manner in which he discharged the duties of this office in the time of a famine is recorded with well-merited praise by Philostratus. Two statues were erected to him at Ath (en)
|
| has abstract
| - Publi Hordeoni Lol·lià, conegut simplement com a Lol·lià (en llatí Publius Hordeonius Lollianus, en grec antic Πόπλιος Ὁρδεώνιος Λολλιανός) fou un famós sofista i retòric grec del temps d'Adrià i Antoní Pius, al segle II. Va néixer a Efes i era deixeble de l'assiri Iseu. Va ser el primer a obtenir una càtedra de mestre d'oratòria (un càrrec a compte de l'estat, Δρόνος) a Atenes, i també va ocupar el càrrec de στρατηγὸς ἐπὶ τῶν ὅπλων que era pràcticament una prefectura de l'annona. La correcció en l'exercici d'aquest lloc en temps de fam li va valdre un bell elogi de Filòstrat. Se li van erigir dues estàtues, una a l'àgora i una a un pati d'arbres plantats per ell mateix. La seva oratòria es distingia per la qualitat i riquesa del seu estil i per l'habilitat que mostrava presentant les seves proves, i destacava especialment per la improvisació. Donava als seus alumnes una formació sistemàtica en retòrica i sobre aquest tema va escriure diverses obres. Totes s'han perdut, però en parlen amb freqüència els comentaristes d'Hermògenes de Tars, que probablement en van fer un gran us. La més important de les seves obres se cita amb tres títols, segons Filòstrat i Suides:
* Τέχνη ῥητορική
* περὶ προοιμίων καὶ διηγήσεων
* περὶ ἀφορμῶν ῥητορικῶν. (ca)
- Lollianos ist der Verfasser eines antiken Romans in mehreren Büchern mit dem Titel Phönizische Geschichten (altgriechisch Φοινικικά Phoinikiká). Der Roman ist nur in Fragmenten überliefert, dazu gehören ein Teil eines Papyrus-Codex vom Ende des 2. Jahrhunderts sowie Reste eines Prosatextes auf einem Fragment aus Oxyrhynchus, das nicht später als Mitte des 3. Jahrhunderts datiert wird. Die erhaltenen Fragmente erlauben es nicht, eine durchgehende Handlung auch nur im Ansatz zu rekonstruieren, es wird aber klar, dass der Roman stark vom Typus des idealisierenden Liebesromans abweicht, wie er aus den vollständiger überlieferten Werken des antiken Romans bekannt ist, in dem ein Liebespaar getrennt wird, die Geliebte von Barbaren, Piraten etc. entführt wird, sie bleibt aber stets überaus tugendhaft usw. Der Roman des Lollianos ist sexuell expliziter und enthält darüber hinaus offenbar reichlich Elemente des Sensationellen, des Exotischen und des Übernatürlichen, so wird in einer Szene ein Knabe geopfert und sein Herz von einer Gruppe von Mysten gegessen, es gibt eine Geistererscheinung, eine Entjungferung wird beschrieben, im Verhältnis zum Umfang des überlieferten Materials geschieht Einiges. Die Einordnung bleibt jedoch kontrovers. So wollte Albert Henrichs das Fragment als religiösen Text lesen und sah in der Opferungsszene die mehr oder minder akkurate Beschreibung eines Kultmahles ägyptischer Bukolen, andere ordneten den Roman eher als Beispiel antiker Trivialliteratur ein. Das Romanfragment kann jedenfalls als Beleg für die Existenz eines Typus des griechischen Romans dienen, der Ähnlichkeiten allenfalls zu den Werken des Petronius oder des Apuleius aufweist. Der Name des Autors erscheint am Ende des Papyrus. Man hat die Möglichkeit diskutiert, dass der Autor identisch sei mit dem Rhetor und Sophisten , der in der 2. Hälfte des 2. Jahrhunderts in Athen lehrte. Aber abgesehen von der Namensgleichheit und davon, dass seine Lebenszeit ihn als möglichen Autor nicht ausschließt, spricht im Grunde nur dafür, dass er der einzige bekannte literarisch aktive Träger des Namens ist. (de)
- Ο Πόπλιος Ὁρδεώνιος Λολλιανός (Λατινικά: Publius Hordeonius Lollianus) (2ος αι.) ήταν Έλληνας σοφιστής, ρήτορας και πολιτικός των Αθηνών από την Έφεσο, που έζησε επί Αδριανού και Αντωνίνου Πίου. Αναφέρεται απλά ως Λολλιανός από το Φιλόστρατο και τη Σούδα, αλλά μια αθηναϊκή επιγραφή, που χρονολογείται περίπου από το έτος 142, δίνει το πλήρες όνομά του: Πόπλιος Ὁρδεώνιος Λολλιανός. Ο Λολλιανός καταγόταν από την Έφεσο, και έλαβε την εκπαίδευσή του στη σχολή του . Σύμφωνα με το Φιλόστρατο, ήταν ο πρώτος που διορίστηκε από το κράτος έμμισθος διδάκτωρ σοφιστικής στην Αθήνα, («Λολλιανός δε ό Εφέσιος προύστη μεν τού Αθήνησι θρόνου πρώτος»). Επίσης διορίστηκε «έπί των οπλών στρατηγός», ένα πολιτικό αξίωμα, το οποίο, κατά την αυτοκρατορική περίοδο των Αθηνών, σήμαινε πως ήταν υπεύθηνος για τα τρόφιμα της πόλης και της αγοράς σίτου. Η φιλελεύθερη στάση του στην άσκηση των καθηκόντων του κατά τη διάρκεια ενός λιμού, καταγράφεται μετά επαίνου από το Φιλόστρατο. Δύο αγάλματά του στήθηκαν στην Αθήνα, ένα στην αγορά, και το άλλο σε ένα μικρό άλσος, το οποίο λέγεται ότι φύτευσε ο ίδιος. Ως ρήτορας, ο Λολλιανός διακρίνεται για τη δεξιοτεχνία με την οποία παρουσίαζε τις αποδείξεις, και από τον πλούτο του λόγου του. Ήταν ιδιαίτερα ικανός στις αυτοσχέδιες ομιλίες, και έδωσε στους μαθητές του συστηματική εκπαίδευση στη ρητορική, για την οποία έγραψε πολλά έργα, τα οποία έχουν όλα χαθεί, αλλά αναφέρονται συχνά από τους σχολιαστές στον Ερμογένη, ο οποίος μάλλον έκανε μεγάλη χρήση τους.* (el)
- Publio Hordeonio Loliano (en griego Πόπλιος Ὁρδεώνιος Λολλιανός) fue un famoso sofista y retórico griego natural de Éfeso de tiempos de Adriano y Antonino Pío (siglo II). Filóstrato y la Suda se refieren a él con el solo nombre de Loliano, pero una inscripción ateniense de ca. 142 transmite su nombre completo como Publio Hordeonio Loliano. Nació en Éfeso y se educó en la escuela de . Fue la primera persona que ocupó el puesto de profesor de sofística en Atenas. Se le erigieron dos estatuas en Atenas, una en el ágora y la otra en una pequeña arboleda que se dice que él mismo había plantado. La oratoria de Loliano se caracterizaba por la habilidad con que presentaba sus pruebas y la riqueza de su estilo: destacaba especialmente en la improvisación. Daba a sus alumnos una formación sistemática en retórica, tema sobre el que escribió varias obras. Todas se perdieron, pero a menudo se refieren a ella los comentaristas de Hermógenes, quien probablemente había hecho una uso intensivo de ellas. (es)
- Publius Hordeonius Lollianus (Ancient Greek: Πόπλιος Ὁρδεώνιος Λολλιανός) (2nd century AD) was a celebrated Greek sophist in the time of Hadrian and Antoninus Pius. Referred to as just Lollianus, by Philostratus, and the Suda,an Athenian Greek inscription, dating from c. 142, gives his full name as Publius Hordeonius Lollianus. He was a native of Ephesus, and received his training in the school of . He was the first person nominated to the professor's chair of sophistik at Athens, where he was appointed General of the Hoplites, a civic office, which, under the emperors, made him food controller for the city. The liberal manner in which he discharged the duties of this office in the time of a famine is recorded with well-merited praise by Philostratus. Two statues were erected to him at Athens, one in the agora, and the other in the small grove which he is said to have planted himself. The oratory of Lollianus was distinguished by the skill with which he brought forward his proofs, and by the richness of his style: he particularly excelled in extempore speaking; He gave his pupils systematic instruction in rhetoric, on which he wrote several works. These are all lost, but they are frequently referred to by the commentators on Hermogenes, who probably made great use of them. (en)
- Publio Ordeonio Lolliano (in greco antico: Πόπλιος Ὁρδεώνιος Λολλιανός, Póplios Ordeónios Lollianós; Efeso, prima del 117 – dopo il 160) è stato un retore e romanziere greco antico. (it)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)