| rdfs:comment
| - Ācārya Bhadrabāhu (c. 367 - c. 298 BC) was, according to the Digambara sect of Jainism, the last Shruta Kevalin (all knowing by hearsay, that is indirectly) in Jainism . He was the last acharya of the undivided Jain sangha. He was the spiritual teacher of Chandragupta Maurya, the founder of Maurya Empire. According to the Digambara sect of Jainism, there were five Shruta Kevalins in Jainism - Govarddhana Mahamuni, Vishnu, Nandimitra, Aparajita and Bhadrabahu. (en)
- Bhadrabahu (skt. 433-357 SM) menurut sekte Jainisme , Shruta Kevalin terakhir (semua mengetahui dengan desas-desus, itu secara tidak langsung) di dalam Jainisme (sekte lain, , percaya bahwa Shruta Kevalin terakhir adalah Acharya , namun dilarang oleh Bhadrabahu untuk mengungkapkannya). Ia adalah acharya terakhir dari Jain sangha yang tak terbagi. Ia adalah guru spiritual terakhir Candragupta Maurya. Menurut sekte Digambara Jainisme, terdapat lima Shruta Kevalins di dalam Jainisme - Govarddhana Mahamuni, Vishnu, Nandimitra, Aparajita dan Bhadrabahu. (in)
- バドラバーフ（Bhadrabāhu）は、ジャイナ教の第6代教団長で聖典伝承者。マウリヤ朝のチャンドラグプタ王の師と伝えられる。伝承によれば、バドラバーフは聖典を完全な形で継承していた最後の人物であった。 (ja)
- Bhadrabahu – asceta dźinijski, żył najprawdopodobniej w czasach Ćandragupty Maurji i był jego mistrzem duchowym. Na koniec okresu trwania dwudziestoletniej suszy wraz z królem i uczniami wybrał się do Karnataki, gdzie zagłodził się na śmierć. Członkowie odłamu dźinijskiego digambara uważają go za założyciela ich ruchu i przypisują mu redakcję następujących dzieł:
* Kalpasutra
* Niryukti
* Dristivada (pl)
- Bhadrabahu (c 433 - 357 a.C.) foi o último Shrut Kevali (também conhecido por “ouvir dizer”, o que o termo significa indiretamente) no jainismo. Ele era um Acharya Digambara e o professor espiritual de Chandragupta Maurya. Havia cinco Shruta Kevalis no jainismo -. Govarddhana Mahamuni, Vishnu, Nandimitra, Aparajita e Bhadrabahu (pt)
- Bhadrabahu est le cinquième chef de l'ordre des mendiants du jaïnisme ; il aurait vécu au IIIe siècle av. J.-C. Établi par Mahâvîra, cet ordre était sous la responsabilité de ou acharya. Bhadrabahu, à l'approche d'une grande famine qui toucha le Nord de l'Inde, avait prévu cette calamité et migré à Shravanabelgola, dans le Sud de l'Inde. À son retour, douze ans plus tard, il constata que les jaïnes restés au Magadha avaient abandonné la prescription de nudité. Ainsi se formèrent deux ordres différents : les suivants de la branche Digambara (Ceux de ciel vêtu) et ceux du courant Shvetambara (Ceux de blanc vêtu). Bhadrabahu a écrit de nombreux textes importants pour le jaïnisme comme le Upsargahara Stotra, un chant de louanges jaïn, ou le Kalpa Sutra ; il a également par son travail de copi (fr)
- Бхадрабаху (хинди भद्रबाहु; ум. 297 год до н. э. или 357 год до н. э.) — последний (по дигамбарской версии) шрутакевалин (лицо, полностью знающее джайнское предание) джайнов (шветамбары считают таковым Ачарья ). Он был последним святым ачарьей в неразделённой джайнской сангхе. Он стал духовным наставником Чандрагупта Маурья. Детали жизни Бхадрабаху разнятся поскольку дигамбарские и шветабарские авторы по-разному представляют великий раскол джайнской общины, невольным участником которого был Бхадрабаху. (ru)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)