"Tanfana"@nl . . . "11318748"^^ . . "1025755777"^^ . . . . . . . . . . . "Tamfana (oder f\u00E4lschlich Tanfana) war laut Tacitus (Annales 1, 51) eine G\u00F6ttin der Marser, eines germanischen Volksstammes. Durch den Bericht von Tacitus ist Tamfana der \u00E4lteste gesicherte Beleg eines Namens einer Germanischen Gottheit. \u201ECaesar auidas legiones, quo latior populatio foret, quattuor in cuneos dispertit; quinquaginta milium spatium ferro flammisque peruastat. non sexus, non aetas miserationem attulit; profana simul et sacra et celebenimum illis gentibus templum, quod Tanfanae uocabant, solo aequantur.\u201C \u201EGermanicus lie\u00DF eine Strecke von f\u00FCnfzig Meilen mit Feuer und Schwert verw\u00FCsten. Kein Alter, kein Geschlecht fand Erbarmen. Profane und heilige St\u00E4tten, darunter auch bei jenen St\u00E4mmen (der Marsen) hochber\u00FChmte Tempel, den sie das Heiligtum der Tamfana nennen, wurde dem Erdboden gleichgemacht\u201C \u2013 Walter Baetke, Die Religion der Germanen in Quellenzeugnissen, 2. erweiterte Auflage 1944, S. 11"@de . . . "11732"^^ . . . . . . . "Tanfana (ook wel Tamfana, Tanfanae, Tamfanae) was een godin van de Istvaeones in het oude Germaans heidendom, van wie de vernietiging van een tempel in het grondgebied van de vermeld wordt in Tacitus' Annales. In Annales Boek 1, hoofdstuk 51, meldt Tacitus een slachting van mensen van de Cherusken, Chatten en Marsi en de totale vernietiging van de celeberrimum illis gentibus templum quod Tamfan\u00E6 vocabunt (\"de beroemdste tempel onder deze stammen, die naar hun zeggen van Tamfana was\"). In het enige manuscript kan de naam gelezen worden als Tamfan\u00E6 of Tanfan\u00E6. In het hoofdstuk daarvoor staat dat de locatie van de tempel op het grondgebied van de Marsi was. aput LI 1.51.1 Caesar avidas legiones quo latior populatio foret quattuor in cuneos dispertit; quinquaginta milium spatium ferro flammisque pervastat. Non sexus, non aetas miserationem attulit: profana simul et sacra et celeberrimum illis gentibus templum quod Tanfanae vocabant solo aequantur.(Vertaling):Hoofdstuk 51 1.51.1 Caesar verdeelde zijn gretige legioenen over vier wigvormige formaties om zo voor een verwoesting over een grotere oppervlakte te zorgen; een gebied van vijftig mijl verwoestte hij te vuur en te zwaard. Geen sekse, geen leeftijd wist te vermurwen: het profane evenals het gewijde alsook het bij die volken zeer gerenommeerde heiligdom dat zij aan Tanfana toewijden, werd met de grond gelijk gemaakt. Bovenstaande Latijnse tekst staat op een ingemetselde steen binnen in een theekoepel op De Tankenberg, een 86 meter hoge heuvel gelegen tussen De Lutte en Oldenzaal. Twentse sagen en legenden uit deze streek gaan over een heiligdom dat gewijd was aan de godin Tanfana. Deze verdwenen tempel zou op of nabij de Tankenberg moeten hebben gestaan. Tanfana werd niet alleen door de Tubanten (Tubanti, Tuihanti) in Twente maar ook door andere Germaanse volksstammen vereerd. J. Weeling in de Overijselsche Almanak (1848) schrijft als noot bij opschrijving van Tacitus aput Ll 1.51.1: \"Het is van belang, hier wel op te merken, dat Tacitus in het meervoud zegt: \"celeberrimum illis gentibus templum, enz\" waaruit ten duidelijksten blijkt, dat de vermaardheid van den hier bedoelden tempel zich niet tot eenen enkelen volkstam bepaalde, maar zich over vele andere volkstammen uitstrekte\"."@nl . . . "Tanfana, \u00E9galement connue sous le nom de Tamfana ou Tan, est une d\u00E9esse v\u00E9n\u00E9r\u00E9e dans les r\u00E9gions de l'Allemagne du Nord-Ouest et des Pays-Bas au premier si\u00E8cle de notre \u00E8re. Le nom de Tan est d'origine germanique, alors que Tanfana et Tamfana sont des formes latinis\u00E9es. Il y a peu de citations de cette divinit\u00E9, Tacite mentionne qu'un temple, le templum Tanfanae lui a \u00E9t\u00E9 d\u00E9di\u00E9 par les tribus germaniques des Ch\u00E9rusques, Chattes et Marses. Il mentionne \u00E9galement que le peuple des Marses la v\u00E9n\u00E9rait. On a \u00E9galement trouv\u00E9 une inscription en pierre sur laquelle on pouvait lire Tamfanae sacrum."@fr . "In Germanic paganism, Tamfana is a goddess. The destruction of a temple dedicated to the goddess is recorded by Roman senator Tacitus to have occurred during a massacre of the Germanic Marsi by forces led by Roman general Germanicus. Scholars have analyzed the name of the goddess (without reaching consensus) and have advanced theories regarding her role in Germanic paganism."@en . "Tanfana (ook wel Tamfana, Tanfanae, Tamfanae) was een godin van de Istvaeones in het oude Germaans heidendom, van wie de vernietiging van een tempel in het grondgebied van de vermeld wordt in Tacitus' Annales. Bovenstaande Latijnse tekst staat op een ingemetselde steen binnen in een theekoepel op De Tankenberg, een 86 meter hoge heuvel gelegen tussen De Lutte en Oldenzaal. Twentse sagen en legenden uit deze streek gaan over een heiligdom dat gewijd was aan de godin Tanfana. Deze verdwenen tempel zou op of nabij de Tankenberg moeten hebben gestaan."@nl . "Tanfana"@fr . . "Tanfana, nota anche come Tamfana o Tan, fu una dea venerata nelle regioni della Germania occidentale e nei Paesi Bassi nel I secolo d.C. Si crede che il nome Tan fosse di estrazione germanica, mentre Tanfana e Tamfana fossero le forme latinizzate. Esistono poche citazioni di questa divinit\u00E0: viene citata da Tacito (ca. 56\u2013ca. 117) per avere un tempio a lei dedicato dalle trib\u00F9 germaniche dei Cherusci, dei Catti e dei Marsi, noto come templum Tanfanae. Tacito afferma anche che i Marsi la adoravano. \u00C8 stata trovata anche un'iscrizione su pietra che recita \"Tamfanae sacrum\" (\"un'iscrizione trovata nel territorio di Napoli\", secondo Grimm). Secondo il folklore fu la dea della luna fino al matrimonio, quando divent\u00F2 la dea madre. Jacob Grimm ipotizz\u00F2 che il termine latinizzato Tanfana la faccia ritenere una ninfa o un qualche genere di dea madre. Fece notare che l'iscrizione aveva qualche somiglianza con quelle dedicate alla dea Nehalennia adorata nella regione della Zelanda."@it . "Tanfana, nota anche come Tamfana o Tan, fu una dea venerata nelle regioni della Germania occidentale e nei Paesi Bassi nel I secolo d.C. Si crede che il nome Tan fosse di estrazione germanica, mentre Tanfana e Tamfana fossero le forme latinizzate. Esistono poche citazioni di questa divinit\u00E0: viene citata da Tacito (ca. 56\u2013ca. 117) per avere un tempio a lei dedicato dalle trib\u00F9 germaniche dei Cherusci, dei Catti e dei Marsi, noto come templum Tanfanae. Tacito afferma anche che i Marsi la adoravano. \u00C8 stata trovata anche un'iscrizione su pietra che recita \"Tamfanae sacrum\" (\"un'iscrizione trovata nel territorio di Napoli\", secondo Grimm). Secondo il folklore fu la dea della luna fino al matrimonio, quando divent\u00F2 la dea madre."@it . . . "Tanfana, \u00E9galement connue sous le nom de Tamfana ou Tan, est une d\u00E9esse v\u00E9n\u00E9r\u00E9e dans les r\u00E9gions de l'Allemagne du Nord-Ouest et des Pays-Bas au premier si\u00E8cle de notre \u00E8re. Le nom de Tan est d'origine germanique, alors que Tanfana et Tamfana sont des formes latinis\u00E9es. Il y a peu de citations de cette divinit\u00E9, Tacite mentionne qu'un temple, le templum Tanfanae lui a \u00E9t\u00E9 d\u00E9di\u00E9 par les tribus germaniques des Ch\u00E9rusques, Chattes et Marses. Il mentionne \u00E9galement que le peuple des Marses la v\u00E9n\u00E9rait. On a \u00E9galement trouv\u00E9 une inscription en pierre sur laquelle on pouvait lire Tamfanae sacrum. Jacob Grimm a \u00E9mis l\u2019hypoth\u00E8se que le terme latinis\u00E9 Tanfana soit issu d'une nymphe ou ou d'une d\u00E9esse m\u00E8re. Il a not\u00E9 que l'inscription avait quelque ressemblance avec celles consacr\u00E9es \u00E0 la d\u00E9esse Nehalennia v\u00E9n\u00E9r\u00E9e dans la r\u00E9gion de Z\u00E9lande."@fr . "Tamfana var en sydgermansk gudinna som omtalas i Tacitus Annales. Det finns inga uppgifter om vad hon som gudom ans\u00E5gs r\u00E5da \u00F6ver, men det finns en hel del teorier om hennes funktion. Hennes huvudhelgedom skall ha legat i marsernas land och f\u00F6rst\u00F6rts av den romerska h\u00E4rf\u00F6raren Germanicus \u00E5r 14 e.Kr. Tanfanas kultfest firades under senh\u00F6sten och hennes namn tros vara besl\u00E4ktat med det fornnordiska \"tafn\" som betyder \"offer\"."@sv . . . . . . . . . . . "Tamfana"@en . . . . . . "Tanfana"@it . . . . . . "Tamfana"@de . . . "Tamfana var en sydgermansk gudinna som omtalas i Tacitus Annales. Det finns inga uppgifter om vad hon som gudom ans\u00E5gs r\u00E5da \u00F6ver, men det finns en hel del teorier om hennes funktion. Hennes huvudhelgedom skall ha legat i marsernas land och f\u00F6rst\u00F6rts av den romerska h\u00E4rf\u00F6raren Germanicus \u00E5r 14 e.Kr. Tanfanas kultfest firades under senh\u00F6sten och hennes namn tros vara besl\u00E4ktat med det fornnordiska \"tafn\" som betyder \"offer\"."@sv . . . . . . . . "In Germanic paganism, Tamfana is a goddess. The destruction of a temple dedicated to the goddess is recorded by Roman senator Tacitus to have occurred during a massacre of the Germanic Marsi by forces led by Roman general Germanicus. Scholars have analyzed the name of the goddess (without reaching consensus) and have advanced theories regarding her role in Germanic paganism."@en . . . "Tamfana (oder f\u00E4lschlich Tanfana) war laut Tacitus (Annales 1, 51) eine G\u00F6ttin der Marser, eines germanischen Volksstammes. Durch den Bericht von Tacitus ist Tamfana der \u00E4lteste gesicherte Beleg eines Namens einer Germanischen Gottheit. \u201ECaesar auidas legiones, quo latior populatio foret, quattuor in cuneos dispertit; quinquaginta milium spatium ferro flammisque peruastat. non sexus, non aetas miserationem attulit; profana simul et sacra et celebenimum illis gentibus templum, quod Tanfanae uocabant, solo aequantur.\u201C"@de . . "Tamfana"@sv . . . .