. . "Quintus Servilius II"@en . "\u30AF\u30A3\u30F3\u30C8\u30A5\u30B9\u30FB\u30D5\u30A1\u30D3\u30A6\u30B9\u30FB\u30A6\u30A3\u30D6\u30E9\u30CC\u30B9\uFF08\u30E9\u30C6\u30F3\u8A9E: Quintus Fabius Vibulanus\u3001\u751F\u6CA1\u5E74\u4E0D\u8A73\uFF09\u306F\u5171\u548C\u653F\u30ED\u30FC\u30DE\u306E\u8ECD\u4EBA\u3001\u653F\u6CBB\u5BB6\u3002\u7D00\u5143\u524D5\u4E16\u7D00\u534A\u3070\u306B\u57F7\u653F\u5B98 (\u30B3\u30F3\u30B9\u30EB)\u3092\u4E09\u5EA6\u52D9\u3081\u305F\u3002\u307E\u305F\u7B2C\u4E8C\u6B21\u5341\u4EBA\u59D4\u54E1\u4F1A\u306E\u59D4\u54E1\u3067\u3042\u308B\u3002"@ja . . "Quinto F\u00E1bio Vibulano (em latim: Quintus Fabius Vibulanus) foi um pol\u00EDtico da gente F\u00E1bia nos primeiros anos da Rep\u00FAblica Romana eleito c\u00F4nsul por tr\u00EAs vezes, em 467, 465 e 459 a.C., com Tib\u00E9rio Em\u00EDlio Mamerco, em seu segundo consulado, Tito Qu\u00EDncio Capitolino Barbato, em seu terceiro consulado, e L\u00FAcio Corn\u00E9lio Maluginense Uritino respectivamente. Foi um dos dec\u00EAnviros do Segundo Decenvirato (450). Era filho de Marco F\u00E1bio Vibulano, c\u00F4nsul em 483 e 480 a.C. e foi pai de Quinto F\u00E1bio Vibulano Ambusto, c\u00F4nsul em 423 a.C., Marco F\u00E1bio Vibulano, c\u00F4nsul em 442 a.C., e Num\u00E9rio F\u00E1bio Vibulano, c\u00F4nsul em 421 a.C.."@pt . . . "Quintus Servilius II"@en . . "Quint Fabi Vibul\u00E0 (c\u00F2nsol 467 aC)"@ca . "\u041A\u0432\u0438\u043D\u0442 \u0424\u0430\u0431\u0438\u0439 \u0412\u0438\u0431\u0443\u043B\u0430\u043D (\u043B\u0430\u0442. Quintus Fabius Vibulanus; V \u0432\u0435\u043A \u0434\u043E \u043D. \u044D.) \u2014 \u0434\u0440\u0435\u0432\u043D\u0435\u0440\u0438\u043C\u0441\u043A\u0438\u0439 \u0432\u043E\u0435\u043D\u0430\u0447\u0430\u043B\u044C\u043D\u0438\u043A \u0438 \u043F\u043E\u043B\u0438\u0442\u0438\u0447\u0435\u0441\u043A\u0438\u0439 \u0434\u0435\u044F\u0442\u0435\u043B\u044C \u0438\u0437 \u043F\u0430\u0442\u0440\u0438\u0446\u0438\u0430\u043D\u0441\u043A\u043E\u0433\u043E \u0440\u043E\u0434\u0430 \u0424\u0430\u0431\u0438\u0435\u0432, \u043A\u043E\u043D\u0441\u0443\u043B 467, 465, 459 \u0433\u043E\u0434\u043E\u0432 \u0434\u043E \u043D. \u044D. \u0411\u044B\u043B \u0447\u043B\u0435\u043D\u043E\u043C \u0432\u0442\u043E\u0440\u043E\u0439 \u043A\u043E\u043B\u043B\u0435\u0433\u0438\u0438 \u0434\u0435\u0446\u0435\u043C\u0432\u0438\u0440\u043E\u0432."@ru . . . "Quinto Fabio Vibulano (en lat\u00EDn, Quintus Fabius M. f. K. n. Vibulanus) fue c\u00F3nsul romano en tres ocasiones: 467 a. C., con Tiberio Emilio Mamerco, 465 a. C., con Tito Quincio Capitolino Barbato como colega y 459 a. C. con Lucio Cornelio Maluginense Uritino."@es . . . "Titus Quinctius III"@en . . . . "2737634"^^ . . . "\u30AF\u30A3\u30F3\u30C8\u30A5\u30B9\u30FB\u30D5\u30A1\u30D3\u30A6\u30B9\u30FB\u30A6\u30A3\u30D6\u30E9\u30CC\u30B9\uFF08\u30E9\u30C6\u30F3\u8A9E: Quintus Fabius Vibulanus\u3001\u751F\u6CA1\u5E74\u4E0D\u8A73\uFF09\u306F\u5171\u548C\u653F\u30ED\u30FC\u30DE\u306E\u8ECD\u4EBA\u3001\u653F\u6CBB\u5BB6\u3002\u7D00\u5143\u524D5\u4E16\u7D00\u534A\u3070\u306B\u57F7\u653F\u5B98 (\u30B3\u30F3\u30B9\u30EB)\u3092\u4E09\u5EA6\u52D9\u3081\u305F\u3002\u307E\u305F\u7B2C\u4E8C\u6B21\u5341\u4EBA\u59D4\u54E1\u4F1A\u306E\u59D4\u54E1\u3067\u3042\u308B\u3002"@ja . . "Quinto Fabio Vibulano, figlio di Marco Fabio Vibulano (in latino: Quintus Fabius Vibulanus; ... \u2013 ...; fl. 467-447 a.C.), fu console della Repubblica romana per tre volte. Secondo Tito Livio fu il solo maschio della Gens Fabia sfuggito alla morte conseguente alla sfortunata campagna dei Fabii contro Veio e culminata con la battaglia del Cremera nel 477 a.C.."@it . . . "Quintus Fabius Vibulanus, son of Marcus Fabius Vibulanus (consul 483 BC), was consul of the Roman Republic and one of the second set of decemviri."@en . . . . . "\u041A\u0432\u0438\u043D\u0442 \u0424\u0430\u0431\u0438\u0439 \u0412\u0438\u0431\u0443\u043B\u0430\u043D (\u043A\u043E\u043D\u0441\u0443\u043B 467 \u0433\u043E\u0434\u0430 \u0434\u043E \u043D. \u044D.)"@ru . "Quinto F\u00E1bio Vibulano (c\u00F4nsul em 467 a.C.)"@pt . . . . . . . . . "Quinto Fabio Vibulano (en lat\u00EDn, Quintus Fabius M. f. K. n. Vibulanus) fue c\u00F3nsul romano en tres ocasiones: 467 a. C., con Tiberio Emilio Mamerco, 465 a. C., con Tito Quincio Capitolino Barbato como colega y 459 a. C. con Lucio Cornelio Maluginense Uritino."@es . . . . . "Quintus Fabius Vibulanus (\u2020 nach 449 v. Chr.) war ein Politiker der fr\u00FChen r\u00F6mischen Republik und geh\u00F6rte der Patrizierfamilie der Fabier an. Vibulanus war der Sohn des Marcus Fabius Vibulanus (Konsul 483 und 481). Als einziger des Geschlechts soll er die Schlacht an der Cremera im Jahr 477 \u00FCberlebt haben und somit zum Stammvater aller sp\u00E4teren Fabier geworden sein. Sein Sohn war Quintus Fabius Vibulanus Ambustus (Konsul 423 und 412). Wie bei allen Personen der r\u00F6mischen Fr\u00FChzeit werden die meisten \u00FCberlieferten Einzelheiten \u00FCber Fabius\u2019 Leben als sp\u00E4tere Konstruktion angesehen."@de . . "Titus Quinctius II"@en . "\u041A\u0432\u0456\u043D\u0442 \u0424\u0430\u0301\u0431\u0456\u0439 \u0412\u0456\u0431\u0443\u043B\u0430\u0301\u043D (\u043B\u0430\u0442. Quintus Fabius Vibulanus; ? \u2014 \u043F\u0456\u0441\u043B\u044F 449 \u0434\u043E \u043D. \u0435.) \u2014 \u0432\u0456\u0439\u0441\u044C\u043A\u043E\u0432\u0438\u0439 \u0442\u0430 \u043F\u043E\u043B\u0456\u0442\u0438\u0447\u043D\u0438\u0439 \u0434\u0456\u044F\u0447 \u0420\u0438\u043C\u0441\u044C\u043A\u043E\u0457 \u0440\u0435\u0441\u043F\u0443\u0431\u043B\u0456\u043A\u0438, \u0442\u0440\u0438\u0440\u0430\u0437\u043E\u0432\u0438\u0439 \u043A\u043E\u043D\u0441\u0443\u043B 467, 465 \u0442\u0430 459 \u0440\u043E\u043A\u0443 \u0434\u043E \u043D. \u0435."@uk . "\u041A\u0432\u0456\u043D\u0442 \u0424\u0430\u0431\u0456\u0439 \u0412\u0456\u0431\u0443\u043B\u0430\u043D (\u043A\u043E\u043D\u0441\u0443\u043B 467 \u0440\u043E\u043A\u0443 \u0434\u043E \u043D. \u0435.)"@uk . . . "Quinto F\u00E1bio Vibulano (em latim: Quintus Fabius Vibulanus) foi um pol\u00EDtico da gente F\u00E1bia nos primeiros anos da Rep\u00FAblica Romana eleito c\u00F4nsul por tr\u00EAs vezes, em 467, 465 e 459 a.C., com Tib\u00E9rio Em\u00EDlio Mamerco, em seu segundo consulado, Tito Qu\u00EDncio Capitolino Barbato, em seu terceiro consulado, e L\u00FAcio Corn\u00E9lio Maluginense Uritino respectivamente. Foi um dos dec\u00EAnviros do Segundo Decenvirato (450). Era filho de Marco F\u00E1bio Vibulano, c\u00F4nsul em 483 e 480 a.C. e foi pai de Quinto F\u00E1bio Vibulano Ambusto, c\u00F4nsul em 423 a.C., Marco F\u00E1bio Vibulano, c\u00F4nsul em 442 a.C., e Num\u00E9rio F\u00E1bio Vibulano, c\u00F4nsul em 421 a.C.. Segundo L\u00EDvio, foi o \u00FAnico var\u00E3o da gente F\u00E1bia a ter escapado da morte depois da desastrosa campanha dos F\u00E1bios contra Veios que culminou no massacre da fam\u00EDlia na Batalha de Cremera em 477 a.C.."@pt . . "Quintus Fabius Vibulanus est un homme politique romain du Ve si\u00E8cle av. J.-C. qui a atteint trois fois le consulat, en 467, 465 et 459 av. J.-C. Il devient ensuite un des decemviri entre 450 et 449 av. J.-C."@fr . . . . . . "Quinto Fabio Vibulano, figlio di Marco Fabio Vibulano (in latino: Quintus Fabius Vibulanus; ... \u2013 ...; fl. 467-447 a.C.), fu console della Repubblica romana per tre volte. Secondo Tito Livio fu il solo maschio della Gens Fabia sfuggito alla morte conseguente alla sfortunata campagna dei Fabii contro Veio e culminata con la battaglia del Cremera nel 477 a.C.."@it . . "Quintus Fabius Vibulanus est un homme politique romain du Ve si\u00E8cle av. J.-C. qui a atteint trois fois le consulat, en 467, 465 et 459 av. J.-C. Il devient ensuite un des decemviri entre 450 et 449 av. J.-C."@fr . "6005"^^ . . "Quinto Fabio Vibulano (c\u00F3nsul 467 a. C.)"@es . . . . . "\u041A\u0432\u0456\u043D\u0442 \u0424\u0430\u0301\u0431\u0456\u0439 \u0412\u0456\u0431\u0443\u043B\u0430\u0301\u043D (\u043B\u0430\u0442. Quintus Fabius Vibulanus; ? \u2014 \u043F\u0456\u0441\u043B\u044F 449 \u0434\u043E \u043D. \u0435.) \u2014 \u0432\u0456\u0439\u0441\u044C\u043A\u043E\u0432\u0438\u0439 \u0442\u0430 \u043F\u043E\u043B\u0456\u0442\u0438\u0447\u043D\u0438\u0439 \u0434\u0456\u044F\u0447 \u0420\u0438\u043C\u0441\u044C\u043A\u043E\u0457 \u0440\u0435\u0441\u043F\u0443\u0431\u043B\u0456\u043A\u0438, \u0442\u0440\u0438\u0440\u0430\u0437\u043E\u0432\u0438\u0439 \u043A\u043E\u043D\u0441\u0443\u043B 467, 465 \u0442\u0430 459 \u0440\u043E\u043A\u0443 \u0434\u043E \u043D. \u0435."@uk . . "Quintus Fabius Vibulanus, son of Marcus Fabius Vibulanus (consul 483 BC), was consul of the Roman Republic and one of the second set of decemviri."@en . "\u30AF\u30A3\u30F3\u30C8\u30A5\u30B9\u30FB\u30D5\u30A1\u30D3\u30A6\u30B9\u30FB\u30A6\u30A3\u30D6\u30E9\u30CC\u30B9 (\u7D00\u5143\u524D467\u5E74\u306E\u57F7\u653F\u5B98)"@ja . . "Quint Fabi Vibul\u00E0 (en llat\u00ED Quintus Fabius M. F. K. N. Vibulanus) fill de Marc Fabi Vibul\u00E0 I, va ser un magistrat rom\u00E0, elegit tres vegades c\u00F2nsol i tamb\u00E9 membre de la comissi\u00F3 de decemvirs que va elaborar les Lleis de les dotze taules. Finalment es va haver d'exiliar per haver donat suport a les tiranies del seu col\u00B7lega en el consolat. Formava part de la gens F\u00E0bia i era de la fam\u00EDlia dels Vibul\u00E0."@ca . . . . "Quint Fabi Vibul\u00E0 (en llat\u00ED Quintus Fabius M. F. K. N. Vibulanus) fill de Marc Fabi Vibul\u00E0 I, va ser un magistrat rom\u00E0, elegit tres vegades c\u00F2nsol i tamb\u00E9 membre de la comissi\u00F3 de decemvirs que va elaborar les Lleis de les dotze taules. Finalment es va haver d'exiliar per haver donat suport a les tiranies del seu col\u00B7lega en el consolat. Formava part de la gens F\u00E0bia i era de la fam\u00EDlia dels Vibul\u00E0."@ca . . . . "Gaius Nautius II"@en . . "Quintus Fabius Vibulanus (consul 467 BC)"@en . . . . "Quintus Fabius Vibulanus (consul en -467)"@fr . "467"^^ . . . "465"^^ . "Publius Valerius II"@en . . . "1116036985"^^ . . "Quintus Fabius Vibulanus (Konsul 467 v. Chr.)"@de . "459"^^ . . . . . "Quintus Fabius Vibulanus (\u2020 nach 449 v. Chr.) war ein Politiker der fr\u00FChen r\u00F6mischen Republik und geh\u00F6rte der Patrizierfamilie der Fabier an. Vibulanus war der Sohn des Marcus Fabius Vibulanus (Konsul 483 und 481). Als einziger des Geschlechts soll er die Schlacht an der Cremera im Jahr 477 \u00FCberlebt haben und somit zum Stammvater aller sp\u00E4teren Fabier geworden sein. Vibulanus war in den Jahren 467, 465 und 459 Konsul. Er war im Jahr 450 einer der Decemviri legibus scribundis, die auf Antrieb des Appius Claudius Crassus die Zeit ihrer Amtsf\u00FChrung widerrechtlich verl\u00E4ngerten und ihre Nachfolger an der Aufnahme der Amtsgesch\u00E4fte hinderten. Nach einem Aufstand gegen das Decemvirat 449, der zu dessen Aufl\u00F6sung f\u00FChrte, ging er freiwillig ins Exil. Sein Sohn war Quintus Fabius Vibulanus Ambustus (Konsul 423 und 412). Wie bei allen Personen der r\u00F6mischen Fr\u00FChzeit werden die meisten \u00FCberlieferten Einzelheiten \u00FCber Fabius\u2019 Leben als sp\u00E4tere Konstruktion angesehen."@de . . . . . "\u041A\u0432\u0438\u043D\u0442 \u0424\u0430\u0431\u0438\u0439 \u0412\u0438\u0431\u0443\u043B\u0430\u043D (\u043B\u0430\u0442. Quintus Fabius Vibulanus; V \u0432\u0435\u043A \u0434\u043E \u043D. \u044D.) \u2014 \u0434\u0440\u0435\u0432\u043D\u0435\u0440\u0438\u043C\u0441\u043A\u0438\u0439 \u0432\u043E\u0435\u043D\u0430\u0447\u0430\u043B\u044C\u043D\u0438\u043A \u0438 \u043F\u043E\u043B\u0438\u0442\u0438\u0447\u0435\u0441\u043A\u0438\u0439 \u0434\u0435\u044F\u0442\u0435\u043B\u044C \u0438\u0437 \u043F\u0430\u0442\u0440\u0438\u0446\u0438\u0430\u043D\u0441\u043A\u043E\u0433\u043E \u0440\u043E\u0434\u0430 \u0424\u0430\u0431\u0438\u0435\u0432, \u043A\u043E\u043D\u0441\u0443\u043B 467, 465, 459 \u0433\u043E\u0434\u043E\u0432 \u0434\u043E \u043D. \u044D. \u0411\u044B\u043B \u0447\u043B\u0435\u043D\u043E\u043C \u0432\u0442\u043E\u0440\u043E\u0439 \u043A\u043E\u043B\u043B\u0435\u0433\u0438\u0438 \u0434\u0435\u0446\u0435\u043C\u0432\u0438\u0440\u043E\u0432."@ru . "Quinto Fabio Vibulano"@it . . . . .