. . . . "Schellackplatte"@de . "78-varvare eller stenkaka \u00E4r en \u00E4ldre typ av grammofonskiva som var den dominerande typen av fonogram fr\u00E5n 1920-talet fram till vinylskivans genombrott p\u00E5 slutet av 1950-talet."@sv . "849344"^^ . . "SP\u30EC\u30B3\u30FC\u30C9\uFF08\u82F1: 78 rpm disc\uFF09\u306F\u30011948\u5E74\u9803\u306B\u3067\u6E9D\u3092\u523B\u3093\u3060\u30D7\u30E9\u30B9\u30C1\u30C3\u30AF\u306ELP\u30EC\u30B3\u30FC\u30C9\uFF08\u82F1: long playing record (LP record) \uFF09\u304C\u767B\u5834\u3057\u3066\u4EE5\u964D\u3001\u305D\u308C\u4EE5\u524D\u306E\u84C4\u97F3\u6A5F\u7528\u30EC\u30B3\u30FC\u30C9\u3092\u82F1: standard playing\u3068\u547C\u3093\u3067\u533A\u5225\u3059\u308B\u3088\u3046\u306B\u306A\u308A\u3001\u518D\u547D\u540D\u3055\u308C\u305F\u3082\u306E\u3067\u3042\u308B\u3002 \u3059\u306A\u308F\u3061\u30011887\u5E74\u306B\u30A8\u30DF\u30FC\u30EB\u30FB\u30D9\u30EB\u30EA\u30CA\u30FC\u304C\u958B\u767A\u3057\u305F\u5186\u76E4\u72B6\u306E\u84C4\u97F3\u6A5F\u7528\u30EC\u30B3\u30FC\u30C9\u306E\u7DCF\u79F0\uFF08\u5546\u6A19\u3067\u306F\u300C\u30B0\u30E9\u30E2\u30D5\u30A9\u30F3\u300D\u3068\u3044\u3046\uFF09\u3068\u3044\u3063\u3066\u3088\u304F\u3001\u521D\u671F\u306E\u7E26\u6E9D\u30EC\u30B3\u30FC\u30C9\u3084\u7247\u9762\u30EC\u30B3\u30FC\u30C9\u306A\u3069\u3082\u542B\u307E\u308C\u308B\u30021950\u5E74\u4EE3\u5F8C\u534A\u307E\u3067\u751F\u7523\u3055\u308C\u305D\u306E\u5F8C\u306FLP\u30EC\u30B3\u30FC\u30C9\u306B\u5B8C\u5168\u306B\u79FB\u884C\u3057\u305F\u3002 SP\u30EC\u30B3\u30FC\u30C9\u3068\u3044\u3046\u547C\u79F0\u306F\u65E5\u672C\u3067\u306F\u3088\u304F\u901A\u7528\u3059\u308B\u8A00\u3044\u65B9\u3060\u304C\u3001\u56FD\u969B\u7684\u306B\u306F\u300C78s\u300D\u307E\u305F\u306F\u300C78rpm record\u300D\u3068\u547C\u3070\u308C\u308B\u3053\u3068\u306E\u65B9\u304C\u591A\u3044\u3002"@ja . "78 giri"@it . "Die Schellackplatte ist der Vorl\u00E4ufer der heute noch hergestellten und h\u00E4ufig anzutreffenden Vinylschallplatte. Beide sind nach dem Material benannt, aus dem sie \u00FCblicherweise bestehen. Schellackplatten hatten meistens einen Durchmesser von 10 Zoll (etwa 25 Zentimeter) oder 12 Zoll (etwa 30 Zentimeter) und \u00FCberwiegend in Seitenschrift geschriebene Rillen, die mit einem gew\u00F6hnlichen Grammophon mit dicker Stahlnadel oder mit einem elektrischen Plattenspieler mit Spezialnadel abgetastet werden konnten. 10-Zoll-Schellackplatten boten maximal etwas mehr als 3 Minuten, 12-Zoll-Schellackplatten etwas mehr als 4 Minuten Spielzeit pro Seite. Letzteres war prim\u00E4r f\u00FCr klassische Musikst\u00FCcke interessant. Ein weiteres charakteristisches Merkmal der Schellackplatte ist die Abspieldrehzahl: Es gab Versuche mit 60 bis \u00FCber 100 Umdrehungen pro Minute, wobei sich 78 min\u22121 durchgesetzt haben. Schon um 1930 herum gab es aber vereinzelt \u201ELangspiel\u201C-Schellacks, die mit 33 1/3 min\u22121 liefen und pro Seite gut 10 Minuten Musik boten, etwa mit Ausschnitten aus B\u00FChnenshows; deren Tonqualit\u00E4t war aber gegen\u00FCber den \u201E78ern\u201C (noch) deutlich geringer."@de . . "Die Schellackplatte ist der Vorl\u00E4ufer der heute noch hergestellten und h\u00E4ufig anzutreffenden Vinylschallplatte. Beide sind nach dem Material benannt, aus dem sie \u00FCblicherweise bestehen. Schellackplatten hatten meistens einen Durchmesser von 10 Zoll (etwa 25 Zentimeter) oder 12 Zoll (etwa 30 Zentimeter) und \u00FCberwiegend in Seitenschrift geschriebene Rillen, die mit einem gew\u00F6hnlichen Grammophon mit dicker Stahlnadel oder mit einem elektrischen Plattenspieler mit Spezialnadel abgetastet werden konnten. 10-Zoll-Schellackplatten boten maximal etwas mehr als 3 Minuten, 12-Zoll-Schellackplatten etwas mehr als 4 Minuten Spielzeit pro Seite. Letzteres war prim\u00E4r f\u00FCr klassische Musikst\u00FCcke interessant."@de . "\uD45C\uC900\uC2DC\uAC04 \uC74C\uBC18(standard playing record; SP) \uB610\uB294 78 \uD68C\uC804 \uC74C\uBC18(78 rpm record)\uC740 \uC544\uB0A0\uB85C\uADF8 \uC74C\uC6D0 \uC800\uC7A5 \uC7A5\uCE58\uC778 \uCD95\uC74C\uAE30 \uC74C\uBC18\uC758 \uC77C\uC885\uC774\uB2E4. \uC74C\uBC18\uC758 \uD06C\uAE30 30 cm, \uC7AC\uC0DD \uC2DC\uAC04 22\uBD84\uC774\uB77C\uB294 \uADDC\uACA9\uC774 \uC815\uD574\uC838 \uC788\uB294 \uC7A5\uC2DC\uAC04 \uC74C\uBC18(LP)\uACFC \uB2EC\uB9AC, \uD45C\uC900\uC2DC\uAC04 \uC74C\uBC18\uC740 \uADDC\uACA9\uC774 \uC815\uBC00\uD558\uC9C0 \uC54A\uB2E4. 1948\uB144 \uCEEC\uB7FC\uBE44\uC544 \uB808\uCF54\uB4DC\uC5D0\uC11C LP\uB97C \uAC1C\uBC1C\uD55C \uC774\uD6C4, \uADF8 \uC774\uC804\uC758 \uC74C\uBC18\uB4E4\uC744 \uBABD\uB545 SP\uB77C\uACE0 \uBD80\uB974\uAC8C \uB41C \uAC83\uC774\uAE30 \uB54C\uBB38\uC774\uB2E4. SP\uB294 1950\uB144\uB300 \uD6C4\uBC18\uAE4C\uC9C0 \uC0DD\uC0B0\uB41C \uB4A4, LP\uB85C \uC644\uC804\uD788 \uB300\uCCB4\uB418\uC5C8\uB2E4."@ko . "SP\u30EC\u30B3\u30FC\u30C9\uFF08\u82F1: 78 rpm disc\uFF09\u306F\u30011948\u5E74\u9803\u306B\u3067\u6E9D\u3092\u523B\u3093\u3060\u30D7\u30E9\u30B9\u30C1\u30C3\u30AF\u306ELP\u30EC\u30B3\u30FC\u30C9\uFF08\u82F1: long playing record (LP record) \uFF09\u304C\u767B\u5834\u3057\u3066\u4EE5\u964D\u3001\u305D\u308C\u4EE5\u524D\u306E\u84C4\u97F3\u6A5F\u7528\u30EC\u30B3\u30FC\u30C9\u3092\u82F1: standard playing\u3068\u547C\u3093\u3067\u533A\u5225\u3059\u308B\u3088\u3046\u306B\u306A\u308A\u3001\u518D\u547D\u540D\u3055\u308C\u305F\u3082\u306E\u3067\u3042\u308B\u3002 \u3059\u306A\u308F\u3061\u30011887\u5E74\u306B\u30A8\u30DF\u30FC\u30EB\u30FB\u30D9\u30EB\u30EA\u30CA\u30FC\u304C\u958B\u767A\u3057\u305F\u5186\u76E4\u72B6\u306E\u84C4\u97F3\u6A5F\u7528\u30EC\u30B3\u30FC\u30C9\u306E\u7DCF\u79F0\uFF08\u5546\u6A19\u3067\u306F\u300C\u30B0\u30E9\u30E2\u30D5\u30A9\u30F3\u300D\u3068\u3044\u3046\uFF09\u3068\u3044\u3063\u3066\u3088\u304F\u3001\u521D\u671F\u306E\u7E26\u6E9D\u30EC\u30B3\u30FC\u30C9\u3084\u7247\u9762\u30EC\u30B3\u30FC\u30C9\u306A\u3069\u3082\u542B\u307E\u308C\u308B\u30021950\u5E74\u4EE3\u5F8C\u534A\u307E\u3067\u751F\u7523\u3055\u308C\u305D\u306E\u5F8C\u306FLP\u30EC\u30B3\u30FC\u30C9\u306B\u5B8C\u5168\u306B\u79FB\u884C\u3057\u305F\u3002 SP\u30EC\u30B3\u30FC\u30C9\u3068\u3044\u3046\u547C\u79F0\u306F\u65E5\u672C\u3067\u306F\u3088\u304F\u901A\u7528\u3059\u308B\u8A00\u3044\u65B9\u3060\u304C\u3001\u56FD\u969B\u7684\u306B\u306F\u300C78s\u300D\u307E\u305F\u306F\u300C78rpm record\u300D\u3068\u547C\u3070\u308C\u308B\u3053\u3068\u306E\u65B9\u304C\u591A\u3044\u3002"@ja . . . . "1098107354"^^ . "\u015Celakdisko"@eo . . . "De 78 toerenplaat is het oudste type grammofoonplaat. Hij heeft een diameter van 30 cm (ofwel 12 inch), 25 cm (10 inch) of 20 cm (8 inch) (grotere en kleinere platen bestonden ook) en wordt meestal afgespeeld op 78 toeren per minuut. Over het te gebruiken toerental waren in het begin nog geen afspraken gemaakt, waardoor dit kon vari\u00EBren van 70 tot 100 toeren per minuut."@nl . "78 rpm"@en . . "Le disque 78 tours est un disque phonographique d'un diam\u00E8tre de 25 ou 30 cm, g\u00E9n\u00E9ralement couvert de gomme-laque noire, qui tourne \u00E0 environ 78 tours par minute. Il a \u00E9t\u00E9 le principal support de diffusion de la musique enregistr\u00E9e de la premi\u00E8re moiti\u00E9 du XXe si\u00E8cle. Un disque 78 tours contient le plus souvent un titre par face, durant au plus trois minutes pour les disques de 25 cm, format le plus commun pour les vari\u00E9t\u00E9s, ou cinq minutes pour ceux de 30 cm destin\u00E9s notamment \u00E0 des morceaux de musique classique."@fr . "78-varvare eller stenkaka \u00E4r en \u00E4ldre typ av grammofonskiva som var den dominerande typen av fonogram fr\u00E5n 1920-talet fram till vinylskivans genombrott p\u00E5 slutet av 1950-talet."@sv . . "De 78 toerenplaat is het oudste type grammofoonplaat. Hij heeft een diameter van 30 cm (ofwel 12 inch), 25 cm (10 inch) of 20 cm (8 inch) (grotere en kleinere platen bestonden ook) en wordt meestal afgespeeld op 78 toeren per minuut. Over het te gebruiken toerental waren in het begin nog geen afspraken gemaakt, waardoor dit kon vari\u00EBren van 70 tot 100 toeren per minuut. Met de komst van de elektromotor in de jaren 30 schakelt men over op 78 toeren (of eigenlijk 7779), omdat dit zowel bij 50 hertz als 60 hertz is te reproduceren, en deze snelheid bovendien stabiel is bij het gebruik van de oude veerwerkmotoren. De meeste 78 toerenplaten zijn gemaakt van schellak en vanaf eind jaren vijftig werden ze soms ook van vinyl gemaakt. Door het gebruik van betere materialen kon de snelheid worden verlaagd terwijl ook de groeven werden verkleind tot de zogenaamde microgroove, waarbij een kleinere naald nodig was. De bredere groef van de 78 toerenplaat noemde men \"standaard\" of \"normaal\", vandaar dat op sommige Duitse 78 toerenplaten de opdruk N78 staat. Het probleem van de oudere schellakplaten ten opzichte van de later gangbare vinylplaten was dat zij erg breekbaar waren: wanneer men een plaat liet vallen, brak die gemakkelijk in stukken. Als er door een ongelukje alleen maar een barst in de plaat was ontstaan, bleef het echter mogelijk om deze af te spelen, maar dan met de bekende \"tik\" door het geluid. Tevens kwam het voor dat de naald bleef hangen op een bepaald punt, waardoor een bepaalde passage steeds werd herhaald. Net als bij de latere single stonden er gewoonlijk twee nummers op (A-kant en B-kant), maar was de opname nog in mono in plaats van stereo.Op platen bedoeld voor week men af van de standaard, en deze bevatten meerdere korte nummers per plaatkant.Enkelzijdige platen waren de oudste in deze categorie, en zijn relatief zeldzaam. Vanaf 1970-2015 zijn er echter ook wel 78 toerenplaten in stereo geproduceerd, maar in een beperkte oplage. Meestal betrof dit promotiemateriaal of dat ze op verzoek van artiesten werden gemaakt. De gebruikte groefbreedte verschilde van plaat tot plaat: de ene keer met een standaard- en de andere keer met een microgroef."@nl . . . "78 RPM es un acr\u00F3nimo para denominar al primer formato de discos de gram\u00F3fono, que giraban a una velocidad uniforme de 78 revoluciones por minuto.\u200B Generalmente, los discos de 78 RPM eran fabricados de un material de color negro, r\u00EDgido y fr\u00E1gil, conocido como pasta o goma laca endurecida, por lo cual se romp\u00EDan f\u00E1cilmente. Se comercializaban dentro de sobres gen\u00E9ricos de papel, con un c\u00EDrculo recortado en el centro para distinguir el sello del disco. Cada disco conten\u00EDa una \u00FAnica canci\u00F3n grabada por cada lado.\u200B"@es . . . . . . "\uD45C\uC900\uC2DC\uAC04 \uC74C\uBC18"@ko . "78 toeren"@nl . "O disco de 78 rota\u00E7\u00F5es (tamb\u00E9m chamado apenas de 78 rpm, ou de disco de goma-laca) \u00E9 o nome utilizado para chapas - majoritariamente de cor negra e contendo um r\u00F3tulo no centro chamado de selo fonogr\u00E1fico - fabricadas de diversos modos e empregando diversos materiais, que foram utilizadas para o armazenamento de \u00E1udio (can\u00E7\u00F5es, principalmente, mas tamb\u00E9m discursos e ditados e, em \u00EDnfima quantidade, efeitos sonoros e bandas sonoras de filmes) entre 1895 e meados da d\u00E9cada de 1970, mas que j\u00E1 vinham caindo lentamente em desuso a partir do advento do disco de vinil, em 21 de junho de 1948. Foram inventadas por Emil Berliner, juntamente com o gramofone, em 1888."@pt . . "78 RPM es un acr\u00F3nimo para denominar al primer formato de discos de gram\u00F3fono, que giraban a una velocidad uniforme de 78 revoluciones por minuto.\u200B Generalmente, los discos de 78 RPM eran fabricados de un material de color negro, r\u00EDgido y fr\u00E1gil, conocido como pasta o goma laca endurecida, por lo cual se romp\u00EDan f\u00E1cilmente. Se comercializaban dentro de sobres gen\u00E9ricos de papel, con un c\u00EDrculo recortado en el centro para distinguir el sello del disco. Cada disco conten\u00EDa una \u00FAnica canci\u00F3n grabada por cada lado.\u200B El disco de 78 RPM naci\u00F3 con la invenci\u00F3n misma del gram\u00F3fono en 1888 por parte de Emile Berliner, un alem\u00E1n de ascendencia jud\u00EDa radicado en Estados Unidos, siendo prensados los primeros discos comerciales en 1889.\u200B Despu\u00E9s de la aparici\u00F3n de los formatos de discos de vinilo (el long-play o LP microsurco de 33 1\u20443 RPM y el disco de 45 RPM), el \u00AB78\u00BB sigui\u00F3 siendo producido en masa, aunque en menor cantidad, hasta 1965; su popularidad hab\u00EDa desaparecido por lo menos diez a\u00F1os antes. Existen muchos t\u00E9rminos err\u00F3neos para denominar a los discos de 78 RPM, entre ellos discos de pizarra o discos de acetato, por desconocimiento del tipo de material en que fueron prensados los \u00AB78\u00BB. Debido a la gran popularidad de los gram\u00F3fonos Victor (y de la Victor-Victrola) durante las primeras d\u00E9cadas del siglo XX, com\u00FAnmente se habla de discos de Victrola o, en su uso deformado, discos de vitrola."@es . "191"^^ . "Le disque 78 tours est un disque phonographique d'un diam\u00E8tre de 25 ou 30 cm, g\u00E9n\u00E9ralement couvert de gomme-laque noire, qui tourne \u00E0 environ 78 tours par minute. Il a \u00E9t\u00E9 le principal support de diffusion de la musique enregistr\u00E9e de la premi\u00E8re moiti\u00E9 du XXe si\u00E8cle. Un disque 78 tours contient le plus souvent un titre par face, durant au plus trois minutes pour les disques de 25 cm, format le plus commun pour les vari\u00E9t\u00E9s, ou cinq minutes pour ceux de 30 cm destin\u00E9s notamment \u00E0 des morceaux de musique classique. Des gramophones m\u00E9caniques, dont certains mod\u00E8les populaires ont \u00E9t\u00E9 produits jusque dans les ann\u00E9es 1950, permettaient de jouer ces disques. Pour la client\u00E8le ayant l'\u00E9lectricit\u00E9, des mod\u00E8les \u00E0 moteur \u00E9lectrique aliment\u00E9s par le secteur ont \u00E9t\u00E9 rapidement disponibles, et sont \u00E0 l'origine de la fixation de la vitesse \u00E0 78 tours par minute. Dans le courant des ann\u00E9es 1920, peu apr\u00E8s l'introduction de la triode, des cellules de lecture amplifi\u00E9es \u00E9lectroniquement permettent d'augmenter le volume sonore et tout en r\u00E9duisant l'usure tant des aiguilles que des disques. Le disque microsillon a progressivement remplac\u00E9 le 78 tours de 1948 \u00E0 1958 environ."@fr . "78 RPM"@es . . "Disco de 78 rota\u00E7\u00F5es"@pt . "La \u015Delakdisko estas anta\u016Dulo de la ankora\u016D nun produktata kaj ofte trovebla vinila disko. \u015Celakdiskoj plejparte havis diametron de 10 coloj (proks. 25 centimetroj) a\u016D 12 coloj (proks. 30 centimetroj) kaj kanelojn priskribitaj per flankoskribo, kiuj estis palpeblaj per ordinara gramofono kun dika \u015Dtalpinglo a\u016D per elektra diskludilo kun specialpinglo. 10-colaj \u015Delakdiskoj proponis maksimume iomete pli ol 3 minutojn, 12-colaj \u015Delakdiskoj iomete pli ol 4 minutojn da ludotempo por faco. \u0108i-lasta estis unuarange grava por klasikaj muzikpecoj. Plua karakteriza\u0135o de la \u015Delakdisko estas la luda turnfrekvenco: Estis eksperimentoj per 60 \u011Dis pli ol 100 turni\u011Doj por minuto, je kio venkis 78 min\u22121."@eo . . "P\u0142yta szelakowa"@pl . . "Il disco a 78 giri (al minuto) \u00E8 stato il primo tipo di disco fonografico, inventato da Emile Berliner nel 1889. La semplicit\u00E0 di produzione, trasporto e immagazzinamento di questi dischi permise loro di soppiantare gi\u00E0 agli inizi del 1900 il cilindro fonografico (primo supporto audiofonico, introdotto da Thomas Edison, inventore del fonografo). Rimase lo standard di riproduzione audio fino alla fine degli anni 1940, quando i dischi in vinile a microsolco, basati sul medesimo principio tecnico ma di qualit\u00E0 e durata assai maggiori, lo resero obsoleto, per poi porre fine alla loro produzione intorno al 1960."@it . "Disque 78 tours"@fr . "Il disco a 78 giri (al minuto) \u00E8 stato il primo tipo di disco fonografico, inventato da Emile Berliner nel 1889. La semplicit\u00E0 di produzione, trasporto e immagazzinamento di questi dischi permise loro di soppiantare gi\u00E0 agli inizi del 1900 il cilindro fonografico (primo supporto audiofonico, introdotto da Thomas Edison, inventore del fonografo)."@it . . . "La \u015Delakdisko estas anta\u016Dulo de la ankora\u016D nun produktata kaj ofte trovebla vinila disko. \u015Celakdiskoj plejparte havis diametron de 10 coloj (proks. 25 centimetroj) a\u016D 12 coloj (proks. 30 centimetroj) kaj kanelojn priskribitaj per flankoskribo, kiuj estis palpeblaj per ordinara gramofono kun dika \u015Dtalpinglo a\u016D per elektra diskludilo kun specialpinglo. 10-colaj \u015Delakdiskoj proponis maksimume iomete pli ol 3 minutojn, 12-colaj \u015Delakdiskoj iomete pli ol 4 minutojn da ludotempo por faco. \u0108i-lasta estis unuarange grava por klasikaj muzikpecoj."@eo . "\uD45C\uC900\uC2DC\uAC04 \uC74C\uBC18(standard playing record; SP) \uB610\uB294 78 \uD68C\uC804 \uC74C\uBC18(78 rpm record)\uC740 \uC544\uB0A0\uB85C\uADF8 \uC74C\uC6D0 \uC800\uC7A5 \uC7A5\uCE58\uC778 \uCD95\uC74C\uAE30 \uC74C\uBC18\uC758 \uC77C\uC885\uC774\uB2E4. \uC74C\uBC18\uC758 \uD06C\uAE30 30 cm, \uC7AC\uC0DD \uC2DC\uAC04 22\uBD84\uC774\uB77C\uB294 \uADDC\uACA9\uC774 \uC815\uD574\uC838 \uC788\uB294 \uC7A5\uC2DC\uAC04 \uC74C\uBC18(LP)\uACFC \uB2EC\uB9AC, \uD45C\uC900\uC2DC\uAC04 \uC74C\uBC18\uC740 \uADDC\uACA9\uC774 \uC815\uBC00\uD558\uC9C0 \uC54A\uB2E4. 1948\uB144 \uCEEC\uB7FC\uBE44\uC544 \uB808\uCF54\uB4DC\uC5D0\uC11C LP\uB97C \uAC1C\uBC1C\uD55C \uC774\uD6C4, \uADF8 \uC774\uC804\uC758 \uC74C\uBC18\uB4E4\uC744 \uBABD\uB545 SP\uB77C\uACE0 \uBD80\uB974\uAC8C \uB41C \uAC83\uC774\uAE30 \uB54C\uBB38\uC774\uB2E4. SP\uB294 1950\uB144\uB300 \uD6C4\uBC18\uAE4C\uC9C0 \uC0DD\uC0B0\uB41C \uB4A4, LP\uB85C \uC644\uC804\uD788 \uB300\uCCB4\uB418\uC5C8\uB2E4."@ko . . . . "O disco de 78 rota\u00E7\u00F5es (tamb\u00E9m chamado apenas de 78 rpm, ou de disco de goma-laca) \u00E9 o nome utilizado para chapas - majoritariamente de cor negra e contendo um r\u00F3tulo no centro chamado de selo fonogr\u00E1fico - fabricadas de diversos modos e empregando diversos materiais, que foram utilizadas para o armazenamento de \u00E1udio (can\u00E7\u00F5es, principalmente, mas tamb\u00E9m discursos e ditados e, em \u00EDnfima quantidade, efeitos sonoros e bandas sonoras de filmes) entre 1895 e meados da d\u00E9cada de 1970, mas que j\u00E1 vinham caindo lentamente em desuso a partir do advento do disco de vinil, em 21 de junho de 1948. Foram inventadas por Emil Berliner, juntamente com o gramofone, em 1888. Inicialmente, os discos eram gravados utilizando-se meios puramente ac\u00FAsticos e mec\u00E2nicos, com a can\u00E7\u00E3o sendo executada atrav\u00E9s de uma grande concha ac\u00FAstica, sem nenhum tipo de amplifica\u00E7\u00E3o. Uma agulha espec\u00EDfica, com o aux\u00EDlio de um diafragma, convertia as ondas sonoras em ranhuras nas matrizes que, depois, eram copiadas atrav\u00E9s de um processo de galvanoplastia e \"carimbagem\" - com a utiliza\u00E7\u00E3o de moldes, de umidade e de calor. Estes discos eram reproduzidos em m\u00E1quinas port\u00E1teis chamadas toca-discos. Assim, inicialmente, essas m\u00E1quinas utilizavam tra\u00E7\u00E3o manual, de mola ou de corda, como o Gramofone e a Victrola. A partir de 1925, com a inven\u00E7\u00E3o de m\u00E9todos el\u00E9tricos de grava\u00E7\u00E3o (microfones, amplificadores e alto-falantes), bem como o apuro de t\u00E9cnicas que permitiram a redu\u00E7\u00E3o do ru\u00EDdo, novos estilos musicais e modos de cantar e tocar puderam ser gravados, o que permitiu ampliar os mercados consumidores e os lucros das empresas. Tamb\u00E9m os toca-discos evolu\u00EDram para serem movidos a eletricidade, como as Electrolas e as Radiolas, o que permitiu fixar a velocidade de rota\u00E7\u00E3o na reprodu\u00E7\u00E3o dos discos em 78,26 rpm. Esses discos foram fabricados de diversos materiais durante os mais de 50 anos de sua utiliza\u00E7\u00E3o. Inicialmente, foram feitos de celuloide - uma esp\u00E9cie de pl\u00E1stico - e ebonite - um produto da vulcaniza\u00E7\u00E3o da borracha - at\u00E9 fixarem-se diversas f\u00F3rmulas que utilizavam a goma-laca como principal composto e que variavam conforme o produtor. Ap\u00F3s o desenvolvimento da grava\u00E7\u00E3o el\u00E9trica, em 1925, chegaram a ser lan\u00E7ados discos feitos de novos materiais, como o vinil (nos anos 20) e a baquelite (nos anos 30), mas ambos tiveram vida ef\u00EAmera. Desde o in\u00EDcio da sua comercializa\u00E7\u00E3o, em 1895, enfrentaram a concorr\u00EAncia do cilindro fonogr\u00E1fico como meio de armazenamento de \u00E1udio alternativo, mas, a partir da d\u00E9cada de 1910, as vendas de cilindros come\u00E7aram a cair drasticamente, culminando com o fim da sua utiliza\u00E7\u00E3o para armazenamento de can\u00E7\u00F5es em 1929. Os cilindros seriam utilizados para armazenar ditados at\u00E9 meados da d\u00E9cada de 1950. Entretanto, a partir de 1948, come\u00E7am a enfrentar forte competi\u00E7\u00E3o dos discos de vinil, que eram mais flex\u00EDveis, dur\u00E1veis e de melhor manuseabilidade, al\u00E9m de possibilitarem maior qualidade nas grava\u00E7\u00F5es, bem como a extens\u00E3o do tempo de grava\u00E7\u00E3o. Assim, come\u00E7am a ter a sua utiliza\u00E7\u00E3o reduzida at\u00E9 serem completamente abandonados a partir da d\u00E9cada seguinte."@pt . "78-varvare"@sv . "SP\u30EC\u30B3\u30FC\u30C9"@ja .