. "642377"^^ . . . "5815"^^ . . . . "\uC624\uD154 \uB4DC \uB791\uBD80\uC608"@ko . . . . . . . . "H\u00F4tel de Rambouillet"@pt . . . . . . "The H\u00F4tel de Rambouillet, formerly the H\u00F4tel de Pisani, was the Paris residence of Catherine de Vivonne, marquise de Rambouillet, who ran a renowned literary salon there from 1620 until 1648. It was situated on the west side of the rue Saint-Thomas-du-Louvre, just north of Marie de Rohan's H\u00F4tel de Chevreuse, in a former quarter of Paris (demolished during the 19th century), located between the Louvre and Tuileries palaces, near the then much smaller Place du Carrousel, in the area of what was to become the Pavillon Turgot of the Louvre Museum. Members of her salon, received in the intimacy of her Chambre Bleue, admitted to the ruelle\u2014the space between her daybed and the wall of the alcove\u2014 represented the flower of contemporary French literature, fashion, and wit, including Madame de S\u00E9vign\u00E9, Madame de La Fayette, Mademoiselle de Scud\u00E9ry, the Duchesse de Longueville, the Duchesse de Montpensier, Jean-Louis Guez de Balzac, Bossuet, Jean Chapelain, Corneille, Fran\u00E7ois de Malherbe, Racan, Richelieu, La Rochefoucauld, Paul Scarron, Claude Favre de Vaugelas, and Vincent Voiture. They adopted for themselves the term pr\u00E9cieux, which became a term of abuse when satirized by Moli\u00E8re in Les Pr\u00E9cieuses ridicules (1659). The quality looked for in this self-defining circle was honn\u00EAtet\u00E9, a quality looked for in vain at the contemporary court, crass, ostentatious, corrupt and corrupting. Honn\u00EAtet\u00E9 was a mode of restraint and decorum, so practiced that it had become easy and as if natural, shared by aristocrats and fastidious members of the high bourgeoisie, but which could not readily be taught or learned. In contrast with the court, the H\u00F4tel de Rambouillet received an elite that chose its own members, or, more precisely, whose members recognized one another's right to belong.... The ordinary rules of civility did not govern daily interchange. Members of the group wrote and above all talked to one another. Conversation was a sacred art, the forum in which the group developed its taste. L'Astr\u00E9e was staged as well as read; other reading included the novels of La Calpren\u00E8de and Mlle de Scud\u00E9ry, which held up a mirror of this microsociety\". The pr\u00E9ciosit\u00E9 refinements of the French language would find some codification in the Dictionnaire de l'Acad\u00E9mie fran\u00E7aise eventually published by the Acad\u00E9mie fran\u00E7aise, which found its start in the H\u00F4tel de Rambouillet. Words like \"celadon\" to describe a certain range of pale glaucous blue-green glazes of Chinese porcelain come straight from the H\u00F4tel de Rambouillet."@en . "H\u00F4tel de Rambouillet"@it . "L\u2019h\u00F4tel de Rambouillet est un h\u00F4tel parisien connu pour le salon litt\u00E9raire que Catherine de Vivonne, \u00E9pouse d'Angennes, marquise de Rambouillet tient de 1608 jusqu\u2019\u00E0 sa mort en 1665. Il \u00E9tait situ\u00E9 rue Saint-Thomas-du-Louvre (rue perpendiculaire \u00E0 la rue Saint-Honor\u00E9, au sud de celle-ci), approximativement \u00E0 l'emplacement de l'actuel pavillon Turgot du Louvre."@fr . . . "1068372813"^^ . . "\uC624\uD154 \uB4DC \uB791\uBD80\uC608(H\u00F4tel de Rambouillet)\uB294 \uACFC\uAC70 \uD30C\uB9AC\uC5D0 \uC788\uB358 \uB300\uC800\uD0DD\uC774\uB2E4. \uB791\uBD80\uC608 \uD6C4\uC791 \uC559\uC820\uC758 \uBD80\uC778, \uCE74\uD2B8\uB9B0 \uB4DC \uBE44\uBCF8\uC774 1608\uB144\uBD80\uD130 \uADF8\uB140\uAC00 \uC0AC\uB9DD\uD55C 1665\uB144\uAE4C\uC9C0 \uC774\uACF3\uC5D0\uC11C \uC744 \uC6B4\uC601\uD55C \uAC83\uC73C\uB85C \uC720\uBA85\uD558\uB2E4. \uC624\uD154 \uB4DC \uB791\uBD80\uC608\uB294 \uC0DD\uD1A0\uB9C8\uB4A4\uB8E8\uBE0C\uB974Saint-Thomas-du-Louvre \uAC00\uC5D0 \uC788\uC5C8\uB294\uB370, \uC544\uB9C8 \uD604\uC7AC \uB8E8\uBE0C\uB974\uC758 \uD280\uB974\uACE0\uAD00(\u9928)\uC774 \uC788\uB294 \uC790\uB9AC\uC5D0 \uC704\uCE58\uD588\uC744 \uAC83\uC73C\uB85C \uCD94\uC815\uB41C\uB2E4."@ko . . "H\u00F4tel de Rambouillet, edificio desaparecido en el siglo XVIII que se levantaba en el centro de Par\u00EDs (Francia), entre el Palacio del Louvre y el Palacio de las Tuller\u00EDas"@es . . . . . "H\u00F4tel de Rambouillet, edificio desaparecido en el siglo XVIII que se levantaba en el centro de Par\u00EDs (Francia), entre el Palacio del Louvre y el Palacio de las Tuller\u00EDas"@es . . . . . "H\u00F4tel de Rambouillet"@fr . . "H\u00F4tel de Rambouillet byl m\u011Bstsk\u00FD pal\u00E1c v Pa\u0159\u00ED\u017Ei v dne\u0161n\u00EDm 1. obvodu. Nach\u00E1zel se v b\u00FDval\u00E9 ulici Rue Saint-Thomas-du-Louvre (ji\u017En\u011B od dne\u0161n\u00ED ) v prostoru sou\u010Dasn\u00E9ho pavilonu Turgot v k\u0159\u00EDdle Richelieu pal\u00E1ce Louvre. Pal\u00E1c proslavila , kter\u00E1 zde \u017Eila od roku 1608 a\u017E do sv\u00E9 smrti roku 1665, a provozovala zde sv\u016Fj liter\u00E1rn\u00ED sal\u00F3n."@cs . . . . . . . . . . . . . . . "The H\u00F4tel de Rambouillet, formerly the H\u00F4tel de Pisani, was the Paris residence of Catherine de Vivonne, marquise de Rambouillet, who ran a renowned literary salon there from 1620 until 1648. It was situated on the west side of the rue Saint-Thomas-du-Louvre, just north of Marie de Rohan's H\u00F4tel de Chevreuse, in a former quarter of Paris (demolished during the 19th century), located between the Louvre and Tuileries palaces, near the then much smaller Place du Carrousel, in the area of what was to become the Pavillon Turgot of the Louvre Museum."@en . "H\u00F4tel de Rambouillet"@es . . "POINT(2.335000038147 48.862098693848)"^^ . "L'h\u00F4tel de Rambouillet prende nome dalla marchesa Catherine de Vivonne de Rambouillet, figlia di un'italiana appartenente alla famiglia Savelli e del diplomatico francese, anch'egli di origine italiana, marchese de Piselli, la quale vi tenne un salotto letterario dal 1607 fino alla morte, nel 1665.Un tempo conosciuto con il nome di H\u00F4tel de Pisani, sorgeva vicino al Louvre, al posto dell'attuale Palais-Royal. Il salotto di Catherine de Vivonne, \u00ABl'incomparabile Arth\u00E9nice\u00BB (anagramma di Catherine), una delle personalit\u00E0 femminili pi\u00F9 notevoli del tempo, fu particolarmente brillante.Caterina non esit\u00F2 a fare ricostruire l'h\u00F4tel dal padre su un progetto da lei stessa predisposto, che prevedeva, secondo lo stile italiano, un'infilata di sale comunicanti. Nella sua camera blu \u2013 altra novit\u00E0 introdotta da Catherine de Vivonne, in un'epoca in cui le stanze erano tinteggiate solo di rosso o rossiccio \u2013 \u00ABArth\u00E9nice\u00BB riceveva sdraiata a letto, come normalmente si riceveva nel XVII secolo, i brillanti spiriti del tempo, come il cavalier Marino , famoso poeta, letterati e grandi personalit\u00E0 come Richelieu, Malherbe, Vaugelas, Guez de Balzac, Racan, Maynard e Voiture. \u00ABSi parla saggiamente ma ragionevolmente e non c'\u00E8 altro posto al mondo dove vi sia pi\u00F9 buon senso e meno galanteria\u00BB scrisse Chapelain dell'h\u00F4tel de Rambouillet.Questo mondo giovanile e allegro dove i balli e le piacevolezze si succedono, i legami amorosi s'intrecciano e si disfano, non fu una societ\u00E0 di pedanti e i divertimenti vi prendevano volentieri un aspetto intellettuale.Il Preziosismo che nacque in questi salotti fu pi\u00F9 una forma di modernit\u00E0 e di femminismo che di pedanteria, dove germinava lo spirito delle dame dell'aristocrazia: durer\u00E0 una trentina d'anni.Proprio dall'h\u00F4tel de Rambouillet usciranno le dame che si impegneranno attivamente nella Fronda, tanto da essere qualificate come Amazzoni.Bench\u00E9 Moli\u00E8re abbia preso in giro i frequentatori di quei salotti, \u00E8 innegabile che l'h\u00F4tel de Rambouillet abbia svolto un ruolo monumentale nella genesi del moderno romanzo francese.Alla de Vivonne succeder\u00E0 Madeleine de Scud\u00E9ry, anche se lo Chapelain, che ha lasciato delle descrizioni di quei tempi, non avr\u00E0 per lei le stesse parole di ammirazione riservate a madame de Rambouillet."@it . . . . . . . . . . . . "2.335000038146973"^^ . "\uC624\uD154 \uB4DC \uB791\uBD80\uC608(H\u00F4tel de Rambouillet)\uB294 \uACFC\uAC70 \uD30C\uB9AC\uC5D0 \uC788\uB358 \uB300\uC800\uD0DD\uC774\uB2E4. \uB791\uBD80\uC608 \uD6C4\uC791 \uC559\uC820\uC758 \uBD80\uC778, \uCE74\uD2B8\uB9B0 \uB4DC \uBE44\uBCF8\uC774 1608\uB144\uBD80\uD130 \uADF8\uB140\uAC00 \uC0AC\uB9DD\uD55C 1665\uB144\uAE4C\uC9C0 \uC774\uACF3\uC5D0\uC11C \uC744 \uC6B4\uC601\uD55C \uAC83\uC73C\uB85C \uC720\uBA85\uD558\uB2E4. \uC624\uD154 \uB4DC \uB791\uBD80\uC608\uB294 \uC0DD\uD1A0\uB9C8\uB4A4\uB8E8\uBE0C\uB974Saint-Thomas-du-Louvre \uAC00\uC5D0 \uC788\uC5C8\uB294\uB370, \uC544\uB9C8 \uD604\uC7AC \uB8E8\uBE0C\uB974\uC758 \uD280\uB974\uACE0\uAD00(\u9928)\uC774 \uC788\uB294 \uC790\uB9AC\uC5D0 \uC704\uCE58\uD588\uC744 \uAC83\uC73C\uB85C \uCD94\uC815\uB41C\uB2E4."@ko . "O H\u00F4tel de Rambouillet foi um pal\u00E1cio franc\u00EAs, resid\u00EAncia parisiense de Catherine de Vivonne, Marquesa de Rambouillet, de quem tomou o nome. Conhecido noutros tempos como H\u00F4tel de Pisani, ficava localizado nas proximidades do Pal\u00E1cio do Louvre, no lugar onde actualmente se ergue o Palais Royal Catherine de Vivonne, filha de uma italiana chamada Savelli e de um diplomata franc\u00EAs, o Marqu\u00EAs de Piselli, conduziu no seu pal\u00E1cio um renomado salon de 1607 at\u00E9 sua morte, em 1665. Catherine era casada com Charles d'Angennes, o qual viu a povoa\u00E7\u00E3o de Rambouillet, onde possuia o Ch\u00E2teau de Rambouillet, elevada \u00E0 categoria de marquesado, em 1612, pelo Rei Lu\u00EDs XIII. Catherine passou ent\u00E3o a ser Marquesa de Rambouillet. O salon de Catherine de Vivonne, \"a incompar\u00E1vel Arth\u00E9nice\" (anagrama de \"Catherine\", uso muito em voga na moda liter\u00E1ria da \u00E9poca), uma das personalidades femininas mais not\u00E1veis do seu tempo, foi um dos mais brilhantes da sua \u00E9poca. N\u00E3o teve d\u00FAvidas em reconstruir o h\u00F4tel particulier do seu pai baseando-se em planos que ela mesma desenhou, com o objectivo de ter aposentos mais adequados para as recep\u00E7\u00F5es, destacando uma sucess\u00E3o de sal\u00F5es comunicantes ao estilo italiano. Da ruelle - o espa\u00E7o entre o leito de dia e a parede da alcova - do seu Chambre Bleue (Sala Azul), \"Arth\u00E9nice\" recibia recostada num leito (tal como era costume receber no s\u00E9culo XVII) as mentes mais ilustres do seu tempo, como Giambattista Marino (o Cavaleiro Marino), inteligente actor, e tamb\u00E9m gentes das letras e grandes personagens da sua \u00E9poca: Richelieu, Malherbe, Vaugelas, Guez de Balzac, seriam frequentadores habituais. Estes adoptaram para eles pr\u00F3prios o termo pr\u00E9cieux, que se tornou num termo de abuso quando satirizado por Moli\u00E8re em \"Les Pr\u00E9cieuses ridicules\" (1659). As meias azuis usadas pelas damas deste c\u00EDrculo providenciaram por trezentos anos uma meton\u00EDmia, ligeiramente desdenhosa, em ingl\u00EAs e em franc\u00EAs (\"bas-bleus\") para as mulheres intelectuais. A qualidade procurada neste auto-definido c\u00EDrculo era a integridade (honn\u00EAtet\u00E9\"), uma qualidade procurada em v\u00E3o na corte contempor\u00E2nea, crassa, ostentensiva, corrupta e corruptora. A integridade era uma qualidade da modera\u00E7\u00E3o e do decoro, t\u00E3o praticada que se tornara f\u00E1cil e como que natural, partilhada por aristocratas e fastidiosos membros da alta burguesia, mas que n\u00E3o poderia ser prontamente ensinada ou aprendida. Segundo Revel, em contraste com a corte, \"o H\u00F4tel de Rambouillet recebia uma elite que escolhia os seus pr\u00F3prios membros, ou, mais precisamente, cujos membros reconheciam uns aos outros o direito de perten\u00E7a (...) As regras ordin\u00E1rias de civilidade n\u00E3o governavam os interc\u00E2mbios quotidianos. Membros do grupo escreviam e falavam sobretudo para os seus pares. A conversa\u00E7\u00E3o era uma arte sacra, o f\u00F3rum no qual o grupo desenvolvia os seus gostos. O Astr\u00E9e foi encenado assim como lido; outras leituras incluiam as novelas de La Calpren\u00E8de e Mademoiselle de Scud\u00E9ry, que criaram um espelho desta microssociedade\". O refinamento de termos pr\u00E9cieux na linguagem francesa encontraria algumas codifica\u00E7\u00F5es no Dictionnaire de l'Acad\u00E9mie fran\u00E7aise mais tarde publicado pela Academia Francesa (Acad\u00E9mie fran\u00E7aise), o quais tiveram o seu in\u00EDcio no H\u00F4tel Rambouillet. Palavras como \"celadon\", para descrever uma certa tonalidade opaca azul-esverdeada da porcelana chinesa, vieram directamente do H\u00F4tel de Rambouillet. \"Fala-se habilmente, mas fala-se razoavelmente e n\u00E3o h\u00E1 lugar no mundo onde exista mais bom senso e menos galanteria\", escreveria Chapelain a prop\u00F3sito do H\u00F4tel de Rambouillet. Este mundo jovem e alegre, onde os bailes e os prazeres se sucedem, as intrigas amorosas atam-se e desatam-se, n\u00E3o foi uma sociedade de pedantes e os divertimentos tomavam de bom grado um cunho intelectual. A Pr\u00E9ciosit\u00E9 que nasceu neste salon tem uma forma mais de modernismo e feminismo que de pedantismo, onde germina um esp\u00EDrito entre as jovens mulheres da aristocracia que frequentam o sal\u00E3o, durante trinta anos. Foi do H\u00F4tel de Rambouillet que sairam aquelas que se implicariam activamente na Fronda ao ponto de serem qualificadas de Amazonas. Embora Moli\u00E8re tenha desdenhado dos membros do salon, \u00E9 ineg\u00E1vel que o H\u00F4tel de Rambouillet teve um papel monumental no g\u00E9nero de romance moderno franc\u00EAs. A sucess\u00E3o ser\u00E1 retomada por Madeleine de Scud\u00E9ry e pelo pr\u00F3prio Chapelain que deixou algumas descri\u00E7\u00F5es desses tempos, n\u00E3o tendo para este \u00FAltimo os mesmos termos que para a Madame de Rambouillet."@pt . . . . . "H\u00F4tel de Rambouillet"@nl . "48.86209869384766"^^ . "H\u00F4tel de Rambouillet"@cs . . . . . . "Het H\u00F4tel de Rambouillet was het verblijf in Parijs van Madame de Rambouillet, waar ze van 1620 tot 1648 een gerenommeerde literaire salon onderhield."@nl . . "L\u2019h\u00F4tel de Rambouillet est un h\u00F4tel parisien connu pour le salon litt\u00E9raire que Catherine de Vivonne, \u00E9pouse d'Angennes, marquise de Rambouillet tient de 1608 jusqu\u2019\u00E0 sa mort en 1665. Il \u00E9tait situ\u00E9 rue Saint-Thomas-du-Louvre (rue perpendiculaire \u00E0 la rue Saint-Honor\u00E9, au sud de celle-ci), approximativement \u00E0 l'emplacement de l'actuel pavillon Turgot du Louvre."@fr . . "Het H\u00F4tel de Rambouillet was het verblijf in Parijs van Madame de Rambouillet, waar ze van 1620 tot 1648 een gerenommeerde literaire salon onderhield."@nl . . "48.8621 2.335" . "O H\u00F4tel de Rambouillet foi um pal\u00E1cio franc\u00EAs, resid\u00EAncia parisiense de Catherine de Vivonne, Marquesa de Rambouillet, de quem tomou o nome. Conhecido noutros tempos como H\u00F4tel de Pisani, ficava localizado nas proximidades do Pal\u00E1cio do Louvre, no lugar onde actualmente se ergue o Palais Royal"@pt . . "H\u00F4tel de Rambouillet"@en . . . . . . . . . "L'h\u00F4tel de Rambouillet prende nome dalla marchesa Catherine de Vivonne de Rambouillet, figlia di un'italiana appartenente alla famiglia Savelli e del diplomatico francese, anch'egli di origine italiana, marchese de Piselli, la quale vi tenne un salotto letterario dal 1607 fino alla morte, nel 1665.Un tempo conosciuto con il nome di H\u00F4tel de Pisani, sorgeva vicino al Louvre, al posto dell'attuale Palais-Royal."@it . . "H\u00F4tel de Rambouillet byl m\u011Bstsk\u00FD pal\u00E1c v Pa\u0159\u00ED\u017Ei v dne\u0161n\u00EDm 1. obvodu. Nach\u00E1zel se v b\u00FDval\u00E9 ulici Rue Saint-Thomas-du-Louvre (ji\u017En\u011B od dne\u0161n\u00ED ) v prostoru sou\u010Dasn\u00E9ho pavilonu Turgot v k\u0159\u00EDdle Richelieu pal\u00E1ce Louvre. Pal\u00E1c proslavila , kter\u00E1 zde \u017Eila od roku 1608 a\u017E do sv\u00E9 smrti roku 1665, a provozovala zde sv\u016Fj liter\u00E1rn\u00ED sal\u00F3n."@cs .