"Edmond Fran\u00E7ois Paul Pottier, n\u00E9 \u00E0 Sarrebruck le 13 ao\u00FBt 1855, mort \u00E0 Paris (7e arrondissement) le 4 juillet 1934, est un arch\u00E9ologue et historien de l'art fran\u00E7ais, conservateur au mus\u00E9e du Louvre o\u00F9 il prit la t\u00EAte du d\u00E9partement des Antiquit\u00E9s orientales de 1910 \u00E0 1924, qui \u00E9tait alors le \"D\u00E9partement des Antiquit\u00E9s orientales et de la c\u00E9ramique antique\" (depuis 1886 et jusqu'en 1925) en lien direct avec sa personnalit\u00E9."@fr . . . . "1051563345"^^ . . . . . "Edmond Fran\u00E7ois Paul Pottier (* 13. August 1855 in Saarbr\u00FCcken; \u2020 4. Juli 1934 in Paris) war ein franz\u00F6sischer Kunsthistoriker und Arch\u00E4ologe. Edmond Pottier studierte ab 1874 Geisteswissenschaften an der \u00C9cole normale sup\u00E9rieure. Nach der Licence im Jahr 1877 war er bis 1880 Mitarbeiter an der \u00C9cole fran\u00E7aise d\u2019Ath\u00E8nes. Im Anschluss war er bis 1883 Ma\u00EEtre de conf\u00E9rences an der geisteswissenschaftlichen Fakult\u00E4t der Universit\u00E4t Rennes. W\u00E4hrend dieser Jahre f\u00FChrte er mit seinem Freund Salomon Reinach von 1880 bis 1882 die Ausgrabungen im kleinasiatischen Myrina durch. 1883/84 war er Ma\u00EEtre de conf\u00E9rences an der Universit\u00E4t Toulouse. 1884 wurde er Mitarbeiter am Louvre und war von 1893 bis 1910 stellvertretender, im Anschluss bis 1924 Konservator f\u00FCr orientalische Arch\u00E4ologie und antike Keramik des Museums. Im Jahr 1884 wurde er Mitarbeiter von Edmond Saglio f\u00FCr das Dictionnaire des Antiquit\u00E9s Grecques et Romaines, das er nach dem Tode Saglios im Jahr 1911 allein betreute und dessen letzten Teilband er 1915 vorlegte. Er selbst trug 24 Artikel zu dem Werk bei. Das Corpus Vasorum Antiquorum, ein internationales Forschungsprojekt zur Erforschung und Publikation antiker Keramik, geht auf seine Initiative zur\u00FCck. Von 1922 bis 1934 war er Direktor des Unternehmens. 1886 wurde er Vertretungsprofessor, 1908 Professor an der \u00C9cole du Louvre, einer der Grandes \u00E9coles, an der er bis 1921 lehrte. Zusammen mit anderen Wissenschaftlern des Louvre wie Ren\u00E9 Dussaud war er Herausgeber der Zeitschrift Syria, die von 1920 an vom Institut fran\u00E7ais d\u2019arch\u00E9ologie de Beyrouth beim Pariser Verlag Paul Geuthner herausgegeben wurde. Edmond Pottier wurde 1899 Mitglied der Acad\u00E9mie des inscriptions et belles-lettres. 1908 wurde er als korrespondierendes Mitglied in die Preu\u00DFische Akademie der Wissenschaften aufgenommen. 1915 legte er diese Mitgliedschaft aus Protest gegen den Aufruf \u201EAn die Kulturwelt\u201C nieder. Edmond Pottier wurde 1923 zum Kommandeur der Ehrenlegion ernannt."@de . . . . . . "\u042D\u0434\u043C\u043E\u043D\u0434 \u0424\u0440\u0430\u043D\u0441\u0443\u0430 \u041F\u043E\u043B\u044C \u041F\u043E\u0442\u044C\u0435 (\u0444\u0440. Edmond Fran\u00E7ois Paul Pottier; 13 \u0430\u0432\u0433\u0443\u0441\u0442\u0430 1855, \u0421\u0430\u0430\u0440\u0431\u0440\u044E\u043A\u043A\u0435\u043D \u2014 4 \u0430\u0432\u0433\u0443\u0441\u0442\u0430 1934, \u041F\u0430\u0440\u0438\u0436) \u2014 \u0444\u0440\u0430\u043D\u0446\u0443\u0437\u0441\u043A\u0438\u0439 \u0430\u0440\u0445\u0435\u043E\u043B\u043E\u0433, \u0438\u0441\u043A\u0443\u0441\u0441\u0442\u0432\u043E\u0432\u0435\u0434, \u0438\u0441\u0442\u043E\u0440\u0438\u043A \u0438\u0441\u043A\u0443\u0441\u0441\u0442\u0432\u0430, \u043F\u0435\u0434\u0430\u0433\u043E\u0433. \u0414\u043E\u043A\u0442\u043E\u0440 \u0444\u0438\u043B\u043E\u043B\u043E\u0433\u0438\u0447\u0435\u0441\u043A\u0438\u0445 \u043D\u0430\u0443\u043A. \u0427\u043B\u0435\u043D \u0444\u0440\u0430\u043D\u0446\u0443\u0437\u0441\u043A\u043E\u0439 \u0410\u043A\u0430\u0434\u0435\u043C\u0438\u0438 \u043D\u0430\u0434\u043F\u0438\u0441\u0435\u0439 \u0438 \u0438\u0437\u044F\u0449\u043D\u043E\u0439 \u0441\u043B\u043E\u0432\u0435\u0441\u043D\u043E\u0441\u0442\u0438 (\u0441 1899). \u041E\u0434\u043D\u0438\u043C \u0438\u0437 \u043F\u0435\u0440\u0432\u044B\u0445 \u0443\u0447\u0435\u043D\u044B\u0445 \u0437\u0430\u043D\u044F\u043B\u0441\u044F \u0438\u0437\u0443\u0447\u0435\u043D\u0438\u0435\u043C \u0434\u0440\u0435\u0432\u043D\u0435\u0433\u0440\u0435\u0447\u0435\u0441\u043A\u043E\u0439 \u043A\u0435\u0440\u0430\u043C\u0438\u043A\u0438."@ru . . . . . . . . . . . "Edmond Fran\u00E7ois Paul Pottier (* 13. August 1855 in Saarbr\u00FCcken; \u2020 4. Juli 1934 in Paris) war ein franz\u00F6sischer Kunsthistoriker und Arch\u00E4ologe. Edmond Pottier studierte ab 1874 Geisteswissenschaften an der \u00C9cole normale sup\u00E9rieure. Nach der Licence im Jahr 1877 war er bis 1880 Mitarbeiter an der \u00C9cole fran\u00E7aise d\u2019Ath\u00E8nes. Im Anschluss war er bis 1883 Ma\u00EEtre de conf\u00E9rences an der geisteswissenschaftlichen Fakult\u00E4t der Universit\u00E4t Rennes. W\u00E4hrend dieser Jahre f\u00FChrte er mit seinem Freund Salomon Reinach von 1880 bis 1882 die Ausgrabungen im kleinasiatischen Myrina durch. 1883/84 war er Ma\u00EEtre de conf\u00E9rences an der Universit\u00E4t Toulouse. 1884 wurde er Mitarbeiter am Louvre und war von 1893 bis 1910 stellvertretender, im Anschluss bis 1924 Konservator f\u00FCr orientalische Arch\u00E4ologie und antike Kera"@de . . . . . . . . . . "Edmond Fran\u00E7ois Paul Pottier (13 Agustus 1855 \u2013 4 Juli 1934) wadalah seorang sejarawan seni dan arkeolog yang berperan penting dalam mendirikan . Dia adalah seorang sarjana perintis dalam studi Tembikar Yunani Kuno. Ia lahir di Saarbr\u00FCcken, Rhineland, putra seorang insinyur sipil. Ia memenangkan tempat di Lyc\u00E9e Condorcet dan melanjutkan studi di \u00C9cole Normale Sup\u00E9rieure dan , tesisnya tentang kronologi archons Athena. Selama masa jabatannya sebagai kurator di Louvre, ia menyelenggarakan pertemuan pertama yang bertujuan untuk menetapkan kumpulan lengkap vas Yunani yang diadakan dalam koleksi nasional setiap negara pada tahun 1919, . Dia menghasilkan fasikula pertama untuk Louvre pada tahun 1922. Dengan nama samaran Jacques Morel istrinya adalah seorang penulis yang memenangkan Prix Femina 1912 dengan buku Feuilles mortes."@in . . "Edmond Pottier"@de . "Edmond Fran\u00E7ois Paul Pottier (13 August 1855, Saarbr\u00FCcken \u2013 4 July 1934, Paris) was an art historian and archaeologist who was instrumental in establishing the Corpus vasorum antiquorum. He was a pioneering scholar in the study of Ancient Greek pottery. Under the pseudonym Jacques Morel his wife was a writer who won the 1912 Prix Femina with the book Feuilles mortes."@en . . "Edmond Pottier"@fr . "3319"^^ . . . . . . . . . . . . "6978695"^^ . . . "Edmond Fran\u00E7ois Paul Pottier (13 August 1855, Saarbr\u00FCcken \u2013 4 July 1934, Paris) was an art historian and archaeologist who was instrumental in establishing the Corpus vasorum antiquorum. He was a pioneering scholar in the study of Ancient Greek pottery. He was born in Saarbr\u00FCcken, Rhineland, the son of a civil engineer he won a place at the Lyc\u00E9e Condorcet and went on to study at the \u00C9cole Normale Sup\u00E9rieure and the \u00C9cole d'Ath\u00E8nes, his thesis was on the subject of the chronology of Athenian archons. It was during his tenure as a curator at the Louvre that he organised the first meeting of the Union Acad\u00E9mique Internationale aimed at establishing the complete corpus of Greek vases held in the national collections of every nation in 1919, the Corpus vasorum antiquorum. He produced the first fascicule for the Louvre in 1922. Under the pseudonym Jacques Morel his wife was a writer who won the 1912 Prix Femina with the book Feuilles mortes."@en . . "\u039F \u0395\u03BD\u03C4\u03BC\u03CC\u03BD \u03A6\u03C1\u03B1\u03BD\u03C3\u03BF\u03C5\u03AC \u03A0\u03C9\u03BB \u03A0\u03BF\u03C4\u03C4\u03B9\u03AD (\u03B3\u03B1\u03BB\u03BB. Edmond Fran\u00E7ois Paul Pottier, 1855\u20131934) \u03C5\u03C0\u03AE\u03C1\u03BE\u03B5 \u0393\u03AC\u03BB\u03BB\u03BF\u03C2 \u03B9\u03C3\u03C4\u03BF\u03C1\u03B9\u03BA\u03CC\u03C2 \u03BA\u03B1\u03B9 \u03B1\u03C1\u03C7\u03B1\u03B9\u03BF\u03BB\u03CC\u03B3\u03BF\u03C2 \u03C0\u03BF\u03C5 \u03B5\u03B4\u03C1\u03B1\u03AF\u03C9\u03C3\u03B5 \u03C4\u03BF Corpus vasorum antiquorum, \u03BA\u03B1\u03B9 \u03C0\u03C1\u03C9\u03C4\u03BF\u03C0\u03CC\u03C1\u03BF\u03C2 \u03B5\u03C1\u03B5\u03C5\u03BD\u03B7\u03C4\u03AE\u03C2 \u03C4\u03B7\u03C2 \u03B1\u03C1\u03C7\u03B1\u03AF\u03B1\u03C2 \u03B5\u03BB\u03BB\u03B7\u03BD\u03B9\u03BA\u03AE\u03C2 \u03BA\u03B5\u03C1\u03B1\u03BC\u03B9\u03BA\u03AE\u03C2."@el . . . . . . . . . . . "Edmond Fran\u00E7ois Paul Pottier (Konz, 13 de agosto de 1855 \u2014 Paris, 4 de julho de 1934) foi um historiador da arte e arque\u00F3logo franc\u00EAs que estabeleceu o Corpus Vasorum Antiquorum, e um erudito pioneiro nos estudos da cer\u00E2mica grega antiga. Estudou no Liceu Condornet e prosseguiu seus estudos na Escola Normal Superior (\u00C9cole Normale Sup\u00E9rieure), e na Escola Francesa de Atenas (\u00C9cole Fran\u00E7aise d'Ath\u00E8nes), sua tese era sobre a cronologia dos arcontes atenienses."@pt . . . . "Edmond Pottier"@in . . . . . "Edmond Fran\u00E7ois Paul Pottier (Konz, 13 de agosto de 1855 \u2014 Paris, 4 de julho de 1934) foi um historiador da arte e arque\u00F3logo franc\u00EAs que estabeleceu o Corpus Vasorum Antiquorum, e um erudito pioneiro nos estudos da cer\u00E2mica grega antiga. Estudou no Liceu Condornet e prosseguiu seus estudos na Escola Normal Superior (\u00C9cole Normale Sup\u00E9rieure), e na Escola Francesa de Atenas (\u00C9cole Fran\u00E7aise d'Ath\u00E8nes), sua tese era sobre a cronologia dos arcontes atenienses. Foi durante seu emprego de curador do Louvre que ele organizou a primeira reuni\u00E3o da Uni\u00E3o Acad\u00EAmica Nacional (Union Nationale Academique) com o objetivo de estabelecer um corpus completo dos vasos gregos pertencentes \u00E0s cole\u00E7\u00F5es nacionais de todos os pa\u00EDses, em 1919. Ele produziu o primeiro fasc\u00EDculo do Museu do Louvre em 1922."@pt . . . . . . "\u042D\u0434\u043C\u043E\u043D\u0434 \u0424\u0440\u0430\u043D\u0441\u0443\u0430 \u041F\u043E\u043B\u044C \u041F\u043E\u0442\u044C\u0435 (\u0444\u0440. Edmond Fran\u00E7ois Paul Pottier; 13 \u0430\u0432\u0433\u0443\u0441\u0442\u0430 1855, \u0421\u0430\u0430\u0440\u0431\u0440\u044E\u043A\u043A\u0435\u043D \u2014 4 \u0430\u0432\u0433\u0443\u0441\u0442\u0430 1934, \u041F\u0430\u0440\u0438\u0436) \u2014 \u0444\u0440\u0430\u043D\u0446\u0443\u0437\u0441\u043A\u0438\u0439 \u0430\u0440\u0445\u0435\u043E\u043B\u043E\u0433, \u0438\u0441\u043A\u0443\u0441\u0441\u0442\u0432\u043E\u0432\u0435\u0434, \u0438\u0441\u0442\u043E\u0440\u0438\u043A \u0438\u0441\u043A\u0443\u0441\u0441\u0442\u0432\u0430, \u043F\u0435\u0434\u0430\u0433\u043E\u0433. \u0414\u043E\u043A\u0442\u043E\u0440 \u0444\u0438\u043B\u043E\u043B\u043E\u0433\u0438\u0447\u0435\u0441\u043A\u0438\u0445 \u043D\u0430\u0443\u043A. \u0427\u043B\u0435\u043D \u0444\u0440\u0430\u043D\u0446\u0443\u0437\u0441\u043A\u043E\u0439 \u0410\u043A\u0430\u0434\u0435\u043C\u0438\u0438 \u043D\u0430\u0434\u043F\u0438\u0441\u0435\u0439 \u0438 \u0438\u0437\u044F\u0449\u043D\u043E\u0439 \u0441\u043B\u043E\u0432\u0435\u0441\u043D\u043E\u0441\u0442\u0438 (\u0441 1899). \u041E\u0434\u043D\u0438\u043C \u0438\u0437 \u043F\u0435\u0440\u0432\u044B\u0445 \u0443\u0447\u0435\u043D\u044B\u0445 \u0437\u0430\u043D\u044F\u043B\u0441\u044F \u0438\u0437\u0443\u0447\u0435\u043D\u0438\u0435\u043C \u0434\u0440\u0435\u0432\u043D\u0435\u0433\u0440\u0435\u0447\u0435\u0441\u043A\u043E\u0439 \u043A\u0435\u0440\u0430\u043C\u0438\u043A\u0438."@ru . "Edmond Fran\u00E7ois Paul Pottier (13 Agustus 1855 \u2013 4 Juli 1934) wadalah seorang sejarawan seni dan arkeolog yang berperan penting dalam mendirikan . Dia adalah seorang sarjana perintis dalam studi Tembikar Yunani Kuno. Dengan nama samaran Jacques Morel istrinya adalah seorang penulis yang memenangkan Prix Femina 1912 dengan buku Feuilles mortes."@in . "\u0395\u03BD\u03C4\u03BC\u03CC\u03BD \u03A0\u03BF\u03C4\u03C4\u03B9\u03AD"@el . . . . . . . . "Edmond Fran\u00E7ois Paul Pottier, n\u00E9 \u00E0 Sarrebruck le 13 ao\u00FBt 1855, mort \u00E0 Paris (7e arrondissement) le 4 juillet 1934, est un arch\u00E9ologue et historien de l'art fran\u00E7ais, conservateur au mus\u00E9e du Louvre o\u00F9 il prit la t\u00EAte du d\u00E9partement des Antiquit\u00E9s orientales de 1910 \u00E0 1924, qui \u00E9tait alors le \"D\u00E9partement des Antiquit\u00E9s orientales et de la c\u00E9ramique antique\" (depuis 1886 et jusqu'en 1925) en lien direct avec sa personnalit\u00E9."@fr . . "\u039F \u0395\u03BD\u03C4\u03BC\u03CC\u03BD \u03A6\u03C1\u03B1\u03BD\u03C3\u03BF\u03C5\u03AC \u03A0\u03C9\u03BB \u03A0\u03BF\u03C4\u03C4\u03B9\u03AD (\u03B3\u03B1\u03BB\u03BB. Edmond Fran\u00E7ois Paul Pottier, 1855\u20131934) \u03C5\u03C0\u03AE\u03C1\u03BE\u03B5 \u0393\u03AC\u03BB\u03BB\u03BF\u03C2 \u03B9\u03C3\u03C4\u03BF\u03C1\u03B9\u03BA\u03CC\u03C2 \u03BA\u03B1\u03B9 \u03B1\u03C1\u03C7\u03B1\u03B9\u03BF\u03BB\u03CC\u03B3\u03BF\u03C2 \u03C0\u03BF\u03C5 \u03B5\u03B4\u03C1\u03B1\u03AF\u03C9\u03C3\u03B5 \u03C4\u03BF Corpus vasorum antiquorum, \u03BA\u03B1\u03B9 \u03C0\u03C1\u03C9\u03C4\u03BF\u03C0\u03CC\u03C1\u03BF\u03C2 \u03B5\u03C1\u03B5\u03C5\u03BD\u03B7\u03C4\u03AE\u03C2 \u03C4\u03B7\u03C2 \u03B1\u03C1\u03C7\u03B1\u03AF\u03B1\u03C2 \u03B5\u03BB\u03BB\u03B7\u03BD\u03B9\u03BA\u03AE\u03C2 \u03BA\u03B5\u03C1\u03B1\u03BC\u03B9\u03BA\u03AE\u03C2."@el . . . . . . . "Edmond Pottier"@en . . "Edmond Pottier"@pt . . . "\u041F\u043E\u0442\u044C\u0435, \u042D\u0434\u043C\u043E\u043D\u0434"@ru . . . . . . .