. . . . . . . . . . "15521"^^ . . . . "Alessandro Scarlatti"@it . "\u039F \u0391\u03BB\u03B5\u03C3\u03C3\u03AC\u03BD\u03C4\u03C1\u03BF \u03A3\u03BA\u03B1\u03C1\u03BB\u03AC\u03C4\u03C4\u03B9 (\u03B9\u03C4. Alessandro Scarlatti, 2 \u039C\u03B1\u0390\u03BF\u03C5 1660 \u2013 24 \u039F\u03BA\u03C4\u03C9\u03B2\u03C1\u03AF\u03BF\u03C5 1725) \u03AE\u03C4\u03B1\u03BD \u0399\u03C4\u03B1\u03BB\u03CC\u03C2 \u03C3\u03C5\u03BD\u03B8\u03AD\u03C4\u03B7\u03C2 \u03C4\u03B7\u03C2 \u03B5\u03C0\u03BF\u03C7\u03AE\u03C2 \u03BC\u03C0\u03B1\u03C1\u03CC\u03BA. \u0388\u03B3\u03C1\u03B1\u03C8\u03B5 \u03C0\u03BB\u03AE\u03B8\u03BF\u03C2 \u03CC\u03C0\u03B5\u03C1\u03B5\u03C2 \u03BA\u03B1\u03B9 \u03BA\u03B1\u03BD\u03C4\u03AC\u03C4\u03B5\u03C2 \u03B4\u03C9\u03BC\u03B1\u03C4\u03AF\u03BF\u03C5, \u03B5\u03BD\u03CE \u03B8\u03B5\u03C9\u03C1\u03B5\u03AF\u03C4\u03B1\u03B9 \u03BF \u00AB\u03C0\u03B1\u03C4\u03AD\u03C1\u03B1\u03C2\u00BB \u03C4\u03B7\u03C2 \u039D\u03B1\u03C0\u03BF\u03BB\u03B9\u03C4\u03AC\u03BD\u03B9\u03BA\u03B7\u03C2 \u03CC\u03C0\u03B5\u03C1\u03B1\u03C2. \u039F\u03B9 \u03B3\u03B9\u03BF\u03AF \u03C4\u03BF\u03C5, \u039D\u03C4\u03BF\u03BC\u03AD\u03BD\u03B9\u03BA\u03BF \u03BA\u03B1\u03B9 \u03AD\u03B3\u03B9\u03BD\u03B1\u03BD \u03B5\u03C0\u03AF\u03C3\u03B7\u03C2 \u03B3\u03BD\u03C9\u03C3\u03C4\u03BF\u03AF \u03C3\u03C5\u03BD\u03B8\u03AD\u03C4\u03B5\u03C2."@el . . "250"^^ . . . . . . . . "\u0410\u043B\u0435\u0441\u0441\u0430\u043D\u0434\u0440\u043E \u0421\u043A\u0430\u0440\u043B\u0430\u0442\u0442\u0456"@uk . . "Alessandro Pietro Scarlatti, f\u00F6dd 2 maj 1660 i Palermo, d\u00F6d 24 oktober 1725 i Neapel, var en italiensk tons\u00E4ttare under barocken och f\u00F6retr\u00E4dare f\u00F6r neapelskolan. Som tolv\u00E5ring anl\u00E4nde Alessandro Scarlatti till Rom d\u00E4r han tr\u00E4ffade epokens ledande musiker som Giacomo Carissimi, Bernardo Pasquini och Arcangelo Corelli. Han var verksam i Neapel och Rom, bland annat som kapellm\u00E4stare hos drottning Kristina 1679\u20131683. \u00C5ren 1684\u20131702 och 1708\u20131725 verkade han som kapellm\u00E4stare vid hovet i Neapel. Bland hans elever fanns Johann Adolf Hasse, Francesco Geminiani och sonen Domenico Scarlatti."@sv . "Scarlatti - Toccata 3.ogg"@en . . . "\u5F7C\u5F97\u7F57\u00B7\u4E9A\u5386\u5C71\u5FB7\u7F57\u00B7\u52A0\u65AF\u5E15\u96F7\u00B7\u65AF\u5361\u62C9\u8482\uFF08\u7FA9\u5927\u5229\u8A9E\uFF1APietro Alessandro Gaspare Scarlatti\uFF1B1660\u5E745\u67082\u65E5\uFF0D1725\u5E7410\u670824\u65E5\uFF09\uFF0C\u610F\u5927\u5229\u5DF4\u6D1B\u514B\u98CE\u683C\u4F5C\u66F2\u5BB6\uFF0C\u4EE5\u6B4C\u5267\u548C\u5BA4\u5185\u5EB7\u5854\u5854\u800C\u95FB\u540D\u3002 \u4E9A\u5386\u5C71\u5FB7\u7F57\u7684\u4E24\u4E2A\u513F\u5B50\u591A\u6885\u5C3C\u79D1\u00B7\u65AF\u5361\u62C9\u8482\u548C\u90FD\u662F\u4F5C\u66F2\u5BB6\u3002"@zh . . "Alessandro Scarlatti"@ca . . . . . . "Alessandro Scarlatti (Palermo, Italia, 1660ko maiatzaren 2a - Napoli, Italia, 1725eko urriaren 22a) musikagilea izan zen. 1679-1683 urte-bitartean, kapera-maisua izan zen Erroman, eta 1684-1703 urte-bitartean Napoliko espainiar erregeordearena. Erroman eta Napolin bizi izan zen, eta gorteko eta elizako kargu ugari izan zituen. Napolitar eskolaren sortzaileetako bat izan zen, eta opera seria izenekoaren oinarriak jarri zituen, eta aria da capo eta hiru zatiko obertura ezarri zituen. Ikasle izan zituen Johann Adolf Hasse, Francesco Geminiani eta Domenico Scarlatti, semea, besteak beste."@eu . . . . . "Pietro Alessandro Gaspare Scarlatti"@en . . . . . . . . . "\u0421\u043A\u0430\u0440\u043B\u0430\u0442\u0442\u0438, \u0410\u043B\u0435\u0441\u0441\u0430\u043D\u0434\u0440\u043E"@ru . . . . . . . . . . . "\u5F7C\u5F97\u7F57\u00B7\u4E9A\u5386\u5C71\u5FB7\u7F57\u00B7\u52A0\u65AF\u5E15\u96F7\u00B7\u65AF\u5361\u62C9\u8482\uFF08\u7FA9\u5927\u5229\u8A9E\uFF1APietro Alessandro Gaspare Scarlatti\uFF1B1660\u5E745\u67082\u65E5\uFF0D1725\u5E7410\u670824\u65E5\uFF09\uFF0C\u610F\u5927\u5229\u5DF4\u6D1B\u514B\u98CE\u683C\u4F5C\u66F2\u5BB6\uFF0C\u4EE5\u6B4C\u5267\u548C\u5BA4\u5185\u5EB7\u5854\u5854\u800C\u95FB\u540D\u3002 \u4E9A\u5386\u5C71\u5FB7\u7F57\u7684\u4E24\u4E2A\u513F\u5B50\u591A\u6885\u5C3C\u79D1\u00B7\u65AF\u5361\u62C9\u8482\u548C\u90FD\u662F\u4F5C\u66F2\u5BB6\u3002"@zh . . . . "Pietro Alessandro Gaspare Scarlatti (Palermo, 2 mei 1660 - Napels, 24 oktober 1725) was een Italiaans componist van barokmuziek. Hij verwierf vooral bekendheid met zijn oratoria, cantates en (Napolitaanse) opera's. Hij was de vader van Domenico en Pietro Filippo, componist en organist. Scarlatti werd geboren op Sicili\u00EB en kwam uit een muzikale familie: zijn zuster zong als operazangeres. Toen hij negentien was, schreef hij zijn eerste oratorium, dat in Rome opgevoerd werd. Na de opvoering van de opera Gli Equivoci nell\u2019amore in 1679 werd hij kapelmeester bij Christina van Zweden, die in Rome in ballingschap leefde. Hij trouwde met Antonia Anzalone, met wie hij tien kinderen kreeg. In 1684 kreeg hij een aanstelling in Napels bij de onderkoning van Spanje, de markies del Scarpio. In 1702 verliet hij de stad, werkte in Florence voor Ferdinando de' Medici, een begaafde musicus en de zoon van een van de rijkste mannen in Europa, Cosimo III de' Medici. Ferdinando was eigenaar van een bijzonder instrument, de voorloper van de piano, gebouwd door Bartolomeo Cristofori. De kardinalen Pietro Ottoboni en Benedetto Pamphili waren verrukt van zijn muziek en schreven libretto's. Ottoboni bezorgde Scarlatti in 1703 een aanstelling in de Santa Maria Maggiore. Na bezoeken aan Veneti\u00EB en Urbino, waar zijn zoon Domenico een aanstelling had, blijkt Scarlatti in 1708 teruggekeerd te zijn naar Napels. Johann Adolf Hasse kwam hem daar opzoeken en was een van zijn laatste leerlingen. De opvoering van de zijn opera Tigrane in 1715 schijnt spectaculair te zijn geweest. Van 1717 tot 1723 werkte Scarlatti opnieuw in Rome."@nl . . "Alessandro Pietro Gaspare Scarlatti (ur. 2 maja 1660 w Palermo, zm. 24 pa\u017Adziernika 1725 w Neapolu) \u2013 w\u0142oski kompozytor okresu baroku."@pl . "Pietro Alessandro Gaspare Scarlatti (Palermo, 2 mei 1660 - Napels, 24 oktober 1725) was een Italiaans componist van barokmuziek. Hij verwierf vooral bekendheid met zijn oratoria, cantates en (Napolitaanse) opera's. Hij was de vader van Domenico en Pietro Filippo, componist en organist. Na bezoeken aan Veneti\u00EB en Urbino, waar zijn zoon Domenico een aanstelling had, blijkt Scarlatti in 1708 teruggekeerd te zijn naar Napels. Johann Adolf Hasse kwam hem daar opzoeken en was een van zijn laatste leerlingen. De opvoering van de zijn opera Tigrane in 1715 schijnt spectaculair te zijn geweest."@nl . "Alessandro Scarlatti (Palermo, 2 de maio de 1660 \u2013 N\u00E1poles, 24 de outubro de 1725), cujo nome verdadeiro era Pietro Alessandro Gaspari, foi um compositor italiano de grande import\u00E2ncia para a m\u00FAsica l\u00EDrica do per\u00EDodo barroco. Seu trabalho foi fundamental para o desenvolvimento da \u00F3pera s\u00E9ria e da \u00F3pera bufa do seu tempo. Ele \u00E9 considerado o pai da escola napolitana de \u00F3pera, a qual contou, mais tarde, com membros como Leonardo Leo, Francesco Feo, Leonardo Vinci, Giovanni Battista Pergolesi e Johann Adolf Hasse, entre outros."@pt . "Alessandro Scarlatti (Palerme, 2 mai 1660 \u2013 Naples, 24 octobre 1725) est l'un des principaux compositeurs de musique baroque et l'un des premiers grands musiciens classiques. Celui que ses contemporains surnommaient \u00AB l\u2019Orph\u00E9e italien \u00BB partage sa carri\u00E8re entre Naples et Rome, o\u00F9 il re\u00E7oit sa formation (comme il partage sa vie entre deux si\u00E8cles) ; une part importante de sa production s'y destine. Il est souvent consid\u00E9r\u00E9 comme le fondateur de l'\u00E9cole napolitaine d'op\u00E9ra, alors qu'il en est seulement le plus illustre et plus f\u00E9cond repr\u00E9sentant : son apport, son originalit\u00E9 et son rayonnement, son influence s\u00E9rieuse et durable, sont essentiels, tant en Italie qu'en Europe. Particuli\u00E8rement connu pour ses op\u00E9ras (115 titres), il m\u00E8ne \u00E0 terme la tradition dramatique italienne, commenc\u00E9e par Monteverdi au d\u00E9but du XVIIe si\u00E8cle et poursuivie par Cesti, Cavalli, Carissimi, Legrenzi et Stradella, donnant la forme d\u00E9finitive de l\u2019aria da capo, diffus\u00E9e ainsi dans toute l'Europe. Il inaugure l'ouverture \u00E0 l'italienne en trois mouvements, anc\u00EAtre lointain de la symphonie. Tous ces mod\u00E8les deviennent des r\u00E9f\u00E9rences pour le th\u00E9\u00E2tre musical de son temps, comme l'\u00E9voque la production italienne de Haendel. \u00C9clectique, Scarlatti touche en outre \u00E0 tous les autres genres pratiqu\u00E9s \u00E0 son \u00E9poque, de la sonate au concerto, le motet, la messe, l'oratorio et la cantate de chambre, dont il est un ma\u00EEtre incontest\u00E9, avec plus de 620 titres attribu\u00E9s avec certitude et des centaines qui peuvent s'y ajouter. Il peut \u00EAtre consid\u00E9r\u00E9 comme un pr\u00E9curseur direct de Mozart. Alessandro est le p\u00E8re de Domenico Scarlatti."@fr . . . "\uC54C\uB808\uC0B0\uB4DC\uB85C \uC2A4\uCE74\uB97C\uB77C\uD2F0(\uC774\uD0C8\uB9AC\uC544\uC5B4: Alessandro Scarlatti, 1660\uB144 5\uC6D4 2\uC77C ~ 1725\uB144 10\uC6D4 24\uC77C)\uB294 \uC774\uD0C8\uB9AC\uC544\uC758 \uC791\uACE1\uAC00\uC774\uB2E4."@ko . . "\u0410\u043B\u0435\u0441\u0441\u0430\u0301\u043D\u0434\u0440\u043E \u0421\u043A\u0430\u0440\u043B\u0430\u0301\u0442\u0442\u0456 (\u0456\u0442\u0430\u043B. Alessandro Scarlatti; \u043D\u0430\u0440. 2 \u0442\u0440\u0430\u0432\u043D\u044F 1660, \u041F\u0430\u043B\u0435\u0440\u043C\u043E, \u0406\u0442\u0430\u043B\u0456\u044F \u2014 \u043F\u043E\u043C. 24 \u0436\u043E\u0432\u0442\u043D\u044F 1725, \u041D\u0435\u0430\u043F\u043E\u043B\u044C) \u2014 \u0456\u0442\u0430\u043B\u0456\u0439\u0441\u044C\u043A\u0438\u0439 \u043A\u043E\u043C\u043F\u043E\u0437\u0438\u0442\u043E\u0440, \u0440\u043E\u0434\u043E\u043D\u0430\u0447\u0430\u043B\u044C\u043D\u0438\u043A \u043D\u0435\u0430\u043F\u043E\u043B\u0456\u0442\u0430\u043D\u0441\u044C\u043A\u043E\u0457 \u043E\u043F\u0435\u0440\u043D\u043E\u0457 \u0448\u043A\u043E\u043B\u0438; \u0431\u0430\u0442\u044C\u043A\u043E \u043A\u043E\u043C\u043F\u043E\u0437\u0438\u0442\u043E\u0440\u0430 \u0414\u043E\u043C\u0435\u043D\u0456\u043A\u043E \u0421\u043A\u0430\u0440\u043B\u0430\u0442\u0442\u0456."@uk . . . . . "Pietro Alessandro Gaspare Scarlatti (* 2. Mai 1660 auf Sizilien (entweder in Trapani oder Palermo); \u2020 24. Oktober 1725 in Neapel) war ein italienischer Komponist des Barock und der neapolitanischen Schule, der besonders f\u00FCr seine Vokalmusik wie Opern, Oratorien, Kantaten u. a. ber\u00FChmt ist, und als gro\u00DFer Erneuerer der Barockmusik gilt. Zu seinen Innovationen geh\u00F6ren die von ihm umgestaltete, typisch italienische Opern-Sinfonia (Ouvert\u00FCre), ein Vorl\u00E4ufer der klassischen Sinfonie, und die vierstimmige Sonate, eine Vorform des Streichquartetts. Er war der Vater von neun S\u00F6hnen, darunter die ebenfalls als Komponisten bekannt gewordenen Domenico Scarlatti und Pietro Filippo Scarlatti."@de . . . . . . . . "Alessandro Scarlatti (Palermo, 2 maggio 1660 \u2013 Napoli, 24 ottobre 1725) \u00E8 stato un compositore italiano di musica barocca.Considerato dai musicologi come uno dei pi\u00F9 importanti rappresentanti della scuola musicale napoletana, fu il maggiore compositore d'opera italiano tra la fine del XVII e l'inizio del XVIII secolo. Soprannominato dai suoi contemporanei \u201Cl'Orfeo italiano\u201D, divise la sua carriera tra Napoli e Roma, dove ricevette la sua formazione; proprio alla citt\u00E0 papale \u00E8 destinata una parte significativa della sua produzione. \u00C8 spesso considerato il fondatore della scuola musicale napoletana, sebbene ne sia solo stato il rappresentante pi\u00F9 illustre e pi\u00F9 fruttuoso: il suo contributo, la sua originalit\u00E0 e la sua influenza furono essenziali, oltre che duraturi, sia in Italia che in Europa. Particolarmente noto per le sue opere, port\u00F2 ai suoi massimi sviluppi la tradizione drammatica italiana, iniziata da Monteverdi all'inizio del XVII secolo e proseguita da Cesti, Cavalli, Carissimi, Legrenzi e Stradella, progettando la forma definitiva dell'aria con da capo, imitata in tutta Europa. Fu inoltre l'inventore dell'ouverture italiana in tre movimenti (che rivest\u00EC una fondamentale importanza nello sviluppo della sinfonia), della sonata in quattro parti (progenitrice del moderno quartetto d'archi), e della tecnica dello sviluppo motivico. Fu un modello di riferimento per il teatro musicale del suo tempo, come evocato dalla produzione italiana di H\u00E4ndel, il quale fu profondamente influenzato dalla sua musica teatrale. Eclettico, Scarlatti tocc\u00F2 anche tutti gli altri generi praticati nel suo tempo, dalla sonata al concerto grosso, dal mottetto alla messa, dall'oratorio alla cantata, genere quest'ultimo di cui fu maestro indiscusso. Fu il padre del compositore Domenico Scarlatti, ricordato per il suo fondamentale apporto alla sonata per clavicembalo del XVIII secolo."@it . . "\u0410\u043B\u0435\u0441\u0441\u0430\u0301\u043D\u0434\u0440\u043E \u0421\u043A\u0430\u0440\u043B\u0430\u0301\u0442\u0442\u0456 (\u0456\u0442\u0430\u043B. Alessandro Scarlatti; \u043D\u0430\u0440. 2 \u0442\u0440\u0430\u0432\u043D\u044F 1660, \u041F\u0430\u043B\u0435\u0440\u043C\u043E, \u0406\u0442\u0430\u043B\u0456\u044F \u2014 \u043F\u043E\u043C. 24 \u0436\u043E\u0432\u0442\u043D\u044F 1725, \u041D\u0435\u0430\u043F\u043E\u043B\u044C) \u2014 \u0456\u0442\u0430\u043B\u0456\u0439\u0441\u044C\u043A\u0438\u0439 \u043A\u043E\u043C\u043F\u043E\u0437\u0438\u0442\u043E\u0440, \u0440\u043E\u0434\u043E\u043D\u0430\u0447\u0430\u043B\u044C\u043D\u0438\u043A \u043D\u0435\u0430\u043F\u043E\u043B\u0456\u0442\u0430\u043D\u0441\u044C\u043A\u043E\u0457 \u043E\u043F\u0435\u0440\u043D\u043E\u0457 \u0448\u043A\u043E\u043B\u0438; \u0431\u0430\u0442\u044C\u043A\u043E \u043A\u043E\u043C\u043F\u043E\u0437\u0438\u0442\u043E\u0440\u0430 \u0414\u043E\u043C\u0435\u043D\u0456\u043A\u043E \u0421\u043A\u0430\u0440\u043B\u0430\u0442\u0442\u0456."@uk . . "Alessandro Scarlatti"@sv . "1725"^^ . . . . . "Alessandro Pietro Scarlatti, f\u00F6dd 2 maj 1660 i Palermo, d\u00F6d 24 oktober 1725 i Neapel, var en italiensk tons\u00E4ttare under barocken och f\u00F6retr\u00E4dare f\u00F6r neapelskolan. Som tolv\u00E5ring anl\u00E4nde Alessandro Scarlatti till Rom d\u00E4r han tr\u00E4ffade epokens ledande musiker som Giacomo Carissimi, Bernardo Pasquini och Arcangelo Corelli. Han var verksam i Neapel och Rom, bland annat som kapellm\u00E4stare hos drottning Kristina 1679\u20131683. \u00C5ren 1684\u20131702 och 1708\u20131725 verkade han som kapellm\u00E4stare vid hovet i Neapel. Bland hans elever fanns Johann Adolf Hasse, Francesco Geminiani och sonen Domenico Scarlatti. Scarlatti var mycket produktiv och han komponerade bland annat \n* 115 operor \n* cirka 200 m\u00E4ssor (bland annat Messa di Santa Cecilia, Missa ad usum cappellae pontificiae, Missa clementina) \n* cirka 600 kammarkantater \n* talrika oratorier och motetter \n* orkesterverk \n* 12 sinfonie di concerto grosso \n* 6 str\u00E5kkonserter \n* 6 cembalokonserter"@sv . . "Alessandro Scarlatti"@de . . . . . . . . "Alessandro Scarlatti"@es . . . . . . . . . "\u30A2\u30EC\u30C3\u30B5\u30F3\u30C9\u30ED\u30FB\u30B9\u30AB\u30EB\u30E9\u30C3\u30C6\u30A3"@ja . . "1660"^^ . . . . . . . . . . "1114967061"^^ . "\u4E9A\u5386\u5C71\u5FB7\u7F57\u00B7\u65AF\u5361\u62C9\u8482"@zh . "1725-10-22"^^ . "Alessandro Scarlatti"@eo . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . "Alessandro Scarlatti (Palermo, 2 de maio de 1660 \u2013 N\u00E1poles, 24 de outubro de 1725), cujo nome verdadeiro era Pietro Alessandro Gaspari, foi um compositor italiano de grande import\u00E2ncia para a m\u00FAsica l\u00EDrica do per\u00EDodo barroco. Seu trabalho foi fundamental para o desenvolvimento da \u00F3pera s\u00E9ria e da \u00F3pera bufa do seu tempo. Ele \u00E9 considerado o pai da escola napolitana de \u00F3pera, a qual contou, mais tarde, com membros como Leonardo Leo, Francesco Feo, Leonardo Vinci, Giovanni Battista Pergolesi e Johann Adolf Hasse, entre outros. Dentre as obras de sucesso de Scarlatti merecem destaque as \u00F3peras Carlo, Re d'Allemagna (1716), Telemaco (1718) e La Griselda (1721). Al\u00E9m das \u00F3peras, Alessandro Scarlatti tamb\u00E9m ficou famoso por suas cantatas de c\u00E2mara. Foi pai de dois outros compositores, Domenico Scarlatti (1685\u20131757) e (1679\u20131750), e irm\u00E3o mais velho de (1666\u20131741), tamb\u00E9m compositor, ainda que de menor express\u00E3o em compara\u00E7\u00E3o com Alessandro e Domenico. As \u00F3peras de Alessandro Scarlatti s\u00E3o dotadas de alto n\u00EDvel musical e influenciaram compositores dos mais variados pa\u00EDses. Do ponto de vista da a\u00E7\u00E3o dram\u00E1tica, por\u00E9m, ficam a dever para as composi\u00E7\u00F5es de autores que o sucederam, como H\u00E4ndel, Hasse e Vivaldi. As aberturas das \u00F3peras de Alessandro Scarlatti, chamadas sinfonias, consistiam geralmente de tr\u00EAs movimentos: r\u00E1pido, lento e r\u00E1pido. Essa forma se tornou de grande import\u00E2ncia na cria\u00E7\u00E3o posterior da sinfonia cl\u00E1ssica para orquestra. Alessandro Scarlatti foi um compositor de extraordin\u00E1rio talento criativo. Sua obra compreende nada menos que 115 \u00F3peras, 150 orat\u00F3rios e mais de 500 cantatas, al\u00E9m de composi\u00E7\u00F5es instrumentais. A m\u00FAsica de Scarlatti forma um importante elo entre a m\u00FAsica vocal do in\u00EDcio do barroco italiano do s\u00E9culo XVII, centrada em Floren\u00E7a, Veneza e Roma, e a escola cl\u00E1ssica do s\u00E9culo XVIII, que culmina em Haydn (1732\u20131809) e Mozart (1756\u20131791)."@pt . . "Alessandro Scarlatti (Palermo, Reino de Sicilia, 2 de mayo de 1660 \u2013 N\u00E1poles, Reino de N\u00E1poles, 22 de octubre de 1725) fue un compositor y clavecinista italiano del per\u00EDodo Barroco, uno de los representantes m\u00E1s importantes de la escuela napolitana. Jug\u00F3 un papel fundamental en la historia de la m\u00FAsica, principalmente en el desarrollo del lenguaje de la \u00F3pera, contribuyendo a perfeccionar las formas del aria da capo y de la obertura italiana de tres movimientos. Fue uno de los primeros compositores en utilizar el recitativo con orquesta, denominado recitativo acompa\u00F1ado, y el concertato al final del acto."@es . . . . . . . . . . "1725-10-22"^^ . . . . . . . . . "Alessandro Scarlatti"@fr . . . "\u0623\u0644\u0633\u0627\u0646\u062F\u0631\u0648 \u0633\u0643\u0627\u0631\u0644\u0627\u062A\u064A (Alessandro Scarlatti) \u0639\u0627\u0634 (\u0628\u0627\u0644\u064A\u0631\u0645\u0648 1660-\u0646\u0627\u0628\u0648\u0644\u064A 1725 \u0645) \u0647\u0648 \u0645\u0624\u0644\u0641 \u0645\u0648\u0633\u064A\u0642\u0649 \u0625\u064A\u0637\u0627\u0644\u064A. \u0645\u0646 \u0645\u0624\u0633\u0633\u064A \u0627\u0644\u0645\u062F\u0631\u0633\u0629 \u0627\u0644\u0646\u0627\u0628\u0648\u0644\u064A\u0629 (\u0646\u0633\u0628\u0629 \u0625\u0644\u0649 \u0645\u062F\u064A\u0646\u0629 \u0646\u0627\u0628\u0648\u0644\u064A) \u0644\u0644\u0623\u0648\u0628\u0631\u0627 \u0627\u0644\u0628\u0627\u0631\u0648\u0643\u064A\u0629\u060C \u0643\u0627\u0646 \u0623\u0633\u062A\u0627\u0630\u0627 \u0639\u0644\u0649 \u0627\u0644\u0641\u0631\u0642\u0629 \u0627\u0644\u063A\u0646\u0627\u0626\u064A\u0629 \u0641\u064A \u0627\u0644\u0628\u0644\u0627\u0637 \u0627\u0644\u0645\u0644\u0643\u064A\u060C \u0623\u0644\u064C\u0641 \u0627\u0644\u0639\u062F\u064A\u062F \u0645\u0646 \u0627\u0644\u0623\u0639\u0645\u0627\u0644 \u0627\u0644\u0623\u0648\u0628\u0631\u0627\u0644\u064A\u0629\u060C \u0648\u0627\u0644\u062A\u064A \u062A\u0645\u064A\u0632\u062A \u0628\u0627\u0641\u062A\u062A\u0627\u062D\u064A\u062A\u0647\u0627 \u0648\u0623\u0644\u062D\u0627\u0646\u0647\u0627 \u0627\u0644\u0625\u064A\u0642\u0627\u0639\u064A\u0629. \u062E\u0644\u0641 \u0648\u0631\u0627\u0621\u0647 \u0627\u0644\u0639\u062F\u064A\u062F \u0645\u0646 \u0627\u0644\u0643\u0646\u062A\u0627\u062A\u0627\u062A\u060C \u0627\u0644\u0623\u0648\u0631\u0627\u062A\u0648\u0631\u064A\u0648\u0647\u0627\u062A\u060C \u0648\u0645\u0642\u0637\u0648\u0639\u0627\u062A \u0644\u0644\u0643\u0644\u0627\u0641\u0633\u0646 (\u0627\u0644\u0628\u064A\u0627\u0646\u0648 \u0627\u0644\u0642\u064A\u062B\u0627\u0631\u064A). \u0647\u0648 \u0648\u0627\u0644\u062F \u0627\u0644\u0645\u0624\u0644\u0641 \u062F\u0648\u0645\u064A\u0646\u064A\u0643\u0648 \u0633\u0643\u0627\u0631\u0644\u0627\u062A\u064A."@ar . . "\u0410\u043B\u0435\u0441\u0441\u0430\u043D\u0434\u0440\u043E \u0421\u043A\u0430\u0440\u043B\u0430\u0442\u0442\u0438 (\u0438\u0442\u0430\u043B. Pietro Alessandro Gaspare Scarlatti, 2 \u043C\u0430\u044F 1660, \u041F\u0430\u043B\u0435\u0440\u043C\u043E \u2014 24 \u043E\u043A\u0442\u044F\u0431\u0440\u044F 1725, \u041D\u0435\u0430\u043F\u043E\u043B\u044C) \u2014 \u0438\u0442\u0430\u043B\u044C\u044F\u043D\u0441\u043A\u0438\u0439 \u043A\u043E\u043C\u043F\u043E\u0437\u0438\u0442\u043E\u0440 \u044D\u043F\u043E\u0445\u0438 \u0431\u0430\u0440\u043E\u043A\u043A\u043E. \u041D\u0430\u043F\u0438\u0441\u0430\u043B \u0431\u043E\u043B\u0435\u0435 60 \u043E\u043F\u0435\u0440, \u0441\u0447\u0438\u0442\u0430\u0435\u0442\u0441\u044F \u043E\u0441\u043D\u043E\u0432\u0430\u0442\u0435\u043B\u0435\u043C \u041D\u0435\u0430\u043F\u043E\u043B\u0438\u0442\u0430\u043D\u0441\u043A\u043E\u0439 \u043E\u043F\u0435\u0440\u043D\u043E\u0439 \u0448\u043A\u043E\u043B\u044B. \u0411\u0440\u0430\u0442 \u043A\u043E\u043C\u043F\u043E\u0437\u0438\u0442\u043E\u0440\u0430 \u0424\u0440\u0430\u043D\u0447\u0435\u0441\u043A\u043E \u0421\u043A\u0430\u0440\u043B\u0430\u0442\u0442\u0438; \u043E\u0442\u0435\u0446 \u043A\u043E\u043C\u043F\u043E\u0437\u0438\u0442\u043E\u0440\u043E\u0432 \u0414\u043E\u043C\u0435\u043D\u0438\u043A\u043E \u0421\u043A\u0430\u0440\u043B\u0430\u0442\u0442\u0438 \u0438 \u041F\u044C\u0435\u0442\u0440\u043E \u0424\u0438\u043B\u0438\u043F\u043F\u043E \u0421\u043A\u0430\u0440\u043B\u0430\u0442\u0442\u0438. \u041D\u0430\u0441\u0442\u0430\u0432\u043D\u0438\u043A\u043E\u043C \u0431\u044B\u043B \u042D\u043C\u0430\u043D\u0443\u0438\u043B\u0430 \u0410\u0441\u0442\u043E\u0440\u0433\u0430."@ru . "\u30A2\u30EC\u30C3\u30B5\u30F3\u30C9\u30ED\u30FB\u30B9\u30AB\u30EB\u30E9\u30C3\u30C6\u30A3\uFF08Alessandro Scarlatti, 1660\u5E745\u67082\u65E5 - 1725\u5E7410\u670824\u65E5\uFF09\u306F\u30D0\u30ED\u30C3\u30AF\u671F\u306E\u30A4\u30BF\u30EA\u30A2\u306E\u4F5C\u66F2\u5BB6\u3002\u7279\u306B\u30AA\u30DA\u30E9\u3068\u30AB\u30F3\u30BF\u30FC\u30BF\u3067\u8457\u540D\u3067\u3042\u308B\u3002\u30AA\u30DA\u30E9\u306B\u304A\u3051\u308B\u30CA\u30DD\u30EA\u697D\u6D3E\u306E\u59CB\u7956\u3068\u8003\u3048\u3089\u308C\u3066\u3044\u308B\u3002 \u540C\u3058\u304F\u30D0\u30ED\u30C3\u30AF\u671F\u306E\u4F5C\u66F2\u5BB6\u3067\u3042\u308B\u30C9\u30E1\u30CB\u30B3\u30FB\u30B9\u30AB\u30EB\u30E9\u30C3\u30C6\u30A3\u3068\u306E\u7236\u3067\u3082\u3042\u308B\u3002"@ja . . . . . . . . . . . . . . "Pietro Alessandro Gaspare Scarlatti (* 2. Mai 1660 auf Sizilien (entweder in Trapani oder Palermo); \u2020 24. Oktober 1725 in Neapel) war ein italienischer Komponist des Barock und der neapolitanischen Schule, der besonders f\u00FCr seine Vokalmusik wie Opern, Oratorien, Kantaten u. a. ber\u00FChmt ist, und als gro\u00DFer Erneuerer der Barockmusik gilt. Zu seinen Innovationen geh\u00F6ren die von ihm umgestaltete, typisch italienische Opern-Sinfonia (Ouvert\u00FCre), ein Vorl\u00E4ufer der klassischen Sinfonie, und die vierstimmige Sonate, eine Vorform des Streichquartetts. Er war der Vater von neun S\u00F6hnen, darunter die ebenfalls als Komponisten bekannt gewordenen Domenico Scarlatti und Pietro Filippo Scarlatti."@de . . . . . . . "Alessandro Scarlatti (Palerme, 2 mai 1660 \u2013 Naples, 24 octobre 1725) est l'un des principaux compositeurs de musique baroque et l'un des premiers grands musiciens classiques. Celui que ses contemporains surnommaient \u00AB l\u2019Orph\u00E9e italien \u00BB partage sa carri\u00E8re entre Naples et Rome, o\u00F9 il re\u00E7oit sa formation (comme il partage sa vie entre deux si\u00E8cles) ; une part importante de sa production s'y destine. Il est souvent consid\u00E9r\u00E9 comme le fondateur de l'\u00E9cole napolitaine d'op\u00E9ra, alors qu'il en est seulement le plus illustre et plus f\u00E9cond repr\u00E9sentant : son apport, son originalit\u00E9 et son rayonnement, son influence s\u00E9rieuse et durable, sont essentiels, tant en Italie qu'en Europe."@fr . "2363"^^ . . "\u0391\u03BB\u03B5\u03C3\u03C3\u03AC\u03BD\u03C4\u03C1\u03BF \u03A3\u03BA\u03B1\u03C1\u03BB\u03AC\u03C4\u03C4\u03B9"@el . . . . "\u0623\u0644\u0633\u0627\u0646\u062F\u0631\u0648 \u0633\u0643\u0627\u0631\u0644\u0627\u062A\u064A (Alessandro Scarlatti) \u0639\u0627\u0634 (\u0628\u0627\u0644\u064A\u0631\u0645\u0648 1660-\u0646\u0627\u0628\u0648\u0644\u064A 1725 \u0645) \u0647\u0648 \u0645\u0624\u0644\u0641 \u0645\u0648\u0633\u064A\u0642\u0649 \u0625\u064A\u0637\u0627\u0644\u064A. \u0645\u0646 \u0645\u0624\u0633\u0633\u064A \u0627\u0644\u0645\u062F\u0631\u0633\u0629 \u0627\u0644\u0646\u0627\u0628\u0648\u0644\u064A\u0629 (\u0646\u0633\u0628\u0629 \u0625\u0644\u0649 \u0645\u062F\u064A\u0646\u0629 \u0646\u0627\u0628\u0648\u0644\u064A) \u0644\u0644\u0623\u0648\u0628\u0631\u0627 \u0627\u0644\u0628\u0627\u0631\u0648\u0643\u064A\u0629\u060C \u0643\u0627\u0646 \u0623\u0633\u062A\u0627\u0630\u0627 \u0639\u0644\u0649 \u0627\u0644\u0641\u0631\u0642\u0629 \u0627\u0644\u063A\u0646\u0627\u0626\u064A\u0629 \u0641\u064A \u0627\u0644\u0628\u0644\u0627\u0637 \u0627\u0644\u0645\u0644\u0643\u064A\u060C \u0623\u0644\u064C\u0641 \u0627\u0644\u0639\u062F\u064A\u062F \u0645\u0646 \u0627\u0644\u0623\u0639\u0645\u0627\u0644 \u0627\u0644\u0623\u0648\u0628\u0631\u0627\u0644\u064A\u0629\u060C \u0648\u0627\u0644\u062A\u064A \u062A\u0645\u064A\u0632\u062A \u0628\u0627\u0641\u062A\u062A\u0627\u062D\u064A\u062A\u0647\u0627 \u0648\u0623\u0644\u062D\u0627\u0646\u0647\u0627 \u0627\u0644\u0625\u064A\u0642\u0627\u0639\u064A\u0629. \u062E\u0644\u0641 \u0648\u0631\u0627\u0621\u0647 \u0627\u0644\u0639\u062F\u064A\u062F \u0645\u0646 \u0627\u0644\u0643\u0646\u062A\u0627\u062A\u0627\u062A\u060C \u0627\u0644\u0623\u0648\u0631\u0627\u062A\u0648\u0631\u064A\u0648\u0647\u0627\u062A\u060C \u0648\u0645\u0642\u0637\u0648\u0639\u0627\u062A \u0644\u0644\u0643\u0644\u0627\u0641\u0633\u0646 (\u0627\u0644\u0628\u064A\u0627\u0646\u0648 \u0627\u0644\u0642\u064A\u062B\u0627\u0631\u064A). \u0647\u0648 \u0648\u0627\u0644\u062F \u0627\u0644\u0645\u0624\u0644\u0641 \u062F\u0648\u0645\u064A\u0646\u064A\u0643\u0648 \u0633\u0643\u0627\u0631\u0644\u0627\u062A\u064A."@ar . . . . . . . . . . . "Alessandro (Pietro Gaspare) Scarlatti (2. kv\u011Btna 1660 Sic\u00EDlie \u2013 24. \u0159\u00EDjna 1725 Neapol) byl italsk\u00FD barokn\u00ED skladatel, zakladatel neapolsk\u00E9 opern\u00ED \u0161koly. Otec dvou nem\u00E9n\u011B slavn\u00FDch skladatel\u016F: Domenica a Pietra Filipa."@cs . . . . "Alessandro Scarlatti adalah seorang musisi besar yang berkarya pada zaman Barok (1600-1750) dari Roma, Italia. Dia banyak menciptakan karya opera dan dianggap sebagai salah satu aliran yang sangat otentik dari opera, dan ida juga merupakan salah satu pendiri musik oratorio, yaitu musik yang dimainkan di ruang . Dia lahir di Palermo pada 2 Mei 1660 dan meninggal pada 24 Oktober 1725. Ia belajar pada Carissimi, kemudian bekerja sebagai dirigen pada suatu istana di Roma. Sejak 1684 dia berkerja menjadi dirigen di Napoli. Dia menulis karyanya dalam bentu opera sebanyak seratus empat belas judul. Di antara opera itu adalah; La Rosaura pada tahun 1690, Griselda pada tahun 1721, dan II trionfo dell'onore pada tahun 1718, karya yang mengusung warna komedi. Opera Scarlatti ditulis terutama untuk suara solo (satu penyanyi), dia jarang mengarang untuk dipakai dalam paduan suara. Lagunya mencerminkan suatu tangah ahli dan sangat melodius dalam rangka memberikan harmoni tonal. Artinya dramatis yang dipentingkan dalam opera di Venesia mungkin kurang mendapat perhatian. Musiknya penuh dengan pathos atau ingin menyampaikan sesuatu yang bermakna. Kecuali itu instrumentasi orkestra cukup kaya, Scarlatti memakai juga instrumental solo, misalnya dengan alat trompet dengan lagu yang berkesan gagah."@in . . "Alessandro Scarlatti (Palerm (Sic\u00EDlia), 2 de maig de 1660 \u2013 N\u00E0pols (Camp\u00E0nia), 24 d'octubre de 1725) fou un compositor barroc itali\u00E0, especialment fam\u00F3s per les seves \u00F2peres i oratoris. Es considera el representant m\u00E9s important de l'escola d'\u00F2pera napolitana. Fou el pare de dos altres compositors, Domenico Scarlatti i Pietro Filippo Scarlatti."@ca . "1660-05-02"^^ . . . . "Alessandro Scarlatti"@pt . . . . . . . . . . . . . . . . "Alessandro Scarlatti (Palermo, Italia, 1660ko maiatzaren 2a - Napoli, Italia, 1725eko urriaren 22a) musikagilea izan zen. 1679-1683 urte-bitartean, kapera-maisua izan zen Erroman, eta 1684-1703 urte-bitartean Napoliko espainiar erregeordearena. Erroman eta Napolin bizi izan zen, eta gorteko eta elizako kargu ugari izan zituen. Napolitar eskolaren sortzaileetako bat izan zen, eta opera seria izenekoaren oinarriak jarri zituen, eta aria da capo eta hiru zatiko obertura ezarri zituen. Ikasle izan zituen Johann Adolf Hasse, Francesco Geminiani eta Domenico Scarlatti, semea, besteak beste. Ehun bat opera idatzi zituen, horien artean: Statira (1690); La caduta de Decemviri (1697); Eraclea (1700); Mitridate Eupatore (1707); Telemaco (1718); La Grisella (1721). Oratorioak, kantatak, meza ugari, moteteak eta bestelako eliz lanak, madrigalak, kontzertuak, ganbera-musika eta klaberako lanak idatzi zituen."@eu . . . . . "Alessandro Scarlatti adalah seorang musisi besar yang berkarya pada zaman Barok (1600-1750) dari Roma, Italia. Dia banyak menciptakan karya opera dan dianggap sebagai salah satu aliran yang sangat otentik dari opera, dan ida juga merupakan salah satu pendiri musik oratorio, yaitu musik yang dimainkan di ruang . Dia lahir di Palermo pada 2 Mei 1660 dan meninggal pada 24 Oktober 1725. Ia belajar pada Carissimi, kemudian bekerja sebagai dirigen pada suatu istana di Roma. Sejak 1684 dia berkerja menjadi dirigen di Napoli. Dia menulis karyanya dalam bentu opera sebanyak seratus empat belas judul. Di antara opera itu adalah; La Rosaura pada tahun 1690, Griselda pada tahun 1721, dan II trionfo dell'onore pada tahun 1718, karya yang mengusung warna komedi."@in . . . . . . "Alessandro Scarlatti"@eu . . . . "\u30A2\u30EC\u30C3\u30B5\u30F3\u30C9\u30ED\u30FB\u30B9\u30AB\u30EB\u30E9\u30C3\u30C6\u30A3\uFF08Alessandro Scarlatti, 1660\u5E745\u67082\u65E5 - 1725\u5E7410\u670824\u65E5\uFF09\u306F\u30D0\u30ED\u30C3\u30AF\u671F\u306E\u30A4\u30BF\u30EA\u30A2\u306E\u4F5C\u66F2\u5BB6\u3002\u7279\u306B\u30AA\u30DA\u30E9\u3068\u30AB\u30F3\u30BF\u30FC\u30BF\u3067\u8457\u540D\u3067\u3042\u308B\u3002\u30AA\u30DA\u30E9\u306B\u304A\u3051\u308B\u30CA\u30DD\u30EA\u697D\u6D3E\u306E\u59CB\u7956\u3068\u8003\u3048\u3089\u308C\u3066\u3044\u308B\u3002 \u540C\u3058\u304F\u30D0\u30ED\u30C3\u30AF\u671F\u306E\u4F5C\u66F2\u5BB6\u3067\u3042\u308B\u30C9\u30E1\u30CB\u30B3\u30FB\u30B9\u30AB\u30EB\u30E9\u30C3\u30C6\u30A3\u3068\u306E\u7236\u3067\u3082\u3042\u308B\u3002"@ja . . "Toccata 3"@en . . . . . . . . "Composer"@en . . . "\u039F \u0391\u03BB\u03B5\u03C3\u03C3\u03AC\u03BD\u03C4\u03C1\u03BF \u03A3\u03BA\u03B1\u03C1\u03BB\u03AC\u03C4\u03C4\u03B9 (\u03B9\u03C4. Alessandro Scarlatti, 2 \u039C\u03B1\u0390\u03BF\u03C5 1660 \u2013 24 \u039F\u03BA\u03C4\u03C9\u03B2\u03C1\u03AF\u03BF\u03C5 1725) \u03AE\u03C4\u03B1\u03BD \u0399\u03C4\u03B1\u03BB\u03CC\u03C2 \u03C3\u03C5\u03BD\u03B8\u03AD\u03C4\u03B7\u03C2 \u03C4\u03B7\u03C2 \u03B5\u03C0\u03BF\u03C7\u03AE\u03C2 \u03BC\u03C0\u03B1\u03C1\u03CC\u03BA. \u0388\u03B3\u03C1\u03B1\u03C8\u03B5 \u03C0\u03BB\u03AE\u03B8\u03BF\u03C2 \u03CC\u03C0\u03B5\u03C1\u03B5\u03C2 \u03BA\u03B1\u03B9 \u03BA\u03B1\u03BD\u03C4\u03AC\u03C4\u03B5\u03C2 \u03B4\u03C9\u03BC\u03B1\u03C4\u03AF\u03BF\u03C5, \u03B5\u03BD\u03CE \u03B8\u03B5\u03C9\u03C1\u03B5\u03AF\u03C4\u03B1\u03B9 \u03BF \u00AB\u03C0\u03B1\u03C4\u03AD\u03C1\u03B1\u03C2\u00BB \u03C4\u03B7\u03C2 \u039D\u03B1\u03C0\u03BF\u03BB\u03B9\u03C4\u03AC\u03BD\u03B9\u03BA\u03B7\u03C2 \u03CC\u03C0\u03B5\u03C1\u03B1\u03C2. \u039F\u03B9 \u03B3\u03B9\u03BF\u03AF \u03C4\u03BF\u03C5, \u039D\u03C4\u03BF\u03BC\u03AD\u03BD\u03B9\u03BA\u03BF \u03BA\u03B1\u03B9 \u03AD\u03B3\u03B9\u03BD\u03B1\u03BD \u03B5\u03C0\u03AF\u03C3\u03B7\u03C2 \u03B3\u03BD\u03C9\u03C3\u03C4\u03BF\u03AF \u03C3\u03C5\u03BD\u03B8\u03AD\u03C4\u03B5\u03C2."@el . . "Alessandro Scarlatti (Palerm (Sic\u00EDlia), 2 de maig de 1660 \u2013 N\u00E0pols (Camp\u00E0nia), 24 d'octubre de 1725) fou un compositor barroc itali\u00E0, especialment fam\u00F3s per les seves \u00F2peres i oratoris. Es considera el representant m\u00E9s important de l'escola d'\u00F2pera napolitana. Fou el pare de dos altres compositors, Domenico Scarlatti i Pietro Filippo Scarlatti."@ca . "Alessandro SCARLATTI(naski\u011Dis la 2-an de majo, 1660, mortis la 24-an de oktobro, 1725) estis baroka komponisto aparte fama pro siaj operoj kaj \u0109ambraj kantatoj. Li estas rigardata la fondinto de la napola skolo de opero. Li estis la patro de Domenico Scarlatti. En 1702 li forlasis Napolon kaj ne revenis\u011Dis la hispana regado anstata\u016Di\u011Dis per la a\u016Dstra.En la intertempo li \u011Duis la patronadonde ,por kies privata teatrejo apud Florencoli komponadis operojn,kaj de ,kiu faris lin sia kapelmajstro,kaj havigis al li similan postenon\u0109e la pre\u011Dejo de en Romo en 1703."@eo . . . . . . . . "Alessandro Pietro Gaspare Scarlatti (ur. 2 maja 1660 w Palermo, zm. 24 pa\u017Adziernika 1725 w Neapolu) \u2013 w\u0142oski kompozytor okresu baroku."@pl . "Alessandro Scarlatti (Palermo, Reino de Sicilia, 2 de mayo de 1660 \u2013 N\u00E1poles, Reino de N\u00E1poles, 22 de octubre de 1725) fue un compositor y clavecinista italiano del per\u00EDodo Barroco, uno de los representantes m\u00E1s importantes de la escuela napolitana. Jug\u00F3 un papel fundamental en la historia de la m\u00FAsica, principalmente en el desarrollo del lenguaje de la \u00F3pera, contribuyendo a perfeccionar las formas del aria da capo y de la obertura italiana de tres movimientos. Fue uno de los primeros compositores en utilizar el recitativo con orquesta, denominado recitativo acompa\u00F1ado, y el concertato al final del acto. Su lista de obras es inmensa y pr\u00E1cticamente desconocida para el gran p\u00FAblico, incluyendo m\u00E1s de cien \u00F3peras italianas, ochocientas cantatas italianas, serenatas para voces e instrumentos, madrigales, treinta y ocho oratorios (de los que solo veinte se conservan), m\u00E1s de cien motetes y cantatas sacras, una pasi\u00F3n y doce misas. En los g\u00E9neros de la m\u00FAsica instrumental compuso tambi\u00E9n sinfon\u00EDas, concerti grossi, sonatas para diversos instrumentos y piezas para \u00F3rgano y clavec\u00EDn. Scarlatti comenz\u00F3 a labrarse un nombre como compositor con tan solo 18 a\u00F1os en Roma, donde produjo su primera \u00F3pera conocida Gli Equivoci nel Sembiante, en 1679, con gran \u00E9xito."@es . . . . "\uC54C\uB808\uC0B0\uB4DC\uB85C \uC2A4\uCE74\uB97C\uB77C\uD2F0"@ko . "1660-05-02"^^ . "Palermo or Trapani, Sicily"@en . "Pietro Alessandro Gaspare Scarlatti"@en . "\u0623\u0644\u0633\u0627\u0646\u062F\u0631\u0648 \u0633\u0643\u0627\u0631\u0644\u0627\u062A\u064A"@ar . . . "Alessandro Scarlatti"@en . . . "Alessandro Scarlatti"@pl . . . "\u0410\u043B\u0435\u0441\u0441\u0430\u043D\u0434\u0440\u043E \u0421\u043A\u0430\u0440\u043B\u0430\u0442\u0442\u0438 (\u0438\u0442\u0430\u043B. Pietro Alessandro Gaspare Scarlatti, 2 \u043C\u0430\u044F 1660, \u041F\u0430\u043B\u0435\u0440\u043C\u043E \u2014 24 \u043E\u043A\u0442\u044F\u0431\u0440\u044F 1725, \u041D\u0435\u0430\u043F\u043E\u043B\u044C) \u2014 \u0438\u0442\u0430\u043B\u044C\u044F\u043D\u0441\u043A\u0438\u0439 \u043A\u043E\u043C\u043F\u043E\u0437\u0438\u0442\u043E\u0440 \u044D\u043F\u043E\u0445\u0438 \u0431\u0430\u0440\u043E\u043A\u043A\u043E. \u041D\u0430\u043F\u0438\u0441\u0430\u043B \u0431\u043E\u043B\u0435\u0435 60 \u043E\u043F\u0435\u0440, \u0441\u0447\u0438\u0442\u0430\u0435\u0442\u0441\u044F \u043E\u0441\u043D\u043E\u0432\u0430\u0442\u0435\u043B\u0435\u043C \u041D\u0435\u0430\u043F\u043E\u043B\u0438\u0442\u0430\u043D\u0441\u043A\u043E\u0439 \u043E\u043F\u0435\u0440\u043D\u043E\u0439 \u0448\u043A\u043E\u043B\u044B. \u0411\u0440\u0430\u0442 \u043A\u043E\u043C\u043F\u043E\u0437\u0438\u0442\u043E\u0440\u0430 \u0424\u0440\u0430\u043D\u0447\u0435\u0441\u043A\u043E \u0421\u043A\u0430\u0440\u043B\u0430\u0442\u0442\u0438; \u043E\u0442\u0435\u0446 \u043A\u043E\u043C\u043F\u043E\u0437\u0438\u0442\u043E\u0440\u043E\u0432 \u0414\u043E\u043C\u0435\u043D\u0438\u043A\u043E \u0421\u043A\u0430\u0440\u043B\u0430\u0442\u0442\u0438 \u0438 \u041F\u044C\u0435\u0442\u0440\u043E \u0424\u0438\u043B\u0438\u043F\u043F\u043E \u0421\u043A\u0430\u0440\u043B\u0430\u0442\u0442\u0438. \u041D\u0430\u0441\u0442\u0430\u0432\u043D\u0438\u043A\u043E\u043C \u0431\u044B\u043B \u042D\u043C\u0430\u043D\u0443\u0438\u043B\u0430 \u0410\u0441\u0442\u043E\u0440\u0433\u0430."@ru . . . . . . . . "Alessandro Scarlatti"@nl . "Alessandro SCARLATTI(naski\u011Dis la 2-an de majo, 1660, mortis la 24-an de oktobro, 1725) estis baroka komponisto aparte fama pro siaj operoj kaj \u0109ambraj kantatoj. Li estas rigardata la fondinto de la napola skolo de opero. Li estis la patro de Domenico Scarlatti. Li naski\u011Dis en Sicilio,a\u016D en Trapanio a\u016D en Palermo.Oni \u011Denerale diras, ke li estis studantode Giacomo Carissimi en Romo,kaj estas ka\u016Dzo por supozo,ke li havis ian rilaton al norda Italio,\u0109ar liaj fruaj verkoj montras la influonde Stradellakaj Legrenzi.La enscenigo en Romo de lia operoGli Equivoci nell'amore (1679)havigis al li la protektonde Re\u011Dino Kristina de Svedio(kiu en tiu tempo lo\u011Dis en Romo),kaj li fari\u011Dis \u015Dia kapelmajstro.En februaro, 1684, li fari\u011Dis kapelmajstroal la vicre\u011Do de Napolo,per la influo de sia fratino, operkantistino,kiu estis la amatino de influa napola nobelo.Tie li produktis longan serion da operoj,rimarkindaj precipe pro iliaj flueco kaj esprimpovo,kune kun alia muziko por \u015Dtataj solena\u0135oj. En 1702 li forlasis Napolon kaj ne revenis\u011Dis la hispana regado anstata\u016Di\u011Dis per la a\u016Dstra.En la intertempo li \u011Duis la patronadonde ,por kies privata teatrejo apud Florencoli komponadis operojn,kaj de ,kiu faris lin sia kapelmajstro,kaj havigis al li similan postenon\u0109e la pre\u011Dejo de en Romo en 1703. Post vizitoj al Veneciokaj Urbino en 1707,li reekplenumis siajn devojnen Napolo ankora\u016D en 1708,kaj restis tie \u011Dis 1717.Anta\u016D tiam Napolo \u015Dajne perdis intereson pri lia muziko;la romanoj, tamen, \u015Datis \u011Din pli multe,kaj en la en Romoli produktis kelkajn el siaj plej bonaj operoj(Telemaco, 1718; Marco Attilio Regol\u00F2, 1719;, 1721),kaj anka\u016D kelkajn altajn pecojn de pre\u011Deja muziko,inkluzive de meso por \u0125oro kaj orkestrokomponita honore de Sankta Ceciliapor en 1721.Lia lasta grandskala verko\u015Dajne estis la nefinita serenadopor la edzi\u011Do de la princo de Stigliano en 1723;Scarlatti mortis en Napolo. La muziko de Scarlatti formas gravan ligoninter la fruaj barokaj italaj vo\u0109aj stiloj de la 17-a jarcento,kiuj havis siajn centrojn en Florenco, Venecio, kaj Romo,kaj la klasika skolo de la 18-a,kiu kulminis \u0109e Mozart.Liaj fruaj operoj (Gli Equivoci nel sembiante 1679;L'Honest\u00E0 negli amori 1680; Pompeo 1683,enhavanta la konatajn ariojn \"O cessate di piagarmi\"kaj \"Toglietemi la vita ancor\", kaj aliaj \u011Dis \u0109irka\u016D 1685)konservas la pli malnovajn kadencojn en siaj recitativoj,kaj rimarkinde diversajn nete konstruitajn formojnen siaj \u0109armaj arietoj,kiujn akompanadis iafojela ar\u0109instrumenta kvartetotraktita kun zorga rafinado,kaj iafoje la klaviceno sola.Anta\u016D 1686 li sendube jam starigisla formon \"itala uverturo\"(\u0109e la dua eldono de Dal male il bene),kaj forlasis la kaj la arion en preferante la a\u016D tristrofan specon de ario.Liaj plej elstaraj operoj el tiu \u0109i periodo estasLa Rosaura (1690, eldonita dela ),kaj Pirro e Demetrio (1694),en kiu a\u016Ddi\u011Das la arioj\"Rugiadose, odorose\", kaj \"Ben ti sta, traditor\". Ekde \u0109irka\u016D 1697 (La Caduta del decemviri),parte influite eble de la stilo de Giovanni Bononcinikaj ver\u015Dajne pli multe de la gusto de la vicre\u011Da kortego,liaj operaj arioj fari\u011Dis pli normaj kaj kutimaj je ritmo,dum lia enpartiturigado estis hasta kaj kruda,tamen ne sen brileco (Eracles, 1700),kaj \u011Di uzis ofte la hobojojn kaj trumpetojn,kaj unisonigis la violonojn.La operoj komponitaj por estas perditaj;ili eble povus doni pli favoran impreson pri lia stilo,\u0109ar lia korespondado kun la princo montras,ke ili estis komponitaj kun sincera sento de inspiriteco. Mitridate Eupatore, kiu estas rigardata lia \u0109efverkokaj estis komponita por Venecio en 1707,enhavas muzikon multe pli progresintanol \u0109io, kion Scarlatti jam verkis por Napolo,kaj je tekniko kaj je intelekta potenco.La postaj napolaj operoj (L'Amor volubile e tiranno 1700;La Principessa fedele 1712; Tigrane, 1715, ka.)estas afektaj kaj efikaj kaj ne profunde emociaj;la aran\u011Dado indikas grandan progreson kompare kun anta\u016Daj verkoj,\u0109ar la \u0109efa devo, akompano de la vo\u0109o,\u0135eti\u011Das al la ar\u0109instrumenta kvarteto,kaj la klaviceno estas destinita ekskluzivepor la bruaj instrumentaj ritorneloj.En sia opero Teodora (1697)li iniciatis uzadon de la orkestra ritornelo. Lia lasta grupo de operoj, komponitaj por Romo,montras pli profundan poezian senton,lar\u011Dan kaj dignan stilon de melodio,fortan draman lertecon,aparte en la akompanata recitativo,kiun teknikon li mem iniciatise\u0109 jam en 1686 (Olimpia vendicata)kaj multe pli modernan stilon de aran\u011Dado,\u0109e kiu \u0109askornoj aperis unuafoje,kaj estis traktitaj kun elstara efiko. Krom la operoj, oratorioj(Agar et Ismaele esiliati, 1684;Kristnaska oratorio, \u0109. 1705;S. Filippo Neri, 1714; kaj aliaj),kaj serenadoj,kiuj \u0109iuj elmontras similan stilon,Scarlatti komponis pli ol kvin cent\u0109ambrajn kantatojn por vo\u0109o sola.\u0108i tiuj reprezentas la plej intelektan speconde siatempa \u0109ambra muziko,kaj estas beda\u016Drinde,ke ili restas preska\u016D tute manuskriptaj,\u0109ar zorga studado de iliestas nemalhavebla al \u0109iu ajn,kiu dezirus formi sufi\u0109an impresonpri la malvolvi\u011Dado de Scarlatti. Liaj malmultaj restantaj mesoj(la historio, ke li komponis ducent, estas apena\u016D kredebla)kaj pre\u011Deja muziko \u011Deneraleestas relative malgravaj,krom la granda Meso de Sankta Cecilia (1721),kiu estas unu el la unuaj provojcelantaj la stilon, kiu atingis sian kulminonen la grandaj mesoj de Johann Sebastian Bachkaj Betoveno.Lia instrumenta muziko,kvankam \u011Di ne estas seninteresa,estas kurioze antikvigita kompare kun liaj vo\u0109aj verkoj."@eo . . . "Alessandro Scarlatti"@in . . "Performed by Sylvia Kind on a harpsichord of the type made in the early 20th century"@en . . . . . . . . "Alessandro Scarlatti (Palermo, 2 maggio 1660 \u2013 Napoli, 24 ottobre 1725) \u00E8 stato un compositore italiano di musica barocca.Considerato dai musicologi come uno dei pi\u00F9 importanti rappresentanti della scuola musicale napoletana, fu il maggiore compositore d'opera italiano tra la fine del XVII e l'inizio del XVIII secolo. Fu il padre del compositore Domenico Scarlatti, ricordato per il suo fondamentale apporto alla sonata per clavicembalo del XVIII secolo."@it . . . . . "Pietro Alessandro Gaspare Scarlatti (2 May 1660 \u2013 22 October 1725) was an Italian Baroque composer, known especially for his operas and chamber cantatas. He is considered the most important representative of the Neapolitan school of opera. Nicknamed by his contemporaries \"the Italian Orpheus\", he divided his career between Naples and Rome, where he received his training; a significant part of his works was composed for the papal city. He is often considered the founder of the Neapolitan school, although he has only been its most illustrious representative: his contribution, his originality and his influence were essential, as well as lasting, both in Italy and in Europe. Particularly known for his operas, he brought the Italian dramatic tradition to its maximum development, begun by Monteverdi at the beginning of 17th century and continued by Cesti, Cavalli, Carissimi, Legrenzi and Stradella, designing the final form of the Da capo aria, imitated throughout Europe. He was also the inventor of the Italian overture in three movements (which was of the highest importance in the development of the symphony), of the four-part sonata (progenitor of the modern string quartet), and of the technique of motivic development. He was a model for the musical theater of his time, as evoked by H\u00E4ndel's Italian works, deeply influenced by his theatrical music. Eclectic, Scarlatti also worked on all the other common genres of his time, from the sonata to the concerto grosso, from the motet to the mass, from the oratorio to the cantata, the latter being a genere in which he was an undisputed master. He was the father of two other composers, Domenico Scarlatti and Pietro Filippo Scarlatti."@en . . . "Pietro Alessandro Gaspare Scarlatti (2 May 1660 \u2013 22 October 1725) was an Italian Baroque composer, known especially for his operas and chamber cantatas. He is considered the most important representative of the Neapolitan school of opera. He was the father of two other composers, Domenico Scarlatti and Pietro Filippo Scarlatti."@en . "Alessandro Scarlatti"@cs . . . . . "\uC54C\uB808\uC0B0\uB4DC\uB85C \uC2A4\uCE74\uB97C\uB77C\uD2F0(\uC774\uD0C8\uB9AC\uC544\uC5B4: Alessandro Scarlatti, 1660\uB144 5\uC6D4 2\uC77C ~ 1725\uB144 10\uC6D4 24\uC77C)\uB294 \uC774\uD0C8\uB9AC\uC544\uC758 \uC791\uACE1\uAC00\uC774\uB2E4."@ko . . "Alessandro (Pietro Gaspare) Scarlatti (2. kv\u011Btna 1660 Sic\u00EDlie \u2013 24. \u0159\u00EDjna 1725 Neapol) byl italsk\u00FD barokn\u00ED skladatel, zakladatel neapolsk\u00E9 opern\u00ED \u0161koly. Otec dvou nem\u00E9n\u011B slavn\u00FDch skladatel\u016F: Domenica a Pietra Filipa."@cs . . . . . . . . . . . . . .