. "Pigne d'Arolla with Horace Walker and Jakob Anderegg"@en . . . . . "Adolphus W. Moore tal como \u00E9 conhecido Adolphus Warburton Moore, nasceu em 1841 e morreu em 1887 e \u00E9 um nome no alpinismo brit\u00E2nico da chamada idade de ouro do alpinismo. Filho de um major das \u00CDndias Brit\u00E2nicas, onde nasceu, come\u00E7a o alpinismo nos Alpes e realiza bom n\u00FAmero de primeiras entre as quais se destaca pela sua dificuldade a aresta sul do espor\u00E3o da Brenva, em 1865, pois foi uma primeira a ser efectuada na face sul quase inteiramente gelada o que ultrapassava em muito tudo o que tido sido feito at\u00E9 essa altura."@pt . . . "Adolphus Warburton Moore"@es . . . . "Adolphus Warburton Moore anche conosciuto come A.W. Moore (1841 \u2013 1887) \u00E8 stato un alpinista e funzionario inglese del . Il suo nome \u00E8 legato soprattutto alla prima ascensione dello Sperone della Brenva, detto anche Sperone Moore o via Moore, la prima via sul versante est del Monte Bianco (versante della Brenva), compiuta nel 1865 quando ancora era considerata quasi impossibile."@it . "Adolphus Warburton Moore (* 12. Juli 1841; \u2020 2. Februar 1887) war ein britischer Beamter und Bergsteiger. Adolphus Warburton Moore war der Sohn von Major John Arthur Moore und Sophia Stewart Yates. Er war von 1858 bis 1887 Beamter im India Office und Privatsekret\u00E4r von Lord Randolph Churchill. Moores Erstbesteigungen:"@de . . . "\u0410\u0434\u043E\u0301\u043B\u044C\u0444 \u0423\u043E\u0301\u0440\u0431\u0435\u0440\u0442\u043E\u043D \u041C\u0443\u0440 (\u0430\u043D\u0433\u043B. Adolphus Warburton Moore; 12 \u0438\u044E\u043B\u044F 1841 \u0433\u043E\u0434\u0430 \u2014 2 \u0444\u0435\u0432\u0440\u0430\u043B\u044F 1887 \u0433\u043E\u0434\u0430) \u2014 \u0430\u043D\u0433\u043B\u0438\u0439\u0441\u043A\u0438\u0439 \u0430\u043B\u044C\u043F\u0438\u043D\u0438\u0441\u0442 \u0438 \u0433\u043E\u0441\u0443\u0434\u0430\u0440\u0441\u0442\u0432\u0435\u043D\u043D\u044B\u0439 \u0441\u043B\u0443\u0436\u0430\u0449\u0438\u0439, \u0430\u0432\u0442\u043E\u0440 \u043F\u0435\u0440\u0432\u044B\u0445 \u0432\u043E\u0441\u0445\u043E\u0436\u0434\u0435\u043D\u0438\u0439 \u043D\u0430 \u0440\u044F\u0434 \u0432\u0435\u0440\u0448\u0438\u043D \u0432 \u0410\u043B\u044C\u043F\u0430\u0445, \u0432\u043A\u043B\u044E\u0447\u0430\u044F \u0411\u0430\u0440\u0440-\u0434\u0435\u0437-\u042D\u043A\u0440\u0435\u043D, \u041E\u0431\u0435\u0440-\u0413\u0430\u0431\u0435\u043B\u044C\u0445\u043E\u0440\u043D, \u0413\u0440\u043E\u0441-\u0424\u0438\u0448\u0435\u0440\u0445\u043E\u0440\u043D \u0438 \u0434\u0440\u0443\u0433\u0438\u0435, \u0430 \u0442\u0430\u043A\u0436\u0435 \u0432\u0442\u043E\u0440\u043E\u0433\u043E \u0432\u043E\u0441\u0445\u043E\u0436\u0434\u0435\u043D\u0438\u044F \u043D\u0430 \u0412\u043E\u0441\u0442\u043E\u0447\u043D\u0443\u044E \u0432\u0435\u0440\u0448\u0438\u043D\u0443 \u0432\u044B\u0441\u043E\u0447\u0430\u0439\u0448\u0435\u0439 \u0442\u043E\u0447\u043A\u0438 \u0415\u0432\u0440\u043E\u043F\u044B \u042D\u043B\u044C\u0431\u0440\u0443\u0441 \u0438 \u043F\u0435\u0440\u0432\u043E\u0433\u043E \u0432\u043E\u0441\u0445\u043E\u0436\u0434\u0435\u043D\u0438\u044F \u043D\u0430 \u041A\u0430\u0437\u0431\u0435\u043A \u043D\u0430 \u041A\u0430\u0432\u043A\u0430\u0437\u0435. \u0412 \u0447\u0435\u0441\u0442\u044C \u041C\u0443\u0440\u0430 \u043D\u0430\u0437\u0432\u0430\u043D\u044B \u0432\u0435\u0440\u0448\u0438\u043D\u0430 \u041F\u0438\u0446 \u041C\u0443\u0440 \u0438 \u043F\u0435\u0440\u0435\u0432\u0430\u043B \u041C\u0443\u0440 \u043D\u0430 \u044E\u0436\u043D\u043E\u043C \u0441\u043A\u043B\u043E\u043D\u0435 \u041C\u043E\u043D\u0431\u043B\u0430\u043D\u0430."@ru . . . "Adolphus Warburton Moore (* 12. Juli 1841; \u2020 2. Februar 1887) war ein britischer Beamter und Bergsteiger. Adolphus Warburton Moore war der Sohn von Major John Arthur Moore und Sophia Stewart Yates. Er war von 1858 bis 1887 Beamter im India Office und Privatsekret\u00E4r von Lord Randolph Churchill. Moores Erstbesteigungen: \n* 23. Juli 1862: Gross Fiescherhorn, Berner Alpen, mit HP George und den F\u00FChrern Christian Almer und Ulrich Kaufmann. \n* 25. Juni 1864: Barre des \u00C9crins, Dauphin\u00E9-Alpen, mit Edward Whymper und Horace Walker, und den F\u00FChrern Michel Croz, Christian Almer der \u00C4ltere und Christian Almer der J\u00FCngere. \n* 28. Juni 1865: Piz Roseg, Berninagruppe, mit Horace Walker und dem F\u00FChrer Jakob Anderegg. \n* 6. Juli 1865: Ober Gabelhorn, Walliser Alpen, mit Horace Walker und Jakob Anderegg. \n* 9. Juli 1865: Pigne d\u2019Arolla, Walliser Alpen, mit Horace Walker und Jakob Anderegg. \n* 15. Juli 1865: auf dem Mont Blanc mit George Spencer Mathews, Frank und Horace Walker und den F\u00FChrern Jakob und Melchior Anderegg."@de . . "14843124"^^ . . . . . . "5353"^^ . . . . . . "\u041C\u0443\u0440, \u0410\u0434\u043E\u043B\u044C\u0444 \u0423\u043E\u0440\u0431\u0435\u0440\u0442\u043E\u043D"@ru . . "Brenva Spur on Mont Blanc with George Spencer Mathews, Frank Walker and Horace Walker, and the guides Jakob Anderegg and Melchior Anderegg"@en . "Adolphus W. Moore"@pt . . "1871"^^ . . . . "Fiescherhorn with H. B. George and the guides Christian Almer and Ulrich Kaufmann"@en . . . . "Adolphus Warburton Moore anche conosciuto come A.W. Moore (1841 \u2013 1887) \u00E8 stato un alpinista e funzionario inglese del . Il suo nome \u00E8 legato soprattutto alla prima ascensione dello Sperone della Brenva, detto anche Sperone Moore o via Moore, la prima via sul versante est del Monte Bianco (versante della Brenva), compiuta nel 1865 quando ancora era considerata quasi impossibile."@it . . . . "Barre des \u00C9crins with Edward Whymper and Horace Walker, and the guides Michel Croz, Christian Almer the elder, and Christian Almer the younger"@en . . . . "1864-06-25"^^ . . . . . . "1887"^^ . . . . "Adolphus Warburton Moore"@en . "thumb|150px|right|Piz Roseg Piz Roseg with Horace Walker and the guide Jakob Anderegg"@en . . "1887"^^ . . "1865-07-06"^^ . . . . "Adolphus Warburton Moore"@de . . . . . "1106313217"^^ . . "Mountaineering"@en . . . . "\u0410\u0434\u043E\u0301\u043B\u044C\u0444 \u0423\u043E\u0301\u0440\u0431\u0435\u0440\u0442\u043E\u043D \u041C\u0443\u0440 (\u0430\u043D\u0433\u043B. Adolphus Warburton Moore; 12 \u0438\u044E\u043B\u044F 1841 \u0433\u043E\u0434\u0430 \u2014 2 \u0444\u0435\u0432\u0440\u0430\u043B\u044F 1887 \u0433\u043E\u0434\u0430) \u2014 \u0430\u043D\u0433\u043B\u0438\u0439\u0441\u043A\u0438\u0439 \u0430\u043B\u044C\u043F\u0438\u043D\u0438\u0441\u0442 \u0438 \u0433\u043E\u0441\u0443\u0434\u0430\u0440\u0441\u0442\u0432\u0435\u043D\u043D\u044B\u0439 \u0441\u043B\u0443\u0436\u0430\u0449\u0438\u0439, \u0430\u0432\u0442\u043E\u0440 \u043F\u0435\u0440\u0432\u044B\u0445 \u0432\u043E\u0441\u0445\u043E\u0436\u0434\u0435\u043D\u0438\u0439 \u043D\u0430 \u0440\u044F\u0434 \u0432\u0435\u0440\u0448\u0438\u043D \u0432 \u0410\u043B\u044C\u043F\u0430\u0445, \u0432\u043A\u043B\u044E\u0447\u0430\u044F \u0411\u0430\u0440\u0440-\u0434\u0435\u0437-\u042D\u043A\u0440\u0435\u043D, \u041E\u0431\u0435\u0440-\u0413\u0430\u0431\u0435\u043B\u044C\u0445\u043E\u0440\u043D, \u0413\u0440\u043E\u0441-\u0424\u0438\u0448\u0435\u0440\u0445\u043E\u0440\u043D \u0438 \u0434\u0440\u0443\u0433\u0438\u0435, \u0430 \u0442\u0430\u043A\u0436\u0435 \u0432\u0442\u043E\u0440\u043E\u0433\u043E \u0432\u043E\u0441\u0445\u043E\u0436\u0434\u0435\u043D\u0438\u044F \u043D\u0430 \u0412\u043E\u0441\u0442\u043E\u0447\u043D\u0443\u044E \u0432\u0435\u0440\u0448\u0438\u043D\u0443 \u0432\u044B\u0441\u043E\u0447\u0430\u0439\u0448\u0435\u0439 \u0442\u043E\u0447\u043A\u0438 \u0415\u0432\u0440\u043E\u043F\u044B \u042D\u043B\u044C\u0431\u0440\u0443\u0441 \u0438 \u043F\u0435\u0440\u0432\u043E\u0433\u043E \u0432\u043E\u0441\u0445\u043E\u0436\u0434\u0435\u043D\u0438\u044F \u043D\u0430 \u041A\u0430\u0437\u0431\u0435\u043A \u043D\u0430 \u041A\u0430\u0432\u043A\u0430\u0437\u0435. \u0412 \u0447\u0435\u0441\u0442\u044C \u041C\u0443\u0440\u0430 \u043D\u0430\u0437\u0432\u0430\u043D\u044B \u0432\u0435\u0440\u0448\u0438\u043D\u0430 \u041F\u0438\u0446 \u041C\u0443\u0440 \u0438 \u043F\u0435\u0440\u0435\u0432\u0430\u043B \u041C\u0443\u0440 \u043D\u0430 \u044E\u0436\u043D\u043E\u043C \u0441\u043A\u043B\u043E\u043D\u0435 \u041C\u043E\u043D\u0431\u043B\u0430\u043D\u0430."@ru . . "1841"^^ . . . "Adolphus Warburton Moore"@fr . "Adolphus Warburton Moore (12 juillet 1841 \u2013 2 f\u00E9vrier 1887) est un membre du Civil Service et un des principaux alpinistes britanniques de l'\u00E2ge d'or de la conqu\u00EAte des Alpes dans la deuxi\u00E8me moiti\u00E9 du XIXe si\u00E8cle."@fr . . . . . "Adolphus Warburton Moore"@pl . . . . . . . "Ober Gabelhorn with Horace Walker and Jakob Anderegg"@en . "1865-07-15"^^ . "Adolphus Warburton Moore (1841\u20131887) (conocido generalmente como A. W. Moore) fue un funcionario y monta\u00F1ero brit\u00E1nico."@es . "Adolphus Warburton Moore (1841\u20131887) (known generally as A. W. Moore) was a British civil servant and mountaineer."@en . . "1841"^^ . . . "Adolphus Warburton Moore"@en . . . . . "Adolphus Warburton Moore (1841\u20131887) (conocido generalmente como A. W. Moore) fue un funcionario y monta\u00F1ero brit\u00E1nico."@es . . "Adolphus Warburton Moore, A.W. Moore (ur. 12 lipca 1841, zm. 2 lutego 1887) \u2013 brytyjski alpinista, pracownik . Jeden z najs\u0142ynniejszych alpinist\u00F3w brytyjskich z czas\u00F3w \u201Ez\u0142otego wieku alpinizmu\u201D w drugiej po\u0142owie XIX wieku. Jego rodzicami byli major John Arthur Moore i Sophia Stewart Yates. W latach 1858-1887 by\u0142 urz\u0119dnikiem , gdzie w latach 1875-1885 by\u0142 sekretarzem w departamencie politycznym, a tak\u017Ce osobistym sekretarzem Randolpha S. Churchilla. Wa\u017Cniejsze pierwsze wej\u015Bcia w Alpach:"@pl . "Adolphus Warburton Moore (1841\u20131887) (known generally as A. W. Moore) was a British civil servant and mountaineer."@en . . . "1865-07-09"^^ . . "Adolphus Warburton Moore, A.W. Moore (ur. 12 lipca 1841, zm. 2 lutego 1887) \u2013 brytyjski alpinista, pracownik . Jeden z najs\u0142ynniejszych alpinist\u00F3w brytyjskich z czas\u00F3w \u201Ez\u0142otego wieku alpinizmu\u201D w drugiej po\u0142owie XIX wieku. Jego rodzicami byli major John Arthur Moore i Sophia Stewart Yates. W latach 1858-1887 by\u0142 urz\u0119dnikiem , gdzie w latach 1875-1885 by\u0142 sekretarzem w departamencie politycznym, a tak\u017Ce osobistym sekretarzem Randolpha S. Churchilla. Wa\u017Cniejsze pierwsze wej\u015Bcia w Alpach: \n* Jungfraujoch (3471 m n.p.m.), Alpy Berne\u0144skie - lipiec 1862, wraz z Lesliem Stephenem, F. J. Hardym, H. B. George\u2019em, M. M. Liveingiem i Morganem, z przewodnikami Christianem Almerem, Christian i Peterem Michelami, , P. Baumannem i C. Bohrenem; \n* (4049 m n.p.m., Alpy Berne\u0144skie) \u2013 23 lipca 1862, wraz z H. B. George\u2019em oraz przewodnikami Ch. Almerem i U. Kaufmannem; \n* Barre des \u00C9crins (4102 m n.p.m., Alpy Delfinackie) \u2013 25 czerwca 1864, wraz z E. Whymperem i H. Walkerem oraz przewodnikami M. Crozem, Ch. Almerem starszym i ; \n* Piz Roseg (3937 m n.p.m., Alpy Berne\u0144skie) \u2013 28 czerwca 1865, wraz z H. Walkerem i przewodnikiem ; \n* Ober Gabelhorn (4063 m n.p.m., Alpy Penni\u0144skie) \u2013 6 lipca 1865, wraz z H. Walkerem i przewodnikiem J. Andereggiem; \n* Pigne d\u2019Arolla (3796 m n.p.m., Alpy Penni\u0144skie) \u2013 9 lipca 1865, wraz z H. Walkerem i przewodnikiem J. Andereggiem; \n* Mont Blanc (4810 m n.p.m.) \u2013 15 lipca 1865, wraz z , i H. Walkerem oraz przewodnikami J. Andereggiem i . Ostatnie z wymienionych wej\u015B\u0107 \u2013 trudna droga Ostrog\u0105 Brenva na Mont Blanc \u2013 oceniana jest dzi\u015B jako jedno z najpi\u0119kniejszych przej\u015B\u0107 skalno-lodowych w Alpach. Dokonane zaledwie rok po zdobyciu Matterhornu, wie\u0144cz\u0105cym er\u0119 alpinizmu zdobywczego, rozpocz\u0119\u0142o ono epok\u0119 alpinizmu sportowego, w kt\u00F3rym drogi oceniane s\u0105 wed\u0142ug kategorii ich pi\u0119kna i trudno\u015Bci, stawianych wspinaczowi. W roku 1868 A.W. Moore wraz z D.A. Freshfieldem, Ch.C. Tuckerem oraz francuskim przewodnikiem F. Devouassoud wyjechali w Kaukaz, gdzie 1 lipca dokonali pierwszego wej\u015Bcia na Kazbek (5034 m n.p.m.), a kilka tygodni p\u00F3\u017Aniej w tym samym sk\u0142adzie, uzupe\u0142nionym o ba\u0142karskich przewodnik\u00F3w-tragarzy i D\u017Caczi D\u017Capojewa, stan\u0119li (jako pierwsi Europejczycy) na ni\u017Cszym, wschodnim szczycie Elbrusa (5621 m n.p.m.). Posta\u0107 A.W. Moore\u2019a upami\u0119tniaj\u0105 dzi\u015B w masywie Mont Blanc nazwy: prze\u0142\u0119czy (Col Moore, 3525 m n.p.m.) i wznosz\u0105cego si\u0119 w grani tu\u017C za ni\u0105 niewielkiego szczyciku (Pic Moore, 3557 m n.p.m.), po\u0142o\u017Conych u podn\u00F3\u017Cy Ostrogi Brenva. Nazwy te nadali alpini\u015Bci F.S. Smythe i podczas pierwszego wej\u015Bcia drog\u0105 przez w 1927 r."@pl . . . . "1865-06-28"^^ . . . . . . . "1862-07-23"^^ . "Adolphus Warburton Moore"@en . . "Adolphus W. Moore tal como \u00E9 conhecido Adolphus Warburton Moore, nasceu em 1841 e morreu em 1887 e \u00E9 um nome no alpinismo brit\u00E2nico da chamada idade de ouro do alpinismo. Filho de um major das \u00CDndias Brit\u00E2nicas, onde nasceu, come\u00E7a o alpinismo nos Alpes e realiza bom n\u00FAmero de primeiras entre as quais se destaca pela sua dificuldade a aresta sul do espor\u00E3o da Brenva, em 1865, pois foi uma primeira a ser efectuada na face sul quase inteiramente gelada o que ultrapassava em muito tudo o que tido sido feito at\u00E9 essa altura."@pt . . . "Adolphus Warburton Moore (12 juillet 1841 \u2013 2 f\u00E9vrier 1887) est un membre du Civil Service et un des principaux alpinistes britanniques de l'\u00E2ge d'or de la conqu\u00EAte des Alpes dans la deuxi\u00E8me moiti\u00E9 du XIXe si\u00E8cle."@fr . . "Adolphus Warburton Moore"@it . . . . . . .