This HTML5 document contains 163 embedded RDF statements represented using HTML+Microdata notation.

The embedded RDF content will be recognized by any processor of HTML5 Microdata.

Namespace Prefixes

Prefix	IRI
dbpedia-da	http://da.dbpedia.org/resource/
dbpedia-el	http://el.dbpedia.org/resource/
dbt	http://dbpedia.org/resource/Template:
dbpedia-cy	http://cy.dbpedia.org/resource/
dbpedia-no	http://no.dbpedia.org/resource/
n31	http://azb.dbpedia.org/resource/
dbpedia-sv	http://sv.dbpedia.org/resource/
wikipedia-en	http://en.wikipedia.org/wiki/
dbpedia-bg	http://bg.dbpedia.org/resource/
dbpedia-os	http://os.dbpedia.org/resource/
dbpedia-fi	http://fi.dbpedia.org/resource/
n63	http://tt.dbpedia.org/resource/
n75	http://hy.dbpedia.org/resource/
dbr	http://dbpedia.org/resource/
dbpedia-sh	http://sh.dbpedia.org/resource/
dbpedia-hr	http://hr.dbpedia.org/resource/
dbpedia-ar	http://ar.dbpedia.org/resource/
dbpedia-et	http://et.dbpedia.org/resource/
n41	http://viaf.org/viaf/
dbpedia-he	http://he.dbpedia.org/resource/
schema	http://schema.org/
dbpedia-fr	http://fr.dbpedia.org/resource/
n11	http://mzn.dbpedia.org/resource/
rdfs	http://www.w3.org/2000/01/rdf-schema#
dbpedia-cs	http://cs.dbpedia.org/resource/
dbpedia-kk	http://kk.dbpedia.org/resource/
dbpedia-az	http://az.dbpedia.org/resource/
n73	http://lv.dbpedia.org/resource/
rdf	http://www.w3.org/1999/02/22-rdf-syntax-ns#
n45	http://d-nb.info/gnd/
n10	http://ba.dbpedia.org/resource/
dbp	http://dbpedia.org/property/
dbpedia-eu	http://eu.dbpedia.org/resource/
dbpedia-eo	http://eo.dbpedia.org/resource/
xsdh	http://www.w3.org/2001/XMLSchema#
dbpedia-uk	http://uk.dbpedia.org/resource/
dbpedia-id	http://id.dbpedia.org/resource/
dbpedia-la	http://la.dbpedia.org/resource/
dbpedia-sr	http://sr.dbpedia.org/resource/
dbo	http://dbpedia.org/ontology/
dbpedia-vi	http://vi.dbpedia.org/resource/
dbpedia-pt	http://pt.dbpedia.org/resource/
dbpedia-hu	http://hu.dbpedia.org/resource/
dbpedia-sk	http://sk.dbpedia.org/resource/
dbpedia-ja	http://ja.dbpedia.org/resource/
n47	http://uz.dbpedia.org/resource/
dbpedia-de	http://de.dbpedia.org/resource/
dbpedia-pl	http://pl.dbpedia.org/resource/
yago	http://dbpedia.org/class/yago/
dbpedia-ru	http://ru.dbpedia.org/resource/
dbpedia-ro	http://ro.dbpedia.org/resource/
wikidata	http://www.wikidata.org/entity/
n61	http://mg.dbpedia.org/resource/
dbpedia-nl	http://nl.dbpedia.org/resource/
dbpedia-af	http://af.dbpedia.org/resource/
n39	https://global.dbpedia.org/id/
yago-res	http://yago-knowledge.org/resource/
dbpedia-sl	http://sl.dbpedia.org/resource/
dbpedia-it	http://it.dbpedia.org/resource/
dbpedia-ca	http://ca.dbpedia.org/resource/
n62	http://ast.dbpedia.org/resource/
prov	http://www.w3.org/ns/prov#
n49	http://bs.dbpedia.org/resource/
foaf	http://xmlns.com/foaf/0.1/
dbpedia-simple	http://simple.dbpedia.org/resource/
dbpedia-zh	http://zh.dbpedia.org/resource/
dbpedia-ko	http://ko.dbpedia.org/resource/
n9	http://lt.dbpedia.org/resource/
dbpedia-be	http://be.dbpedia.org/resource/
dbpedia-tr	http://tr.dbpedia.org/resource/
n67	http://arz.dbpedia.org/resource/
dbpedia-fa	http://fa.dbpedia.org/resource/
dbpedia-gl	http://gl.dbpedia.org/resource/
freebase	http://rdf.freebase.com/ns/
dbpedia-es	http://es.dbpedia.org/resource/
n21	http://sah.dbpedia.org/resource/
dbpedia-ka	http://ka.dbpedia.org/resource/
owl	http://www.w3.org/2002/07/owl#

Statements

Subject Item

dbr:Sviatoslav_I_of_Kiev

rdf:type

yago:Prince110472799 yago:Representative110522035 yago:LivingThing100004258 yago:Whole100003553 yago:WikicatMedievalChildRulers yago:WikicatRulersOfKievanRus' yago:Ruler110541229 yago:WikicatMedievalUkrainianPeople yago:CausalAgent100007347 dbo:Royalty yago:Sovereign110628644 yago:WikicatMurderedRussianMonarchs yago:NonreligiousPerson109625789 yago:Leader109623038 yago:Negotiator110351874 yago:Wikicat10th-centuryRussianPrinces yago:Heathen110166394 yago:Object100002684 yago:HeadOfState110164747 yago:PhysicalEntity100001930 yago:WikicatPagans yago:Communicator109610660 yago:YagoLegalActor yago:YagoLegalActorGeo yago:Person100007846 yago:Aristocrat109807754 yago:Organism100004475

rdfs:label

Sviatoslav I of Kiev Sviatoslav I de Kiev Sviatoslav I de Kíev 斯维亚托斯拉夫·伊戈列维奇 Святослав Игоревич Esvetoslau I Svjatoslav I av Kiev 스뱌토슬라프 1세 Svjatoslav I Sviatoslav Ier Sviatoslav I.a Kievekoa Svjatoslav la 1-a de Kievo Svjatoslav I di Kiev Σβιατοσλάβ Α΄ του Κιέβου Swjatoslaw I. Sviatoslav I dari Kiev Svjatoslav I. Igorevič Światosław I スヴャトスラフ1世 سفياتوسلاف الأول Святослав Ігорович

rdfs:comment

Ο Σβιάτοσλαβ Α' του Κιέβου (ουκρανικά: Святосла́в І́горович, 942 - 972, στα Ελληνικά αναφέρεται και ως Σβιατοσλάβος) ήταν μέγας πρίγκιπας του πριγκηπάτου του Κιέβου το οποίοι είχαν ιδρύσει οι Ρως, γιος του Ιγκόρ του Κιέβου και της Χέλγκας. Sviatoslav I de Kiev (Sviatoslav Ígorevich, eslavo oriental: С~тославъ / Свѧтославъ Игорєвичь, Sventoslavŭ · Svantoslavŭ Igorevičǐ, nórdico antiguo: Sveinald Ingvarsson 942 — 972) fue un príncipe-guerrero (o konung) de la Rus de Kiev, hijo del príncipe Ígor de Kiev y su mujer Olga.​​​ Príncipe de Nóvgorod y Gran Príncipe de Kiev. Debido a su abrupta muerte en combate, las conquistas de Sviatoslav no se consolidaron como un imperio, mientras que su fracaso al tratar de establecer una sucesión estable llevó al estallido de una guerra civil entre sus sucesores. Svjatoslav I. Igorevič (starorusky: С~тославъ / Свąтославъ Игорєвичь, Sventoslavъ / Svantoslavъ Igorevičь; ukrajinsky Святослав Ігорович, Svjatoslav Ihorovyč; rusky Святослав Игоревич, Svjatoslav Igorevič; bělorusky Светослав, Svetoslav; řecky Σφενδοσθλάβος, Sphendosthlabos; 942? – březen 972) byl kyjevským vládcem a vojevůdcem, vládnoucím v letech 962 až 972. Narodil se knížeti Igorovi a jeho manželce Olze, která během Svjatoslavova mládí vykonávala regentskou vládu po manželově smrti. Značnou část své vlády strávil kníže na válečných taženích, jež měly lví podíl na pádu dvou velmocí východní Evropy – chazarské a první bulharské říše. Jeho po deset let trvající vláda znamenala získání rozsáhlých oblastí pod kontrolu Kyjevské Rusi, především údolí řeky Volhy, Pontské stepi a část balkánské Światosław I Igorowicz (Chrobry) (st. rus. i scs: Свѧтославъ /Svętoslavŭ/ śr. grec. Σφενδοσθλάβος /Sfendosthlávos/), (ur. ok. 942 r., zm. 972 r.) – książę (kniaź) Rusi Kijowskiej w latach 945–972. Syn Igora Rurykowicza i Olgi Kijowskiej. Swjatoslaw I. Igorewitsch (Altostslawische Sprache Свѧтославъ Игоревичь, griechisch Σφενδοσθλάβος Sphendosthlavos; * um 942; † Frühjahr 972) war von 945 bis 972 Großfürst der Kiewer Rus. Prins (knjaz) Svjatoslav I av Kiev (omkring 942–972) var en varjagisk eller östslavisk krigare, furste av Kievriket. Han utvidgade Kievriket till det för den tiden största riket i Europa. Hans krigståg bidrog till att två av samtidens stora europeiska riken föll samman – khazarernas rike och Första bulgariska riket. スヴャトスラフ1世（古東スラヴ語:Свѧтославъ Игоревичь；ウクライナ語:Святослав Ігоровичスヴャトスラーウ・イーホロヴィチュ；ロシア語:Святослав Игоревичスヴィタスラーフ・イーガリェヴィチ、942年頃 - 972年）は、キエフ大公国の大公（在位945年 - 972年）。キエフ大公イーゴリ1世とオリガの子。ハザール王国を滅ぼし、キエフ・ルーシの最大版図を築いた。 Святосла́в І́горович (Хоробрий) (близько 938 р. — березень 972 р.) — великий князь київський (945—972 рр.). Представник династії Рюриковичів. Єдиний син київського князя Ігоря і княгині Ольги. Після загибелі батька перебував під регентством матері (945—964 рр.). Ставши самостійним правителем, проводив активну зовнішню політику, значно розширивши територію Руської держави. Підкорив волзьких булгар, аланів, радимичів, в'ятичів (964 р.). Розгромив Хозарський каганат (965—968 рр.). 968 року допоміг візантійському імператорові Никифору Фоці придушити повстання болгар, але його спроба залишитися в Болгарії змусила Візантію печенігів. Відігнавши їх, посадив своїх синів намісниками на Русі — Ярополка в Києві; Олега в Овручі, Володимира у Новгороді. 969 року вирушив у другий похід на Болгарію. 971 Sviatoslav I.a Kievekoa (ekialdeko eslavieraz, Святослав; antzinako eskandinavieraz: Sveinald Ingvarsson; c. 942 - 972ko martxoa) Kieveko Ruseko printze-gerlaria izan zen, Igor Kievekoaren eta bere emazte Olgaren semea. Sviatoslav ospetsua da bere kanpaina militarrengatik; kanpaina horiek Ekialdeko Europako bi potentzia handiren erortzea eragin zuten: Khazaren erreinua, eta Inperio bulgariarra. , alanoak, eta bestelako tribu eslaviarrak ere mendean hartu zituen, eta magyarrekin eta petxenegoekin aliatu zen. Sviatoslav pagano izan zen bere bizitza osoan. Svjatoslav de Kievo (orienta slava: Святослав, 942 - 972) estis de la Kieva Regno, filo de la princo Igor de Kievo kaj lia edzino Olga. Svjatoslav estas fama pro la militistaj kampanjoj kiuj kaŭzis la falon de du orienteŭropaj potencoj: Ĥazarujo kaj Bulgara Imperio. Li ankaŭ subpremis la volgajn bulgarojn, la alanojn kaj aliajn orientajn slavajn tribojn, per alianciĝo kun la madjaroj kaj la peĉenegoj. Lia sukcedanto estis Jaropolko la 1-a. Святосла́в И́горевич (Свѧтославъ Игоревичь; между 920 и 942 — весна или март 972) — князь новгородский и Великий князь Киевский с 945 (фактически с 964) по 972 год, прославился как полководец. Формально Святослав стал правителем в трёхлетнем возрасте после гибели в 945 году отца, киевского князя Игоря, но самостоятельное правление началось, как можно судить по косвенным данным, около 961 года (по летописи в 964 году). При Святославе Киевской Русью в значительной мере правила его мать — княгиня Ольга, сначала из-за малолетства Святослава, затем из-за его постоянного пребывания в военных походах. При возвращении из похода на Болгарию Святослав был убит печенегами в 972 году на днепровских порогах. 스뱌토슬라프 1세(고대 동슬라브어: С~тославъ / Свѧтославъ Игорєвичь, 고대 노르드어: Sveinald Ingvarsson 스베이날드 잉그바르손, 러시아어: Святослав Игоревич 스뱌토슬라프 이고레비치[*], 우크라이나어: Святослав Ігорович 스뱌토슬라브 이고로브치[*], 942년경 ~ 972년 3월)는 키예프 루스의 공작(재위: 945년 ~ 972년)이다. 류리크 왕조 출신이다. 斯维亚托斯拉夫·伊戈列维奇（俄語：Святосла́в И́горевич；942年？－972年）古罗斯军事活动家，基辅大公（约945年 - 972年在位）。 Sviatoslav I Igorevich (Slavia Timur Kuno: С~тославъ / Свѧтославъ Игорєвичь, Sventoslavŭ / Svantoslavŭ Igorevičǐ; bahasa Rusia: Святослав Игоревич, Sviatoslav Igorevich; bahasa Ukraina: Святослав Ігорович, Sviatoslav Ihorovych; bahasa Bulgaria: Светослав, Svetoslav, bahasa Yunani: Σφενδοσθλάβος, Sphendosthlabos) (c. 942 – Maret 972), juga dieja Svyatoslav, adalah pangeran . Ia adalah putra dari pasangan Igor dari Kiev dengan Olga dari Kiev. Sviatoslav terkenal akan kampanye militernya ke timur dan selatan, yang mempercepat jatuhnya dua kekuatan besar Eropa Timur - Khazar dan Kekaisaran Bulgaria Pertama; ia juga menaklukan suku-suku Slavia Timur, seperti dan Bulgaria Volga, dan bersekutu dengan Pecheneg dan Magyar. Sviatoslav I de Kíev, en antic eslau oriental, Святослав (942 - 972) va ser Gran Príncep de la Rus de Kíev, fill del príncep Ígor de Kíev i la seva esposa, Olga. Sviatoslav és recordat per les seves campanyes militars, que van provocar la caiguda de dues grans potències de l'Europa de l'est, l'Imperi Búlgar i el País dels Khàzars. Amb aquestes campanyes va aconseguir sotmetre també als búlgars del Volga, als alans i a altres tribus eslaves orientals, gràcies a les seves aliances amb els magiars i els petxenegs. Svjatoslav I Igor'evič, detto il Coraggioso (in russo: Святослав Игоревич?, traslitterato: Svjatoslav Igorevič; in ucraino: Святослав Iгорович?, traslitterato: Svjatoslav Ihorovyč; Kiev, 941 o 942 – Dnepr, marzo 972), è stato Gran Principe di Kiev dal 954 alla morte. Era figlio di Igor' e di Ol'ga di Kiev.Il principe Svjatoslav I di Kiev, della dinastia dei Rjurikidi, regnò nominalmente sulla Rus' di Kiev dal 945, anche se fino al 954 era di fatto sotto la reggenza della madre Ol'ga. Svjatoslav I (Oekraïens: Святослав) (ca. 933 - maart 972) was knjaz van het Kievse Rijk van 962 tot zijn dood in 972. Hij was de zoon van Igor en Olga. Svjatoslav weigerde zijn moeder te volgen in haar bekering tot het christendom omdat hij bang was dat hij hierdoor het respect van zijn soldaten zou verliezen. Hij bracht bijna zijn hele leven door op campagne waarbij hij het harde leven van zijn soldaten deelde. Svjatoslav had meerdere vrouwen: Sviatoslav Igorevitch (en vieux russe : С~тославъ / Свѧтославъ Игорєвичь, en russe : Святослав Игоревич, en ukrainien : Святослав Ігорович, en bulgare : Светослав, et en grec moderne : Σφενδοσθλάβος), dit Sviatoslav le Brave, est un grand-prince de la Rus' de Kiev, de la dynastie des Riourikides, né en 942 et mort en mars 972 sur l'île de Khortytsia sur le Dniepr et qui régna de 962 à 972. Esvetoslau ou Esviatoslau (em latim: Svetoslaus; em antigo eslavo oriental: Свтославъ/Свѧтославъ Игорєвичь; romaniz.: Sventoslavŭ / Svantoslavŭ Igorevičǐ), Esfendóstlabo (em grego medieval: Σφενδοσθλάβος; romaniz.: Sphendosthlábos) ou Sueinaldo (em nórdico antigo: Sveinald Ingvarsson; ca. 942 - 26 de março de 972) foi grão-príncipe de Kiev entre 945-972. Ficou famoso por suas campanhas no leste e sul, precipitando o colapso da Cazária e o Primeiro Império Búlgaro. Também conquistou várias tribos eslavas orientais, derrotou os alanos e atacou os búlgaros do Volga, e por vezes aliou-se a pechenegues e magiares. سفياتوسلاف الأول (Святослав Ігоревич؛) كان أحد حكام . كان ابن إيغور بن روريك وأولغا. حكم دي يوري منذ عام 945 حتى 972.

dbo:wikiPageID

65281404

dbo:wikiPageRevisionID

977771020

dbo:wikiPageWikiLink

dbr:Sviatoslav_I

dbo:wikiPageRedirects

dbr:Sviatoslav_I

owl:sameAs

dbpedia-hr:Svjatoslav_I.,_veliki_knez_Kijeva dbpedia-ar:سفياتوسلاف_الأول n9:Sviatoslavas_Igorevičius n10:Святослав_Игоревич n11:سویاتوسلاو_اول dbpedia-sl:Svjatoslav_I._Kijevski dbpedia-sv:Svjatoslav_I_av_Kiev wikidata:Q1058572 dbpedia-ko:스뱌토슬라프_1세 dbpedia-es:Sviatoslav_I_de_Kiev dbpedia-be:Святаслаў_Ігаравіч dbpedia-de:Swjatoslaw_I. n21:Святослав_I_Игоревич_Рюрикович yago-res:Sviatoslav_I_of_Kiev dbpedia-kk:Святослав_Игоревич dbpedia-la:Sventoslaus_I_(princeps_Kioviensis) dbpedia-pt:Esvetoslau_I dbpedia-he:סוויאטוסלב,_נסיך_קייב dbpedia-ro:Sveatoslav_I_al_Kievului dbpedia-id:Sviatoslav_I_dari_Kiev n31:بیرینجی_سویاتوسلاو_کی‌یف dbpedia-pl:Światosław_I dbpedia-cy:Svyatoslav_I,_Tywysog_Kiev dbpedia-af:Swjatoslaf_I_van_Kiëf dbpedia-cs:Svjatoslav_I._Igorevič dbpedia-fi:Svjatoslav dbpedia-eo:Svjatoslav_la_1-a_de_Kievo dbpedia-eu:Sviatoslav_I.a_Kievekoa n39:8MkH dbpedia-os:Игоры_фырт_Святослав n41:232643560 dbpedia-sr:Свјатослав_I_Кијевски dbpedia-ca:Sviatoslav_I_de_Kíev dbpedia-no:Svjatoslav_I_av_Kyiv n45:119084805 dbpedia-bg:Светослав_I n47:Svyatoslav_I dbpedia-da:Svjatoslav_1._af_Kijev n49:Svjatoslav_I,_veliki_knez_Kijeva dbpedia-uk:Святослав_Ігорович dbpedia-gl:Sviatoslav_I_de_Kíiv dbpedia-ka:სვიატოსლავ_I dbpedia-fr:Sviatoslav_Ier dbpedia-sk:Sviatoslav_I. dbpedia-hu:I._Szvjatoszláv_kijevi_fejedelem dbpedia-tr:I._Svyatoslav_(Kiev_büyük_knezi) dbpedia-az:I_Svyatoslav dbpedia-ja:スヴャトスラフ1世 n61:Sviatoslav_I_an'i_Kiev n62:Sviatoslav_I_de_Kiev n63:Святослав_Игорь_улы dbpedia-sh:Svjatoslav_I_Kijevski dbpedia-et:Svjatoslav_I freebase:m.0b3s_ n67:سفياتوسلاف_الاول dbpedia-it:Svjatoslav_I_di_Kiev dbpedia-ru:Святослав_Игоревич dbpedia-nl:Svjatoslav_I dbpedia-fa:سویاتوسلاو_یکم_کی‌یف dbpedia-vi:Sviatoslav_I_Igorevich n73:Svjatoslavs_Igorevičs dbpedia-el:Σβιατοσλάβ_Α΄_του_Κιέβου n75:Սվյատոսլավ_Իգորևիչ dbpedia-zh:斯维亚托斯拉夫·伊戈列维奇 dbpedia-simple:Sviatoslav_I,_Prince_of_Kiev

dbp:wikiPageUsesTemplate

dbt:R_from_move dbt:Redirect_category_shell

dbo:abstract

Światosław I Igorowicz (Chrobry) (st. rus. i scs: Свѧтославъ /Svętoslavŭ/ śr. grec. Σφενδοσθλάβος /Sfendosthlávos/), (ur. ok. 942 r., zm. 972 r.) – książę (kniaź) Rusi Kijowskiej w latach 945–972. Syn Igora Rurykowicza i Olgi Kijowskiej. Rządy księcia rozpoczęły się w 957 roku. Podczas jego kampanii wojennych, władzę w kraju sprawowała jego matka, Olga, która zmarła w 969 roku. Książę zajmował się głównie prowadzeniem licznych wypraw handlowych i łupieżczych na czele swej drużyny. W 965 roku spustoszył Chazarski Kaganat i zdobył dwa ważniejsze grody Chazarów – Itil i . Walczył z zamieszkującymi Kaukaz Jasami i Kasogami. Podporządkował sobie słowiańskich Wiatyczów. W 967 r. pozostając w sojuszu z Bizancjum, podjął wyprawę przeciw Bułgarom naddunajskim. Zajął ujście Dunaju i próbował zorganizować tam państwo ze stolicą w Presławcu. Plany te nie powiodły, ze względu najazd Pieczyngów, którzy w 968 r. oblegli Kijów. Światosław powrócił i odparł wroga. Po śmierci Olgi druga wyprawa naddunajska Światosława przekształciła się w wojnę z Bizancjum – po stronie Rusi stanęli Bułgarzy i Węgrzy. Zwycięskie Bizancjum, rządzone wówczas przez cesarza Jana Tzimiskesa, zmusiło księcia ruskiego do podpisania ugody w Durostolonie. Światosław zobowiązał się nie organizować wypraw na Bałkany, wypuścić wszystkich jeńców, a w razie potrzeby wesprzeć cesarza zbrojnie. W drodze powrotnej Światosław spędził zimę u ujścia Dniepru, a na wiosnę 972 r. wyruszył w górę rzeki łodziami. Przed porohami na Dnieprze łodzie wyciągano na ląd i ciągnięto. Tam też Światosław wpadł w zasadzkę przygotowaną przez Pieczyngów. W walce zginął książę i prawie wszyscy jego towarzysze. Pieczyngowie z jego czaszki mieli sporządzić puchar. Sviatoslav I de Kíev, en antic eslau oriental, Святослав (942 - 972) va ser Gran Príncep de la Rus de Kíev, fill del príncep Ígor de Kíev i la seva esposa, Olga. Sviatoslav és recordat per les seves campanyes militars, que van provocar la caiguda de dues grans potències de l'Europa de l'est, l'Imperi Búlgar i el País dels Khàzars. Amb aquestes campanyes va aconseguir sotmetre també als búlgars del Volga, als alans i a altres tribus eslaves orientals, gràcies a les seves aliances amb els magiars i els petxenegs. El seu regnat, que durà una dècada, es va caracteritzar per una ràpida expansió de la Rus de Kíev cap a les terres del Volga, les estepes de la mar Càspia i els Balcans. El país es va convertir en una gran potència de l'est del continent, i amb aquests impulsos va decidir traslladar, el 969, la capital de Kíev a Pereyaslavets, a la riba del Danubi. A més, contrastant amb la conversió de la seva mare al cristianisme, Sviatoslav va mantenir la seva fe pagana durant tota la seva vida. Joan I Tsimiscés va sortir contra ells amb la flota, pel Danubi, i els va tallar la retirada pel nord. Parasthlava, la capital del Regne de Bulgària fou conquerida pels rus i el seu rei Bosisa fou agafat allí pels varegs de Sviatoslav I de Kíev i a les seves muralles Tsimiscés els va derrotar i aniquilar; el cap vareg va haver de fer la pau i retirar-se a Rússia i Bosisa fou restablert a tron búlgar per Joan. La seva mort sobtada, durant un combat, va evitar que les conquestes es consolidessin com a nou imperi. A més, atès que va fracassar a l'hora d'establir una successió oficial, els seus hereus van anar a la guerra per controlar la corona. Svjatoslav I Igor'evič, detto il Coraggioso (in russo: Святослав Игоревич?, traslitterato: Svjatoslav Igorevič; in ucraino: Святослав Iгорович?, traslitterato: Svjatoslav Ihorovyč; Kiev, 941 o 942 – Dnepr, marzo 972), è stato Gran Principe di Kiev dal 954 alla morte. Era figlio di Igor' e di Ol'ga di Kiev.Il principe Svjatoslav I di Kiev, della dinastia dei Rjurikidi, regnò nominalmente sulla Rus' di Kiev dal 945, anche se fino al 954 era di fatto sotto la reggenza della madre Ol'ga. Ampliò notevolmente il territorio della Rus' di Kiev, conquistando la Bulgaria del Volga, sottomettendo le popolazioni degli Alani, dei e dei Vjatiči, e avviando la decadenza dell'Impero di Khazaria e del primo Impero bulgaro. Ebbe una relazione con la sua serva Maluša (che divenne madre di Vladimir I di Kiev) e con Predslava, madre di altri figli di Svjatoslav. 斯维亚托斯拉夫·伊戈列维奇（俄語：Святосла́в И́горевич；942年？－972年）古罗斯军事活动家，基辅大公（约945年 - 972年在位）。 Святосла́в И́горевич (Свѧтославъ Игоревичь; между 920 и 942 — весна или март 972) — князь новгородский и Великий князь Киевский с 945 (фактически с 964) по 972 год, прославился как полководец. Формально Святослав стал правителем в трёхлетнем возрасте после гибели в 945 году отца, киевского князя Игоря, но самостоятельное правление началось, как можно судить по косвенным данным, около 961 года (по летописи в 964 году). При Святославе Киевской Русью в значительной мере правила его мать — княгиня Ольга, сначала из-за малолетства Святослава, затем из-за его постоянного пребывания в военных походах. При возвращении из похода на Болгарию Святослав был убит печенегами в 972 году на днепровских порогах. Esvetoslau ou Esviatoslau (em latim: Svetoslaus; em antigo eslavo oriental: Свтославъ/Свѧтославъ Игорєвичь; romaniz.: Sventoslavŭ / Svantoslavŭ Igorevičǐ), Esfendóstlabo (em grego medieval: Σφενδοσθλάβος; romaniz.: Sphendosthlábos) ou Sueinaldo (em nórdico antigo: Sveinald Ingvarsson; ca. 942 - 26 de março de 972) foi grão-príncipe de Kiev entre 945-972. Ficou famoso por suas campanhas no leste e sul, precipitando o colapso da Cazária e o Primeiro Império Búlgaro. Também conquistou várias tribos eslavas orientais, derrotou os alanos e atacou os búlgaros do Volga, e por vezes aliou-se a pechenegues e magiares. Seu reinado sobre a Rússia foi marcado pela rápida expansão em direção ao vale do rio Volga, a estepe pôntica e os Bálcãs. No fim de sua breve vida, construiu o maior Estado na Europa e mudou a capital em 969 de Kiev (na atual Ucrânia) para (identificada com a moderna vila de , na Romênia) no Danúbio. Em contraste com a conversão de sua mãe ao cristianismo, Esvetoslau permaneceu um firme pagão por toda sua vida. Devido a sua morte abrupta em emboscada, a maioria de suas conquistas não foram consolidadas dentro de um império funcional, enquanto seu fracasso em estabelecer uma sucessão estável levou à disputa fratricida entre seus três filhos, resultando na morte de dois deles. Святосла́в І́горович (Хоробрий) (близько 938 р. — березень 972 р.) — великий князь київський (945—972 рр.). Представник династії Рюриковичів. Єдиний син київського князя Ігоря і княгині Ольги. Після загибелі батька перебував під регентством матері (945—964 рр.). Ставши самостійним правителем, проводив активну зовнішню політику, значно розширивши територію Руської держави. Підкорив волзьких булгар, аланів, радимичів, в'ятичів (964 р.). Розгромив Хозарський каганат (965—968 рр.). 968 року допоміг візантійському імператорові Никифору Фоці придушити повстання болгар, але його спроба залишитися в Болгарії змусила Візантію печенігів. Відігнавши їх, посадив своїх синів намісниками на Русі — Ярополка в Києві; Олега в Овручі, Володимира у Новгороді. 969 року вирушив у другий похід на Болгарію. 971 року був обложений у болгарському місті Доростолі, змушений повернутися на Русь. На зворотному шляху загинув у засідці на Дніпрі, яку влаштував печенізький хан Куря. 스뱌토슬라프 1세(고대 동슬라브어: С~тославъ / Свѧтославъ Игорєвичь, 고대 노르드어: Sveinald Ingvarsson 스베이날드 잉그바르손, 러시아어: Святослав Игоревич 스뱌토슬라프 이고레비치[*], 우크라이나어: Святослав Ігорович 스뱌토슬라브 이고로브치[*], 942년경 ~ 972년 3월)는 키예프 루스의 공작(재위: 945년 ~ 972년)이다. 류리크 왕조 출신이다. Sviatoslav I de Kiev (Sviatoslav Ígorevich, eslavo oriental: С~тославъ / Свѧтославъ Игорєвичь, Sventoslavŭ · Svantoslavŭ Igorevičǐ, nórdico antiguo: Sveinald Ingvarsson 942 — 972) fue un príncipe-guerrero (o konung) de la Rus de Kiev, hijo del príncipe Ígor de Kiev y su mujer Olga.​​​ Príncipe de Nóvgorod y Gran Príncipe de Kiev. Sviatoslav es famoso por sus campañas militares, que provocaron la caída de dos grandes potencias de Europa oriental: Jazaria y el Primer Imperio búlgaro. Sometió también a los búlgaros del Volga, a los alanos y a otras tribus eslavas orientales, aliándose con los magiares y los pechenegos. Su reinado sobre la Rus de Kiev, que duró una década, se caracterizó por una rápida expansión hacia el valle del Volga, la estepa del Caspio y los Balcanes. Al final de su corta vida, Sviatoslav había forjado un gran y poderoso estado en Europa, convirtiendo a Pereyaslavets, en el Danubio, en capital de su reino, en detrimento de Kiev (969). En contraste con la conversión de su madre al cristianismo ortodoxo, Sviatoslav mantuvo su fe pagana durante toda su vida. Debido a su abrupta muerte en combate, las conquistas de Sviatoslav no se consolidaron como un imperio, mientras que su fracaso al tratar de establecer una sucesión estable llevó al estallido de una guerra civil entre sus sucesores. Sviatoslav Igorevitch (en vieux russe : С~тославъ / Свѧтославъ Игорєвичь, en russe : Святослав Игоревич, en ukrainien : Святослав Ігорович, en bulgare : Светослав, et en grec moderne : Σφενδοσθλάβος), dit Sviatoslav le Brave, est un grand-prince de la Rus' de Kiev, de la dynastie des Riourikides, né en 942 et mort en mars 972 sur l'île de Khortytsia sur le Dniepr et qui régna de 962 à 972. Fils d’Igor de Kiev et de sainte Olga, il est connu pour ses conquêtes territoriales rapides autour de la Volga, de la Steppe pontique, des Balkans, lors de campagnes incessantes à l'est et au sud qui précipitèrent la chute de deux des plus grandes puissances d'Europe de l'Est, l'État khazar et le premier Empire bulgare, ainsi que pour la soumission de nombreuses tribus slaves orientales (il battit également les Alains et le Khanat bulgare de la Volga). À la fin de sa courte vie, Sviatoslav s'était constitué un des plus grands États d'Europe, déménageant sa capitale de Kiev (dans l'actuelle Ukraine) à (en) (en actuelle Bulgarie) sur le Danube en 969. En contraste avec la conversion au christianisme de sa mère Olga de Kiev (plus tard appelée sainte Olga), Sviatoslav restera sa vie durant un païen convaincu. Sviatoslav I Igorevich (Slavia Timur Kuno: С~тославъ / Свѧтославъ Игорєвичь, Sventoslavŭ / Svantoslavŭ Igorevičǐ; bahasa Rusia: Святослав Игоревич, Sviatoslav Igorevich; bahasa Ukraina: Святослав Ігорович, Sviatoslav Ihorovych; bahasa Bulgaria: Светослав, Svetoslav, bahasa Yunani: Σφενδοσθλάβος, Sphendosthlabos) (c. 942 – Maret 972), juga dieja Svyatoslav, adalah pangeran . Ia adalah putra dari pasangan Igor dari Kiev dengan Olga dari Kiev. Sviatoslav terkenal akan kampanye militernya ke timur dan selatan, yang mempercepat jatuhnya dua kekuatan besar Eropa Timur - Khazar dan Kekaisaran Bulgaria Pertama; ia juga menaklukan suku-suku Slavia Timur, seperti dan Bulgaria Volga, dan bersekutu dengan Pecheneg dan Magyar. Pada masa kekuasaannya, ia melancarkan perluasan kekuasaan di lembah Sungai Volga, , dan Balkan. Sviatoslav juga memindahkan ibu kotanya dari Kiev ke di sungai Donau pada tahun 969. Walaupun ibunya menganut agama Kristen, Sviatoslav adalah seorang pagan sampai akhir hayatnya. Karena kematiannya yang mendadak, wilayah taklukannya belum sempat dikonsolidasi, sementara ia gagal memastikan siapa yang akan menjadi penerus, sehingga menimbulkan sengketa antara putra-putranya yang mengakibatkan kematian dua dari tiga putranya. سفياتوسلاف الأول (Святослав Ігоревич؛) كان أحد حكام . كان ابن إيغور بن روريك وأولغا. حكم دي يوري منذ عام 945 حتى 972. スヴャトスラフ1世（古東スラヴ語:Свѧтославъ Игоревичь；ウクライナ語:Святослав Ігоровичスヴャトスラーウ・イーホロヴィチュ；ロシア語:Святослав Игоревичスヴィタスラーフ・イーガリェヴィチ、942年頃 - 972年）は、キエフ大公国の大公（在位945年 - 972年）。キエフ大公イーゴリ1世とオリガの子。ハザール王国を滅ぼし、キエフ・ルーシの最大版図を築いた。 Ο Σβιάτοσλαβ Α' του Κιέβου (ουκρανικά: Святосла́в І́горович, 942 - 972, στα Ελληνικά αναφέρεται και ως Σβιατοσλάβος) ήταν μέγας πρίγκιπας του πριγκηπάτου του Κιέβου το οποίοι είχαν ιδρύσει οι Ρως, γιος του Ιγκόρ του Κιέβου και της Χέλγκας. Svjatoslav de Kievo (orienta slava: Святослав, 942 - 972) estis de la Kieva Regno, filo de la princo Igor de Kievo kaj lia edzino Olga. Svjatoslav estas fama pro la militistaj kampanjoj kiuj kaŭzis la falon de du orienteŭropaj potencoj: Ĥazarujo kaj Bulgara Imperio. Li ankaŭ subpremis la volgajn bulgarojn, la alanojn kaj aliajn orientajn slavajn tribojn, per alianciĝo kun la madjaroj kaj la peĉenegoj. Lia regado sur la Kieva Regno, kiu daŭris jardekon, karakteriziĝis per rapida etendiĝo ĝis la valo de la rivero Volgo, la stepo de Kaspia Maro kaj Balkanoj. Fine de sia mallonga vivo, Svjatoslav kreis grandan kaj potencan ŝtaton en Eŭropo, igante Perejaslaveco, ĉe la Danubo, ĉefurbo de la regno, je retroiro de Kievo (969). Kontraste kun la kristaniĝo de la patrino, Svjatoslav restis kiel kredanto je slava religio (paganismo) dum sia tuta vivo. Pro lia abrupta forpaso dum batalo, la konkeroj de Svjatoslav ne konsolidiĝis kiel imperio, kaj pro malsukceso je la intenco establi stabilan sukcedadon, estiĝis interna milito inter la eblaj sukcedontoj. Lia sukcedanto estis Jaropolko la 1-a. Prins (knjaz) Svjatoslav I av Kiev (omkring 942–972) var en varjagisk eller östslavisk krigare, furste av Kievriket. Han utvidgade Kievriket till det för den tiden största riket i Europa. Hans krigståg bidrog till att två av samtidens stora europeiska riken föll samman – khazarernas rike och Första bulgariska riket. Svjatoslav I (Oekraïens: Святослав) (ca. 933 - maart 972) was knjaz van het Kievse Rijk van 962 tot zijn dood in 972. Hij was de zoon van Igor en Olga. Svjatoslav weigerde zijn moeder te volgen in haar bekering tot het christendom omdat hij bang was dat hij hierdoor het respect van zijn soldaten zou verliezen. Hij bracht bijna zijn hele leven door op campagne waarbij hij het harde leven van zijn soldaten deelde. Svjatoslavs vader Igor stierf rond Svjatoslavs geboorte. Zijn moeder regeerde als zijn regentes. Svjatoslav was eerst prins van Novgorod en werd in 962 grootvorst van Kiev. Hij begon al snel een campagne tegen de Chazaren die de Wolga controleerden (tot Kiev en Wolga-Bulgarije) en grote inkomsten hadden van de tol die ze daar hieven. Eerst probeerde hij macht te krijgen over de Wolga-Bulgaren die onderworpen waren aan de Chazaren. Hij gebruikte hierbij Petsjenegen en Turken uit Centraal-Azië als huurlingen. Vervolgens verwoestte hij de Chazaarse steden Atil (de hoofdstad), en , waar hij een eigen nederzetting stichtte. Verder bestond zijn campagne tegen de Chazeren vooral uit plundering en verwoesting. Hij deed geen poging hun rijk blijvend te bezetten. Wel werden de invloed en de controle over de handelsroutes sterk naar het oosten en het zuiden uitgebreid. Algemeen wordt aangenomen dat deze campagne werd uitgevoerd als gevolg van politieke samenwerking met het Byzantijnse rijk. De Kievse Roes namen ook deel aan een Byzantijnse expeditie tegen Kreta. In 967 viel Svjatoslav op verzoek van Byzantium (en in ruil voor 15.000 pond in goud) de Bulgaren aan met een leger van 50.000 man, waaronder duizenden Petsjeneegse huurlingen. Svjatoslav versloeg de Bulgaren maar nu werden de Petsjenegen door de Byzantijnen betaald om de Russen aan te vallen. In 968 belegerden ze Kiev maar trokken zich terug toen ze de lijfwacht van een van Svjatoslavs aanvoerders zagen en dachten dat dit de voorhoede van het hele leger was. Olga stuurde een brief aan Svjatoslav waarin ze hem op zijn plichten wees en hij keerde terug naar Kiev en versloeg de Petsjenegen. Svjatoslav weigerde zijn veroveringen in Bulgarije af te staan aan Byzantium, zoals oorspronkelijk was overeengekomen, en verplaatste in 969 zijn hoofdstad naar Perejaslavets aan de monding van de Donau. Hij stelde zijn drie zoons aan als bestuurder van districten in het thuisland. Met een leger, waarin ook Hongaren en Petsjenegen, viel hij Thracië binnen. Ze veroverden Plovdiv waar de bevolking werd uitgemoord. De nieuwe Byzantijnse keizer Johannes I Tzimiskes probeerde tot een vergelijk te komen maar Svjatoslav reageerde door Adrianopel te belegeren. Dit leidde tot paniek in Constantinopel. Svjatoslav had toen ook diplomatiek contact met Otto I de Grote, die in Italië een conflict met het Byzantijnse rijk had. In 970 trok het Kievse leger naar Constantinopel en werd 100 km ten westen van de stad verslagen bij Arcadiopolis. De Byzantijnen trokken door de bergen Bulgarije binnen en veroverden Devnja waar ze een aantal Bulgaarse gijzelaars in handen krijgen. Svjatoslav werd in 971 twee maanden belegerd tijdens het Beleg van Dorostolon. Daarna werd een regeling getroffen. In ruil voor vrije aftocht en voorraden voor de reis, trok Svjatoslav zich terug, stond zijn veroveringen op de Balkan af aan het Byzantijnse Rijk en zag af van aanspraken op de Krim. Geteisterd door honger trok het leger van Svjatoslav naar Kiev. Ondanks waarschuwingen van zijn bevelhebbers waagde Svjatoslav zich aan de oversteek van de Dnjepr bij de stroomversnellingen. Daar werd hij in een hinderlaag door de Petsjenegen gedood, die daartoe door de Byzantijnen waren opgestookt. De khan van de Petsjenegen maakte een drinkbeker van de schedel van Svjatoslav. Svjatoslav was de eerste heerser van de Kiever Roes wiens naam van Slavische origine zou kunnen zijn, in tegenstelling tot zijn voorgangers, wier namen uit het Oudnoords komen. Bij andere Slavische volkeren werd er echter geen variant van zijn naam gevonden. Zelfs bij de Kiever Roes kwam zijn naam (alsook die van zijn opvolgers Vladimir, Jaroslav en Mstislav) enkel in het geslacht der Ruriken voor. Volgens een Byzantijns verslag van de onderhandelingen bij Silistra, was hij van gemiddelde lengte en lichaamsbouw, schoor zijn hoofd en baard, maar liet een lange snor staan en een kuif op de zijkant van zijn hoofd, als teken van zijn adellijke afkomst. Hij droeg schone, witte kleding en sieraden, één grote gouden oorring met een robijn en twee parels. Na Svjatoslavs dood stegen de spanningen tussen zijn zonen, en brak er een burgeroorlog uit tussen Oleg en Jaropolk, waarbij Oleg gedood werd en Jaropolk zijn opvolger werd. In 977 vluchtte Vladimir, de jongste broer, naar Scandinavië om te ontsnappen aan het lot van Oleg; daar verzamelde hij een leger en keerde in 980 terug. Svjatoslav had meerdere vrouwen: * hij was gehuwd met een Hongaarse prinses die in Kiev onder de naam Predslava bekend was, zij hadden ten minste een zoon: Jaropolk I van Kiev. * bij een bijvrouw Esfir had hij een zoon Oleg (ovl. ca. 976). Oleg werd in 969 door zijn vader benoemd tot bestuurder van de Drevljanen. Hij verongelukte en stierf tijdens een conflict met Jaropolk over jachtrechten. In 1044 werd zijn lichaam opgegraven, gedoopt en herbegraven in Kiev. * bij een bijvrouw Maloesja (ca. 944 - 1002) had hij een zoon, Vladimir van Kiev. Maloesja was dochter van Malk van en zij was de huismeesteres van Olga. Swjatoslaw I. Igorewitsch (Altostslawische Sprache Свѧтославъ Игоревичь, griechisch Σφενδοσθλάβος Sphendosthlavos; * um 942; † Frühjahr 972) war von 945 bis 972 Großfürst der Kiewer Rus. Sviatoslav I.a Kievekoa (ekialdeko eslavieraz, Святослав; antzinako eskandinavieraz: Sveinald Ingvarsson; c. 942 - 972ko martxoa) Kieveko Ruseko printze-gerlaria izan zen, Igor Kievekoaren eta bere emazte Olgaren semea. Sviatoslav ospetsua da bere kanpaina militarrengatik; kanpaina horiek Ekialdeko Europako bi potentzia handiren erortzea eragin zuten: Khazaren erreinua, eta Inperio bulgariarra. , alanoak, eta bestelako tribu eslaviarrak ere mendean hartu zituen, eta magyarrekin eta petxenegoekin aliatu zen. Kieveko Rusan izandako agintaldiak hamarkada bat iraun zuen, eta Volgaren haranera, Estepa Pontikora eta Balkanetara berehalakoan hedatzea izan zuen ezaugarri. Sviatoslav pagano izan zen bere bizitza osoan. Borrokan hil zelako, haren konkistak ez ziren inperio gisa kontsolidatu, eta ondorengotza egonkorra ezartzen saiatzean izandako porrotak bere ondorengoen artean gerra zibila pitzarazi zuten. Svjatoslav I. Igorevič (starorusky: С~тославъ / Свąтославъ Игорєвичь, Sventoslavъ / Svantoslavъ Igorevičь; ukrajinsky Святослав Ігорович, Svjatoslav Ihorovyč; rusky Святослав Игоревич, Svjatoslav Igorevič; bělorusky Светослав, Svetoslav; řecky Σφενδοσθλάβος, Sphendosthlabos; 942? – březen 972) byl kyjevským vládcem a vojevůdcem, vládnoucím v letech 962 až 972. Narodil se knížeti Igorovi a jeho manželce Olze, která během Svjatoslavova mládí vykonávala regentskou vládu po manželově smrti. Značnou část své vlády strávil kníže na válečných taženích, jež měly lví podíl na pádu dvou velmocí východní Evropy – chazarské a první bulharské říše. Jeho po deset let trvající vláda znamenala získání rozsáhlých oblastí pod kontrolu Kyjevské Rusi, především údolí řeky Volhy, Pontské stepi a část balkánského poloostrova. V posledních letech Svjatoslavova života tak představovala Kyjevská Rus jeden z největších států tehdejší Evropy. Roku 969 bylo dokonce rozhodnuto o přenesení sídla knížete z Kyjeva do na Dunaji. Přes fakt, že jeho matka Olga přijala křest, zůstal Svjatoslav po celý svůj život pohanem. Jeho náhlá smrt uprostřed bitevní vřavy v roce 972 způsobila ztrátu nově získaných teritorií dříve, než byla možnost trvale připojit tyto oblasti ke kyjevskému státu. Zároveň i nejasná situace ohledně nástupnictví vedla k vypuknutí občanské války mezi jeho nástupci.

schema:sameAs

n41:232643560

prov:wasDerivedFrom

wikipedia-en:Sviatoslav_I_of_Kiev?oldid=977771020&ns=0

dbo:wikiPageLength

73

foaf:isPrimaryTopicOf

wikipedia-en:Sviatoslav_I_of_Kiev