| dbo:abstract
|
- Antonio Ghislanzoni (Lecco, 25 de novembre de 1824 – , 16 de juliol de 1893) va ser un periodista, poeta i novel·lista italià, que va escriure diversos llibrets per a òperes de Verdi i d'altres compositors, entre els quals els de La forza del destino i Aida. Ghislanzoni va nàixer a Lecco en la Llombardia, i va estudiar durant un temps en un seminari, però en va ser expulsat per mala conducta l'any 1841. Llavors va decidir estudiar medicina a Pavia, però ho va deixar poc de temps després per a dedicar-se al cant com a baríton i a la literatura. L'any 1848, estimulat per les idees nacionalistes de Mazzini, va fundar diversos diaris republicans a Milà, però al final va haver de refugiar-se a Suïssa. Mentre viatjava a Roma, on volia ajudar en la defensa de la naixent república, els francesos el van detenir i el van empresonar a Còrsega durant algun temps. A mitjan dècada de 1850, havent abandonat el teatre, Ghislanzoni va començar a intervenir en activitats periodístiques als cercles bohemis de Milà; va ser director d'Italia musicale i editor de la Gazzetta musicale di Milano. També va fundar L'uomo di pietra i la Rivista minima, publicació en què va col·laborar, entre d'altres, amb Arrigo Boito. L'any 1869 va abandonar el periodisme i va tornar a Llombardia, on es va dedicar a la literatura i l'escriptura de llibrets per a òperes. Va escriure moltes contes en vers i diverses novel·les, entre les quals Un suicidio a fior d'acqua (1864), Angioli nelle tenebre (1865) o La contessa di Karolystria (1883). De la seua novel·la sobre la vida teatral Gli artisti da teatro (1865), se'n va fer una nova edició ja en el segle xx. Va publicar també diversos assajos musicals, entre els quals destaca Reminiscenze artistiche. Ghislanzoni va escriure més de vuitanta-cinc llibrets per a òperes, entre els quals els d'Ednea de Catalani (1866), Aida (1870) i la segona, i més coneguda, versió de La forza del destino (1869). També va contribuir amb uns versos a la traducció italiana de l'òpera Don Carlos de Verdi. Va morir a Caprino Bergamasco l'any 1893, als 69 anys. Era ateu. (ca)
- Antonio Ghislanzoni (Italian pronunciation: [anˈtɔːnjo ɡizlanˈtsoːni]; 25 November 1824 – 16 July 1893) was an Italian journalist, poet, and novelist who wrote librettos for Verdi, among other composers, of which the best known are Aida and the revised version of La forza del destino. (en)
- Antonio Ghislanzoni (* 25. November 1824 in Barco di Maggianico (Lecco); † 16. Juli 1893 in Caprino Bergamasco, Provinz Bergamo, Italien) war ein italienischer Schriftsteller und Librettist. Ghislanzoni studierte Medizin, gab aber sein Studium auf, um Bühnensänger zu werden. Er redigierte 1848 in Mailand mehrere radikale Zeitungen und musste infolgedessen nach der Rückkehr der Österreicher fliehen, wobei er den die Stadt Rom belagernden Franzosen in die Hände fiel und nach Korsika gebracht wurde. Nach seiner Freilassung begab er sich nach Paris, um 1851 am Théâtre des Italiens seine Bühnentätigkeit wieder aufzunehmen. Da er jedoch nach drei Jahren seine Stimme verlor, kehrte er nach Italien zurück, wo er seitdem als Schriftsteller lebte. Er war 1857 Mitbegründer der humoristischen Zeitschrift L'uomo di pietra, redigierte auch lange Zeit die Rivista minima, die er fast allein schrieb, und gab später in Lecco das Giornale capriccio heraus. Ghislanzoni schrieb unter anderem die Libretti für die Opern Aida und La forza del destino (Neufassung) von Verdi. (de)
- Antonio Ghislanzoni (Lecco, 25 de noviembre de 1824 – Caprino, Bérgamo, 16 de julio de 1893) fue un periodista, poeta y novelista italiano, que escribió varios libretos para Verdi, y otros compositores, entre los que destacan los de las óperas La Forza del Destino y Aida. Ghislanzoni nació en Lecco en la Lombardía, y estudió brevemente en un seminario, pero fue expulsado por mala conducta en 1841. Entonces decidió estudiar medicina en Pavia, pero lo dejó poco tiempo después para dedicarse al canto como barítono y cultivar sus intereses literarios. En 1848, estimulado por las ideas nacionalistas de Mazzini, Ghislanzoni fundó varios periódicos republicanos en Milán, pero él al final tuvo que refugiarse en Suiza. Mientras viajaba por Roma, donde quería ayudar en la defensa de la naciente república, Ghislanzoni fue arrestado por los franceses y encarcelado brevemente en Córcega. A mitad de los años 1850, previendo su relación con el teatro, Ghislanzoni se involucró en actividades periodísticas en los círculos bohemios de Milán, fungiendo como director de Italia musicale y editor de la Gazzetta musicale di Milano. También fundó L'uomo di pietra, la revista Rivista minima, donde colaboró entre otros, con Arrigo Boito. En 1869, Ghislanzoni se dejó el periodismo y regresó a Lombardía, donde se dedicó a la literatura y la escritura de libretos para óperas. Escribió muchas historias cortas en verso y diversas novelas incluyendo Un suicidio a fior d'acqua (1864), Angioli nelle tenebre (1865), La contessa di Karolystria (1883), Abracadabra and Storia dell'avvenire (1884). Su novela sobre la vida teatral Gli artisti da teatro (1865), fue reditada en el siglo XX. Publicó también varios ensayos musicales, entre los que destaca Reminiscenze artistiche. Ghislanzoni escribió más de 85 libretos, incluyendo Edmea de Catalani (1866), Aida (1871) y la segunda, y más conocida, versión de La Forza del Destino (1869). También tradujo al italiano la ópera Don Carlos de Verdi. Ghislanzoni murió en Caprino en 1893 a los 69 años. (es)
- Antonio Ghislanzoni, né le 25 novembre 1824 à Lecco et mort le 16 juillet 1893 à Caprino Bergamasco, est un écrivain, poète et librettiste italien. Son nom est surtout lié au livret d'Aida, opéra de Giuseppe Verdi avec lequel il collabora également à la révision de La forza del destino et de Don Carlo. (fr)
- アントニオ・ギスランツォーニ（ギズランツォーニ、Antonio Ghislanzoni [anˈtɔːnjo ɡizlanˈtsoːni]、1824年11月25日 - 1893年7月16日）は、イタリアのジャーナリスト、小説家、詩人、オペラ台本作家である。特にジュゼッペ・ヴェルディの作曲したオペラ『運命の力（改訂版）』、『アイーダ』、および『ドン・カルロ（イタリア語版）』の台本作成者として有名である。 (ja)
- Antonio Ghislanzoni (Lecco, 25 novembre 1824 – Caprino Bergamasco, 16 luglio 1893) è stato un librettista, poeta e scrittore italiano.Il suo nome è legato soprattutto al libretto dell'Aida di Giuseppe Verdi, col quale collaborò anche alle revisioni della Forza del destino e di Don Carlos. (it)
- Antonio Ghislanzoni (Lecco (Lombardije), 25 november 1824 - Caprino Bergamasco, 16 juli 1893) was een Italiaans journalist, dichter en romanschrijver; hij schreef libretti voor Verdi; zijn bekendste libretto is ongetwijfeld dat van Aida en de gereviseerde versie van La forza del destino. Ghislanzoni studeerde kort aan het seminarie, maar werd in 1841 wegens slecht gedrag weggestuurd. Vervolgens besloot hij medicijnen te gaan studeren in Pavia, maar stopte hier na korte tijd mee om een carrière als zanger (bariton) na te streven en zijn literaire interesse te cultiveren. Gestimuleerd door de nationalistische ideeën van Mazzini richtte Ghislanzoni in 1848 diverse republikeinse dagbladen op in Milaan, en moest zelfs tijdelijk zijn toevlucht zoeken in Zwitserland. Toen hij op reis was naar Rome, waar hij de pas ontluikende republiek wilde helpen verdedigen, werd Ghislanzoni gearresteerd door de Fransen en korte tijd vastgehouden op Corsica. In het midden van de jaren vijftig van de 19e eeuw werd Ghislanzoni steeds meer actief in het persmilieu van de bohemiense kringen in Milaan, waar hij directeur van Italia musicale en redacteur van Gazzetta musicale di Milano was. Ook richtte hij L'uomo di pietra en het magazine Rivista minima op, waar hij onder andere met Arrigo Boito samenwerkte. In 1869 trok Ghislanzoni zich terug uit de kringen van de pers en keerde terug naar zijn geboortestreek Lombardije, waar hij zich aan de literatuur wijdde en aan het schrijven van libretti. Hij schreef veel korte verhalen en diverse romans, waaronder Un suicidio a fior d'acqua (1864), Angioli nelle tenebre (1865), La contessa di Karolystria (1883) en Abracadabra and Storia dell'avvenire (1884). Zijn roman over het theaterleven Gli artisti da teatro (1865) werd in de twintigste eeuw uitgegeven. Hij gaf ook essays over muziek uit, waarvan het belangrijkste Reminiscenze artistiche was. Ghislanzoni schreef achtenvijftig libretti, waaronder Edmea voor Catalani (1866), Aida (1870), Fosca (1873) en Salvator Rosa (1874) voor Antônio Carlos Gomes, I Lituani voor Ponchielli (1874) en de tweede versie van La forza del destino (1869). Ook schreef hij enkele nieuwe versen voor de herziene vertaling van Verdi's Don Carlos. (nl)
- Antonio Ghislanzoni, född 25 november 1824 i Lecco i , död 16 juli 1893 i Caprino Bergamasco i Bergamo, var en italiensk librettist, journalist, poet, romanförfattare. Ghislanzoni studerade ett kort tag vid ett teologiskt seminarium men blev relegerad på grund av dåligt uppförande 1841. Han bestämde sig därefter för att börja studera medicin i Pavia, men övergav den tanken kort därefter för att fullfölja en sångkarriär som baryton och för att lägga energi på sina litterära intressen. År 1848 skapade Ghislanzoni, inspirerad av Mazzinis nationalistiska idéer, flera republikanska tidningar i Milano men var så småningom tvungen att ta sin tillflykt till Schweiz. Under sin resa till Rom, där han ville hjälpa till att försvara den gryende republiken, greps han av och hölls under en kort period i Korsika. Under mitten av 1850-talet blev Ghislanzoni, med scenkarriären som offer, intensivt aktiv på det journalistiska området runt bohemiska kretsar i Milano, som chef på Italia musicale och redaktör för Gazzetta musicale di Milano. Han grundade också tidningen L'uomo di pietra, samarbetandes med, bland andra, Arrigo Boito. År 1869 drog sig Ghislanzoni tillbaka från journalistiken och återvände till Lombardiet, där han hängav sig åt att skriva libretter för operor. Han skrev många noveller i verser och diverse romaner, bland annat Un suicidio a fior d'acqua (1864), Angioli nelle tenebre (1865), La contessa di Karolystria (1883), Abracadabra och Storia dell'avvenire (1884). Hans roman om scenlivet, Gli artisti da teatro, (1865), återutgavs under 1900-talet. Han producerade också musikessäer. Den viktigaste av dem var Reminiscenze artistiche. Ghislanzoni skrev runt 85 libretter, inklusive Ednea for Catalani (1866), Aida (1870) och andra versionen av La forza del destino (1869). Han åtog sig också att översätta den italienska versionen av Don Carlos för Verdi. (sv)
- Antonio Ghislanzoni (Lecco, 25 de novembro de 1824 — Caprino Bergamasco, 16 de julho de 1893) foi um jornalista, poeta e romancista italiano. Escreveu vários librettos para Giuseppe Verdi, e outros autores, dos quais os mais célebres são: La forza del destino e Aida. (pt)
- Антонио Гисланцони (Гизланцо́ни; итал. Antonio Ghislanzoni; 25 ноября 1824, Лекко — 16 июня 1893, Бергамо) — итальянский прозаик, журналист и либреттист, наиболее известный как автор либретто оперы Джузеппе Верди «Аида» (1870). (ru)
- Антоніо Гісланцоні (італ. Antonio Ghislanzoni; нар. 25 листопада 1824, Лекко — пом. 16 липня 1893, Бергамо) — італійський прозаїк, журналіст і лібретист, найбільш відомий як автор лібретто опери Джузеппе Верді «Аїда» (1870). Був вигнаний з гімназії за погану поведінку, потім учився на медичному факультеті університету в Павії, але курсу не закінчив. Деякий час співав на оперній сцені. В 1848 р. під впливом Джузеппе Мадзіні видавав в Мілані газету, що пропагувала республіканські ідеї, потім був змушений емігрувати до Швейцарії, в подальшому був заарештований в Римі. В 1850-ті рр., повернувшись до Мілану, змінив напрямок журналістської активності в сторону музики, очолював видання Italia musicale та, в 1866–1871 рр., Gazzetta musicale di Milano. Із середини 1860-х рр. повністю переключився на письменництво. Опублікувавши ряд романів, з котрих найбільш відомий роман, що описує театральне життя — роман (італ. Gli artisti da teatro; 1865). Написав близько 85 оперних лібретто — окрім «Аїди», найбільш відомі друга редакція лібретто опери Верді «Сила долі» (1869), «Едме» Альфредо Каталані (1866) та «Литовці» Амількаре Понк'єллі (1874). Також Гісланцоні є автором фантастичної повісті «Абракадабра - історія майбутнього (1864-65)» (Abrakadabra - storia dell'avvenire)(1884). Цей твір та інші оповідання гумористичної фантастики роблять його одним з перших авторів італійських письменників-фантастів. Повысть починається з цікавої історії-прологу, яка насправді являє собою вигаданий розповідь про рішення Гісланцоні написати книгу. Таким чином, простий факт, що Гісланцоні - лібретист «Аїди» - написав науково-фантастичний роман, в Мілані в 1982 році саме по собі нереально. Додайте до цього моторошні передбачення ("в той час - я кажу про 1977 - Європейський Союз був доконаним фактом"), зокрема наявність фантастичної стімпанк-машини і уявні романтичні реалії майбутнього. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Antonio Ghislanzoni (Italian pronunciation: [anˈtɔːnjo ɡizlanˈtsoːni]; 25 November 1824 – 16 July 1893) was an Italian journalist, poet, and novelist who wrote librettos for Verdi, among other composers, of which the best known are Aida and the revised version of La forza del destino. (en)
- Antonio Ghislanzoni, né le 25 novembre 1824 à Lecco et mort le 16 juillet 1893 à Caprino Bergamasco, est un écrivain, poète et librettiste italien. Son nom est surtout lié au livret d'Aida, opéra de Giuseppe Verdi avec lequel il collabora également à la révision de La forza del destino et de Don Carlo. (fr)
- アントニオ・ギスランツォーニ（ギズランツォーニ、Antonio Ghislanzoni [anˈtɔːnjo ɡizlanˈtsoːni]、1824年11月25日 - 1893年7月16日）は、イタリアのジャーナリスト、小説家、詩人、オペラ台本作家である。特にジュゼッペ・ヴェルディの作曲したオペラ『運命の力（改訂版）』、『アイーダ』、および『ドン・カルロ（イタリア語版）』の台本作成者として有名である。 (ja)
- Antonio Ghislanzoni (Lecco, 25 novembre 1824 – Caprino Bergamasco, 16 luglio 1893) è stato un librettista, poeta e scrittore italiano.Il suo nome è legato soprattutto al libretto dell'Aida di Giuseppe Verdi, col quale collaborò anche alle revisioni della Forza del destino e di Don Carlos. (it)
- Antonio Ghislanzoni (Lecco, 25 de novembro de 1824 — Caprino Bergamasco, 16 de julho de 1893) foi um jornalista, poeta e romancista italiano. Escreveu vários librettos para Giuseppe Verdi, e outros autores, dos quais os mais célebres são: La forza del destino e Aida. (pt)
- Антонио Гисланцони (Гизланцо́ни; итал. Antonio Ghislanzoni; 25 ноября 1824, Лекко — 16 июня 1893, Бергамо) — итальянский прозаик, журналист и либреттист, наиболее известный как автор либретто оперы Джузеппе Верди «Аида» (1870). (ru)
- Antonio Ghislanzoni (Lecco, 25 de novembre de 1824 – , 16 de juliol de 1893) va ser un periodista, poeta i novel·lista italià, que va escriure diversos llibrets per a òperes de Verdi i d'altres compositors, entre els quals els de La forza del destino i Aida. Ghislanzoni va nàixer a Lecco en la Llombardia, i va estudiar durant un temps en un seminari, però en va ser expulsat per mala conducta l'any 1841. Llavors va decidir estudiar medicina a Pavia, però ho va deixar poc de temps després per a dedicar-se al cant com a baríton i a la literatura. (ca)
- Antonio Ghislanzoni (* 25. November 1824 in Barco di Maggianico (Lecco); † 16. Juli 1893 in Caprino Bergamasco, Provinz Bergamo, Italien) war ein italienischer Schriftsteller und Librettist. Ghislanzoni studierte Medizin, gab aber sein Studium auf, um Bühnensänger zu werden. Er redigierte 1848 in Mailand mehrere radikale Zeitungen und musste infolgedessen nach der Rückkehr der Österreicher fliehen, wobei er den die Stadt Rom belagernden Franzosen in die Hände fiel und nach Korsika gebracht wurde. Nach seiner Freilassung begab er sich nach Paris, um 1851 am Théâtre des Italiens seine Bühnentätigkeit wieder aufzunehmen. (de)
- Antonio Ghislanzoni (Lecco, 25 de noviembre de 1824 – Caprino, Bérgamo, 16 de julio de 1893) fue un periodista, poeta y novelista italiano, que escribió varios libretos para Verdi, y otros compositores, entre los que destacan los de las óperas La Forza del Destino y Aida. Ghislanzoni nació en Lecco en la Lombardía, y estudió brevemente en un seminario, pero fue expulsado por mala conducta en 1841. Entonces decidió estudiar medicina en Pavia, pero lo dejó poco tiempo después para dedicarse al canto como barítono y cultivar sus intereses literarios. (es)
- Antonio Ghislanzoni (Lecco (Lombardije), 25 november 1824 - Caprino Bergamasco, 16 juli 1893) was een Italiaans journalist, dichter en romanschrijver; hij schreef libretti voor Verdi; zijn bekendste libretto is ongetwijfeld dat van Aida en de gereviseerde versie van La forza del destino. Ghislanzoni studeerde kort aan het seminarie, maar werd in 1841 wegens slecht gedrag weggestuurd. Vervolgens besloot hij medicijnen te gaan studeren in Pavia, maar stopte hier na korte tijd mee om een carrière als zanger (bariton) na te streven en zijn literaire interesse te cultiveren. (nl)
- Antonio Ghislanzoni, född 25 november 1824 i Lecco i , död 16 juli 1893 i Caprino Bergamasco i Bergamo, var en italiensk librettist, journalist, poet, romanförfattare. Ghislanzoni studerade ett kort tag vid ett teologiskt seminarium men blev relegerad på grund av dåligt uppförande 1841. Han bestämde sig därefter för att börja studera medicin i Pavia, men övergav den tanken kort därefter för att fullfölja en sångkarriär som baryton och för att lägga energi på sina litterära intressen. (sv)
- Антоніо Гісланцоні (італ. Antonio Ghislanzoni; нар. 25 листопада 1824, Лекко — пом. 16 липня 1893, Бергамо) — італійський прозаїк, журналіст і лібретист, найбільш відомий як автор лібретто опери Джузеппе Верді «Аїда» (1870). (uk)
|
