| dbo:abstract
|
- En matemàtiques, la teoria analítica de nombres és la branca de la teoria de nombres que fa servir mètodes de l'anàlisi matemàtica per resoldre problemes sobre els enters. És habitual considerar que l'estudi d'aquesta matèria va començar amb l'obra de Peter Gustav Lejeune Dirichlet de 1837, amb la seva introducció de les funcions L de Dirichlet per proporcionar la primera demostració del teorema de la progressió aritmètica. Els seus principals resultats sobre nombres primers són el teorema dels nombres primers i la funció zeta de Riemann, així com la conjectura de Goldbach i el problema de Waring sobre teoria additiva de nombres. (ca)
- في الرياضيات، نظرية الأعداد التحليلية أو النظرية التحليلية للأعداد (بالإنجليزية: Analytic number theory) هي فرع من نظرية الأعداد تستعمل طرقا مستقاة من التحليل الرياضي لحلحلة مسائل تتعلق بالأعداد الطبيعية. عادة ما يقال أنها ابتدأت حينما قدم دركليه دوال دركليه اللامية من أجل البرهان على مبرهنة دركليه حول الأعداد الأولية. أما المرحلة المهمة الثانية في هذا الموضوع فهي مبرهنة الأعداد الأولية. يمكن أن تُقسم نظرية الأعداد التحليلية إلى جزئين مهمين، وذلك حسب نوع المعضلات المراد حلحلتها وليس حسب التقنيات المستعملة. تدرس توزيع الأعداد الأولية إذ تقوم بتقدير عدد الأعداد الأولية الموجودة في مجال ما، وبذلك، فهي تتضمن مبرهنة الأعداد الأولية ومبرهنة دركليه حول الأعداد الأولية في المتتاليات الحسابية المشار إليها أعلاه. تدرس عملية جمع الأعداد الطبيعية، حيث تتضمن حدسية غولدباخ التي تنص على أن أي عدد صحيح طبيعي زوجي هو مجموع عددين أوليين. واحدة من أهم نتائج نظرية الأعداد المتطرقة إلى المجاميع هي حلحلة معضلة ويرينغ. أكبر تحول تقني بعد عام 1950 تمثل في تطور طرق الغرابيل. (ar)
- Die analytische Zahlentheorie ist ein Teilgebiet der Zahlentheorie, welche wiederum ein Teilgebiet der Mathematik ist. Die analytische Zahlentheorie verwendet Methoden der Analysis und der Funktionentheorie. Inhaltlich befasst sie sich vorwiegend mit der Bestimmung der Anzahl aller Zahlen unterhalb einer gegebenen Schranke, die eine bestimmte Eigenschaft haben, sowie mit der Abschätzung von Summen zahlentheoretischer Funktionen. (de)
- In mathematics, analytic number theory is a branch of number theory that uses methods from mathematical analysis to solve problems about the integers. It is often said to have begun with Peter Gustav Lejeune Dirichlet's 1837 introduction of Dirichlet L-functions to give the first proof of Dirichlet's theorem on arithmetic progressions. It is well known for its results on prime numbers (involving the Prime Number Theorem and Riemann zeta function) and additive number theory (such as the Goldbach conjecture and Waring's problem). (en)
- En el ámbito de las matemáticas, la teoría analítica de números es una rama de la teoría de números que utiliza métodos del análisis matemático para resolver problemas sobre los números enteros. A menudo se dice que comenzó con la introducción de Dirichlet de las funciones L de Dirichlet para presentar la primera demostración del Teorema de Dirichlet sobre las progresiones aritméticas. Otro hito importante en este tema es el teorema de los números primos. La teoría analítica de números se puede dividir en dos partes principales, que se asocian más al tipo de problemas que intentan resolver que a diferencias fundamentales en sus técnicas:
* La trata sobre la distribución de los números primos, como por ejemplo estimar la cantidad de números primos que se presentan en un intervalo, e incluye el teorema de los números primos y el teorema de Dirichlet sobre los primos en las progresiones aritméticas.
* La teoría aditiva de números trata sobre la estructura aditiva de los enteros, tales como la conjetura de Goldbach que establece que todo número par mayor que dos es la suma de dos primos. Unos de los resultados importantes de la teoría aditiva de números es la solución del problema de Waring. Los desarrollos en la teoría analítica de números a menudo son refinamientos de técnicas existentes, que reducen los términos de error y amplían su aplicabilidad. Por ejemplo, el método del círculo de Hardy y Littlewood que fue desarrollado para aplicarlo a una serie de potencias cerca del círculo unitario en el plano complejo; actualmente se concibe como función de sumas exponenciales finitas (dentro del círculo unitario, pero con las series de potencias truncadas). Las necesidades de la de funciones auxiliares que no son funciones generatrices – sus coeficientes son obtenidos utilizando el Principio del palomar (o de Dirichlet)– y comprende a varias variables complejas.Los campos de la aproximación diofantina y la teoría trascendente se han extendido, al punto que las técnicas se han aplicado a la conjetura de Mordell. El mayor cambio a nivel técnico posterior a 1950 ha sido el desarrollo de los métodos de cribado como herramienta, particularmente útil en problemas multiplicativos. Estos son de naturaleza combinatoria, y sumamente variados. La rama extrema de la teoría combinatoria ha sido a su vez muy influida por el valor dado a la teoría analítica de números para establecer cotas superiores e inferiores. Otro desarrollo reciente es la , que utiliza herramientas de la teoría de la probabilidad para estimar la distribución de funciones teóricas de números, tales como cuántos divisores primos posee un número. Uno de los desarrollos recientes en este campo es la demostración de Green y Tao sobre la de progresiones aritméticas arbitrariamente largas en los primos. (es)
- En mathématiques, la théorie analytique des nombres est une branche de la théorie des nombres qui utilise des méthodes d'analyse mathématique pour résoudre des problèmes concernant les nombres entiers. On considère souvent qu'elle a commencé en 1837, avec l'introduction par Peter Gustav Lejeune Dirichlet de ses fonctions L pour donner la première preuve de son théorème de la progression arithmétique. Elle est connue pour ses résultats sur les nombres premiers (impliquant le théorème des nombres premiers et la fonction zêta de Riemann) et la théorie additive des nombres (tels que la conjecture de Goldbach et le problème de Waring). (fr)
- Dalam matematika, teori bilangan analitik (bahasa Inggris: analytic number theory) adalah sebuah cabang dari teori bilangan yang menggunakan metode analisis matematika untuk menyelesaikan masalah terkait bilangan bulat. Seringkali dikatakan bahwa cabang ini berawal dari Dirichlet memperkenalkan ketika pada tahun 1837, yang bertujuan untuk memberikan bukti pertama. Cabang ini terkenal karena hasilnya tentang bilangan prima (yang melibatkan teorema bilangan prima dan fungsi zeta Riemann) serta (seperti dugaan Goldbach dan ). (in)
- Binnen de getaltheorie, een deelgebied van de wiskunde, maakt de analytische getaltheorie gebruik van methoden uit de wiskundige analyse om getaltheoretische problemen met betrekking tot de gehele getallen op te lossen. Men stelt vaak dat de analytische getaltheorie haar begin vindt in de introductie door Dirichlet van de zogenaamde Dirichlet-L-functies. Dirichlet gebruikte deze constructie om daarmee het eerste bewijs voor zijn stelling over rekenkundige rijen te geven De analytische getaltheorie staat verder bekend om haar resultaten over priemgetallen (waaronder de priemgetalstelling, de Riemann-zèta-functie) en de (zoals het vermoeden van Goldbach en het probleem van Waring). (nl)
- 数学において、解析的整数論（かいせきてきせいすうろん、英: analytic number theory）あるいは解析的数論、解析数論とは、整数についての問題を解くために解析学の手法を用いる、数論の一分野である。解析数論の始まりはペーター・グスタフ・ディリクレがディリクレの算術級数定理の最初の証明を与えるためにディリクレの L-関数を導入したときであるとしばしば言及されている。（素数定理やリーマンのゼータ関数を含む）素数に関する結果や（ゴールドバッハの予想やウェアリングの問題のような）の結果が広く知られている。 (ja)
- 정수론에서 해석적 수론(解析的數論, 영어: analytic number theory)은 소수나 다른 수론적 대상의 분포·밀도·크기 따위를 복소해석학적 기법을 사용해서 어림잡는 분야이다. 대표적인 문제로 웨어링의 문제, 리만 가설, 골드바흐의 추측 등이 있다. (ko)
- La teoria analitica dei numeri è un settore della teoria dei numeri che utilizza metodi dell'analisi matematica. Il suo primo grande successo, dovuto a Dirichlet, fu l'applicazione dell'analisi per dimostrare l'esistenza di infiniti numeri primi in una qualsiasi progressione aritmetica. Un'altra pietra miliare è stata la dimostrazione del teorema dei numeri primi basato sulla funzione zeta di Riemann. Oltre a Dirichlet, i principali matematici che hanno contribuito allo sviluppo della teoria analitica dei numeri sono stati
* Eulero, con la dimostrazione della divergenza della serie dei reciproci dei primi.
* Bernhard Riemann, con l'introduzione della funzione zeta di Riemann.
* Ivan Matveevich Vinogradov, con la parziale dimostrazione della congettura debole di Goldbach.
* Godfrey Harold Hardy e John Edensor Littlewood, con il metodo del cerchio. L'organizzazione concettuale della materia rimane simile a quella dei tempi d'oro degli anni trenta. La tratta della distribuzione dei numeri primi, applicando le serie di Dirichlet come funzioni generatrici. Si presume che i metodi verranno un giorno applicati alla generale funzione L, sebbene tale teoria sia in gran parte fatta di congetture. Alla appartengono alcuni problemi tipici come la congettura di Goldbach e il problema di Waring. I metodi sono in qualche modo cambiati. Il metodo del cerchio di Hardy e Littlewood era concepito in modo da applicarsi alle serie di potenze vicino al cerchio unitario nel piano complesso; ora viene pensato invece in termini di somme esponenziali finite (cioè, sul cerchio unitario, ma con le serie di potenze troncate). Il metodo delle approssimazioni diofantee è necessario per che non siano funzioni generatrici - i coefficienti sono costruiti mediante l'uso del principio dei cassetti - e coinvolge più variabili complesse. Lo studio delle approssimazioni diofantee e della teoria della trascendenza si sono evoluti a tal punto che tali tecniche sono state applicate alla . Il maggior singolo cambiamento dopo il 1950 è stato lo sviluppo del metodo del crivello come strumento ausiliario, in particolare in problemi moltiplicativi. Questi problemi sono di natura combinatoria e molto varia. Molto citati sono anche gli utilizzi della - asserti circa la forma della distribuzione casuale dei primi, per esempio. Un estremo di questa branca della combinatorica è stato di conseguenza molto influenzato dal valore attribuito in teoria dei numeri analitica ai (spesso separati) limiti superiori e inferiori quantitativi. (it)
- Teoria analítica dos números é o ramo da teoria dos números que usa métodos para análises matemáticas. Seu primeiro maior resultado terá sido na aplicação de Dirichlet na análise para comprovar o teorema de Dirichlet sobre a progressão aritmética, confirmando a existência de infinitos números primos nas progressões aritméticas no formato a+nb, onde a e b são primos relativos. As provas do teorema dos números primos são baseadas na função zeta de Riemann e outros marcos importantes na história da matemática. O esboço da tese permanece similar ao apogeu das teses na década de 1930. A partilha com a distribuição dos números primos, aplicando as séries de Dirichlet como funções generalizadoras. Isso assume a forma dos métodos que irá eventualmente para a geral função L, ainda que a teoria remanesce amplamente conjetural. A teoria aditiva dos números teve um típico problema com as conjeturas de Goldbach e os problemas de Waring. Houve pequenas mudanças nos métodos. O método cíclico de Godfrey Harold Hardy e Jonh Edenson Littlewood foi concebido como uma aplicação às séries de potências próximas da no plano complexo; está agora sendo pensada em termos de soma exponencial finita (na unidade cíclica isto é; mas na unidade cíclica é incompleto). As necessidades da aproximação diofantina são para as funções auxiliares é tudo aquilo que não são as - seus coeficientes são construídos pelo uso do princípio da casa dos pombos, e envolvem diversas e complexas variáveis. Os campos da aproximação diofantina e a teoria da transcendência têm-se expandido ao ponto em que as técnicas estão sendo aplicadas às . A grande mudança técnica após a década de 1950 tem permitido desenvolver os como uma ferramenta auxiliar particular para os problemas multiplicativos. É muito citada a - as formas igualitárias da afirmação dos números primos, como exemplo: aqueles que não receberam uma forma definida. O extremo ramo da teoria combinatória tem em retorno recebendo muitos dos valores definidos na teoria analítica dos números, que têm frequentemente recebido muitos avanços. (pt)
- Analytisk talteori är en gren inom talteorin som använder analys och komplex analys som verktyg för att angripa frågor rörande heltal. Exempel är primtalssatsen och den relaterade Riemannhypotesen. Andra problem som angrips med analytiska metoder är Warings problem, att ett givet heltal representerar en summa av kvadrater, kuber, primtalstvillingsförmodan, för att hitta oändligt många primtalspar med skillnaden 2 och Goldbachs förmodan, som antyder att jämna heltal är summan av två primtal. Bevis för att vissa matematiska konstanter såsom π och e är transcendenta tillhör också analytisk talteori. Utsagor om transcendenta tal verkar ha flyttat från studiet av heltal. Däremot studeras möjliga värden på polynom med heltalskoefficienter för till exempel e, vilket är nära kopplat till området diofantisk approximation. (sv)
- Аналіти́чна тео́рія чи́сел — розділ теорії чисел, що використовує методи математичного аналізу. Прикладом є застосування комплексного аналізу для доведення теореми про розподіл простих чисел з використанням дзета-функції Рімана. Також проблемами аналітичної теорії чисел є: гіпотеза Гольдбаха, проблема Воринга, гіпотеза Рімана. Важливим інструментом аналітичної теорії чисел є теорія модулярних форм. Теорія L-функцій Діріхле розвинулася в одне з найважливіших допоміжних засобів аналітичної теорії чисел. Велику роль в додатках відіграє дослідження нулів L-функцій Діріхле.В аналітичній теорії чисел L-функція Діріхле грає таку ж роль, як і Ο-функція при вирішенні задач теорії чисел, а саме завдань, пов'язаних з розподілом простих чисел в арифметичних прогресіях і в завданнях, пов'язаних з оцінками арифметичних сум. (uk)
- Аналитическая теория чисел — раздел теории чисел, в котором свойства целых чисел исследуются методами математического анализа. Наиболее известные результаты относятся к исследованию распределения простых чисел и аддитивным проблемам Гольдбаха и Варинга. Первым шагом в этом направлении стал метод производящих функций, сформулированный Эйлером. Для определения количества целочисленных неотрицательных решений линейного уравнения вида где — натуральные числа, Эйлер построил производящую функцию, которая определяется как произведение сходящихся рядов (при ) и является суммой членов геометрической прогрессии, при этом где — число решений изучаемого уравнения. В работе над квадратичным законом взаимности Гаусс рассмотрел конечные суммы вида которые положили начало использованию тригонометрических сумм. Основы методов применения тригонометрических сумм к анализу уравнений в целых и простых числах были разработаны Харди, Литтлвудом и Виноградовым. Работая над доказательством теоремы Евклида о бесконечности простых чисел, Эйлер рассмотрел произведение по всем простым числам и сформулировал тождество: , которое стало основанием для теорий дзета-функций. Наиболее известной и до сих пор не решённой проблемой аналитической теории чисел является доказательство гипотезы Римана о нулях дзета-функции, утверждающей, что все нетривиальные корни уравнения лежат на так называемой критической прямой , где — дзета-функция Римана. Для доказательства теоремы о бесконечности простых чисел в общем виде Дирихле использовал произведения по всем простым числам, аналогичные эйлерову произведению, и показал, что , при этом функция , получившая название характер Дирихле, определена так, что удовлетворяет следующим условиям: она является периодической, вполне мультипликативной и не равна тождественно нулю. Характеры и ряды Дирихле нашли применение и в других разделах математики, в частности в алгебре, топологии и теории функций. Чебышёв показал, что число простых чисел, не превосходящих , обозначенное как , стремится к бесконечности по следующему закону: , где и . Другим направлением аналитической теории чисел является применение комплексного анализа в доказательстве теоремы о распределении простых чисел. (ru)
- 解析数论（analytic number theory），為數論中的分支，它使用由数学分析中發展出的方法，作为工具，来解决数论中的问题。它首次出現在數學家狄利克雷在1837年導入狄利克雷L函數，來証明狄利克雷定理。解析数论的成果中，較廣為人知的是在質數（例如質數定理及黎曼ζ函數）及堆疊數論（例如哥德巴赫猜想及華林問題）。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- En matemàtiques, la teoria analítica de nombres és la branca de la teoria de nombres que fa servir mètodes de l'anàlisi matemàtica per resoldre problemes sobre els enters. És habitual considerar que l'estudi d'aquesta matèria va començar amb l'obra de Peter Gustav Lejeune Dirichlet de 1837, amb la seva introducció de les funcions L de Dirichlet per proporcionar la primera demostració del teorema de la progressió aritmètica. Els seus principals resultats sobre nombres primers són el teorema dels nombres primers i la funció zeta de Riemann, així com la conjectura de Goldbach i el problema de Waring sobre teoria additiva de nombres. (ca)
- Die analytische Zahlentheorie ist ein Teilgebiet der Zahlentheorie, welche wiederum ein Teilgebiet der Mathematik ist. Die analytische Zahlentheorie verwendet Methoden der Analysis und der Funktionentheorie. Inhaltlich befasst sie sich vorwiegend mit der Bestimmung der Anzahl aller Zahlen unterhalb einer gegebenen Schranke, die eine bestimmte Eigenschaft haben, sowie mit der Abschätzung von Summen zahlentheoretischer Funktionen. (de)
- In mathematics, analytic number theory is a branch of number theory that uses methods from mathematical analysis to solve problems about the integers. It is often said to have begun with Peter Gustav Lejeune Dirichlet's 1837 introduction of Dirichlet L-functions to give the first proof of Dirichlet's theorem on arithmetic progressions. It is well known for its results on prime numbers (involving the Prime Number Theorem and Riemann zeta function) and additive number theory (such as the Goldbach conjecture and Waring's problem). (en)
- En mathématiques, la théorie analytique des nombres est une branche de la théorie des nombres qui utilise des méthodes d'analyse mathématique pour résoudre des problèmes concernant les nombres entiers. On considère souvent qu'elle a commencé en 1837, avec l'introduction par Peter Gustav Lejeune Dirichlet de ses fonctions L pour donner la première preuve de son théorème de la progression arithmétique. Elle est connue pour ses résultats sur les nombres premiers (impliquant le théorème des nombres premiers et la fonction zêta de Riemann) et la théorie additive des nombres (tels que la conjecture de Goldbach et le problème de Waring). (fr)
- Dalam matematika, teori bilangan analitik (bahasa Inggris: analytic number theory) adalah sebuah cabang dari teori bilangan yang menggunakan metode analisis matematika untuk menyelesaikan masalah terkait bilangan bulat. Seringkali dikatakan bahwa cabang ini berawal dari Dirichlet memperkenalkan ketika pada tahun 1837, yang bertujuan untuk memberikan bukti pertama. Cabang ini terkenal karena hasilnya tentang bilangan prima (yang melibatkan teorema bilangan prima dan fungsi zeta Riemann) serta (seperti dugaan Goldbach dan ). (in)
- Binnen de getaltheorie, een deelgebied van de wiskunde, maakt de analytische getaltheorie gebruik van methoden uit de wiskundige analyse om getaltheoretische problemen met betrekking tot de gehele getallen op te lossen. Men stelt vaak dat de analytische getaltheorie haar begin vindt in de introductie door Dirichlet van de zogenaamde Dirichlet-L-functies. Dirichlet gebruikte deze constructie om daarmee het eerste bewijs voor zijn stelling over rekenkundige rijen te geven De analytische getaltheorie staat verder bekend om haar resultaten over priemgetallen (waaronder de priemgetalstelling, de Riemann-zèta-functie) en de (zoals het vermoeden van Goldbach en het probleem van Waring). (nl)
- 数学において、解析的整数論（かいせきてきせいすうろん、英: analytic number theory）あるいは解析的数論、解析数論とは、整数についての問題を解くために解析学の手法を用いる、数論の一分野である。解析数論の始まりはペーター・グスタフ・ディリクレがディリクレの算術級数定理の最初の証明を与えるためにディリクレの L-関数を導入したときであるとしばしば言及されている。（素数定理やリーマンのゼータ関数を含む）素数に関する結果や（ゴールドバッハの予想やウェアリングの問題のような）の結果が広く知られている。 (ja)
- 정수론에서 해석적 수론(解析的數論, 영어: analytic number theory)은 소수나 다른 수론적 대상의 분포·밀도·크기 따위를 복소해석학적 기법을 사용해서 어림잡는 분야이다. 대표적인 문제로 웨어링의 문제, 리만 가설, 골드바흐의 추측 등이 있다. (ko)
- 解析数论（analytic number theory），為數論中的分支，它使用由数学分析中發展出的方法，作为工具，来解决数论中的问题。它首次出現在數學家狄利克雷在1837年導入狄利克雷L函數，來証明狄利克雷定理。解析数论的成果中，較廣為人知的是在質數（例如質數定理及黎曼ζ函數）及堆疊數論（例如哥德巴赫猜想及華林問題）。 (zh)
- في الرياضيات، نظرية الأعداد التحليلية أو النظرية التحليلية للأعداد (بالإنجليزية: Analytic number theory) هي فرع من نظرية الأعداد تستعمل طرقا مستقاة من التحليل الرياضي لحلحلة مسائل تتعلق بالأعداد الطبيعية. عادة ما يقال أنها ابتدأت حينما قدم دركليه دوال دركليه اللامية من أجل البرهان على مبرهنة دركليه حول الأعداد الأولية. أما المرحلة المهمة الثانية في هذا الموضوع فهي مبرهنة الأعداد الأولية. أكبر تحول تقني بعد عام 1950 تمثل في تطور طرق الغرابيل. (ar)
- En el ámbito de las matemáticas, la teoría analítica de números es una rama de la teoría de números que utiliza métodos del análisis matemático para resolver problemas sobre los números enteros. A menudo se dice que comenzó con la introducción de Dirichlet de las funciones L de Dirichlet para presentar la primera demostración del Teorema de Dirichlet sobre las progresiones aritméticas. Otro hito importante en este tema es el teorema de los números primos. (es)
- La teoria analitica dei numeri è un settore della teoria dei numeri che utilizza metodi dell'analisi matematica. Il suo primo grande successo, dovuto a Dirichlet, fu l'applicazione dell'analisi per dimostrare l'esistenza di infiniti numeri primi in una qualsiasi progressione aritmetica. Un'altra pietra miliare è stata la dimostrazione del teorema dei numeri primi basato sulla funzione zeta di Riemann. Oltre a Dirichlet, i principali matematici che hanno contribuito allo sviluppo della teoria analitica dei numeri sono stati (it)
- Аналитическая теория чисел — раздел теории чисел, в котором свойства целых чисел исследуются методами математического анализа. Наиболее известные результаты относятся к исследованию распределения простых чисел и аддитивным проблемам Гольдбаха и Варинга. Первым шагом в этом направлении стал метод производящих функций, сформулированный Эйлером. Для определения количества целочисленных неотрицательных решений линейного уравнения вида где — натуральные числа, Эйлер построил производящую функцию, которая определяется как произведение сходящихся рядов (при ) где — число решений изучаемого уравнения. (ru)
- Teoria analítica dos números é o ramo da teoria dos números que usa métodos para análises matemáticas. Seu primeiro maior resultado terá sido na aplicação de Dirichlet na análise para comprovar o teorema de Dirichlet sobre a progressão aritmética, confirmando a existência de infinitos números primos nas progressões aritméticas no formato a+nb, onde a e b são primos relativos. As provas do teorema dos números primos são baseadas na função zeta de Riemann e outros marcos importantes na história da matemática. (pt)
- Analytisk talteori är en gren inom talteorin som använder analys och komplex analys som verktyg för att angripa frågor rörande heltal. Exempel är primtalssatsen och den relaterade Riemannhypotesen. Andra problem som angrips med analytiska metoder är Warings problem, att ett givet heltal representerar en summa av kvadrater, kuber, primtalstvillingsförmodan, för att hitta oändligt många primtalspar med skillnaden 2 och Goldbachs förmodan, som antyder att jämna heltal är summan av två primtal. (sv)
- Аналіти́чна тео́рія чи́сел — розділ теорії чисел, що використовує методи математичного аналізу. Прикладом є застосування комплексного аналізу для доведення теореми про розподіл простих чисел з використанням дзета-функції Рімана. Також проблемами аналітичної теорії чисел є: гіпотеза Гольдбаха, проблема Воринга, гіпотеза Рімана. Важливим інструментом аналітичної теорії чисел є теорія модулярних форм. (uk)
|
