| dbo:abstract
|
- Tetrakyslík (oxozon, O4) je hypotetická čtyřatomová molekula kyslíku. Jeho existence byla předpovězena na začátku 20. století. (cs)
- To τετρ(α)οξυγόνο (αγγλικά: tetraoxygen) ή οξόζον (αγγλικά: oxozone) είναι μια τετρατομική αλλομορφή του οξυγόνου, με μοριακό τύπο O4. Προβλέφθηκε για πρώτη φορά το 1924 από τον Γκίλμπερτ Λιούις (Gilbert N. Lewis), που το πρότεινε ως μια εξήγηση για το φαινόμενο της μη υπακοής του υγρού οξυγόνου στο (Curie's law). Σήμερα, φαίνεται πλέον ότι ο Λιούις έπεσε έξω, αλλά όχι κατά πολύ: Υπολογιστικές προσομοιώσεις έδειξαν ότι, παρόλο που δεν υπάρχουν σταθερά μόρια τετραοξυγόνου στο υγρό οξυγόνο, τα μόρια του διοξυγόνου (O2), στην υγρή κατάσταση, τείνουν να συνδέονται σε ζευγάρια με αντιπαράλληλα σπιν, σχηματίζοντας έτσι παροδικά μονάδες τετραοξυγόνου. Ακόμη, το 1999 οι ερευνητές νόμισαν ότι το , όταν βρίσκεται στην ε-φάση, δηλαδή υπό πίεση πάνω από 10 GPa, υπάρχει στην αλλομορφή του τετραοξυγόνου. Ωστόσο, το 2006 αποδείχθηκε με κρυσταλλογραφία ακτίνων Χ ότι αυτή η σταθερή φάση, που είναι γνωστή ως «ε-οξυγόνο» ή «κόκκινο οξυγόνο», είναι στην πραγματικότητα (O8). Παρ' όλα αυτά, το τετραοξυγόνο έχει ανιχνευθεί ως ένα βραχύβιο χημικό είδος, με πειράματα . Οι απορροφήσεις ζωνών από τα μόρια του τετραοξυγόνου, για παράδειγμα στα 360, στα 477 και στα 577 nm, χρησιμοποιήθηκαν συχνά για να κάνουν αναστροφές αερολυμάτων, για την ατμοσφαιρική οπτική . Εξαιτίας της γνωστής διασποράς του διοξυγόνου, και γι' αυτό επίσης και του τετραοξυγόνου, οι κλίσεις πυκνότητας στήλης του τετραοξυγόνου μπορεί να χρησιμοποιηθούν για να ληφθούν προφίλ αερολυμάτων, που μπορούν στη συνέχεια να χρησιμοποιηθούν και πάλι σε μοντέλα διάδοσης της ακτινοβολίας, στα μοντέλα διαδρομής φωτός. (el)
- El tetraoxigeno es una molécula (O4), también llamado oxozone, había sido pronosticado en 1924 por Gilbert N. Lewis, quién lo propuso como una explicación para el fracaso del oxígeno líquido para obedecer la ley de Curie. Hoy en día pareciera que Lewis estaba equivocado, pero no por mucho: simulacros de ordenador indican que a pesar de que hay moléculas no estables de O4 en oxígeno líquido, moléculas de O2 tienden a asociarse en pares con espines anti paralelos, formando unidades transitorias de O4 . En 1999, los investigadores creyeron que el oxígeno sólido existía en su ε-fase (en presiones encima de 10 GPa) como O4. Sin embargo, en 2006, se demostró por cristalografía de rayos X que esta fase estable conocida como ε oxígeno u oxígeno rojo es de hecho . No obstante, positivamente el tetraoxigeno ha sido detectado como una especia química de corta-vida en experimentos de espectrometría de la masa. Bandas de absorción de la molécula O4 en 360, 477 y 577 nm son frecuentemente utilizados para hacer inversiones de aerosol en espectroscopia de absorción óptica atmosférica. Debido a la distribución conocida de O2 por tanto también O4, La densidad de la columna inclinada del O4 se puede usar para recuperar perfiles de aerosol que luego se pueden usar nuevamente en para modelar trayectorias de luz. (es)
- Le tétraoxygène, parfois appelé oxozone, est l'espèce chimique de formule O4, composée de quatre atomes d'oxygène. Son existence avait été proposée dès 1924 par Gilbert Lewis pour expliquer le fait que l'oxygène liquide n'obéit pas à la loi de Curie. Il semble aujourd'hui que cette proposition soit erronée, mais que, s'il n'existe pas d'espèce O4 stable dans l'oxygène liquide, les molécules de dioxygène O2 tendent à s'associer par paires aux spins antiparallèles pour former des structures instables de type (O2)2. On pensait également que la phase ε de l'oxygène solide (aux pressions supérieures à 10 GPa) était constituée de molécules O4. Mais la diffractométrie de rayons X a montré en 2006 que cette phase stable appelée oxygène ε ou oxygène rouge est en fait constituée d'espèces d'octaoxygène O8. Le tétraoxygène O4 a néanmoins été détecté par spectrométrie de masse comme espèce chimique instable. Deux configurations ont été proposées pour l'espèce O4 : une forme en carré déformé de type cyclobutane et une forme en Y avec trois atomes d'oxygène entourant un atome central dans une configuration plane trigonale similaire à celle du trifluorure de bore BF3. Les études réalisées en 2001 par spectrométrie de masse à l'Université de Rome « La Sapienza » sur le tétraoxygène ont montré que sa structure ne s'accordait avec aucune de ces deux propositions mais correspondrait plutôt à un complexe formé d'une molécule de dioxygène à l'état fondamental avec une molécule de dioxygène dans un état excité particulier. (fr)
- The tetraoxygen molecule (O4), also called oxozone, is an allotrope of oxygen consisting of four oxygen atoms. (en)
- Il tetraossigeno è una delle forme allotropiche nelle quali può essere trovato l'ossigeno. La molecola del tetraossigeno (O4) era stata teorizzata nel 1924 da Gilbert Lewis, che la propose come una spiegazione al fatto che l'ossigeno liquido non obbedisce alla Legge di Curie. Oggi si è scoperto che Lewis si sbagliava, sebbene non si fosse allontanato molto dalla realtà: le simulazioni al computer mostrano che benché non vi siano molecole stabili di O4 nell'ossigeno liquido, le molecole di O2 tendono ad associarsi in coppie con spin antiparallelo, formando molecole temporaneamente stabili di O4. Nel 1999 i ricercatori pensarono che l'ossigeno solido esistesse alla fase-ε come O4, scoprendo solo nel 2006 che in realtà è una forma di ossigeno octamolecolare. La struttura del tetraossigeno non è ancora del tutto chiarita. Anche un gruppo di studio della Sapienza Università di Roma ha condotto nel 2001 studi per investigare la struttura dell'O4. (it)
- 사산소(영어: tetraoxygen, oxozone, O4)는 산소 원자 네개로 이루어진 분자이다. 1924년 Gilbert N. Lewis가 존재를 예측했다. 또한 사산소는 1924년 Gilbert N. Lewis가 액체 산소가 퀴리의 법칙을 따르지 않는 데 대한 설명으로 이를 제안했습니다. 완전히 정확하지는 않지만 컴퓨터 시뮬레이션에 따르면 액체 산소에는 안정적인 O4 분자가 없지만 O2 분자는 역평행 스핀과 쌍을 이루어 일시적인 O4 단위를 형성하는 경향이 있습니다.1999년에 연구자들은 10GPa 이상의 압력에서 적색 산소라고도 알려진 ε-상의 고체 산소가 O4라고 생각했습니다.그러나 2006년에 X선 결정학에 의해 이 안정한 상은 실제로 옥타산소(O8). 그럼에도 불구하고, 양전하를 띤 사산소는 질량 분석 실험에서 수명이 짧은 화학종으로 검출되었습니다. (ko)
- 四酸素（しさんそ）、またはテトラオキシジェン (Tetraoxygen) とは、分子式が O4 と表される酸素の同素体である。1924年ギルバート・ルイスが、液体酸素がキュリーの法則に従わない理由の説明として提案したとされる。安定ではないが、計算化学では液体酸素中で逆スピン同士の酸素分子 O2 が一組になった状態で、一時的に O4 分子が存在する可能性があることが分かっている。1999年には、研究者によってε 相（10 GPa 以上の圧力）の固体酸素中に存在すると予想されたが、2006年にX線回折によってε-酸素中に存在する分子は O4ではなく、O8（八酸素）であることが示された。しかし、質量分析法では O4 が短命な化学種として検出されている。 (ja)
- A molécula de tetraoxigénio (O4), também chamada de oxozónio, foi pela primeira vez anunciada em 1924 por Gilbert N. Lewis, que propôs uma explicação para o facto de o oxigénio líquido não obedecer a . Atualmente descobriu-se que Lewis estava errado, mas não muito: simulações em computador indicam que, embora não haja moléculas estáveis de O4 no oxigénio líquido, as moléculas de O2 tendem a associar-se em pares com spins antiparalelos formando moléculas temporariamente estáveis de O4. Em 1999, os cientistas achavam que o oxigénio sólido exista na sua fase-ε (a pressões acima de 10 GPa) como O4. No entanto, em 2006, foi mostrado através de cristalografia de raios-X que esta fase estável conhecida como oxigénio ε ou oxigénio vermelho é na verdade composto por espécies de octaoxigénio O8. Não obstante, o tetraoxigénio foi detectado por meio da espectrometria de massas como espécies químicas instáveis. Entretanto, a estrutura do tetraoxigénio não foi ainda totalmente clarificada. (pt)
- Tetratlen, czerwony tlen (oxozone, oksozon) – alotropowa odmiana tlenu występująca przy ciśnieniu rzędu 20 GPa. Nazwa „czerwony tlen” pochodzi od czerwonego koloru jaki przybiera tlen tworząc czteroatomowe cząsteczki O4. W warunkach normalnych tlen występuje w dwóch odmianach alotropowych: pierwsza jest występującym w atmosferze gazem o wzorze O2, który stosunkowo łatwo łączy się z wieloma pierwiastkami tworząc tlenki. Drugą jego postacią jest ozon – występująca w ozonosferze trójatomowa cząsteczka O3. Już w 1920 r. przewidywano istnienie trzeciej, czteroatomowej odmiany tlenu – O4 – jednak więcej dowodów na jej istnienie dostarczyła dopiero spektrometria mas. Badania przeprowadzone w uniwersytecie we Florencji wykazały, że cząsteczki tlenu O2 przy ciśnieniu ok. 20 GPa zaczynają przechodzić w czteroatomową odmianę O4. Wiadomo też, że czerwony tlen występuje także przy niskich temperaturach w tlenie gazowym oraz ciekłym. Czerwony tlen ma właściwości niemetaliczne, jednakże podejrzewa się, że przy ciśnieniu 96 GPa przejdzie w postać metaliczną. Niewykluczona jest też jego dalsza polimeryzacja. Planuje się go wykorzystać jako utleniacz paliwa rakietowego ze względu na wysoką wydajność. (pl)
- 氧4分子（O4），也被称作四聚氧。1924年，吉尔伯特·牛顿·路易斯首先预测了它的存在，以解释液氧不符合居里定律（顺磁性物质的磁化率与热力学温度成反比）的原因。现在看来路易斯的预测并不准确，但不是完全错误：计算机模拟表明，虽然液氧中没有稳定的O4分子，O2分子确实倾向于形成反平行自旋的双聚体O4。1999年，科学家认为固态氧的ε相（压强大于10GPa下存在）中氧的存在形式为O4。然而2006年时，X射线晶体学表明这种被称作ε氧或红氧的稳定相实际上是O8。 然而，氧4作为一种存在时间很短的化学物质已经能用质谱法检测到。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Tetrakyslík (oxozon, O4) je hypotetická čtyřatomová molekula kyslíku. Jeho existence byla předpovězena na začátku 20. století. (cs)
- The tetraoxygen molecule (O4), also called oxozone, is an allotrope of oxygen consisting of four oxygen atoms. (en)
- 사산소(영어: tetraoxygen, oxozone, O4)는 산소 원자 네개로 이루어진 분자이다. 1924년 Gilbert N. Lewis가 존재를 예측했다. 또한 사산소는 1924년 Gilbert N. Lewis가 액체 산소가 퀴리의 법칙을 따르지 않는 데 대한 설명으로 이를 제안했습니다. 완전히 정확하지는 않지만 컴퓨터 시뮬레이션에 따르면 액체 산소에는 안정적인 O4 분자가 없지만 O2 분자는 역평행 스핀과 쌍을 이루어 일시적인 O4 단위를 형성하는 경향이 있습니다.1999년에 연구자들은 10GPa 이상의 압력에서 적색 산소라고도 알려진 ε-상의 고체 산소가 O4라고 생각했습니다.그러나 2006년에 X선 결정학에 의해 이 안정한 상은 실제로 옥타산소(O8). 그럼에도 불구하고, 양전하를 띤 사산소는 질량 분석 실험에서 수명이 짧은 화학종으로 검출되었습니다. (ko)
- 四酸素（しさんそ）、またはテトラオキシジェン (Tetraoxygen) とは、分子式が O4 と表される酸素の同素体である。1924年ギルバート・ルイスが、液体酸素がキュリーの法則に従わない理由の説明として提案したとされる。安定ではないが、計算化学では液体酸素中で逆スピン同士の酸素分子 O2 が一組になった状態で、一時的に O4 分子が存在する可能性があることが分かっている。1999年には、研究者によってε 相（10 GPa 以上の圧力）の固体酸素中に存在すると予想されたが、2006年にX線回折によってε-酸素中に存在する分子は O4ではなく、O8（八酸素）であることが示された。しかし、質量分析法では O4 が短命な化学種として検出されている。 (ja)
- 氧4分子（O4），也被称作四聚氧。1924年，吉尔伯特·牛顿·路易斯首先预测了它的存在，以解释液氧不符合居里定律（顺磁性物质的磁化率与热力学温度成反比）的原因。现在看来路易斯的预测并不准确，但不是完全错误：计算机模拟表明，虽然液氧中没有稳定的O4分子，O2分子确实倾向于形成反平行自旋的双聚体O4。1999年，科学家认为固态氧的ε相（压强大于10GPa下存在）中氧的存在形式为O4。然而2006年时，X射线晶体学表明这种被称作ε氧或红氧的稳定相实际上是O8。 然而，氧4作为一种存在时间很短的化学物质已经能用质谱法检测到。 (zh)
- To τετρ(α)οξυγόνο (αγγλικά: tetraoxygen) ή οξόζον (αγγλικά: oxozone) είναι μια τετρατομική αλλομορφή του οξυγόνου, με μοριακό τύπο O4. Προβλέφθηκε για πρώτη φορά το 1924 από τον Γκίλμπερτ Λιούις (Gilbert N. Lewis), που το πρότεινε ως μια εξήγηση για το φαινόμενο της μη υπακοής του υγρού οξυγόνου στο (Curie's law). Σήμερα, φαίνεται πλέον ότι ο Λιούις έπεσε έξω, αλλά όχι κατά πολύ: Υπολογιστικές προσομοιώσεις έδειξαν ότι, παρόλο που δεν υπάρχουν σταθερά μόρια τετραοξυγόνου στο υγρό οξυγόνο, τα μόρια του διοξυγόνου (O2), στην υγρή κατάσταση, τείνουν να συνδέονται σε ζευγάρια με αντιπαράλληλα σπιν, σχηματίζοντας έτσι παροδικά μονάδες τετραοξυγόνου. Ακόμη, το 1999 οι ερευνητές νόμισαν ότι το , όταν βρίσκεται στην ε-φάση, δηλαδή υπό πίεση πάνω από 10 GPa, υπάρχει στην αλλομορφή του τετραοξυγόνο (el)
- El tetraoxigeno es una molécula (O4), también llamado oxozone, había sido pronosticado en 1924 por Gilbert N. Lewis, quién lo propuso como una explicación para el fracaso del oxígeno líquido para obedecer la ley de Curie. Hoy en día pareciera que Lewis estaba equivocado, pero no por mucho: simulacros de ordenador indican que a pesar de que hay moléculas no estables de O4 en oxígeno líquido, moléculas de O2 tienden a asociarse en pares con espines anti paralelos, formando unidades transitorias de O4 . En 1999, los investigadores creyeron que el oxígeno sólido existía en su ε-fase (en presiones encima de 10 GPa) como O4. Sin embargo, en 2006, se demostró por cristalografía de rayos X que esta fase estable conocida como ε oxígeno u oxígeno rojo es de hecho . No obstante, positivamente el (es)
- Le tétraoxygène, parfois appelé oxozone, est l'espèce chimique de formule O4, composée de quatre atomes d'oxygène. Son existence avait été proposée dès 1924 par Gilbert Lewis pour expliquer le fait que l'oxygène liquide n'obéit pas à la loi de Curie. Il semble aujourd'hui que cette proposition soit erronée, mais que, s'il n'existe pas d'espèce O4 stable dans l'oxygène liquide, les molécules de dioxygène O2 tendent à s'associer par paires aux spins antiparallèles pour former des structures instables de type (O2)2. On pensait également que la phase ε de l'oxygène solide (aux pressions supérieures à 10 GPa) était constituée de molécules O4. Mais la diffractométrie de rayons X a montré en 2006 que cette phase stable appelée oxygène ε ou oxygène rouge est en fait constituée d'espèces d'octaoxyg (fr)
- Il tetraossigeno è una delle forme allotropiche nelle quali può essere trovato l'ossigeno. La molecola del tetraossigeno (O4) era stata teorizzata nel 1924 da Gilbert Lewis, che la propose come una spiegazione al fatto che l'ossigeno liquido non obbedisce alla Legge di Curie. Oggi si è scoperto che Lewis si sbagliava, sebbene non si fosse allontanato molto dalla realtà: le simulazioni al computer mostrano che benché non vi siano molecole stabili di O4 nell'ossigeno liquido, le molecole di O2 tendono ad associarsi in coppie con spin antiparallelo, formando molecole temporaneamente stabili di O4. (it)
- Tetratlen, czerwony tlen (oxozone, oksozon) – alotropowa odmiana tlenu występująca przy ciśnieniu rzędu 20 GPa. Nazwa „czerwony tlen” pochodzi od czerwonego koloru jaki przybiera tlen tworząc czteroatomowe cząsteczki O4. W warunkach normalnych tlen występuje w dwóch odmianach alotropowych: pierwsza jest występującym w atmosferze gazem o wzorze O2, który stosunkowo łatwo łączy się z wieloma pierwiastkami tworząc tlenki. Drugą jego postacią jest ozon – występująca w ozonosferze trójatomowa cząsteczka O3. (pl)
- A molécula de tetraoxigénio (O4), também chamada de oxozónio, foi pela primeira vez anunciada em 1924 por Gilbert N. Lewis, que propôs uma explicação para o facto de o oxigénio líquido não obedecer a . Atualmente descobriu-se que Lewis estava errado, mas não muito: simulações em computador indicam que, embora não haja moléculas estáveis de O4 no oxigénio líquido, as moléculas de O2 tendem a associar-se em pares com spins antiparalelos formando moléculas temporariamente estáveis de O4. Em 1999, os cientistas achavam que o oxigénio sólido exista na sua fase-ε (a pressões acima de 10 GPa) como O4. No entanto, em 2006, foi mostrado através de cristalografia de raios-X que esta fase estável conhecida como oxigénio ε ou oxigénio vermelho é na verdade composto por espécies de octaoxigénio O8. Nã (pt)
|
