| dbo:abstract
|
- Saint Sigismunt Church in Szydlowiec is a church that was built towards the close of the Gothic period (the church constitutive act dated January 1, 1401) and is an example of the Late Gothic hall church. The exterior is of local sandstone. The late-Gothic silhouette of the church does not prepare a visitor for the impression made by its Renaissance interior colorful polychromy. There are a lot of original monuments: gravestone (by Bartolommeo Berrecci) of (1480-1532), gravestone of (1746-95) and his wife Maria née Gawdzicka and was inspired by sleeping Ariadna's (G. Monaldi). In the chancel there is a most beautiful late-Gothic polyptych showing the Assumption and Evangelical scenes made in 1509 in a workshop in Kraków. The 19th-century church organ of the beautiful and rich tone are used also for secular purposes within the framework. Wikimedia Commons has media related to Saint Sigismund church in Szydłowiec.
* v
* t
* e (en)
- Kościół św. Zygmunta w Szydłowcu – rzymskokatolicki kościół farny będąca siedzibą parafii św. Zygmunta oraz dekanatu szydłowieckiego. Znajduje się w południowej pierzei Rynku Wielkiego. Dokument erekcyjny kościoła farnego pod wezwaniem św. Zygmunta Króla zbudowanego z fundacji Jakuba i Sławka Odrowążów datowany jest na 1 stycznia 1401 roku. Kościół postawiony został na zapleczu południowej pierzei rynku (dziś nieistniejącej), był drewniany. W końcu XV w. Jakub Szydłowiecki rozpoczął budowę fary murowanej, ukończył ją jego brat Mikołaj Szydłowiecki przed 1525, który także ufundował większość wyposażenia kościoła. Wzniósł także od południa kaplicę – nekropolię rodową, w której spoczęły prochy jego samego, jego ojca Stanisława oraz brata Jakuba. Do dekoracji kościoła oraz kaplicy najprawdopodobniej sprowadził z Mogiły sławnego Stanisława Samostrzelnika. W 1563 fara została zamknięta przez Mikołaja Radziwiłła Czarnego, zagorzałego kalwina – katolikom przywrócił ją, być może już w 1567, Mikołaj Krzysztof Radziwiłł Sierotka. Kościół jest orientowany, murowany z miejscowego piaskowca. Składa się z trzyprzęsłowego prezbiterium oraz prostokątnej nawy, dużo szerszej i wyższej. Od północy do prezbiterium przylega dwuprzęsłowa gotycka zakrystia i jednoprzęsłowy skarbczyk. Z kolei do nawy od południa przylega kaplica Najświętszej Marii Panny, zaś od północy kaplica św. Stanisława i kruchta. Także na osi kościoła, od zachodu, do nawy przylega kruchta pochodząca z czasów przebudowy Radziwiłłowskiej. Mury kościoła opięte są skarpami, cały kościół obiegają gzymsy profilowane: cokołowy, okapnikowy i wieńczący (koronujący) (klasyczne rozwiązanie gotyckie). Ceglane szczyty nawy zawierają blendy arkadowe oraz kamienne tarcze z herbami Mikołaja Szydłowieckiego. Wieżyczka (sygnaturka) pochodzi z połowy XVIII wieku. Wewnątrz cenne są drzwi w portalu wiodącym do zakrystii oraz portale (do zakrystii i krucht). Prezbiterium sklepione jest gwiaździście – wykonano je według projektu rozrysowanego na północnej ścianie nawy. W ścianie prezbiterium znajduje się płyta nagrobna Mikołaja Szydłowieckiego pochodząca być może z warsztatu Berrecciego, wykonana z czerwonego marmuru. Nawa nie jest sklepiona, posada strop (obecny – z pierwszej połowy XVIII w., pierwotny strop znajdował się niżej). Na ścianach i stropie pierwotnym polichromie stworzył Stanisław Samostrzelnik. W kaplicy Najświętszej Marii Panny znajduje się zwornik z herbem Odrowąż oraz cztery narożne wsporniki z herbami Odrowąż, Abdank, Jastrzębiec i Trąby (pierwotnie na tym miejscu była Janina). Chrzcielnica kamienna jest późnogotycka, ufundowana przez Mikołaja Szydłowieckiego, również udekorowana herbami. Z przełomu XVI i XVII w. pochodzą interesujące rysunki i napisy na kamiennych ciosach prezbiterium i południowej ściany nawy – przedstawiają budowle świeckie i kościelne, zawierają nazwiska i daty. Najciekawsze to rysunek budowli z chorągiewkami, budowla z wieżami i herbem Odrowąż, dwuwieżowa fasada kościoła, rycerz w zbroi, dom zwieńczony kulą. Obok kościoła na cmentarzu stoi dzwonnica z XVI w. W murze cmentarnym znajduje się pośród płyt epitafijnych także głowa meduzy z XVII w. Przysłowie lokalne: W szydłowieckiej farze są złote ołtarze... (pl)
- Церковь Святого Сигизмунда (польск. Kościół św. Zygmunta w Szydłowcu) — римско-католическая приходская церковь в Шидловце, главный храм прихода Св. Сигизмунда и Шидловецкого деканата. Расположена с южной стороны Большой рыночной площади. Документ об основании приходской церкви Св. Короля Сигизмунда построенного благодаря фундации Якуба и Славека Одровых датируется 1 января 1401 года. Церковь была возведена позади южной стороны рыночной площади (теперь не существует), и была деревянной. В конце XV века магнат Якуб начал строительство каменного приходского храма, его возведение до 1525 года завершил его брат Николай Шидловецкий, который также профинансировал приобретение большей части церковной утвари. Он также построил расположенную с южной стороны часовню — семейный некрополь, где похоронены прах его самого, его отца Станислава и брата Якуба. Для украшения церкви и часовни, он вероятно, пригласил знаменитого Станислава Самостжельника из Могилы. В 1563 храм был закрыт фанатичным кальвинистом Николаем Радзивиллом Чёрным. Возможно, уже в 1567 году он был передан обратно католикам Николаем Христофором Радзивиллом Сироткой. Церковь изготовлена из местного песчаника. Состоит из трёхпролётного пресвитерия и прямоугольного нефа более широкого и высокого. С северной стороны к пресвитериям примыкают готическая ризница с двумя пролётами и однопролётная сокровищница. В свою очередь, к нефу с юга примыкают часовня Девы Марии, а с севера — часовня Св. Станислава и крыльцо. Кроме того, на оси церкви, с запада, к нефу примыкает крыльцо времён реконструкции Радзивилла. Стены церкви оформлены откосами, вся церковь оформлена профилированными карнизами. Кирпичные фронтоны нефа содержат аркадные и каменные щиты с гербами Шидловецких. Башня (сигнатурка) относится к середине XVIII века. (ru)
|
