An Entity of Type: societal event, from Named Graph: http://dbpedia.org, within Data Space: dbpedia.org

The Red River Rebellion (French: Rébellion de la rivière Rouge), also known as the Red River Resistance, Red River uprising, or First Riel Rebellion, was the sequence of events that led up to the 1869 establishment of a provisional government by Métis leader Louis Riel and his followers at the Red River Colony, in the early stages of establishing today's Canadian province of Manitoba. It had earlier been a territory called Rupert's Land and been under control of the Hudson's Bay Company before it was sold.

Property Value
dbo:abstract
  • La Rebel·lió del riu Red (en anglès: Red River Resistance (o la Red River Rebellion, Red River uprising, o First Riel Rebellion i en francès: Résistance de la rivière Rouge) va ser la seqüència d'esdeveniments que van portar l'any 1869 a la fundació d'un govern provisional per a l'ètnia Métis del Canadà la rebel·lió va ser liderada per Louis Riel a la , en l'actual província de Manitoba. Durant cert temps havia estat el territori anomenat Rupert's Land sota el control de la Hudson's Bay Company. El govern del Canadà va comprar l'any 1869 Rupert's Land a la Companyia de la Badia de Hudson i nomenà l'angloparlant, contrari als francòfons Metis, William McDougall com a governador. Els Métis van crear un govern provisional. Riel negocià directament amb el govern canadenc per a fundar Manitoba com a província. Els paridaris de Riel van arrestar membres de la facció pro-canadenca i executaren l'orangeman Thomas Scott acusat d'intentar assassinar Riel. El 1870 la llei Manitoba Act va permetre entrar a la Confederació del canadà a la Red River Colony com a província de Manitoba.Aquesta llei també va permetre escoles separades en anglès i francès i la protecció de la pràctica del catolicisme. Després d'aquest acord una milícia britànica, anomenada Expedició Wolseley, va ser enviada a Manitoba . Riel fugí als Estats Units i va ser la fí de la rebel·lió. (ca)
  • كان تمرد النهر الأحمر، ويُعرف أيضًا بمقاومة النهر الأحمر أو ثورة النهر الأحمر أو تمرد رئيل الأول، تسلسلَ الأحداث التي أدت إلى تأسيس حكومة مؤقتة عام 1869 على يد قائد شعب الميتي لوي رئيل وأتباعه في مستعمرة النهر الأحمر (رد ريفر)، واعتُبر هذا التمرد من المراحل الأولى في تأسيس المقاطعة الكندية الحالية مانيتوبا. في الفترة التي سبقت ذلك، كانت إقليمًا يُدعى أرض روبرت وكانت تحت سيطرة شركة هدسون باي (خليج هدسون) قبل بيعها. كان التمرد الأزمةَ الأولى التي واجهتها الحكومة الفدرالية الجديدة بعد تشكيل الاتحاد الكندي عام 1867. كانت الحكومة الكندية قد اشترت أرض روبرت من شركة هدسون باي في عام 1869 وعينت حاكمًا ناطقًا بالإنجليزية، وهو ويليام ماكدوغال. عارضه الناطقون بالفرنسية، ومعظمهم من الميتي القاطنين في المستوطنة. قبل نقل الأرض رسميًا إلى كندا، أرسل ماكدوغال مساحين لتخطيط الأرض وفقًا لنظام المسح البلدي المربع المستخدم في نظام مسح الأراضي العامة. منع الميتي بقيادة رئيل، ماكدوغال من دخول الإقليم. أعلن ماكدوغال أن شركة خليج هدسون لم تعد مسيطرة على الإقليم وأن كندا طلبت تأجيل نقل السيادة. شكل الميتي حكومة مؤقتة، ودعوا إليها عددًا متساويًا من الممثلين الناطقين بالإنجليزية. تفاوض رئيل مباشرة مع الحكومة الكندية لتأسيس مانيتوبا بصفة مقاطعة. في غضون ذلك، اعتقل رجال رئيل أعضاء فصيلٍ موالٍ لكندا عارض الحكومة المؤقتة. كان من بينهم رجلٌ من تنظيم الأورنج يدعى توماس سكوت. حاكمت حكومة رئيل سكوت وأدانته وأعدمته بتهمة العصيان. سرعان ما تفاوضت كندا والحكومة المؤقتة في أسينيبويا على اتفاقية. في عام 1870، أقر البرلمان الكندي قانون مانيتوبا، الذي سمح لمستعمرة النهر الأحمر بدخول الاتحاد تحت اسم مقاطعة مانيتوبا. تضمن القانون أيضًا بعض مطالب رئيل، مثل اعتماد مدارس فرنسية منفصلة لأطفال الميتي وحماية ممارسة الكاثوليكية. بعد التوصل إلى اتفاق، أرسلت كندا حملة عسكرية إلى مانيتوبا لفرض السلطة الفدرالية. تُعرف اليوم باسم حملة ولسلي العسكرية (أو حملة النهر الأحمر)، وتألفت من ميليشيا كندية وجنود بريطانيين نظاميين بقيادة العقيد غارنت ولسلي. ازداد السخط في أونتاريو بشأن إعدام سكوت، وطالبت العديد من الجماعات الشرقية من بعثة ولسلي اعتقال رئيل بتهمة القتل وقمع ما اعتبروه تمردًا. انسحب رئيل بسلام من فورت غاري (حصن غاري) قبل وصول القوات في أغسطس 1870. فر رئيل إلى الولايات المتحدة بعد أن حذره الكثيرون من أن الجنود ينوون إيذاءه، وبعد حرمانه من عفو خاص لقيادته السياسية للتمرد. مثّل وصول القوات حدًا لنهاية التمرد. (ar)
  • Die Red-River-Rebellion (englisch auch „Red River Resistance“ genannt, dt. „Red-River-Widerstandsbewegung“) beschreibt eine Folge von Ereignissen 1869 im mittleren Teil Kanadas, die 1870 zur Bildung einer eigenständigen Provinz, Red-River-Kolonie, innerhalb der kanadischen Föderation führte. Sie betraf das Gebiet des nördlichen Roten Flusses (Red River), heute Teil der kanadischen Provinz Manitoba. Im Kern war die Rebellion eine Bewegung des im Red-River-Gebiet lebenden Mischvolks der Métis, sowie von (wie die Métis vorwiegend katholischen und frankophonen) europäisch-stämmigen Altsiedlern gegen Übergriffe der angelsächsisch orientierten kanadischen Zentralregierung und angelsächsischer Neusiedler. (de)
  • The Red River Rebellion (French: Rébellion de la rivière Rouge), also known as the Red River Resistance, Red River uprising, or First Riel Rebellion, was the sequence of events that led up to the 1869 establishment of a provisional government by Métis leader Louis Riel and his followers at the Red River Colony, in the early stages of establishing today's Canadian province of Manitoba. It had earlier been a territory called Rupert's Land and been under control of the Hudson's Bay Company before it was sold. The events were the first crisis the new federal government faced after Canadian Confederation in 1867. The Canadian government had bought Rupert's Land from the Hudson's Bay Company in 1869 and appointed an English-speaking governor, William McDougall. He was opposed by the French-speaking mostly-Métis inhabitants of the settlement. Before the land was officially transferred to Canada, McDougall had sent out surveyors to plot the land according to the square township system used in the Public Land Survey System. The Métis, led by Riel, prevented McDougall from entering the territory. McDougall declared that the Hudson's Bay Company was no longer in control of the territory and that Canada had asked for the transfer of sovereignty to be postponed. The Métis created a provisional government to which they invited an equal number of Anglophone representatives. Riel negotiated directly with the Canadian government to establish Manitoba as a Canadian province. Meanwhile, Riel's men arrested members of a pro-Canadian faction who had resisted the provisional government. They included an Orangeman, Thomas Scott. Riel's government tried and convicted Scott and executed him for insubordination. Canada and the Assiniboia provisional government soon negotiated an agreement. In 1870, the Parliament of Canada passed the Manitoba Act, allowing the Red River Colony to enter Confederation as the province of Manitoba. The Act also incorporated some of Riel's demands, such as the provision of separate French schools for Métis children and the protection of Catholicism. After reaching an agreement, Canada sent a military expedition to Manitoba to enforce federal authority. Now known as the Wolseley Expedition, or the Red River Expedition, it consisted of Canadian militia and British regular soldiers, led by Colonel Garnet Wolseley. Outrage grew in Ontario over Scott's execution, and many there wanted Wolseley's expedition to arrest Riel for murder and to suppress what they considered to be rebellion. Riel peacefully withdrew from Fort Garry before the troops could arrive in August 1870. Warned by many that the soldiers would harm him and denied amnesty for his political leadership of the rebellion, Riel fled to the United States. The arrival of troops marked the end of the incident. (en)
  • La rébellion de la rivière Rouge, également connue sous le nom de résistance de la rivière Rouge, soulèvement de la rivière Rouge ou première rébellion de Riel, est le terme générique pour décrire le gouvernement provisoire constitué entre 1869 et 1870, par les Métis et leur chef Louis Riel dans la colonie de la rivière Rouge, située dans l'actuelle province du Manitoba, au Canada. Elle désigne également les violences qui ont suivi la prise du fort Garry par les Métis de Louis Riel avec la colonie de la rivière Rouge, et la répression militaire canadienne suite à l’exécution par les Métis de Thomas Scott en mars 1870. Cette révolte est à l’origine de la création de la province du Manitoba actuel. C'était auparavant un territoire appelé Terre de Rupert, sous le contrôle de la Compagnie de la Baie d'Hudson avant d'être vendu. Ces événements constituent la première crise à laquelle le nouveau gouvernement fédéral est confronté après la Confédération canadienne en 1867.. (fr)
  • La Ribellione di Red River è il nome dato agli eventi che circondano le azioni del governo provvisorio istituito dal leader Métis Louis Riel nel 1869 nella Colonia di Red River, in quella che è oggi la provincia canadese del Manitoba. La ribellione è stata la prima crisi affrontata dalla Confederazione Canadese. Il governo canadese acquisì la Terra di Rupert dalla Compagnia della Baia di Hudson nel 1869 e nominò un governatore di lingua inglese, William McDougall, che fu osteggiato dagli abitanti di lingua francese della colonia. McDougall inviò ispettori prima che la terra fosse ufficialmente trasferito al Canada e organizzare secondo un sistema di concessioni utilizzato in Ontario. I Métis, guidati da Riel, impedì a McDougall di entrare nel loro territorio. Quando McDougall, dichiarò che la Compagnia della Baia di Hudson non aveva più il controllo del territorio e che il Canada ne aveva chiesto il trasferimento della sovranità, i Métis crearono un proprio governo provvisorio, e Riel negoziò direttamente con il governo canadese per stabilire una nuova provincia: il Manitoba. Nel frattempo, gli uomini di Riel avevano arrestato i membri di una fazione pro-canadese, che avevano resistito al governo provvisorio, tra cui Scott Thomas. Scott fu messo sotto processo e giustiziato per reati di solito consideri non capitali. Il Canada e il governo provvisorio immediatamente negoziarono un accordo. Nel 1870, passò il Manitoba Act e la Colonia di Red River entrò nella Confederazione del Canada come provincia del Manitoba. Nella legge furono inserite alcuni punti voluti da Riel, come scuole francesi per i bambini Métis e la protezione del cattolicesimo. Dopo l'accordo fu raggiunto, il Canada inviò una spedizione militare, (conosciuta come la Wolseley Expedition o Red River Expedition), composta da milizie canadesi e soldati regolari britannici guidati dal colonnello Garnet Wolseley nel Manitoba con il compito di far rispettare l'autorità federale. Venendo questa spedizione dall'Ovest, in cui l'indignazione (soprattutto in Ontario) era cresciuta dopo l'esecuzione di Scott, in molti chiesero che Wolseley arrestasse Riel, e reprimesse quella che consideravano una ribellione. Sebbene Riel fosse oramai fuggito, l'arrivo della spedizione segnò la fine della Ribellione di Red River. (it)
  • Rebelia nad Red River – nazwa wydarzeń, które nastąpiły w 1869 r. w związku z przyłączeniem Terytoriów Północno-Zachodnich do Kanady. Jedynym skolonizowanym obszarem olbrzymiego terytorium były osiedla nad rzeką Red River (fr. Rivière Rouge) w Manitobie. Zespół osiedli głównie rolniczych skupiał się wokół Fortu Garry (dzisiejszy Winnipeg). Pierwotnymi osiedleńcami była mieszanka frankofońskich i szkockich osiedleńców (zobacz koncesja Selkirka). Z czasem, wobec mieszania się z ludnością indiańską, powstało tam największe w Kanadzie skupisko ludności mieszanej – Metysów. Przyłączenie tych obszarów do Kanady zaniepokoiło ich mieszkańców. Powodów było kilka. Po pierwsze francuskojęzyczna i katolicka ludność obawiała się dominacji protestanckiej i anglojęzycznej większości w Kanadzie. Innym powodem był fakt, że ziemie zajmowane przez część kolonistów, głównie metysów, nigdy nie zostały im oficjalnie nadane. Już w lecie w kolonii pojawili się kanadyjscy geodeci rozpoczynając pomiary i wytyczając granice działek. System podziału ziemi proponowany przez urzędników kanadyjskich (kwadratowe działki) nie spotkał się z przychylnym przyjęciem Metysów, którzy woleli stary i sprawdzony system wąskich i długich działek, z których każda miała dostęp do rzeki. 11 października grupa Metysów pod wodzą Louisa Riel zatrzymała mierniczych. Był to pierwszy akt oporu miejscowej ludności. Wkrótce sprawy poszły znacznie dalej. 16 października Riel został wybrany sekretarzem Komitetu Narodowego – National Committee, podczas gdy jego towarzysz John Bruce – prezydentem republiki. William McDougall, mianowany pierwszym gubernatorem porucznikiem Terytoriów Północno-Zachodnich, których częścią była Manitoba, wyruszył z Ottawy by objąć swój urząd. Gubernator, któremu towarzyszył oddział policji, został zatrzymany przez milicję Metysów i niedopuszczony do Fortu Garry. Z uczuciem poniżenia powrócił do Ottawy, pozostając zaciekłym przeciwnikiem jakichkolwiek koncesji na rzecz rebeliantów. 10 grudnia po ustąpieniu Bruce ze stanowiska prezydenta samozwańczej republiki, Riel objął tę funkcję, skupiając w swych rękach całą władzę. Przed końcem roku 1869 rebelianci spisali swą pierwsza listę żądań List of Rights, która miała być podstawą negocjacji z rządem Kanady. Głównym ich żądaniem było utworzenie oddzielnego terytorium, z własnym samorządem, odpowiedzialnego wyłącznie przed . Z czasem lista ta się wydłużyła, a żądania stawały się coraz bardziej stanowcze. W 1870 rząd federalny wysłał do Manitoby negocjatorów w osobach Jean-Baptiste Thibault i Charles de Salaberry. Ich misją miało być przedstawienie stanowiska rządu, lecz nie posiadali legitymacji na prowadzenie rzeczywistych negocjacji. Misja skończyła się fiaskiem. Obaj negocjatorzy zostali umieszczeni jako zakładnicy w areszcie domowym, pod opieką biskupa diecezji St. Boniface. Na wieść o niepowodzeniu misji, premier Kanady John Macdonald poprosił Kompanię Zatoki Hudsona o pomoc w mediacji. Kompania wydelegowała swego przedstawiciela, dobrze znanego rebeliantom . Misja jego zakończyła się połowicznym sukcesem. Jej wynikiem było sporządzenie drugiej wersji listy żądań i oddelegowanie negocjatorów do Ottawy. W okresie zimy 1869–1870 rebelia weszła w swą najtragiczniejszą fazę, która także była jej punktem zwrotnym. Odegrał w niej rolę , miejscowy przedsiębiorca. Nie jest jasne, czy działał on z własnych pobudek, czy jako rządowy agent. W początkach grudnia 1869 wraz z grupą ludzi, zabarykadował się w magazynach żywnościowych, by jak to określił, ochronić przed rabunkiem rządowe zapasy żywności. Po krótkim oblężeniu, 7 grudnia wszyscy ludzie Schulza – 45 mężczyzn i 3 kobiety, zostało ujętych i uwięzionych. 23 stycznia Schulzowi udało się zbiec z więzienia. W okolicznych parafiach szkockich zdołał zorganizować oddział zbrojny. Grupa dowodzona przez majora wyruszyła w stronę Fortu, by uwolnić resztę więźniów. Po drodze ujęli samotnego Metysa . Kolejnego dnia w czasie próby ucieczki zabił on jednego ze szkockich milicjantów , po czym sam został śmiertelnie ranny. W międzyczasie Riel nakazał uwolnienie wcześniej uwięzionych ludzi Schulza. Boulton, uznając, ze jego misja została spełniona rozwiązał swój oddział. Schulz początkowo zamierzał pozostać w Manitobie, lecz gdy otrzymał informacje, że jest poszukiwany przez Metysów, zdołał zbiec do Ontario. Mniej szczęścia miał jeden z jego towarzyszy . Ujęty przez Metysów, został na rozkaz Riela, postawiony przed doraźnym sądem i skazany za zdradę na śmierć przez rozstrzelanie. Wyrok wykonano 4 marca. Scott był trzecią znana, a zarazem ostatnią śmiertelną ofiarą rebelii. Dokonując sądowego zabójstwa Scotta, Riel się przeliczył. Thomas Scott, z Ontario, osoba niezbyt sympatyczna, z dnia na dzień stał się sławny, jako męczennik sprawy lojalnych Kanadyjczyków. Sprawa jego zabójstwa okazała się dewastująca dla prestiżu Riela. Rząd kanadyjski deklarował gotowość negocjacji i faktycznie je w tym czasie prowadził, lecz w zaistniałej sytuacji poczuł się zobowiązany do zaprowadzenia porządku w kolonii w celu zapobieżenia podobnym ekscesom. Do Manitoby został wysłany 1200 osobowy oddział pacyfikacyjny dowodzony przez pułkownika . Po 96 dniach dramatycznego marszu przez pustkowia oddział dotarł do Fortu Garry. Wosley zastał go opuszczonym. Na kuchennym stole znaleziono jeszcze ciepłe, niedokończone śniadanie Louisa Riela, który obserwował krzątających się żołnierzy z grzbietu swego konia, ze skraju pobliskiego lasu. Riel opuścił kolonię i udał się na wygnanie do USA, gdzie spędził kolejne lata. Porządek został przywrócony. W tym samym czasie, w końcu marca 1870 czterdziestoosobowa delegacja Metysów, z już trzecią wersją listy żądań przybyła do Ottawy. Rozszerzona lista zawierała kolejne postulaty, między innymi by Manitoba została przyłączona do Kanady na prawach prowincji, a nie jak przedtem żądano na prawach terytorium. Domagano się także by przyszły gubernator porucznik posługiwał się obydwoma oficjalnymi językami angielskim i francuskim. Pierwsza runda negocjacji, aczkolwiek zbliżała stanowiska, nie zakończyła się sukcesem. Rebelia została stłumiona, a negocjacje utknęły w martwym punkcie. Premier Macdonald był skłonny uznać sprawę za zamkniętą. Problem jednak trwał nadal. Rebelia nabrała olbrzymiego rozgłosu, wywołując wielkie emocje. Społeczeństwo kanadyjskie podzieliło się na zwolenników Metysów i ich przeciwników. Do zwolenników należeli katoliccy frankofonii z Quebecu, do jej przeciwników Ontaryjscy protestanci. Młode państwo nie mogło sobie pozwolić na narodowo-religijny konflikt. W szczególności nie mógł do niego dopuścić George-Étienne Cartier, prawa ręka Johna Macdonald. Znalazł się on między młotem anglosaskiej większości w Ottawie a kowadłem swego elektoratu w Quebecu. Ostatecznie pod jego naciskiem zdecydowano się powrócić do negocjacji. W Manitobie przygotowano zaś czwartą i ostateczną listę postulatów, tym razem zredagowaną przez biskupa Alexandre-Antonina Tache. Ta wersja, zapewniająca Kościołowi katolickiemu i społeczności frankofońskiej rozszerzone prawa, była wzorowana na konstytucji Quebecu. Na dalsze negocjacje do Ottawy zabrali ją John Black, Joseph-Noël Ritchot i Alfred Scott. Po przybyciu do Ottawy, dwóch przyszłych negocjatorów zostało aresztowanych (zatrzymano ich w pałacu Biskupa Ottawy), po prywatnym oskarżeniu ich przez Hugh Scotta, brata zgładzonego Thomasa, w związku z ich domniemanym udziale w tym zabójstwie sądowym. Po krótkiej rozprawie oddalono oskarżenia wobec Blacka i Ritchota i przystąpiono do negocjacji. Rozpoczęły się one 25 kwietnia, a zakończyły 2 maja 1870. Członkowie delegacji zostali tak wybrani, by reprezentowała ona trzy główne grupy ludności zamieszkujące kolonię. Ritchot był rzecznikiem Metysów, Black mieszkańców anglosaskich, a Scott mieszkańców pochodzących z USA. W czasie negocjacji Scott, nie reprezentujący większej siły, był na ogół ignorowany. Black już na początku zadeklarował swe poparcie propozycjom rządowym. Jedynie Ritchot był twardym negocjatorem. W szczególności obstawał przy żądaniu przyznania amnestii wszystkim rebeliantom. Ritchot domagał się także gwarancji, że porozumienie zostanie dotrzymane, których nigdy nie otrzymał. Gubernator generalny Kanady John Young dał mu ustne zapewnienie, zaręczając je słowem honoru, a przedstawiciele rządu premier Kanady John Macdonald i jego bliski współpracownik George-Étienne Cartier, zaledwie bardzo ogólną notkę. Po powrocie negocjatorów z Ottawy, napięcie w kolonii utrzymywała się jeszcze przez półtora miesiąca, kiedy to ostatecznie porozumienie zostało ratyfikowane. Jedynym odstępstwem od porozumienia był brak amnestii dla rebeliantów. Nie miało to jednak faktycznego znaczenia, gdyż rząd nie miał zamiaru ani możliwości ścigać rebeliantów. Większość żądań Metysów została uwzględnionych w Ustawie o Manitobie uchwalonej przez Parlament Kanady 12 maja. Ustawa weszła w życie otrzymując królewski patent 15 lipca. (pl)
  • A Rebelião do Rio Vermelho, ocorrida entre 1869 e 1870, é o termo mais usado para descrever as ações dos governo provisório estabelecido pelo líder métis Louis Riel, em 1869, no Estabelecimento de Rio Vermelho, no que é atualmente a província de Manitoba. A rebelião foi a primeira crise da recém-criada Confederação do Canadá (criada apenas dois anos antes). O governo do Canadá havia acabado de comprar as Terras de Rupert da Companhia da Baía de Hudson, em 1869, tendo renomeado as terras como Territórios do Noroeste. Um governador anglófono então foi apontado como governador do território adquirido. McDougalll mandou geógrafos à região, antes que estes territórios passassem oficialmente ao Canadá. A ordem dada aos geógrafos foi organizar a terra da região em municipalidades, um sistema usado em Ontário. Porém, os métis, liderados por Riel, impediram que estes geógrafos enviados por McDougall entrassem no território. Após McDougall ter declarado que a Companhia da Baía de Hudson não tinha mais qualquer controle sobre o território, e que o Canadá havia pedido que a transferência da terra fosse adiada, os métis criaram um governo provisório. Riel negociou diretamente com o governo do Canadá, para estabelecer a região onde os métis moravam, a Assibonia, como uma província (a atual Manitoba). Enquanto isto, tropas de Riel prenderam membros de uma facção pró-Canadá, que resistiram ao governo provisório, incluindo um protestante chamado Thomas Scott. Scott foi julgado e executado por fuzilamento, por ofensas geralmente não consideradas puníveis pela pena de morte. O Canadá e o governo provisório logo negociaram um acordo. Em 1870, o foi criado pelo parlamento, permitindo que o assentamento de Red River entrasse à Confederação do Canadá como a província de Manitoba. Este ato também incorporou algumas das exigências de Riel, como sistemas escolares francófonos para crianças métis, e a proteção da religião católica na região. Após um acordo ter sido concretizado, o Canadá enviou uma expedição militar, atualmente conhecida como a Expedição de Wolseley, que consistia de soldados canadenses e ingleses, liderados pelo Coronel , para Manitoba, para a exerção da autoridade federal. À medida que a expedição se locomovia em direção ao oeste, raiva entre a opinião pública de Ontário surgira, após a execução de Scott, e muitos ontarianos exigiram que esta expedição fosse usada para prender Riel e terminar com o que os ontarianos consideravam rebelião. Riel fugira antes que a expedição chegasse a , onde Riel estava localizado, e a chegada da expedição a este forte marcou o fim da rebelião. (pt)
  • Восстание на Ред-Ривере — восстание канадских метисов, под предводительством Луи Риэля. К середине XIX в. большую часть территории современной Манитобы контролировала Компания Гудзонова залива. В то же время её территория бессистемно заселялась охотниками и колонистами из восточноканадских областей, прежде всего из франкоязычного Квебека, которые активно смешивались с местным индейским населением. Ко времени образования доминиона Канада (1867 г.) в бассейне реки Ред-Ривер сложилось уникальное фактически самоуправляющееся этнополитическое сообщество. Из 7000 населения западных территорий около 5000 обитали в районе Форта-Гарри на р. Ред-Ривер. Большинство населения составляли метисы (потомки индейцев и белых), хотя сюда перебрались и некоторые жители Онтарио в ожидании, что эти земли будут присоединены к Канаде. Здесь же проживали немногочисленные торговцы из города Сент-Пол (шт. Миннесота). Живя долгое время на территории, фактически находившейся под властью Компании Гудзонова залива, метисы, как англо- так и франкоязычные, создали свою особую культуру и хозяйство, в основе которого лежала сезонная охота на бизонов и земледелие. Население Ред-Ривер считало себя новым народом, отличающимся и от канадцев, и от американцев, и всячески сопротивлялась попыткам Оттавы включить этот район в состав доминиона без согласия местного населения. В 1869 году сопротивление возглавил франкоязычный метис Луи Риэль. (ru)
  • Повстання на Ред-Рівер — повстання канадських метисів під проводом Луї Ріеля.До середини XIX століття більшу частину території сучасної Манітоби контролювала Компанія Гудзонової затоки. У той же час її територія безсистемно заселялася мисливцями і колоністами з східноканадських областей, насамперед із франкомовного Квебеку, які активно змішувалися з місцевим індіанським населенням. До часу утворення домініону Канада (1867) в басейні річки Ред-Рівер склалося унікальне фактично самоврядне етнополітичне співтовариство, яке очолив франкомовний метис Луї Ріель. (uk)
dbo:causalties
  • None
dbo:combatant
  • Métis
  • *Canadian Party
dbo:commander
dbo:place
dbo:result
  • *Red River ColonyentersCanadian Confederationas theProvince of Manitoba
  • *Louis Riel flees to the United States
  • Canadian military victory
  • Métis political victory
  • *TheWolseley Expeditiontakes control ofFort Garry(nowWinnipeg)
dbo:thumbnail
dbo:wikiPageExternalLink
dbo:wikiPageID
  • 244109 (xsd:integer)
dbo:wikiPageLength
  • 37510 (xsd:nonNegativeInteger)
dbo:wikiPageRevisionID
  • 1123977614 (xsd:integer)
dbo:wikiPageWikiLink
dbp:caption
  • The Métis provisional government (en)
dbp:casualties
  • 1 (xsd:integer)
  • None (en)
dbp:combatant
  • Métis (en)
  • *Canadian Party (en)
dbp:commander
  • John A. Macdonald (en)
  • Louis Riel (en)
  • John Christian Schultz (en)
  • John Bruce (en)
  • Ambroise-Dydime Lépine (en)
  • Garnet Wolseley (en)
  • William McDougall (en)
dbp:conflict
  • Red River Rebellion (en)
dbp:date
  • 1869 (xsd:integer)
dbp:imageSize
  • 300 (xsd:integer)
dbp:place
  • Red River Colony, Rupert's Land, Canada (en)
dbp:result
  • Métis political victory *Red River Colony enters Canadian Confederation as the Province of Manitoba Canadian military victory *The Wolseley Expedition takes control of Fort Garry *Louis Riel flees to the United States (en)
dbp:wikiPageUsesTemplate
dct:subject
gold:hypernym
rdf:type
rdfs:comment
  • Die Red-River-Rebellion (englisch auch „Red River Resistance“ genannt, dt. „Red-River-Widerstandsbewegung“) beschreibt eine Folge von Ereignissen 1869 im mittleren Teil Kanadas, die 1870 zur Bildung einer eigenständigen Provinz, Red-River-Kolonie, innerhalb der kanadischen Föderation führte. Sie betraf das Gebiet des nördlichen Roten Flusses (Red River), heute Teil der kanadischen Provinz Manitoba. Im Kern war die Rebellion eine Bewegung des im Red-River-Gebiet lebenden Mischvolks der Métis, sowie von (wie die Métis vorwiegend katholischen und frankophonen) europäisch-stämmigen Altsiedlern gegen Übergriffe der angelsächsisch orientierten kanadischen Zentralregierung und angelsächsischer Neusiedler. (de)
  • Повстання на Ред-Рівер — повстання канадських метисів під проводом Луї Ріеля.До середини XIX століття більшу частину території сучасної Манітоби контролювала Компанія Гудзонової затоки. У той же час її територія безсистемно заселялася мисливцями і колоністами з східноканадських областей, насамперед із франкомовного Квебеку, які активно змішувалися з місцевим індіанським населенням. До часу утворення домініону Канада (1867) в басейні річки Ред-Рівер склалося унікальне фактично самоврядне етнополітичне співтовариство, яке очолив франкомовний метис Луї Ріель. (uk)
  • كان تمرد النهر الأحمر، ويُعرف أيضًا بمقاومة النهر الأحمر أو ثورة النهر الأحمر أو تمرد رئيل الأول، تسلسلَ الأحداث التي أدت إلى تأسيس حكومة مؤقتة عام 1869 على يد قائد شعب الميتي لوي رئيل وأتباعه في مستعمرة النهر الأحمر (رد ريفر)، واعتُبر هذا التمرد من المراحل الأولى في تأسيس المقاطعة الكندية الحالية مانيتوبا. في الفترة التي سبقت ذلك، كانت إقليمًا يُدعى أرض روبرت وكانت تحت سيطرة شركة هدسون باي (خليج هدسون) قبل بيعها. (ar)
  • La Rebel·lió del riu Red (en anglès: Red River Resistance (o la Red River Rebellion, Red River uprising, o First Riel Rebellion i en francès: Résistance de la rivière Rouge) va ser la seqüència d'esdeveniments que van portar l'any 1869 a la fundació d'un govern provisional per a l'ètnia Métis del Canadà la rebel·lió va ser liderada per Louis Riel a la , en l'actual província de Manitoba. Durant cert temps havia estat el territori anomenat Rupert's Land sota el control de la Hudson's Bay Company. (ca)
  • The Red River Rebellion (French: Rébellion de la rivière Rouge), also known as the Red River Resistance, Red River uprising, or First Riel Rebellion, was the sequence of events that led up to the 1869 establishment of a provisional government by Métis leader Louis Riel and his followers at the Red River Colony, in the early stages of establishing today's Canadian province of Manitoba. It had earlier been a territory called Rupert's Land and been under control of the Hudson's Bay Company before it was sold. (en)
  • La rébellion de la rivière Rouge, également connue sous le nom de résistance de la rivière Rouge, soulèvement de la rivière Rouge ou première rébellion de Riel, est le terme générique pour décrire le gouvernement provisoire constitué entre 1869 et 1870, par les Métis et leur chef Louis Riel dans la colonie de la rivière Rouge, située dans l'actuelle province du Manitoba, au Canada. Elle désigne également les violences qui ont suivi la prise du fort Garry par les Métis de Louis Riel avec la colonie de la rivière Rouge, et la répression militaire canadienne suite à l’exécution par les Métis de Thomas Scott en mars 1870. Cette révolte est à l’origine de la création de la province du Manitoba actuel. C'était auparavant un territoire appelé Terre de Rupert, sous le contrôle de la Compagnie de l (fr)
  • La Ribellione di Red River è il nome dato agli eventi che circondano le azioni del governo provvisorio istituito dal leader Métis Louis Riel nel 1869 nella Colonia di Red River, in quella che è oggi la provincia canadese del Manitoba. (it)
  • Rebelia nad Red River – nazwa wydarzeń, które nastąpiły w 1869 r. w związku z przyłączeniem Terytoriów Północno-Zachodnich do Kanady. Jedynym skolonizowanym obszarem olbrzymiego terytorium były osiedla nad rzeką Red River (fr. Rivière Rouge) w Manitobie. Zespół osiedli głównie rolniczych skupiał się wokół Fortu Garry (dzisiejszy Winnipeg). Pierwotnymi osiedleńcami była mieszanka frankofońskich i szkockich osiedleńców (zobacz koncesja Selkirka). Z czasem, wobec mieszania się z ludnością indiańską, powstało tam największe w Kanadzie skupisko ludności mieszanej – Metysów. (pl)
  • Восстание на Ред-Ривере — восстание канадских метисов, под предводительством Луи Риэля. К середине XIX в. большую часть территории современной Манитобы контролировала Компания Гудзонова залива. В то же время её территория бессистемно заселялась охотниками и колонистами из восточноканадских областей, прежде всего из франкоязычного Квебека, которые активно смешивались с местным индейским населением. Ко времени образования доминиона Канада (1867 г.) в бассейне реки Ред-Ривер сложилось уникальное фактически самоуправляющееся этнополитическое сообщество. Из 7000 населения западных территорий около 5000 обитали в районе Форта-Гарри на р. Ред-Ривер. Большинство населения составляли метисы (потомки индейцев и белых), хотя сюда перебрались и некоторые жители Онтарио в ожидании, что эти земли будут (ru)
  • A Rebelião do Rio Vermelho, ocorrida entre 1869 e 1870, é o termo mais usado para descrever as ações dos governo provisório estabelecido pelo líder métis Louis Riel, em 1869, no Estabelecimento de Rio Vermelho, no que é atualmente a província de Manitoba. (pt)
rdfs:label
  • Red River Rebellion (en)
  • تمرد النهر الأحمر (ar)
  • Rebel·lió del riu Red (ca)
  • Red-River-Rebellion (de)
  • Rébellion de la rivière Rouge (fr)
  • Ribellione di Red River (it)
  • Rebelia nad Red River (pl)
  • Rebelião do Rio Vermelho (pt)
  • Восстание на Ред-Ривере (ru)
  • Повстання на Ред-Рівер (uk)
owl:sameAs
prov:wasDerivedFrom
foaf:depiction
foaf:isPrimaryTopicOf
foaf:name
  • Red River Rebellion (en)
is dbo:battle of
is dbo:isPartOfMilitaryConflict of
is dbo:usedInWar of
is dbo:wikiPageDisambiguates of
is dbo:wikiPageRedirects of
is dbo:wikiPageWikiLink of
is dbp:battles of
is dbp:cause of
is dbp:partof of
is dbp:wars of
is foaf:primaryTopic of
Powered by OpenLink Virtuoso    This material is Open Knowledge     W3C Semantic Web Technology     This material is Open Knowledge    Valid XHTML + RDFa
This content was extracted from Wikipedia and is licensed under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 Unported License