An Entity of Type: book, from Named Graph: http://dbpedia.org, within Data Space: dbpedia.org

Principles of Islamic jurisprudence, also known as uṣūl al-fiqh (Arabic: أصول الفقه, lit. roots of fiqh), are traditional methodological principles used in Islamic jurisprudence (fiqh) for deriving the rulings of Islamic law (sharia).

Property Value
dbo:abstract
  • أصول الفقه مركب من لفظين مفردين بإضافة لفظ: «أصول» إلى لفظ: «الفقه»، ومعنى الأصول باعتباره مفرداً هي: أدلة الفقه، وأصول الفقه بالمعنى الإضافي: «الأدلة الشرعية، التي يعتمد عليها علم الفقه، وتستمد منها أحكامه». و«أصول الفقه» بمعناه اللقبي، أي: المركب الإجمالي، بمعنى: العلم المسمى بـ: «أصول الفقه» هو: «العلم بالقواعد التي وضعت للوصول إلی استنباط الأحكام الشرعية من أدلتها التفصيلية». وبعبارة أخری: أصول الفقه هو علم يضع القواعد الأصولية لاستنباط الأحكام الشرعية من أدلّتها الصحيحة. أو هو:«علم يدرس أدلة الفقه الإجمالية، وما يتوصل به إلى الأدلة، وطرق استنباط الأحكام الشرعية من أدلتها، والاجتهاد والاستدلال». فهو: «منهج الاستدلال الفقهي»، وموضوعه: أدلة الفقه الإجمالية، وما يتوصل به إلى الأدلة. ويبحث في كيفية الاستنباط، وقواعده وشروطه. أو هو: «علم يبحث في أدلة الفقه الإجمالية وكيفية الاستفادة منها، وحال المستفيد (المجتهد)»، ويبين كيفية استنباط الحكم من دليله، كاستنباطه من صراحة نص الآية القرآنية، أو الحديث النبوي، أو من مفهومهما، أو من القياس عليهما، أو بغير ذلك، وعلم أصول الفقه يبحث في الأدلة بصفتها الإجمالية، وخصائص كل نوع منها وكيفية ارتباط أنواعها ببعض، والقواعد والشروط التي تبين للفقيه المسلك الذي يجب عليه أن يلتزمه في استخراج الأحكام من أدلتها. كانت أصول الفقه معرفة حاضرة في أذهان فقهاء الصحابة والتابعين في الصدر الأول، حيث لم يكونوا بحاجة لعلم قواعد الاستدلال التي أخذت معظمها عنهم؛ لأنهم أصحاب ملكة لسانية، وخبرتهم في معرفة نقل الشرع وقرب العصر، وبعد انتهاء فترة الصدر الأول وظهور عصر تدوين العلوم احتاج الفقهاء والمجتهدون إلى تحصيل قوانين الاستنباط وقواعده لاستفادة الأحكام من الأدلة فكتبوها فناً قائماً برأسه سموه أصول الفقه. قال ابن خلدون: «وكان أول من كتب فيه الشافعي رضي الله تعالى عنه، أملى فيه رسالته المشهورة تكلم فيها في الأوامر والنواهي والبيان والخبر والنسخ وحكم العلة المنصوصة من القياس، ثم كتب فقهاء الحنفية فيه وحققوا تلك القواعد وأوسعوا القول فيها وكتب المتكلمون أيضا كذلك». وفي مصادر أخرى فقد قيل إن أول من صنف في علم أصول الفقه وضبط القواعد: أبو يوسف، ومحمد تلميذا أبي حنيفة، وقيل: بل أبو يوسف وحده، وقيل: بل هو أبو حنيفة النعمان حيث كتب كتاباً أسماه كتاب الرأي، ولكن لم يصل من ذلك شيء، والذي اشتهر قديما وحديثا: أن الشافعي أول من دون في علم أصول الفقه، وكتب فيه بصورة مستقلة في كتابه المشهور: «الرسالة» -وهو كتاب متداول مطبوع- وقد صرح بذلك جمع كابن خلكان وابن خلدون. وأدلة الفقه الإجمالية: الكتاب والسنة والإجماع والقياس، وهذه الأربعة الأدلة هي الأصول الأساسية المتفق عليها عند جمهور الفقهاء، وما عداها من الأدلة مختلف في تفاصيل الاستدلال بها، لا في إنكارها بالكلية، وتشمل: استصحاب الحال، والاستحسان والمصالح المرسلة، والعرف، وعمل أهل المدينة عند المالكية، وقول الصحابي. (ar)
  • Els ussul al-fiqh —en àrab أصول الفقه, uṣūl al-fiqh, 'les arrels de la llei'— són l'estudi dels orígens, les fonts i els principis en què es basa la jurisprudència islàmica (fiqh). En un sentit ampli, inclou l'estudi dels fonaments filosòfics de la llei i els procediments mitjançant els quals la llei és aplicable als casos particulars a partir d'aquestes fonts. Per a la majoria dels musulmans, és a dir, els sunnites, hi ha quatre fonts principals de jurisprudència: * l'Alcorà (la 'paraula de Déu') * la sunna (la 'tradició del Profeta') * l'ijmà (el consens) * el qiyàs (l'analogia) Aquestes fonts van ser documentades i organitzades principalment per Abu-Abd-Al·lah aix-Xafií (767-819, a l'origen de l'escola de jurisprudència xafiïta), que va desenvolupar un procediment coherent i sistemàtic de raonament jurídic. Va escriure , un exemple d'aplicació de la lògica i l'ordre a la jurisprudència islàmica. (ca)
  • Οι αρχές της ισλαμικής νομολογίας, γνωστές και ως ουσούλ αλ-φικχ (αραβικά: أصول الفقه), είναι η μελέτη και η κριτική ανάλυση των πηγών και των αρχών στις οποίες βασίζεται η ισλαμική νομολογία. (el)
  • Als Usūl al-fiqh (arabisch اصول الفقه, DMG Uṣūl al-fiqh ‚Wurzeln des Verstehens‘) wird im islamischen Wissenschaftssystem diejenige Disziplin bezeichnet, die sich mit den Quellen und methodischen Grundlagen der Normenfindung (Fiqh) befasst. Die Usūl al-fiqh stehen hierbei den Furūʿ al-fiqh ("Zweige des Verstehens, Rechtsanwendungen") gegenüber, womit die analytische und madhabspezifische Erörterung der Rechtsnormen im Bereich der gottesdienstlichen Handlungen (ʿIbādāt) und der zwischenmenschlichen Beziehungen (muʿāmalāt) im sozialen Zusammenleben gemeint sind. Ein Spezialist auf dem Gebiet der Usūl al-fiqh wird als Usūlī (اصولي, DMG uṣūlī) bezeichnet. Zwar bilden genaugenommen Usūl al-fiqh und Furūʿ al-fiqh die beiden Teilbereiche der islamischen Rechtswissenschaft, doch wird Usūl al-fiqh meist als eine eigenständige Disziplin neben Fiqh genannt. Hinsichtlich des Verhältnisses zwischen den beiden Disziplinen gab es die Auffassung, dass Fiqh das Ergebnis von Usūl al-fiqh darstellt. Bis heute gehören die Usūl al-Fiqh zum Kernbestandteil der Ausbildung in islamischen Hochschulen des Madrasa- und Hawza-Typus. Sie gelten als die wichtigste wissenschaftliche Disziplin in der Ausbildung eines Mudschtahid. (de)
  • Principios de jurisprudencia islámica, también conocidos como 'uṣūl al-fiqh' (en árabe, أصول الفقه‎, lit. raíces de fiqh), son metodologías tradicionales principios utilizados en jurisprudencia islámica ( fiqh ) para derivar las decisiones de ley islámica (sharia). La teoría tradicional de la jurisprudencia islámica elabora cómo las escrituras (Corán y hadiz) deben interpretarse desde el punto de vista de la lingüística y la retórica. También incluye métodos para establecer la autenticidad de hadiz y para determinar cuándo la fuerza legal de un pasaje de las Escrituras es por un pasaje revelado en una fecha posterior.​ Además del Corán y el hadiz, el La teoría clásica de la jurisprudencia sunita reconoce otras dos fuentes de derecho: consenso jurídico ( ijmaʿ ) y razonamiento analógico.​ Por lo tanto, estudia la aplicación y los límites de la analogía, así como el valor y los límites del consenso, junto con otros principios metodológicos, algunos de los cuales son aceptados solo por ciertas escuelas jurídicas ( madhhab s ).​ Este aparato interpretativo se reúne bajo la rúbrica de ijtihad, que se refiere al esfuerzo de un jurista i n un intento de llegar a un fallo sobre una cuestión en particular.​ La teoría de la jurisprudencia Imamíes es paralela a la de las escuelas sunitas con algunas diferencias, como el reconocimiento de la razón como fuente de derecho en lugar de' 'qiyas' 'y extensión de las nociones de hadiz y sunnah para incluir tradiciones de Imamíes .​ (es)
  • Principles of Islamic jurisprudence, also known as uṣūl al-fiqh (Arabic: أصول الفقه, lit. roots of fiqh), are traditional methodological principles used in Islamic jurisprudence (fiqh) for deriving the rulings of Islamic law (sharia). Traditional theory of Islamic jurisprudence elaborates how the scriptures (Quran and hadith) should be interpreted from the standpoint of linguistics and rhetoric. It also comprises methods for establishing authenticity of hadith and for determining when the legal force of a scriptural passage is abrogated by a passage revealed at a later date. In addition to the Quran and hadith, the classical theory of Sunni jurisprudence recognizes secondary sources of law: juristic consensus (ijmaʿ) and analogical reasoning (qiyas). It therefore studies the application and limits of analogy, as well as the value and limits of consensus, along with other methodological principles, some of which are accepted by only certain legal schools (madhhabs). This interpretive apparatus is brought together under the rubric of ijtihad, which refers to a jurist's exertion in an attempt to arrive at a ruling on a particular question. The theory of Twelver Shia jurisprudence parallels that of Sunni schools with some differences, such as recognition of reason (ʿaql) as a source of law in place of qiyas and extension of the notions of hadith and sunnah to include traditions of the imams. (en)
  • Les Usul al-Fiqh (ar. أصول الفقه) sont les fondements de la jurisprudence islamique à partir des sources du droit musulman. Cette méthodologie permet d'inférer, à partir de sources définies comme légitimes, des règles nouvelles pour des cas encore inédits. (fr)
  • Ushul fikih (bahasa Arab: أصول الفقه‎) adalah ilmu hukum dalam Islam yang mempelajari kaidah-kaidah, teori-teori dan sumber-sumber secara terperinci dalam rangka menghasilkan hukum Islam yang diambil dari sumber-sumber tersebut. (in)
  • Uṣūl al-fiqh (in arabo: أصول الفقه‎, letteralmente origini/fondamenti della giurisprudenza islamica) costituisce lo studio sulle origini, fonti e principi sui quali è basata la giurisprudenza islamica. In senso stretto, esso fa riferimento alle questioni che sono alla base della legge islamica. In senso esteso, comprende lo studio della logica filosofica del diritto e le procedure attraverso cui la legge applicabile a casi particolari è derivata dalle fonti. (it)
  • Усу́ль аль-фикх (араб. أصول الفقه‎ — «основы фикха») — дисциплина исламского права (фикх), систематизирующая источники, основы теории и методологии юриспруденции, является совокупностью четырёх «основ»: Корана, сунны, иджмы и кияса. В шариатской терминологии термин «усуль аль-фикх» означает «наука, которая изучает общие фикха, методы их использования и положения получающего пользу (из них)». (ru)
  • Principer i islamisk rättslära (arabiska: أصول الفقه), även känt som usul al-fiqh, är en islamisk vetenskap som behandlar principerna i fiqh. Fiqh och usul al-fiqh hör ihop precis som logik och filosofi hör ihop. Studerandet av principerna är en förberedelse inför studerandet av rättslära. De som har bemästrat vetenskapen fiqh kallas för fuqaha, som blir faqih i singular. (sv)
  • 伊斯兰法学原理(英语: Principles of Islamic jurisprudence),中文阿拉伯语译名吴苏尔·菲克 (阿拉伯语:أصول الفقه‎),是对伊斯兰法律依据所依据的起源,来源和原则的研究和批判性分析。 其主要内容包括有 * 一般证据和原则 (adillah ijmalliya wa al-qawaid) * 冲突和争议的解决 (ta'deel wa tarjeeh) * 规则的确定及规则的通过 (ijtihad wa taqlid) * 伊斯兰法 (hukm shari) (zh)
dbo:thumbnail
dbo:wikiPageExternalLink
dbo:wikiPageID
  • 1311096 (xsd:integer)
dbo:wikiPageLength
  • 32744 (xsd:nonNegativeInteger)
dbo:wikiPageRevisionID
  • 1112201857 (xsd:integer)
dbo:wikiPageWikiLink
dbp:wikiPageUsesTemplate
dcterms:subject
gold:hypernym
rdf:type
rdfs:comment
  • Οι αρχές της ισλαμικής νομολογίας, γνωστές και ως ουσούλ αλ-φικχ (αραβικά: أصول الفقه), είναι η μελέτη και η κριτική ανάλυση των πηγών και των αρχών στις οποίες βασίζεται η ισλαμική νομολογία. (el)
  • Les Usul al-Fiqh (ar. أصول الفقه) sont les fondements de la jurisprudence islamique à partir des sources du droit musulman. Cette méthodologie permet d'inférer, à partir de sources définies comme légitimes, des règles nouvelles pour des cas encore inédits. (fr)
  • Ushul fikih (bahasa Arab: أصول الفقه‎) adalah ilmu hukum dalam Islam yang mempelajari kaidah-kaidah, teori-teori dan sumber-sumber secara terperinci dalam rangka menghasilkan hukum Islam yang diambil dari sumber-sumber tersebut. (in)
  • Uṣūl al-fiqh (in arabo: أصول الفقه‎, letteralmente origini/fondamenti della giurisprudenza islamica) costituisce lo studio sulle origini, fonti e principi sui quali è basata la giurisprudenza islamica. In senso stretto, esso fa riferimento alle questioni che sono alla base della legge islamica. In senso esteso, comprende lo studio della logica filosofica del diritto e le procedure attraverso cui la legge applicabile a casi particolari è derivata dalle fonti. (it)
  • Усу́ль аль-фикх (араб. أصول الفقه‎ — «основы фикха») — дисциплина исламского права (фикх), систематизирующая источники, основы теории и методологии юриспруденции, является совокупностью четырёх «основ»: Корана, сунны, иджмы и кияса. В шариатской терминологии термин «усуль аль-фикх» означает «наука, которая изучает общие фикха, методы их использования и положения получающего пользу (из них)». (ru)
  • Principer i islamisk rättslära (arabiska: أصول الفقه), även känt som usul al-fiqh, är en islamisk vetenskap som behandlar principerna i fiqh. Fiqh och usul al-fiqh hör ihop precis som logik och filosofi hör ihop. Studerandet av principerna är en förberedelse inför studerandet av rättslära. De som har bemästrat vetenskapen fiqh kallas för fuqaha, som blir faqih i singular. (sv)
  • 伊斯兰法学原理(英语: Principles of Islamic jurisprudence),中文阿拉伯语译名吴苏尔·菲克 (阿拉伯语:أصول الفقه‎),是对伊斯兰法律依据所依据的起源,来源和原则的研究和批判性分析。 其主要内容包括有 * 一般证据和原则 (adillah ijmalliya wa al-qawaid) * 冲突和争议的解决 (ta'deel wa tarjeeh) * 规则的确定及规则的通过 (ijtihad wa taqlid) * 伊斯兰法 (hukm shari) (zh)
  • أصول الفقه مركب من لفظين مفردين بإضافة لفظ: «أصول» إلى لفظ: «الفقه»، ومعنى الأصول باعتباره مفرداً هي: أدلة الفقه، وأصول الفقه بالمعنى الإضافي: «الأدلة الشرعية، التي يعتمد عليها علم الفقه، وتستمد منها أحكامه». و«أصول الفقه» بمعناه اللقبي، أي: المركب الإجمالي، بمعنى: العلم المسمى بـ: «أصول الفقه» هو: «العلم بالقواعد التي وضعت للوصول إلی استنباط الأحكام الشرعية من أدلتها التفصيلية». وبعبارة أخری: أصول الفقه هو علم يضع القواعد الأصولية لاستنباط الأحكام الشرعية من أدلّتها الصحيحة. أو هو:«علم يدرس أدلة الفقه الإجمالية، وما يتوصل به إلى الأدلة، وطرق استنباط الأحكام الشرعية من أدلتها، والاجتهاد والاستدلال». فهو: «منهج الاستدلال الفقهي»، وموضوعه: أدلة الفقه الإجمالية، وما يتوصل به إلى الأدلة. ويبحث في كيفية الاستنباط، وقواعده وشروطه. (ar)
  • Els ussul al-fiqh —en àrab أصول الفقه, uṣūl al-fiqh, 'les arrels de la llei'— són l'estudi dels orígens, les fonts i els principis en què es basa la jurisprudència islàmica (fiqh). En un sentit ampli, inclou l'estudi dels fonaments filosòfics de la llei i els procediments mitjançant els quals la llei és aplicable als casos particulars a partir d'aquestes fonts. Per a la majoria dels musulmans, és a dir, els sunnites, hi ha quatre fonts principals de jurisprudència: * l'Alcorà (la 'paraula de Déu') * la sunna (la 'tradició del Profeta') * l'ijmà (el consens) * el qiyàs (l'analogia) (ca)
  • Als Usūl al-fiqh (arabisch اصول الفقه, DMG Uṣūl al-fiqh ‚Wurzeln des Verstehens‘) wird im islamischen Wissenschaftssystem diejenige Disziplin bezeichnet, die sich mit den Quellen und methodischen Grundlagen der Normenfindung (Fiqh) befasst. Die Usūl al-fiqh stehen hierbei den Furūʿ al-fiqh ("Zweige des Verstehens, Rechtsanwendungen") gegenüber, womit die analytische und madhabspezifische Erörterung der Rechtsnormen im Bereich der gottesdienstlichen Handlungen (ʿIbādāt) und der zwischenmenschlichen Beziehungen (muʿāmalāt) im sozialen Zusammenleben gemeint sind. Ein Spezialist auf dem Gebiet der Usūl al-fiqh wird als Usūlī (اصولي, DMG uṣūlī) bezeichnet. (de)
  • Principios de jurisprudencia islámica, también conocidos como 'uṣūl al-fiqh' (en árabe, أصول الفقه‎, lit. raíces de fiqh), son metodologías tradicionales principios utilizados en jurisprudencia islámica ( fiqh ) para derivar las decisiones de ley islámica (sharia). La teoría de la jurisprudencia Imamíes es paralela a la de las escuelas sunitas con algunas diferencias, como el reconocimiento de la razón como fuente de derecho en lugar de' 'qiyas' 'y extensión de las nociones de hadiz y sunnah para incluir tradiciones de Imamíes .​ (es)
  • Principles of Islamic jurisprudence, also known as uṣūl al-fiqh (Arabic: أصول الفقه, lit. roots of fiqh), are traditional methodological principles used in Islamic jurisprudence (fiqh) for deriving the rulings of Islamic law (sharia). (en)
rdfs:label
  • Principles of Islamic jurisprudence (en)
  • أصول الفقه (ar)
  • Ussul al-fiqh (ca)
  • Usūl al-fiqh (de)
  • Αρχές της ισλαμικής νομολογίας (el)
  • Principios de jurisprudencia islámica (es)
  • Usul al-Fiqh (fr)
  • Ushul Fikih (in)
  • Usul al-fiqh (it)
  • Усуль аль-фикх (ru)
  • Principer i islamisk rättslära (sv)
  • 伊斯兰法学原理 (zh)
owl:sameAs
prov:wasDerivedFrom
foaf:depiction
foaf:isPrimaryTopicOf
is dbo:occupation of
is dbo:wikiPageRedirects of
is dbo:wikiPageWikiLink of
is dbp:education of
is dbp:jurisprudence of
is dbp:mainInterests of
is dbp:occupation of
is foaf:primaryTopic of
Powered by OpenLink Virtuoso    This material is Open Knowledge     W3C Semantic Web Technology     This material is Open Knowledge    Valid XHTML + RDFa
This content was extracted from Wikipedia and is licensed under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 Unported License