| dbo:abstract
|
- Una abadia imperial (Reichsabtei) o monestir imperial (Reichskloster) era aquella jurisdicció feudal del Sacre Imperi Romanogermànic formades per una abadia centrada en un monestir; el seu abat era el Reichsabt, literalment, 'abat imperial' o 'abat de l'Imperi'. El caràcter imperial concedia a aquestes abadies el Reichsunmittelbarkeit és a dir una autoritat immediata de l'emperador, igual que una ciutat imperial, i per tant era un príncep de l'Església amb el rang d'un príncep de l'Imperi, com un príncep-bisbe. (ca)
- Říšští preláti (německy Reichsprälaten, latinsky Prelates imperii) byli představitelé takových řádových či výjimečně diecézních církevních institucí, jako jsou kláštery, koleje, kapituly či komendy, kteří ve světských záležitostech podléhali pouze římsko-německým panovníkům, nikomu dalšímu. Byli to vládci malých, někdy trpasličích, do určité míry svrchovaných státečků. Jejich povinnosti i práva v mimocírkevní oblasti byly pevně zakotveny v platných zákonech Svaté říše římské. Někteří z těchto prelátů byli říšskými knížaty a někteří byli dokonce rovni knížatům-biskupům. Knížata-biskupové ovšem mezi říšské preláty nepatřili a preláti tak tvořili v rámci říšských stavů a říšských suverénů zvláštní stav. Od doby reformace se mezi říšskými preláty objevovali také evangeličtí duchovní hodnostáři. Poslední benediktinská abatyše říšského kláštera Rottenmünster, Maria Juliana Mayer (cs)
- Als Reichsprälaten bezeichnete man die Äbte, Äbtissinnen sowie Pröpste und Prioren der reichsunmittelbaren Klöster, Kartausen, Abteien, Domkapitel, Kollegiat- und Frauenstifte im Heiligen Römischen Reich, die direkt dem Kaiser unterstanden. Sie waren ab der Frühen Neuzeit im Reichstag vertreten und in zwei Kollegien, der rheinischen und schwäbischen Prälatenbank, eingeteilt, die ihnen je eine Kuriatstimme und damit Mitbestimmung in Sachen der Reichspolitik gewährten. (de)
- Una abadía imperial (en alemán, Reichsabteien, también Reichsklöster y Reichsstifte) fue un establecimiento religioso fundado en territorio del Sacro Imperio Romano Germánico que en algún periodo de su existencia tuvo el estatus de «inmediatez imperial» (Reichsunmittelbarkeit), es decir, que respondía directamente ante el Emperador del Sacro Imperio Romano Germánico, siendo por tanto pequeños territorios soberanos independientes de otros señoríos. Ese estatus suponía numerosas ventajas políticas y financieras, como la inmunidad de la autoridad religiosa frente al obispo local, y derechos para imponer varios impuestos y ejercer justicia. Hubo un total 95 abadías imperiales. A la cabeza de una abadía imperial estaba generalmente un abad imperial (Reichsabt) o abadesa imperial (Reichsäbtissin). (A la cabeza de un Reichspropstei —un priorato o un presbiterio imperial— estaba generalmente un Reichspropst). Algunos de los más grandes establecimientos tuvieron el rango de principados eclesiásticos, siendo encabezados por un príncipe-abad o un príncipe-rector (Fürstabt, Fürstpropst), con estatus comparable al de un príncipe-obispo. La mayoría (y muchos de estos establecimientos religiosos tenían territorios muy pequeños), no obstante, eran prelados imperiales (Reichsprelaten) y como tales participaban en un único voto colectivo en el Reichstag como miembros del Banco de Prelados, que más tarde sería dividido (1575) en Colegio Suabo de Prelados Imperiales y Colegio Renano de Prelados Imperiales. No dejaba de ser común que otros líderes de establecimientos religiosos que no eran abadías imperiales tuvieran títulos similares aunque sus establecimientos no tuviesen la «inmediatez imperial». Para tomar tres ejemplos, el príncipe-obispo de San Galo retuvo este título hasta que la abadía fue secularizada en 1798, incluso aunque hubiera dejado de ser una abadía imperial en 1648; el (que tenía fuertes conexiones con los Habsburgo) fue nombrado príncipe imperial en 1710 aunque en ese tiempo Muri estaba ya en Suiza; y el príncipe-abad de San Blas en Baden-Württemberg tenía este título no debido al estatus de la abadía, que no era reichsunmmittelbar, sino porque le fue concedido por la propiedad de la abadía del condado de Bonndorf. (es)
- Une abbaye impériale désigne généralement une abbaye ou autre communauté religieuse du Saint-Empire romain germanique qui bénéficiait de l'immédiateté impériale, c'est-à-dire qu'ils relevaient directement de l'empereur (ou du roi des Romains) et de ce fait n'étaient pas assujettis au pouvoir temporel d'un seigneur local. Comparables aux princes-évêques, les prélats impériaux (abbés et abbesses, prévôts et prieurs) étaient représentés au banc ecclesiastique de la Diète d'Empire. (fr)
- Princely abbeys (German: Fürstabtei, Fürststift) and Imperial abbeys (German: Reichsabtei, Reichskloster, Reichsstift, Reichsgotthaus) were religious establishments within the Holy Roman Empire which enjoyed the status of imperial immediacy (Reichsunmittelbarkeit) and therefore were answerable directly to the Emperor. The possession of imperial immediacy came with a unique form of territorial authority known as Landeshoheit, which carried with it nearly all the attributes of sovereignty. (en)
- Een Rijksabdij was in het Heilige Roomse Rijk van de Duitse Natie een abdij die rechtstreeks onder de voogdij van de Rooms-Duitse keizer stond. De abdij was daardoor reichsunmittelbar, oftewel rijksvrij. De rijksabdijen verschilden sterk in bezittingen en status. Er waren er die de status van abdijvorstendom hadden. De abt of abdis had dan persoonlijk een zetel in de vorstenbank van de Rijksdag en van de Kreitsdag bij de overige vorsten. Er waren ook vorstelijke rijksabdijen, waarvan de abt de titel vorst voerde zonder een zetel te hebben in de vorstenbank. Deze abten bezaten dezelfde rechten als hun niet-vorstelijke collega's. Zij hadden een gemeenschappelijke stem in de Rijksdag via een van de twee prelatencolleges. Dit is vergelijkbaar met de wereldlijke graven en heren. Die twee colleges waren het Rijnse Rijksprelatencollege (Rheinisches Reichsprälatenkollegium) en het Zwabische Rijksprelatencollege (Schwäbisches Reichsprälatenkollegium). Elk van deze colleges had in de Rijksdag een stem gelijkwaardig aan die van een rijksvorst. In 1525 waren er 83 rijksabdijen, proostdijen en kapittels. De kleinste daarvan omvatten slechts de gebouwen van de geestelijke instelling. Andere bestonden uit één of meer heerlijkheden en waren vorstendommen met soms duizenden inwoners. In 1792 bestonden er nog 40 rijksabdijen. Zie ook de lijst van leden van de Rijksdag (1792) De Reichsdeputationshauptschluss van 25 februari 1803 maakte in Duitsland een eind aan de rijksabdijen. Hun gebied kwam onder het bestuur van een Duits landsheer te staan. Ook de kloosters zelf werden geseculariseerd.
* Nederland In Nederland was de Abdij van Thorn tot 1795 een rijksabdij en fungeerde daarom als een min of meer onafhankelijke staat. Het was met een oppervlakte van 1,1 km2 een van de kleinste landsheerlijkheden in het Duitse Rijk. De titel vorstendom is niet terecht, want de abdis behoorde tot de rijksprelaten en niet tot de rijksvorsten.
* België In België was de abdij van Stavelot-Malmedy tot 1795 een rijksabdij, waarvan de abt aanvankelijk tot de rijksprelaten, maar later tot de rijksvorsten behoorde en als zodanig persoonlijk zitting en stem in de Rijksdag had. Stavelot-Malmedy was daarmee een abdijvorstendom. De abdij van Munsterbilzen was tot aan de Franse Revolutie ook een rijksabdij. (nl)
- Le abbazie imperiali (in tedesco: Reichsabteien o Reichsklöster oppure Reichsstifte) erano delle case religiose del Sacro Romano Impero che per gran parte della loro esistenza avevano mantenuto lo stato di Reichsunmittelbarkeit (dipendenza formale dal solo imperatore che ne ha il protettorato imperiale): in virtù di questo, molte di esse erano sottoposte alla sola autorità imperiale e molti territori ad esse relativi erano sovrani (ma di ridotte dimensioni), indipendentemente da qualsiasi altra realtà territoriale. Questo status comportava numerosi vantaggi politici e finanziari, come l'immunità legale dalla locale autorità del vescovo, oltre a diritti e donativi di varia natura e provenienza. Il capo di un'abbazia imperiale era solitamente un abate imperiale (Reichsabt) o una badessa imperiale (Reichsäbtissin). (Il capo di un Reichspropstei - un prevostato impariale o un priorato - era generalmente un Reichspropst). Molte delle abbazie più grandi avevano il ruolo di principati ecclesiastici ed erano guidati da un principe abate o da un principe prevosto (Fürstabt, Fürstpropst), con uno status comparabile a quello di principe vescovo. Molti erano prelati imperiali (Reichsprelaten) e avevano un voto singolo o collettivo al Reichstag come membri del Seggio dei prelati, ma a partire dal 1575 vennero divisi nel "Collegio svevo dei prelati imperiali" e nel "Collegio renano dei prelati imperiali". Era del resto usuale che molti di coloro che detenevano questo titolo non avessero direttamente a disposizione un Reichsunmittelbarkeit. Per citare tre esempi, il principe abate di San Gallo mantenne il proprio titolo sino alla secolarizzazione dell'abbazia, avvenuta nel 1798, anche se aveva cessato di essere un'abbazia imperiale dal 1648; l'abate di Muri (che aveva uno stretto legame con gli Asburgo) venne creato Principe dell'Impero nel 1710, anche se a quel tempo Muri apparteneva alla Confederazione Svizzera; il principe abate di San Biagio nel Baden-Württemberg mantenne questo titolo, malgrado lo status dell'abbazia non fosse quello di Reichsunmmittelbar, ma perché questo titolo gli venne conferito come complemento alla Contea sovrana di Bonndorf. (it)
- Имперское аббатство (нем. Reichsabteien) — монастырь в составе Священной Римской империи, подчиняющийся в светских вопросах непосредственно императору и обладающий правом территориального суверенитета на принадлежащих ему землях. Имперские аббатства имели статус имперского сословия и обладали целым комплексом прав и привилегий, обеспечивающих их функционирование в качестве самостоятельных церковных княжеств. Главы имперских аббатств (имперские прелаты; нем. Reichsprelaten) имели право участия в рейхстагах Священной Римской империи, формируя две коллегии в составе духовной курии Совета имперских князей. (ru)
- Імперське абатство (нім. Reichsabteien, також Reichsklöster та Reichsstifte) — релігійний дім у Священнії Римськії імперії, який мав статус прямого підпорядкування імператору (безпосереднього імперського лену; нім. Reichsunmittelbarkeit), що означало самостійність від влади інших князів імперії. Статус безпосереднього імперського лену надавав імперським абатствам та монастирам імунітет від влади місцевого єпископа, право збирати податки та відправляти правосуддя.Очолювались імперські абатства імперським абатом (нім. Reichsabt) або імперською абатисою (нім. Reichsäbtissin) (відповідно імперське пробство або приорат (нім. Reichspropstei) очолювались імперським пробстом (нім. Reichspropst). Деякі з найзначніших імперських абатств мали ранг духовних князівств і очолювались князями-абатами та князями-пробстами, чий статус був рівний статусу князя-єпископа. Але більшість з них (такі князівства мали часто дуже незначну територію) мали ранг імперських прелатів (нім. Reichsprelaten) та належали до Лави прелатів, яка у 1575 р. була розділена на Колегію швабських імперських прелатів та Колегію рейнських імперських прелатів, маючи колективний голос у Рейхстазі.Звичайною справою для голів духовних домів, що не належали до імперських абатств, було мати подібні до них титули навіть не маючи прав безпосереднього імперського лену. Наприклад: зберігав титул імперського абата аж до секуляризації 1798 р., хоча його абатство втратило статус імперського абатства у 1648 р.; за сильної підтримки Габсбурґів став імперським князем у 1710 р., хоча на той час абатство знаходилось на території Швейцарії. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Una abadia imperial (Reichsabtei) o monestir imperial (Reichskloster) era aquella jurisdicció feudal del Sacre Imperi Romanogermànic formades per una abadia centrada en un monestir; el seu abat era el Reichsabt, literalment, 'abat imperial' o 'abat de l'Imperi'. El caràcter imperial concedia a aquestes abadies el Reichsunmittelbarkeit és a dir una autoritat immediata de l'emperador, igual que una ciutat imperial, i per tant era un príncep de l'Església amb el rang d'un príncep de l'Imperi, com un príncep-bisbe. (ca)
- Als Reichsprälaten bezeichnete man die Äbte, Äbtissinnen sowie Pröpste und Prioren der reichsunmittelbaren Klöster, Kartausen, Abteien, Domkapitel, Kollegiat- und Frauenstifte im Heiligen Römischen Reich, die direkt dem Kaiser unterstanden. Sie waren ab der Frühen Neuzeit im Reichstag vertreten und in zwei Kollegien, der rheinischen und schwäbischen Prälatenbank, eingeteilt, die ihnen je eine Kuriatstimme und damit Mitbestimmung in Sachen der Reichspolitik gewährten. (de)
- Une abbaye impériale désigne généralement une abbaye ou autre communauté religieuse du Saint-Empire romain germanique qui bénéficiait de l'immédiateté impériale, c'est-à-dire qu'ils relevaient directement de l'empereur (ou du roi des Romains) et de ce fait n'étaient pas assujettis au pouvoir temporel d'un seigneur local. Comparables aux princes-évêques, les prélats impériaux (abbés et abbesses, prévôts et prieurs) étaient représentés au banc ecclesiastique de la Diète d'Empire. (fr)
- Princely abbeys (German: Fürstabtei, Fürststift) and Imperial abbeys (German: Reichsabtei, Reichskloster, Reichsstift, Reichsgotthaus) were religious establishments within the Holy Roman Empire which enjoyed the status of imperial immediacy (Reichsunmittelbarkeit) and therefore were answerable directly to the Emperor. The possession of imperial immediacy came with a unique form of territorial authority known as Landeshoheit, which carried with it nearly all the attributes of sovereignty. (en)
- Имперское аббатство (нем. Reichsabteien) — монастырь в составе Священной Римской империи, подчиняющийся в светских вопросах непосредственно императору и обладающий правом территориального суверенитета на принадлежащих ему землях. Имперские аббатства имели статус имперского сословия и обладали целым комплексом прав и привилегий, обеспечивающих их функционирование в качестве самостоятельных церковных княжеств. Главы имперских аббатств (имперские прелаты; нем. Reichsprelaten) имели право участия в рейхстагах Священной Римской империи, формируя две коллегии в составе духовной курии Совета имперских князей. (ru)
- Říšští preláti (německy Reichsprälaten, latinsky Prelates imperii) byli představitelé takových řádových či výjimečně diecézních církevních institucí, jako jsou kláštery, koleje, kapituly či komendy, kteří ve světských záležitostech podléhali pouze římsko-německým panovníkům, nikomu dalšímu. Byli to vládci malých, někdy trpasličích, do určité míry svrchovaných státečků. Jejich povinnosti i práva v mimocírkevní oblasti byly pevně zakotveny v platných zákonech Svaté říše římské. Někteří z těchto prelátů byli říšskými knížaty a někteří byli dokonce rovni knížatům-biskupům. Knížata-biskupové ovšem mezi říšské preláty nepatřili a preláti tak tvořili v rámci říšských stavů a říšských suverénů zvláštní stav. Od doby reformace se mezi říšskými preláty objevovali také evangeličtí duchovní hodnostáři (cs)
- Una abadía imperial (en alemán, Reichsabteien, también Reichsklöster y Reichsstifte) fue un establecimiento religioso fundado en territorio del Sacro Imperio Romano Germánico que en algún periodo de su existencia tuvo el estatus de «inmediatez imperial» (Reichsunmittelbarkeit), es decir, que respondía directamente ante el Emperador del Sacro Imperio Romano Germánico, siendo por tanto pequeños territorios soberanos independientes de otros señoríos. Ese estatus suponía numerosas ventajas políticas y financieras, como la inmunidad de la autoridad religiosa frente al obispo local, y derechos para imponer varios impuestos y ejercer justicia. Hubo un total 95 abadías imperiales. (es)
- Le abbazie imperiali (in tedesco: Reichsabteien o Reichsklöster oppure Reichsstifte) erano delle case religiose del Sacro Romano Impero che per gran parte della loro esistenza avevano mantenuto lo stato di Reichsunmittelbarkeit (dipendenza formale dal solo imperatore che ne ha il protettorato imperiale): in virtù di questo, molte di esse erano sottoposte alla sola autorità imperiale e molti territori ad esse relativi erano sovrani (ma di ridotte dimensioni), indipendentemente da qualsiasi altra realtà territoriale. Questo status comportava numerosi vantaggi politici e finanziari, come l'immunità legale dalla locale autorità del vescovo, oltre a diritti e donativi di varia natura e provenienza. (it)
- Een Rijksabdij was in het Heilige Roomse Rijk van de Duitse Natie een abdij die rechtstreeks onder de voogdij van de Rooms-Duitse keizer stond. De abdij was daardoor reichsunmittelbar, oftewel rijksvrij. In 1525 waren er 83 rijksabdijen, proostdijen en kapittels. De kleinste daarvan omvatten slechts de gebouwen van de geestelijke instelling. Andere bestonden uit één of meer heerlijkheden en waren vorstendommen met soms duizenden inwoners. In 1792 bestonden er nog 40 rijksabdijen. Zie ook de lijst van leden van de Rijksdag (1792)
* Nederland
* België (nl)
- Імперське абатство (нім. Reichsabteien, також Reichsklöster та Reichsstifte) — релігійний дім у Священнії Римськії імперії, який мав статус прямого підпорядкування імператору (безпосереднього імперського лену; нім. Reichsunmittelbarkeit), що означало самостійність від влади інших князів імперії. Статус безпосереднього імперського лену надавав імперським абатствам та монастирам імунітет від влади місцевого єпископа, право збирати податки та відправляти правосуддя.Очолювались імперські абатства імперським абатом (нім. Reichsabt) або імперською абатисою (нім. Reichsäbtissin) (відповідно імперське пробство або приорат (нім. Reichspropstei) очолювались імперським пробстом (нім. Reichspropst). Деякі з найзначніших імперських абатств мали ранг духовних князівств і очолювались князями-абатами та к (uk)
|
.svg){kind=link}
.svg){kind=link}
.svg){kind=link}
.svg){kind=link}
.svg){kind=link}
.svg){kind=link}
.svg){kind=link}
.svg){kind=link}
.svg){kind=link}
.svg){kind=link}
.svg){kind=link}
.svg){kind=link}
.svg){kind=link}
.svg){kind=link}
.svg){kind=link}
