dbo:abstract
|
- Polish Uplanders (Polish: Pogórzanie; also known as Western Pogorzans and Eastern Pogorzans), are a distinctive subethnic group of Poles that mostly live in the Central Beskidian Range of the Subcarpathian highlands. The Polish Uplanders inhabited the central and the southern half of the Beskids in Poland, including the Ciężkowickie, Strzyżowskie and Dynowskie Plateau as well as Doły Jasielsko-Sanockie, from the White River (Biała) in the west to the San River in the east. Wikimedia Commons has media related to Polish Uplanders (West Galicia).Wikimedia Commons has media related to Walddeutsche (Polish Uplanders) exhibition sector at the Ethnographic Park of Sanok. They represent the major population groups inhabiting the Subcarpathian Voivodeship. These are mainly Polish people with a part numbers of German and Rusyn people . Polish Uplanders are neighbours with: Lachy sądeckie to the west; Krakowiacy and Rzeszowiacy to the north, and; Dolinians and Lemkos (both Rusyn subgroups) to the south. With regard to cultural differences Uplanders are divided into two parts: western (the area of Gorlice, Jasło and Strzyżów), southern Sanok, and eastern (Brzozów). The border between those two groups is in Krosno. The differences between western and eastern groups were especially seen in architecture and clothes. Traditional occupations of the Polish Uplanders included agriculture, oil mining and the military; today these are joined by the service and petroleum industries, and agrotourism. The Pogórzan dialect is considered by Polish scholars to be part of the Lesser Polish dialect cluster. (en)
- Pogórzanie – duża polska grupa etnograficzna zamieszkująca Pogórze (Ciężkowickie, Jasielskie, Dynowskie, Bukowskie, Strzyżowskie) oraz zachodnią część Dołów Jasielsko-Sanockich. Grupa została wyodrębniona po II wojnie światowej dla celów klasyfikacji etnograficznej przez Franciszka Kotulę oraz Romana Reinfussa. We wcześniejszych opracowaniach posługiwano się m.in. terminem Głuchoniemcy dla enklaw w obrębie Pogórze. Nazwę grupy Pogórzan wprowadził w 1935 roku Adam Wójcik zapożyczając ja z nomenklatury geograficznej. Na zachodzie graniczyli z Lachami sądeckimi, na południowym wschodzie z Dolinanami. Okolice Podkarpacia w rejonie miejscowości Ciężkowice, Bobowa, Grybów, Gorlice, Biecz, Jasło, Nowy Żmigród, Dukla, Rymanów, Zarszyn, Jaćmierz, Brzozów, Dynów, Dubiecko, Lutcza, Krosno, stanowiły we wczesnym średniowieczu polsko-ruskie pogranicze. Na pewno istniało tu już otwarte osadnictwo rolne, chociaż nie było ono zbyt gęste. Zaczęło się ono szybko rozwijać po przyłączeniu w roku 1341 Rusi Czerwonej do ówczesnego państwa polskiego. Pod względem etnograficznym Pogórzanie dzielą się na:
* Pogórzan wschodnich; obszarowo zajmowali Pogórze Strzyżowskie, Pogórze Dynowskie oraz Doły Jasielsko-Sanockie
* ; w obszarze Pogórza Ciężkowickiego, Pogórze Strzyżowskie oraz Pogórze Jasielskie. (pl)
|
rdfs:comment
|
- Polish Uplanders (Polish: Pogórzanie; also known as Western Pogorzans and Eastern Pogorzans), are a distinctive subethnic group of Poles that mostly live in the Central Beskidian Range of the Subcarpathian highlands. The Polish Uplanders inhabited the central and the southern half of the Beskids in Poland, including the Ciężkowickie, Strzyżowskie and Dynowskie Plateau as well as Doły Jasielsko-Sanockie, from the White River (Biała) in the west to the San River in the east. (en)
- Pogórzanie – duża polska grupa etnograficzna zamieszkująca Pogórze (Ciężkowickie, Jasielskie, Dynowskie, Bukowskie, Strzyżowskie) oraz zachodnią część Dołów Jasielsko-Sanockich. Grupa została wyodrębniona po II wojnie światowej dla celów klasyfikacji etnograficznej przez Franciszka Kotulę oraz Romana Reinfussa. We wcześniejszych opracowaniach posługiwano się m.in. terminem Głuchoniemcy dla enklaw w obrębie Pogórze. Nazwę grupy Pogórzan wprowadził w 1935 roku Adam Wójcik zapożyczając ja z nomenklatury geograficznej. Pod względem etnograficznym Pogórzanie dzielą się na: (pl)
|