| dbo:abstract
|
- Peregrinus von Ratibor (auch Peregrinus von Oppeln; Vorname auch Pilgrim; lateinisch Peregrinus Rathiboriensis, auch Peregrinus Opoliensis; polnisch Peregryn z Opola; * um 1260; † nach 1333) war ein schlesischer Dominikaner und Provinzial der polnischen Ordensprovinz. Durch seine Predigtsammlungen erwarb er Bekanntheit als Homiletiker. (de)
- Peregrine of Opole (c. 1260 – ?) was a Silesian Dominican friar. He was twice elected a provincial of his Order and became designated an inquisitor of Wrocław by the pope John XXII. His major literary achievement is his twofold collection of Latin sermons: Sermones de tempore (sermons on the feasts of the liturgical year) and Sermones de sanctis (sermons on feasts of particular saints). (en)
- Pérégrin d'Opole (1260?-1333) est un dominicain, prieur des couvents de Racibórz et de Wrocław, inquisiteur de Cracovie, provincial de Pologne (1305-1312 et 1322-1327), pénitencier du duc silésien Władysław d’Opole. Il est l'auteur de Sermones de tempore et de sanctis (1297). (fr)
- Peregryn z Opola (ur. ok. 1260 w Opolu, zm. ok. 1333, prawdopodobnie we Wrocławiu) – śląski dominikanin, kaznodzieja z przełomu XIII/XIV w., spowiednik księcia Władysława. Kształcił się najpierw w studium konwentualnym w Raciborzu, a następnie z całą pewnością na którymś z zachodnich uniwersytetów. W 1303 r. był przeorem konwentu św. Jakuba w Raciborzu, gdzie związał się z dworem Przemysława raciborskiego, a w 1305 r. klasztoru św. Wojciecha we Wrocławiu. Dwukrotny prowincjał dominikanów (1305–1312 i 1322–1327). W 1310 r. przewodniczył kapitule prowincjalnej dominikanów w Elblągu, która na prośbę ówczesnego papieża wyraziła swoją opinię o zakonie krzyżackim. W 1312 r. Peregryn uczestniczył w kapitule generalnej dominikanów w Carcassonne. W 1318 mianowany przez Jana XXII pierwszym inkwizytorem na ziemiach polskich. Urząd ten sprawował do 1327 kiedy z niego zrezygnował. Ostatnia wzmianka źródłowa o nim pochodzi z 1333, ale dokładna data śmierci nie jest znana. Najbardziej znany jest jako kaznodzieja. Jego kazania De tempore i De sanctis, napisane w języku łacińskim, przypuszczalnie w Raciborzu, między rokiem 1295–1304, cieszyły się znaczą popularnością w wielu krajach Europy, o czym świadczy blisko 300 zachowanych średniowiecznych kopii rękopiśmiennych. Po wynalezieniu druku zbiór kazań Peregryna doczekał się szeregu wydań. Jeszcze w XV wieku ukazało się 7 edycji oficyn niemieckich z Kolonii, Strasburga i Ulm. (pl)
|
| dbo:thumbnail
| |
| dbo:wikiPageID
| |
| dbo:wikiPageLength
|
- 1641 (xsd:nonNegativeInteger)
|
| dbo:wikiPageRevisionID
| |
| dbo:wikiPageWikiLink
| |
| dbp:wikiPageUsesTemplate
| |
| dcterms:subject
| |
| gold:hypernym
| |
| schema:sameAs
| |
| rdf:type
| |
| rdfs:comment
|
- Peregrinus von Ratibor (auch Peregrinus von Oppeln; Vorname auch Pilgrim; lateinisch Peregrinus Rathiboriensis, auch Peregrinus Opoliensis; polnisch Peregryn z Opola; * um 1260; † nach 1333) war ein schlesischer Dominikaner und Provinzial der polnischen Ordensprovinz. Durch seine Predigtsammlungen erwarb er Bekanntheit als Homiletiker. (de)
- Peregrine of Opole (c. 1260 – ?) was a Silesian Dominican friar. He was twice elected a provincial of his Order and became designated an inquisitor of Wrocław by the pope John XXII. His major literary achievement is his twofold collection of Latin sermons: Sermones de tempore (sermons on the feasts of the liturgical year) and Sermones de sanctis (sermons on feasts of particular saints). (en)
- Pérégrin d'Opole (1260?-1333) est un dominicain, prieur des couvents de Racibórz et de Wrocław, inquisiteur de Cracovie, provincial de Pologne (1305-1312 et 1322-1327), pénitencier du duc silésien Władysław d’Opole. Il est l'auteur de Sermones de tempore et de sanctis (1297). (fr)
- Peregryn z Opola (ur. ok. 1260 w Opolu, zm. ok. 1333, prawdopodobnie we Wrocławiu) – śląski dominikanin, kaznodzieja z przełomu XIII/XIV w., spowiednik księcia Władysława. Kształcił się najpierw w studium konwentualnym w Raciborzu, a następnie z całą pewnością na którymś z zachodnich uniwersytetów. W 1303 r. był przeorem konwentu św. Jakuba w Raciborzu, gdzie związał się z dworem Przemysława raciborskiego, a w 1305 r. klasztoru św. Wojciecha we Wrocławiu. Dwukrotny prowincjał dominikanów (1305–1312 i 1322–1327). W 1310 r. przewodniczył kapitule prowincjalnej dominikanów w Elblągu, która na prośbę ówczesnego papieża wyraziła swoją opinię o zakonie krzyżackim. W 1312 r. Peregryn uczestniczył w kapitule generalnej dominikanów w Carcassonne. W 1318 mianowany przez Jana XXII pierwszym inkwizyto (pl)
|
| rdfs:label
|
- Peregrinus von Ratibor (de)
- Pérégrin d'Opole (fr)
- Peregrine of Opole (en)
- Peregryn z Opola (pl)
|
| owl:sameAs
| |
| prov:wasDerivedFrom
| |
| foaf:depiction
| |
| foaf:isPrimaryTopicOf
| |
| is dbo:wikiPageWikiLink
of | |
| is foaf:primaryTopic
of | |
