| dbo:abstract
|
- Palaeeudyptes estas formortinta genro de grandaj pingvenoj, nune enhavanta kvar akceptitajn speciojn. Ili estis probable pli grandaj ol plej ĉiuj vivantaj pingvenoj, ĉar plej malgrandaj specioj estus samgrandaj kiel Imperiestra pingveno kaj la plej grandaj estus ĉirkaŭ 1.5 metrojn altaj. El la kvar specioj, du (P. gunnari kaj P. klekowskii) estas konataj el nombraj restoj trovitaj en kuŝejoj de meza aŭ fina Eoceno (antaŭ 34 al 50 mj) de La Meseta en Insulo Seymour, Antarkto, dum P. antarcticus kaj P. marplesi estas konataj nur el malmultaj restoj trovitaj en Novzelando. (eo)
- Palaeeudyptes es un género extinto de grandes pingüinos, que contienen a cuatro especies válidas. Estas eran probablemente mayores que casi todos los pingüinos actuales, siendo las menores del tamaño de un pingüino emperador y las mayores midiendo cerca de 1,5 metros de altura. De las cuatro especies, dos (P. gunnari y P. klekowskii) son conocidas de numerosos restos hallados en estratos del Eoceno Medio o Superior (34 a 50 millones de años) en la en la Isla Seymour, en la Antártida. P. antarcticus, el primer pingüino fósil descrito, es solo conocido a partir de un tarsometatarso incompleto hallado en estratos del Oligoceno Superior en la (28 a 23, y posiblemente hasta hace 34 millones de años) en , Nueva Zelanda, pero se han asignado de manera tentativa otros numerosos huesos a esta especie. La otra especie neozelandesa descrita, P. marplesi, es conocida a partir de partes del esqueleto, mayormente huesos de los pies, en rocas del Eoceno Medio o Superior en (40 a 34 millones de años) en . A esta especie también se le han asignado tentativamente varios otros restos adicionales. El problema con estos especímenes neozelandeses es que son al menos en parte intermedios en tamaño entre las dos especies (Simpson, 1971). Puede ser que P. marplesi simplemente haya evolucionado en el más pequeño P. antarcticus. Huesos que no han sido asignados a nivel de especie también se han hallado en la Isla Seymour, pero en estos casos parecen ser de individuos jóvenes o sencillamente están demasiado dañados como para tener valor diagnóstico (Jadwiszczak, 2006). Adicionalmente, un tibiotarso derecho incompleto ( P10862) y un húmero izquierdo (South Australian Museum P7158) asignables a este género fueron hallados en estratos del Eoceno Superior en en cerca de Adelaide, Australia (Simpson, 1946, 1971). Otro posible fósil es un húmero incompleto identificado como Palaeeudyptes recuperado en el sur de Chile (Sallaberry et al., 2010), en lechos del Eoceno Medio a Superior en la , cerca de Puerto Natales, 200 km al sur del Parque nacional Torres del Paine. El supuesto género , basado en dos húmeros de la Isla Seymour, es aparentemente un sinónimo más moderno de P. gunnari (Jadwiszcak, 2006). El género es el epónimo de la subfamilia de pingüinos primitivos Palaeeudyptinae. En conjunto, sus características osteológicas parecen haber sido algo menos avanzadas que las del levemente menor Archaeospheniscus y estando casi a la par del gigantesco Anthropornis. La naturaleza exacta de la relación de los Palaeeudyptinae con los pingüinos modernos es desconocida. (es)
- Palaeeudyptes is an extinct genus of large penguins, currently containing four accepted species. They were probably larger than almost all living penguins, with the smaller species being about the size of an emperor penguin, and the largest species, Palaeeudyptes klekowskii, having stood up to 2 meters (6.6 ft) tall and weighed up to 116 kg (256 lb). (en)
- Palaeeudyptes è un genere di grandi pinguini, ormai estinto, contenente quattro diverse specie. Erano probabilmente più grandi di quasi tutte le specie di pinguini esistenti, con i più piccoli delle dimensioni di un Pinguino Imperatore e i più grandi alti circa 1,5 metri. Due delle quattro specie (P. gunnari e P. klekowskii) sono conosciute grazie a numerosi resti provenienti negli strati risalenti al medio e tardo Eocene (fra 34 e 50 milioni di anni fa) della formazione de La Meseta sull'isola di Seymour in Antartide. P. antarcticus, il primo pinguino fossile descritto, è conosciuto solo grazie a un tarsometatarso incompleto risalente al tardo Oligocene (da 23 a 28, forse 34, milioni di anni fa) trovato a Kanakui, in Nuova Zelanda, ma a questa specie sono stati attribuiti molti altri frammenti. L'altra specie Neozelandese, P. marplesi, è conosciuta sempre grazie a parti di scheletro, principalmente ossa delle gambe, del medio e tardo Eocene ritrovati a Dunedin, ancora in Nuova Zelanda. Anche in questo caso si è tentata l'attribuzione di molti altri frammenti a questa specie, ma senza una certezza assoluta. Questo problema è dovuto al fatto che le specie Neozelandesi hanno dimensioni intermedie (Simpson, 1971). Per esempio P. marplesi potrebbe essersi evoluto nel più piccolo P. antarcticus. Ossa non assegnabili sono state trovate anche sull'isola di Seymour, ma in questo caso sembrano venire da individui giovani o essere troppo danneggiate (Jadwiszczak, 2006). In più, un incompleto tibiotarso destro e un omero sinistro assegnabili a questo genere sono stati ritrovati a Witton Bluff, vicino ad Adelaide, in Australia (Simpson, 1946, 1971). Il genere presunto Wimanornis, basato sul ritrovamento di due omeri sull'isola di Seymour, sembra essere in realtà P. gunnari (Jadwiszack, 2006). Le caratteristiche osteologiche di questo genere di pinguini sembrano essere leggermente meno avanzate di quelli dei leggermente più piccoli Archaeospheniscus e circa allo stesso livello dei grandi Anthropornis. La natura esatta del legame della sottofamiglia delle Palaeeudyptinae (a cui il genere Palaeeudyptes appartiene) con i pinguini moderni è sconosciuto. (it)
- Palaeeudyptes – rodzaj wielkich pingwinów paleogeńskich. Przedstawiciele wszystkich znanych gatunków pod względem rozmiarów ciała nie mieli sobie równych wśród współczesnych Sphenisciformes, np. długość ciała ptaków należących do (eocen Półwyspu Antarktycznego) mogła wynosić nawet 160 cm. z oligocenu Nowej Zelandii był pierwszym opisanym gatunkiem kopalnych pingwinów. Pozostałe gatunki należące do Palaeeudyptes opisano z eocenu Półwyspu Antarktycznego oraz Nowej Zelandii; szczątki kopalne zidentyfikowane jako Palaeeudyptes sp. są znane z eocenu południowego Chile i południowej Australii. Wyniki najnowszych badań sugerują, że rodzaj ten nie jest taksonem monofiletycznym i wskazują na bliskie pokrewieństwo antarktycznych gatunków Palaeeudyptes z Inkayacu paracasensis (eocen Peru). Pod dyskusję poddana została także możliwość istnienia tylko jednego gatunku z Półwyspu Antarktycznego, gdyż różnice pomiędzy P. klekowskii i P. gunnari (dotyczące przede wszystkim rozmiarów kości) można wytłumaczyć istnieniem dobrze wykształconego dymorfizmu płciowego. (pl)
- Palaeeudyptes — викопний рід пінгвінів, що існував упродовж еоцену та олігоцену (50—27 млн років тому). (uk)
- 古冠企鵝屬（學名Palaeeudyptes）是一類已滅絕的大型企鵝，其下已知共有4個物種。牠們差不多比現有的企鵝都要大，最細小的物種也有皇帝企鵝的大小，最大的可以高達1.5米。 古冠企鵝屬下的貢納古冠企鵝及卡氏古冠企鵝都是在南極（Seymour Island）的始新世中或晚期La Meseta組發現；南極古冠企鵝是最先發現的化石企鵝，只在新西蘭（Kakanui）的漸新世晚期Otekaike灰岩發現一塊不完整的跗蹠骨，後來臨時加入大量其他骨頭。馬普利斯古冠企鵝只有部份的骨骼，主要是腳骨，都是在（Burnside）的始新世中或晚期的地層發現。馬普利斯古冠企鵝可能演化成較細小的南極古冠企鵝。一些已發現但未確認的標本，很多時是其大小介乎在兩個物種之間。在西摩爾島也有發現一些未確認的物種，但似乎是屬於幼體或是保存度較低。 在近澳洲阿德雷得發現的不完整右脛跗骨及左肱骨都被置入此屬中。 (學名:Wimanornis)可能是貢納古冠企鵝的異名。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Palaeeudyptes estas formortinta genro de grandaj pingvenoj, nune enhavanta kvar akceptitajn speciojn. Ili estis probable pli grandaj ol plej ĉiuj vivantaj pingvenoj, ĉar plej malgrandaj specioj estus samgrandaj kiel Imperiestra pingveno kaj la plej grandaj estus ĉirkaŭ 1.5 metrojn altaj. El la kvar specioj, du (P. gunnari kaj P. klekowskii) estas konataj el nombraj restoj trovitaj en kuŝejoj de meza aŭ fina Eoceno (antaŭ 34 al 50 mj) de La Meseta en Insulo Seymour, Antarkto, dum P. antarcticus kaj P. marplesi estas konataj nur el malmultaj restoj trovitaj en Novzelando. (eo)
- Palaeeudyptes is an extinct genus of large penguins, currently containing four accepted species. They were probably larger than almost all living penguins, with the smaller species being about the size of an emperor penguin, and the largest species, Palaeeudyptes klekowskii, having stood up to 2 meters (6.6 ft) tall and weighed up to 116 kg (256 lb). (en)
- Palaeeudyptes — викопний рід пінгвінів, що існував упродовж еоцену та олігоцену (50—27 млн років тому). (uk)
- 古冠企鵝屬（學名Palaeeudyptes）是一類已滅絕的大型企鵝，其下已知共有4個物種。牠們差不多比現有的企鵝都要大，最細小的物種也有皇帝企鵝的大小，最大的可以高達1.5米。 古冠企鵝屬下的貢納古冠企鵝及卡氏古冠企鵝都是在南極（Seymour Island）的始新世中或晚期La Meseta組發現；南極古冠企鵝是最先發現的化石企鵝，只在新西蘭（Kakanui）的漸新世晚期Otekaike灰岩發現一塊不完整的跗蹠骨，後來臨時加入大量其他骨頭。馬普利斯古冠企鵝只有部份的骨骼，主要是腳骨，都是在（Burnside）的始新世中或晚期的地層發現。馬普利斯古冠企鵝可能演化成較細小的南極古冠企鵝。一些已發現但未確認的標本，很多時是其大小介乎在兩個物種之間。在西摩爾島也有發現一些未確認的物種，但似乎是屬於幼體或是保存度較低。 在近澳洲阿德雷得發現的不完整右脛跗骨及左肱骨都被置入此屬中。 (學名:Wimanornis)可能是貢納古冠企鵝的異名。 (zh)
- Palaeeudyptes es un género extinto de grandes pingüinos, que contienen a cuatro especies válidas. Estas eran probablemente mayores que casi todos los pingüinos actuales, siendo las menores del tamaño de un pingüino emperador y las mayores midiendo cerca de 1,5 metros de altura. El supuesto género , basado en dos húmeros de la Isla Seymour, es aparentemente un sinónimo más moderno de P. gunnari (Jadwiszcak, 2006). (es)
- Palaeeudyptes è un genere di grandi pinguini, ormai estinto, contenente quattro diverse specie. Erano probabilmente più grandi di quasi tutte le specie di pinguini esistenti, con i più piccoli delle dimensioni di un Pinguino Imperatore e i più grandi alti circa 1,5 metri. In più, un incompleto tibiotarso destro e un omero sinistro assegnabili a questo genere sono stati ritrovati a Witton Bluff, vicino ad Adelaide, in Australia (Simpson, 1946, 1971). Il genere presunto Wimanornis, basato sul ritrovamento di due omeri sull'isola di Seymour, sembra essere in realtà P. gunnari (Jadwiszack, 2006). (it)
- Palaeeudyptes – rodzaj wielkich pingwinów paleogeńskich. Przedstawiciele wszystkich znanych gatunków pod względem rozmiarów ciała nie mieli sobie równych wśród współczesnych Sphenisciformes, np. długość ciała ptaków należących do (eocen Półwyspu Antarktycznego) mogła wynosić nawet 160 cm. z oligocenu Nowej Zelandii był pierwszym opisanym gatunkiem kopalnych pingwinów. Pozostałe gatunki należące do Palaeeudyptes opisano z eocenu Półwyspu Antarktycznego oraz Nowej Zelandii; szczątki kopalne zidentyfikowane jako Palaeeudyptes sp. są znane z eocenu południowego Chile i południowej Australii. Wyniki najnowszych badań sugerują, że rodzaj ten nie jest taksonem monofiletycznym i wskazują na bliskie pokrewieństwo antarktycznych gatunków Palaeeudyptes z Inkayacu paracasensis (eocen Peru). Po (pl)
|
