| dbo:abstract
|
- Die Mermithidae sind eine Familie der Fadenwürmer (Nematoda). Es handelt sich dabei um sehr lange und dünne Würmer, die in Insekten und anderen wirbellosen Tieren wie Webspinnen, Krebstieren, Egeln parasitierend leben. Die Hauptwirte sind Insekten und hier kommen Mermithidiae in Vertretern von mindestens 15 Ordnungen vor. (de)
- Mermithidae is a family of nematode worms that are endoparasites in arthropods. As early as 1877, Mermithidae was listed as one of nine subdivisions of the Nematoidea. Mermithidae are confused with the horsehair worms of the phylum Nematomorpha that have a similar life history and appearance. Mermithids are parasites, mainly of arthropods. Most are known from insects, but some are recorded from spiders, scorpions and crustaceans. A few are known to parasitize earthworms, leeches and molluscs, and a specimen is known from a spider preserved in Baltic amber. At least 25 species are known to parasitize mosquito larvae, making them of considerable interest in biological control.A species, probably , was recorded from the invasive Asian hornet (Vespa velutina) in France. The parasite was considered to be a member of the local fauna which had adapted to a new host. However, the authors concluded that the mermithid could not hamper the hornet invasion nor be used in biological control programs against this invasive species. (en)
- Mermithidae zijn een familie van endoparasitaire rondwormen. In 1877 was de groep nog een van de negen subdivisies van de paardenhaarwormen. De meeste soorten komen voor in insecten, maar er zijn ook enkele soorten die parasiteren op spinnen, schorpioenen, kreeftachtigen, ringwormen, bloedzuigers en slakken.. Ook is er een gevonden in een spin in Baltisch barnsteen. Van de kreeftachtigen worden hoofdzakelijk de op het land levende kreeften zoals de pissebedden of de zoetwater vlokreeften (Gammaridae) geparasiteerd. Zeer zelden worden kreeften, die in zoutwater leven, geparasiteerd. Van ten minste 25 soorten is bekend dat ze muggenlarven van steekmuggen en kriebelmuggen parasiteren, waardoor ze van groot belang zijn bij de biologische bestrijding van steekmuggen.Een Mermithidae-soort, waarschijnlijk , werd in Frankrijk gevonden in de invasieve Aziatische hoornaar. De rondwormparasiet werd beschouwd als behorend tot de plaatselijke fauna en zich had aangepast aan de nieuwe gastheer. De auteurs concludeerden echter dat deze Mermithidae-soort de invasie van de Aziatische hoornaar niet kon belemmeren noch kon worden gebruikt bij biologische bestrijdingsprogramma's tegen deze invasieve soort. Ze lijken qua levenscyclus uiterlijk sterk op haarwormen (Nematomorpha). Ze hebben een gladde cuticula vaak bestaande uit twee verschillende gekruiste lagen spiraalvormige vezels. De kop heeft meestal zes platte cefalische papillen en goed ontwikkelde amfiden. Het lichaam heeft zes of acht in de lengte lopende ribbels. Het spijsverteringskanaal van de jonge larven voorafgaand aan hun parasitaire leven is vergelijkbaar met dat van de vrijlevende aaltjes. In de parasitaire stadia is de slokdarm niet meer verbonden met de darm. Er wordt een trofosome middendarm gevormd, waarbij de wanden en het lumen van de darm verdwijnen. De vrouwtjes hebben geen anus. De slokdarm beslaat het vierde tot negende deel van het lichaam. Het voedsel wordt dan via de lichaamswand geabsorbeerd, zoals ook bij de paardenhaarwormen. Na de larvale fasen verlaten de volwassen rondwormen vaak hun gastheer en leven ze verder in vochtige grond of in het water waar ze paren. De vrouwelijke genitale opening bevindt zich in het middengedeelte van het lichaam, terwijl de mannelijke opening zich aan de staartpunt bevindt en zichtbaar is door de een of twee aanwezige spicula. De eieren worden in het water of op het land gelegd en de pas uitgekomen larven zijn vrijlevend. Mermithidae-soorten komen in insecten voor in alle levensfasen, van de larve tot de volwassen rondworm. Ze leven in de en voeden zich met de voedingsstoffen in de hemolymfe van de insecten. In de gastheren groeien de rondwormen van 0,5 tot ongeveer 10 millimeter lengte, maar zelfs rondwormen met een veel grotere lengte wel tot 20 of 50 centimeter zijn niet ongewoon. In veel insecten, waaronder steekmuggen en kriebelmuggen, kunnen de rondwormen in grote aantallen voorkomen, waardoor ze ook interessant zijn voor de biologische bestrijding.
* Spierlaag bij Mermis nigrescens (coelomyariaan) (rechts) en Caenorhabditis elegans (platymyariaan) (links). De M-line is het middelste deel van een myofibril
* Mermis nigrescens. Fig. 1. Dwarsdoorsnede ongeveer in het midden van het lichaam. Fig. 2. Kopeind. Fig. 3. Staarteind Fig. 4. Enkele spiervezels. Fig. 5. Hersenen (Kopganglien en zenuwring) Fig: 6. Zenuwen verbonden met de spieren. Fig. 7. Verteringsstelsel. Fig. 8. Uitscheidingsorgaan.
* Mermis nigrescens. Fig. 1. Dwarsdoorsnede ongeveer in het midden van het lichaam. Fig. 2. Kopeind. Fig: 6. Zenuwen verbonden met de spieren. Fig. 7. Verteringsstelsel.
* Legenda: Fig. 1. Dwarsdoorsnede van Mermis nigrescens, ongeveer in het midden van het lichaam, A rugzijde; B buikzijde; a cuticula en vezellaag, b corium (dermis); c longitudinale ribbels van het corium in de middellijn van de buik; d, d laterale longitudinale ribbels van het corium; e spierlaag van de rug; f f zij- of buikspierlagen; g g g de drie uitscheidingsorganen (celbuizen); h buikzenuwbaan; i rugzenuwbaan; baarmoeder gevuld met rijpe eieren; j vetlichaambuis. Fig. 2. Kop van M. nigr., Vanaf de buikzijde. a a zwakke insnijding, het dunste deel van het lichaam; ringvormige binnenwaartse uitstulping van het corium. Oorsprong van de spieren. Bruine zenuwband; b mondholte met mondopening; c ringvormige opening in het corium; d papillen (6); e slokdarm; f corium; g longitudinale spieren; h de twee laterale uitscheidingsorganen; i bovenste uiteinde van het vetlichaam, buis; keelring; Buikganglion van hetzelfde; l bruine kopganglia; m voorste kopganglia; n bovenste slokdarmganglion; o Wortels van de buikzenuwbaan. Fig. 3. Staarteind van M. nigr., gezien vanaf de zijkant. A rugzijde; B buikzijde; a wrat met openingen in de huidlagen; b uiteinde van de cellenbuis; d uiteinde van de vetlichaambuis; e draaiing van de eierstok. Fig. 4. Enkele spierbanen (primitieve spierbundels), sterkere vergroting, a zenuwvezels met terminale driehoeken. Fig. 5. Hersenen (hoofdganglia en slokdarmring) geïsoleerd, gezien vanaf de buikzijde. (De letters die de ganglia kenmerken, komen overeen met die in Fig. 2.) a omhulsel van de hersenen; e slokdarm, omgeven door de binnenste en buitenste buis; k onder(buik-): ganglion van de slokdarmring; 1 achterste kopganglia; m voorkopganglia; n bovenste (rug-): ganglion van de slokdarmring; o wortels van de buikzenuwbaan; p wortels van de ruggenmergbaan; q vezelstrengen, die voortkomen uit de voorste kopganglia van voren ontspringen en naar de zes papillen gaand. Fig. 6. Zenuwverbreding op de spieren. a cellenbuis van de buik; b laterale of buikspierlaag; c middelste groef in hetzelfde; d buikzenuwbaan; e zijtakken van hetzelfde. Fig. 7. spijsverteringsstelsel. a slokdarmgroef (halfkanaal); b binnenste buis, die de slokdarm omgeeft, gevuld met sponsachtige substantie; d d zwelling van de binnenste buis; e e maagholte van binnen hetzelfde; f buitenste buis met vergrote kernen; g zijkanalen daarvan, die ontspringen over de maagholten en uitmonden in h vetlichaambuis; i met openingen erin, waar de zijkanalen uitmonden; k zenuwvezels. Fig, 8. Cellenbuis sterkere vergroting. a met cellen met grote worstvormige glanzende kernen; b verder veranderde cellen. (nl)
- Mermithidae – rodzina nicieni, będących endopasożytami stawonogów. Już w 1877 roku Mermithidae były klasyfikowane jako jedna z dziewięciu podgrup Nematoidea. Mermithidae bywają mylone z nitkowcami, robakami o podobnej biologii i morfologii. Mermithidae są obligatoryjnymi pasożytami, głównym żywicielem są różne gatunki stawonogów. Większość opisywano u owadów, ale znane są też pasożyty pająków, skorpionów i skorupiaków. Rzadziej opisywano przypadki zarażenia dżdżownic, pijawek i mięczaków. Znany jest przedstawiciel tej rodziny zachowany razem z zainfestowanym pająkiem w bałtyckim bursztynie, pochodzącym sprzed 40 milionów lat. Przynajmniej 25 gatunków pasożytuje na larwach komarów, co czyni je interesującymi z punktu widzenia biologicznego zwalczania tych owadów. Mermithidae mają wydłużony kształt, pokryte są cienkim oskórkiem zbudowanym z warstw spiralnych włókien. Przewód pokarmowy ma budowę zbliżoną do tej u wolnożyjących nicieni jedynie u larw, nieprowadzących jeszcze pasożytniczego trybu życia: w stadiach pasożytujących przełyk nie ma łączności z jelitem środkowym, a u samic brak jest odbytu. Otwór płciowy u samic znajduje się w połowie długości ciała, podczas gdy u samców znajduje się na końcu i jest widoczny jako jedno lub dwa ujścia. Jaja składane są albo do wody albo na lądzie, wylęgające się z nich larwy są wolnożyjące, tak jak dojrzałe płciowo osobniki, które opuszczają żywicieli by złożyć jaja. Taksonomia tej grupy nie jest wyjaśniona; robaki te są słabo reprezentowane w kolekcjach zoologicznych, mają też mało morfologicznych cech charakterystycznych pozwalających na ich oznaczanie; ponadto, częściej są odkrywane przez entomologów niż nematologów. Nawet pozycja systematyczna najlepiej poznanego gatunku Romanomermis culicivorax jest niepewna. (pl)
- Мермитиды (лат. Mermithidae) — семейство паразитических нематод из отряда Mermithida (Enoplea). Заражают членистоногих, главным образом, насекомых, а также пауков, скорпионов, ракообразных, некоторые виды паразитируют на дождевых червях, пиявках и моллюсках. Обычно специфичны для одного вида хозяев (или одного или двух семейств), приводя его к летальному исходу в ходе своего развития. Впервые мермитиды были обнаружены крупным итальянским натуралистом Улиссе Альдрованди и упомянуты в 1623 году в одном из посмертных его трудов. Обладают гладкой кутикулой с микроскопическими порами. Имеют значение для биологического контроля вредных видов, так как около 25 видов паразитируют на личинках комаров (Culicidae, Chironomidae, Ceratopogonidae). У муравьёв обнаружены представители 7 родов паразитических мермитид: , , , , , и . (ru)
- Mermithidae är en familj av rundmaskar. Mermithidae ingår i ordningen Mermithida, klassen Adenophorea, fylumet rundmaskar och riket djur. Enligt Catalogue of Life omfattar familjen Mermithidae 10 arter. Mermithidae är enda familjen i ordningen Mermithida. Kladogram enligt Catalogue of Life: (sv)
- 索线虫科（学名：Mermithidae）为索线虫目的一个科。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Die Mermithidae sind eine Familie der Fadenwürmer (Nematoda). Es handelt sich dabei um sehr lange und dünne Würmer, die in Insekten und anderen wirbellosen Tieren wie Webspinnen, Krebstieren, Egeln parasitierend leben. Die Hauptwirte sind Insekten und hier kommen Mermithidiae in Vertretern von mindestens 15 Ordnungen vor. (de)
- Mermithidae är en familj av rundmaskar. Mermithidae ingår i ordningen Mermithida, klassen Adenophorea, fylumet rundmaskar och riket djur. Enligt Catalogue of Life omfattar familjen Mermithidae 10 arter. Mermithidae är enda familjen i ordningen Mermithida. Kladogram enligt Catalogue of Life: (sv)
- 索线虫科（学名：Mermithidae）为索线虫目的一个科。 (zh)
- Mermithidae is a family of nematode worms that are endoparasites in arthropods. As early as 1877, Mermithidae was listed as one of nine subdivisions of the Nematoidea. Mermithidae are confused with the horsehair worms of the phylum Nematomorpha that have a similar life history and appearance. Mermithids are parasites, mainly of arthropods. Most are known from insects, but some are recorded from spiders, scorpions and crustaceans. A few are known to parasitize earthworms, leeches and molluscs, and a specimen is known from a spider preserved in Baltic amber. (en)
- Mermithidae zijn een familie van endoparasitaire rondwormen. In 1877 was de groep nog een van de negen subdivisies van de paardenhaarwormen. De meeste soorten komen voor in insecten, maar er zijn ook enkele soorten die parasiteren op spinnen, schorpioenen, kreeftachtigen, ringwormen, bloedzuigers en slakken.. Ook is er een gevonden in een spin in Baltisch barnsteen. Van de kreeftachtigen worden hoofdzakelijk de op het land levende kreeften zoals de pissebedden of de zoetwater vlokreeften (Gammaridae) geparasiteerd. Zeer zelden worden kreeften, die in zoutwater leven, geparasiteerd.
*
*
* (nl)
- Мермитиды (лат. Mermithidae) — семейство паразитических нематод из отряда Mermithida (Enoplea). Заражают членистоногих, главным образом, насекомых, а также пауков, скорпионов, ракообразных, некоторые виды паразитируют на дождевых червях, пиявках и моллюсках. Обычно специфичны для одного вида хозяев (или одного или двух семейств), приводя его к летальному исходу в ходе своего развития. Впервые мермитиды были обнаружены крупным итальянским натуралистом Улиссе Альдрованди и упомянуты в 1623 году в одном из посмертных его трудов. Обладают гладкой кутикулой с микроскопическими порами. Имеют значение для биологического контроля вредных видов, так как около 25 видов паразитируют на личинках комаров (Culicidae, Chironomidae, Ceratopogonidae). У муравьёв обнаружены представители 7 родов паразитичес (ru)
- Mermithidae – rodzina nicieni, będących endopasożytami stawonogów. Już w 1877 roku Mermithidae były klasyfikowane jako jedna z dziewięciu podgrup Nematoidea. Mermithidae bywają mylone z nitkowcami, robakami o podobnej biologii i morfologii. Mermithidae mają wydłużony kształt, pokryte są cienkim oskórkiem zbudowanym z warstw spiralnych włókien. Przewód pokarmowy ma budowę zbliżoną do tej u wolnożyjących nicieni jedynie u larw, nieprowadzących jeszcze pasożytniczego trybu życia: w stadiach pasożytujących przełyk nie ma łączności z jelitem środkowym, a u samic brak jest odbytu. (pl)
|
_-_Body.png?width=300)
_-_Body.png){kind=link}
