| dbo:abstract
|
- Nazioarteko Diru Sistema Estatu edo herrialdeek beren diruei buruz egonkortasuna bermatzeko sortzen dituzten arau-multzoa da, eta Estatuen arteko diru-trukeak antolatu eta kontrolatzeko helburua duten erakunde-multzoa. Diru-alorrean nazioarteko elkarlana beharrezkoa da, izan ere, nazioarteko merkataritza herrialdeen aberastasun-iturri izateaz gainera, bere ezaugarriengatik, era berean, herrialdeen arteko diruen desoreka-iturri ere izan daitekeelako. Atzerriko herrialdeekin merkataritza-harremanak dituzten herrialde gehienek defizit eta superabit komertzialak izaten dituzte, eta horiek eragina izan dezakete herrialde bakoitzeko diruak nazioarteko dibisa-merkatuetan duen trukean. gainera, badira , nola epe luzerakoak hala motzerakoak, gaur egun sarritan espekulatiboak izaten direnak. Truke horiek aldaketak ere eragiten dizkiete lekuan lekuko herrialdeetako nazioarteko dibisa-merkatuetan. mugimenduek ez diote onik egiten nazioarteko ondasun eta zerbitzuen trukeari; izan ere, jarduera horretan aritzen diren enpresentzat aldaketa horiek arriskutsuak baitira, gertatuko denari buruzko ezjakintasunaren iturria. Nazioarteko diru-sistema baten helburua, beraz, truke-tasetan egonkortasun jakin bat lortzea da. Horretarako nazioarteko dibisen merkatua dibisen eskaria eta eskaintzaren arteko joko hutsaz gidatu beharrean, alegia, flotazio edo truke-tasa aldakor baten baitan utzi ordez, erreferentzia bat ezartzen da nazioarteko diruentzat. Egonkortasuna bermatzeko muturreko sistema truke-tasa finkokoa da. Sistema horretan gobernuek beren diruek bereziki zehazten dituzte erreferentzia gisa hartzen duten elementu bati buruz. Ekonomiaren historian truke-tasa sistema finko garrantzitsuena urre-patroia izan da, zeinean herrialde bakoitzak bere diruaren balioa urre-kopuru finko bati buruz zehazten zuen. Gaur egun, esan behar da ohikoena hutseko eta sistemen arteko direla nagusi; horien bidez truke-tasak, funtsean, merkatuaren indarrez zehazten dira, baina herrialdeek, eta zehatzago esanda banku zentralek, horien kontrolean ere parte hartuta. Nazioarteko merkataritzak diru-sistema antolatu bat ez badu, esaterako, truke-tasen sistema egonkor baten oinarrizko arauak ezarrita ez baditu, herrialdeen arteko liskarrak areago daitezke. Esaterako, 1930eko hamarkadan, Europako estatuek beren diruaren atzerriko bihurgarritasuna mugatu zuten, eta horren ondorioz, herrialde bakoitzaren lehiakortasuna areagotzea helburu zuten diruen etengabeko debaluazio-prozesuan murgildu ziren (herrialde bakoitzak atzerriko herrialdeei buruzko bere diruaren balioa murrizten zuen bere esportazioak sustatzeko asmoz). Debaluazio-lehia horiek alferrikakoak ziren arren, ekimenen eraginkortasuna elkarren artean ezereztatzen baitzen, horien ondorioz nazioarteko trukeak izugarri murriztu ziren, eta neurri protekzionistak ere nonahi zabaldu ziren. Arrisku horri aurre egiteko, eta ondasun eta zerbitzuen nazioarteko trukea garatu ahal izateko, nazioarteko ordainketa-sistema bat antolatzen saiatu ziren. Urre-patroia XIX. mendearen erdialdera garatu zen, Europako eta Ipar Ameriketako arteko trukeak errazteko. Urre-patroiak, teorian, herrialdeen arteko urrearen zirkulazio askea eta herrialde bakoitzeko diruak urreari buruz zuten bihurgarritasuna zela-eta, truke-tasen egonkortasuna eta ordainketa-balantzen oreka automatikoa bermatzen zituen. Sistema horrek porrot egin zuen 1914. urtean. Genevako Konferentziaren ondorioz (1922) nazioarteko diru-sistema berri baten oinarriak ezarri ziren; sistema horrek urrearen ordez libra esterlina eta dolarra ezarri zituen erreferentzia gisa, biak ere urreari buruz bihurgarriak zirenak. Hala ere, 1929. urtean izan zen crash izugarriaren ondorioz zabaldu zen krisi ekonomikoarekin batera, zenbait herrialdek bertan behera utzi zuten urreari buruzko bihurgarritasuna, eta hala ekimenak erreka jo zuen. Bigarren Mundu Gerra amaitzear zela, 1944. urtean Bretton Woodseko Konferentzian Nazioarteko Diru Sistema berriaren oinarriak ipini ziren. Konferentzia horretan sortu zen Nazioarteko Diru Funtsari eman zitzaion sistemaren arauak gainbegiratzeko ardura. Sistema horrek urre-patroia eta dolarra zituen oinarri. Sistemaren oinarria urrearen eta dolarraren arteko truke finkoa zen: urre-ontza bakoitzeko 35 dolar. Truke-tasak finkoak ziren, beraz, herrialde bakoitzeko diruak urreari eta dolarrari buruz truke jakin bat finkatua baitzuen. Estatu Batuek zuten soilik bere dirua urreari buruz bihurgarri mantentzeko betebeharra (garai haietan munduko urre-erreserben bi herenak zituzten Estatu Batuek), eta beste herrialdeek, berriz, beren diruaren parekotasuna dolarrari buruz finkatu behar zuten soilik. Bretton Woodseko sistema arazoak metatzen hasi zen oinarri zuen dolarrari buruzko konfiantza erabat galdu zenean. Zenbait arrazoirengatik (batik bat Estatu Batuek bizi izan zuten inflazio handiagatik eta Vietnamgo Gerraren ondorioz merkataritza-defizitak izan zuen hazkundeagatik), dolarraren aurkako espekulazio handia izan zen 1960ko hamarraldiaren amaiera aldera. Hala, 1971ko abuztuaren 15ean, Estatu Batuek, orduan lehendakaria zen Richard Nixonek hain zuzen, bertan behera utzi zuten urrearen eta dolarraren arteko bihurgarritasuna. Krisi horren ondorioz bertan behera utzi ziren eta trukeen aldakortasuna nagusitu zen. Orduz geroztik, muga jakin batzuen barruan aldatzen diren truke-tasak erabiltzen dira nagusiki. (eu)
- El sistema monetario internacional (Sistema Monetario Internacional) es el conjunto de instituciones, normas y acuerdos que regulan la actividad comercial y financiera de carácter internacional entre los países. El Sistema Monetario Internacional regula los pagos y cobros derivados de las transacciones económicas internacionales. Su objetivo principal es generar la liquidez monetaria (mediante reserva de oro, materias primas, activos financieros de algún país, activos financieros supranacionales, etc.) para que los negocios internacionales, y por tanto las contrapartidas de pagos y cobros en distintas monedas nacionales o divisas, se desarrollen en forma fluida. (es)
- Le système monétaire international (ou SMI) est l'ensemble des règles, des institutions et des pratiques qui composent, au niveau international, le système économique mondial. Ce système permet l'échange de biens, de services, d'actifs ou des devises entre des agents économiques variés. Le SMI est en constante mutation, passant de l'unipolarité à la multipolarité, utilisant l'étalon-or ou des changes flottants. (fr)
- Międzynarodowy system walutowy – zespół układów, reguł, instytucji, zasad i zwyczajów, które określają warunki i sposoby funkcjonowania pieniądza w sferze stosunków międzynarodowych. Instytucje i mechanizmy międzynarodowego systemu walutowego podlegają ciągłym zmianom pod wpływem czynników politycznych i ekonomicznych. Dostosowują się do zmieniających się warunków w gospodarce światowej, chroniąc przed negatywnymi efektami zakłóceń walutowych i płatniczych. System jest elastyczny przez długi czas, a jednocześnie krótkookresowo stabilny. Powstanie międzynarodowego systemu walutowego nie odbywa się w warunkach izolacji, lecz jest oparte na doświadczeniach poprzedniego okresu. Międzynarodowy system walutowy występował najpierw pod postacią systemu waluty złotej, a po drugiej wojnie światowej jako system dolarowo-złoty (tzw. system z Bretton Woods) i . (pl)
- Міжнаро́дна валю́тна систе́ма — це сукупність грошових відносин, пов'язаних із формуванням, а також із розподілом валютно-фінансових і кредитних фондів, використанням розрахункових та платіжних засобів у сфері міждержавних економічних зв'язків. Кінцева мета функціонування міжнародної валютної системи полягає в забезпеченні ефективності міжнародної торгівлі товарами і послугами і в досягненні обопільної вигоди учасників зовнішньоекономічної діяльності. (uk)
- Международная валютная система (сокр. МВС) — совокупность организаций, правил, обычаев, договорённостей и инструментов, созданных для осуществления валютных отношений между странами. Это система, обслуживающая платежи в рамках международных экономических операций. Бреттон-Вудская конференция (США), в которой участвовали 44 государства, была проведена в 1944 году. Её основная задача — производить валютную ликвидность (с помощью золотых резервов, сырья, финансовых активов какой-то одной страны, наднациональных финансовых активов и т. д.), для того, чтобы международная торговля — в частности, в разных национальных валютах — могла развиваться свободно. (ru)
- Nazioarteko Diru Sistema Estatu edo herrialdeek beren diruei buruz egonkortasuna bermatzeko sortzen dituzten arau-multzoa da, eta Estatuen arteko diru-trukeak antolatu eta kontrolatzeko helburua duten erakunde-multzoa. Diru-alorrean nazioarteko elkarlana beharrezkoa da, izan ere, nazioarteko merkataritza herrialdeen aberastasun-iturri izateaz gainera, bere ezaugarriengatik, era berean, herrialdeen arteko diruen desoreka-iturri ere izan daitekeelako. Atzerriko herrialdeekin merkataritza-harremanak dituzten herrialde gehienek defizit eta superabit komertzialak izaten dituzte, eta horiek eragina izan dezakete herrialde bakoitzeko diruak nazioarteko dibisa-merkatuetan duen trukean. gainera, badira , nola epe luzerakoak hala motzerakoak, gaur egun sarritan espekulatiboak izaten direnak. Truke horiek aldaketak ere eragiten dizkiete lekuan lekuko herrialdeetako nazioarteko dibisa-merkatuetan. mugimenduek ez diote onik egiten nazioarteko ondasun eta zerbitzuen trukeari; izan ere, jarduera horretan aritzen diren enpresentzat aldaketa horiek arriskutsuak baitira, gertatuko denari buruzko ezjakintasunaren iturria. Nazioarteko diru-sistema baten helburua, beraz, truke-tasetan egonkortasun jakin bat lortzea da. Horretarako nazioarteko dibisen merkatua dibisen eskaria eta eskaintzaren arteko joko hutsaz gidatu beharrean, alegia, flotazio edo truke-tasa aldakor baten baitan utzi ordez, erreferentzia bat ezartzen da nazioarteko diruentzat. Egonkortasuna bermatzeko muturreko sistema truke-tasa finkokoa da. Sistema horretan gobernuek beren diruek bereziki zehazten dituzte erreferentzia gisa hartzen duten elementu bati buruz. Ekonomiaren historian truke-tasa sistema finko garrantzitsuena urre-patroia izan da, zeinean herrialde bakoitzak bere diruaren balioa urre-kopuru finko bati buruz zehazten zuen. Gaur egun, esan behar da ohikoena hutseko eta sistemen arteko direla nagusi; horien bidez truke-tasak, funtsean, merkatuaren indarrez zehazten dira, baina herrialdeek, eta zehatzago esanda banku zentralek, horien kontrolean ere parte hartuta. Nazioarteko merkataritzak diru-sistema antolatu bat ez badu, esaterako, truke-tasen sistema egonkor baten oinarrizko arauak ezarrita ez baditu, herrialdeen arteko liskarrak areago daitezke. Esaterako, 1930eko hamarkadan, Europako estatuek beren diruaren atzerriko bihurgarritasuna mugatu zuten, eta horren ondorioz, herrialde bakoitzaren lehiakortasuna areagotzea helburu zuten diruen etengabeko debaluazio-prozesuan murgildu ziren (herrialde bakoitzak atzerriko herrialdeei buruzko bere diruaren balioa murrizten zuen bere esportazioak sustatzeko asmoz). Debaluazio-lehia horiek alferrikakoak ziren arren, ekimenen eraginkortasuna elkarren artean ezereztatzen baitzen, horien ondorioz nazioarteko trukeak izugarri murriztu ziren, eta neurri protekzionistak ere nonahi zabaldu ziren. Arrisku horri aurre egiteko, eta ondasun eta zerbitzuen nazioarteko trukea garatu ahal izateko, nazioarteko ordainketa-sistema bat antolatzen saiatu ziren. Urre-patroia XIX. mendearen erdialdera garatu zen, Europako eta Ipar Ameriketako arteko trukeak errazteko. Urre-patroiak, teorian, herrialdeen arteko urrearen zirkulazio askea eta herrialde bakoitzeko diruak urreari buruz zuten bihurgarritasuna zela-eta, truke-tasen egonkortasuna eta ordainketa-balantzen oreka automatikoa bermatzen zituen. Sistema horrek porrot egin zuen 1914. urtean. Genevako Konferentziaren ondorioz (1922) nazioarteko diru-sistema berri baten oinarriak ezarri ziren; sistema horrek urrearen ordez libra esterlina eta dolarra ezarri zituen erreferentzia gisa, biak ere urreari buruz bihurgarriak zirenak. Hala ere, 1929. urtean izan zen crash izugarriaren ondorioz zabaldu zen krisi ekonomikoarekin batera, zenbait herrialdek bertan behera utzi zuten urreari buruzko bihurgarritasuna, eta hala ekimenak erreka jo zuen. Bigarren Mundu Gerra amaitzear zela, 1944. urtean Bretton Woodseko Konferentzian Nazioarteko Diru Sistema berriaren oinarriak ipini ziren. Konferentzia horretan sortu zen Nazioarteko Diru Funtsari eman zitzaion sistemaren arauak gainbegiratzeko ardura. Sistema horrek urre-patroia eta dolarra zituen oinarri. Sistemaren oinarria urrearen eta dolarraren arteko truke finkoa zen: urre-ontza bakoitzeko 35 dolar. Truke-tasak finkoak ziren, beraz, herrialde bakoitzeko diruak urreari eta dolarrari buruz truke jakin bat finkatua baitzuen. Estatu Batuek zuten soilik bere dirua urreari buruz bihurgarri mantentzeko betebeharra (garai haietan munduko urre-erreserben bi herenak zituzten Estatu Batuek), eta beste herrialdeek, berriz, beren diruaren parekotasuna dolarrari buruz finkatu behar zuten soilik. Bretton Woodseko sistema arazoak metatzen hasi zen oinarri zuen dolarrari buruzko konfiantza erabat galdu zenean. Zenbait arrazoirengatik (batik bat Estatu Batuek bizi izan zuten inflazio handiagatik eta Vietnamgo Gerraren ondorioz merkataritza-defizitak izan zuen hazkundeagatik), dolarraren aurkako espekulazio handia izan zen 1960ko hamarraldiaren amaiera aldera. Hala, 1971ko abuztuaren 15ean, Estatu Batuek, orduan lehendakaria zen Richard Nixonek hain zuzen, bertan behera utzi zuten urrearen eta dolarraren arteko bihurgarritasuna. Krisi horren ondorioz bertan behera utzi ziren eta trukeen aldakortasuna nagusitu zen. Orduz geroztik, muga jakin batzuen barruan aldatzen diren truke-tasak erabiltzen dira nagusiki. (eu)
- El sistema monetario internacional (Sistema Monetario Internacional) es el conjunto de instituciones, normas y acuerdos que regulan la actividad comercial y financiera de carácter internacional entre los países. El Sistema Monetario Internacional regula los pagos y cobros derivados de las transacciones económicas internacionales. Su objetivo principal es generar la liquidez monetaria (mediante reserva de oro, materias primas, activos financieros de algún país, activos financieros supranacionales, etc.) para que los negocios internacionales, y por tanto las contrapartidas de pagos y cobros en distintas monedas nacionales o divisas, se desarrollen en forma fluida. (es)
- Le système monétaire international (ou SMI) est l'ensemble des règles, des institutions et des pratiques qui composent, au niveau international, le système économique mondial. Ce système permet l'échange de biens, de services, d'actifs ou des devises entre des agents économiques variés. Le SMI est en constante mutation, passant de l'unipolarité à la multipolarité, utilisant l'étalon-or ou des changes flottants. (fr)
- Międzynarodowy system walutowy – zespół układów, reguł, instytucji, zasad i zwyczajów, które określają warunki i sposoby funkcjonowania pieniądza w sferze stosunków międzynarodowych. Instytucje i mechanizmy międzynarodowego systemu walutowego podlegają ciągłym zmianom pod wpływem czynników politycznych i ekonomicznych. Dostosowują się do zmieniających się warunków w gospodarce światowej, chroniąc przed negatywnymi efektami zakłóceń walutowych i płatniczych. System jest elastyczny przez długi czas, a jednocześnie krótkookresowo stabilny. Powstanie międzynarodowego systemu walutowego nie odbywa się w warunkach izolacji, lecz jest oparte na doświadczeniach poprzedniego okresu. Międzynarodowy system walutowy występował najpierw pod postacią systemu waluty złotej, a po drugiej wojnie światowej jako system dolarowo-złoty (tzw. system z Bretton Woods) i . (pl)
- Міжнаро́дна валю́тна систе́ма — це сукупність грошових відносин, пов'язаних із формуванням, а також із розподілом валютно-фінансових і кредитних фондів, використанням розрахункових та платіжних засобів у сфері міждержавних економічних зв'язків. Кінцева мета функціонування міжнародної валютної системи полягає в забезпеченні ефективності міжнародної торгівлі товарами і послугами і в досягненні обопільної вигоди учасників зовнішньоекономічної діяльності. (uk)
- Международная валютная система (сокр. МВС) — совокупность организаций, правил, обычаев, договорённостей и инструментов, созданных для осуществления валютных отношений между странами. Это система, обслуживающая платежи в рамках международных экономических операций. Бреттон-Вудская конференция (США), в которой участвовали 44 государства, была проведена в 1944 году. Её основная задача — производить валютную ликвидность (с помощью золотых резервов, сырья, финансовых активов какой-то одной страны, наднациональных финансовых активов и т. д.), для того, чтобы международная торговля — в частности, в разных национальных валютах — могла развиваться свободно. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- Le système monétaire international (ou SMI) est l'ensemble des règles, des institutions et des pratiques qui composent, au niveau international, le système économique mondial. Ce système permet l'échange de biens, de services, d'actifs ou des devises entre des agents économiques variés. Le SMI est en constante mutation, passant de l'unipolarité à la multipolarité, utilisant l'étalon-or ou des changes flottants. (fr)
- Міжнаро́дна валю́тна систе́ма — це сукупність грошових відносин, пов'язаних із формуванням, а також із розподілом валютно-фінансових і кредитних фондів, використанням розрахункових та платіжних засобів у сфері міждержавних економічних зв'язків. Кінцева мета функціонування міжнародної валютної системи полягає в забезпеченні ефективності міжнародної торгівлі товарами і послугами і в досягненні обопільної вигоди учасників зовнішньоекономічної діяльності. (uk)
- Международная валютная система (сокр. МВС) — совокупность организаций, правил, обычаев, договорённостей и инструментов, созданных для осуществления валютных отношений между странами. Это система, обслуживающая платежи в рамках международных экономических операций. Бреттон-Вудская конференция (США), в которой участвовали 44 государства, была проведена в 1944 году. Её основная задача — производить валютную ликвидность (с помощью золотых резервов, сырья, финансовых активов какой-то одной страны, наднациональных финансовых активов и т. д.), для того, чтобы международная торговля — в частности, в разных национальных валютах — могла развиваться свободно. (ru)
- El sistema monetario internacional (Sistema Monetario Internacional) es el conjunto de instituciones, normas y acuerdos que regulan la actividad comercial y financiera de carácter internacional entre los países. (es)
- Nazioarteko Diru Sistema Estatu edo herrialdeek beren diruei buruz egonkortasuna bermatzeko sortzen dituzten arau-multzoa da, eta Estatuen arteko diru-trukeak antolatu eta kontrolatzeko helburua duten erakunde-multzoa. (eu)
- Międzynarodowy system walutowy – zespół układów, reguł, instytucji, zasad i zwyczajów, które określają warunki i sposoby funkcjonowania pieniądza w sferze stosunków międzynarodowych. Instytucje i mechanizmy międzynarodowego systemu walutowego podlegają ciągłym zmianom pod wpływem czynników politycznych i ekonomicznych. Dostosowują się do zmieniających się warunków w gospodarce światowej, chroniąc przed negatywnymi efektami zakłóceń walutowych i płatniczych. System jest elastyczny przez długi czas, a jednocześnie krótkookresowo stabilny. Powstanie międzynarodowego systemu walutowego nie odbywa się w warunkach izolacji, lecz jest oparte na doświadczeniach poprzedniego okresu. (pl)
- Le système monétaire international (ou SMI) est l'ensemble des règles, des institutions et des pratiques qui composent, au niveau international, le système économique mondial. Ce système permet l'échange de biens, de services, d'actifs ou des devises entre des agents économiques variés. Le SMI est en constante mutation, passant de l'unipolarité à la multipolarité, utilisant l'étalon-or ou des changes flottants. (fr)
- Міжнаро́дна валю́тна систе́ма — це сукупність грошових відносин, пов'язаних із формуванням, а також із розподілом валютно-фінансових і кредитних фондів, використанням розрахункових та платіжних засобів у сфері міждержавних економічних зв'язків. Кінцева мета функціонування міжнародної валютної системи полягає в забезпеченні ефективності міжнародної торгівлі товарами і послугами і в досягненні обопільної вигоди учасників зовнішньоекономічної діяльності. (uk)
- Международная валютная система (сокр. МВС) — совокупность организаций, правил, обычаев, договорённостей и инструментов, созданных для осуществления валютных отношений между странами. Это система, обслуживающая платежи в рамках международных экономических операций. Бреттон-Вудская конференция (США), в которой участвовали 44 государства, была проведена в 1944 году. Её основная задача — производить валютную ликвидность (с помощью золотых резервов, сырья, финансовых активов какой-то одной страны, наднациональных финансовых активов и т. д.), для того, чтобы международная торговля — в частности, в разных национальных валютах — могла развиваться свободно. (ru)
- El sistema monetario internacional (Sistema Monetario Internacional) es el conjunto de instituciones, normas y acuerdos que regulan la actividad comercial y financiera de carácter internacional entre los países. (es)
- Nazioarteko Diru Sistema Estatu edo herrialdeek beren diruei buruz egonkortasuna bermatzeko sortzen dituzten arau-multzoa da, eta Estatuen arteko diru-trukeak antolatu eta kontrolatzeko helburua duten erakunde-multzoa. (eu)
- Międzynarodowy system walutowy – zespół układów, reguł, instytucji, zasad i zwyczajów, które określają warunki i sposoby funkcjonowania pieniądza w sferze stosunków międzynarodowych. Instytucje i mechanizmy międzynarodowego systemu walutowego podlegają ciągłym zmianom pod wpływem czynników politycznych i ekonomicznych. Dostosowują się do zmieniających się warunków w gospodarce światowej, chroniąc przed negatywnymi efektami zakłóceń walutowych i płatniczych. System jest elastyczny przez długi czas, a jednocześnie krótkookresowo stabilny. Powstanie międzynarodowego systemu walutowego nie odbywa się w warunkach izolacji, lecz jest oparte na doświadczeniach poprzedniego okresu. (pl)
|
