| dbo:abstract
|
- Rusalje či rusalné svátky jsou slovanský svátek spojený s křesťanskou oslavou letnic, které jsou slaveny v květnu či červnu. Slovanské lidové zvyky spojené s letnicemi se týkaly především Svatodušního pondělí, v Rusku byl slaven i týden před letnicemi nazývaný zelené svátky (Зелёные Святки) či semik (Семи́к), v Polsku se nazýval obdobně - zielone świątki. Jako rusalje pak byly nazývány v některých případech i oslavy svatojánské noci, Štědrého večera či předvečera Tří králů. Mezi obdobné události u neslovanských národů patří dolnosaský "Svatodušní strom" (Pfingstbaumpflanzen) či anglická volba – lady of the may. Podle písemných pramenů byl tento svátek znám ve východoslovanském a jihoslovanském prostředí již v 11. století. Ústředním prvkem rusaljí byl průvod mladíků, kteří o Svatodušním pondělí, vedeni „králem“ a za doprovodu zpěvu a tance obcházeli vesnici a koledovali. Účastníci se zdobili květy, král i korunou, a bývali oděni v bílém či v oděvu z kůry. V některých oblastech byli mladíci nahrazeni dívkami či dívky měly vlastní obchůzku. Častým prvkem byla také figurína, ve východoslovanském prostředí představující rusalku, jinde nahrazující živého „krále“ která byla na konci obchůzky topena. Někde se mladíci ozbrojili dřevěnými meči a byly předváděny rituální souboje. Topením figuríny se rusalje podobají západoslovanskému vynášení smrti, které se provádí před Velikonocemi, podobný obřad se objevoval i ve východoslovanských kúpadlech, slavených 23. června. Často se také stavěla májka. Název svátku bývá odvozován od římské slavnosti rosalia, slavené v květnu či první polovině června, která byla svátkem růží a zároveň zemřelých. Podle Jana Máchala se tento vliv neodrazil pouze v pojmenování svátku, ale i v podobě části zvyků. (cs)
- Das Pfingstbaumpflanzen ist eine besondere Form des Pfingstbrauchtums. Es wird auch als Maiensetzen bezeichnet. (de)
- Green week, or the green holidays, is a traditional Slavic seasonal festival celebrated in early June. It is closely linked with the cult of the dead and the spring agricultural rites. In Eastern European villages, the seven weeks following Easter have historically been a time of festivity. Green week takes place during the seventh week leading up to the Pentecost, and includes the seventh Thursday after Easter, called Semik. The green week is followed by Trinity week, also known as the holiday of the Trinity in Eastern Christianity. It is also widely known as Whitsuntide week in the English-speaking world, especially Great Britain, and is inaugurated by the celebrations of Trinity Sunday, the Sunday of Pentecost in Eastern Christianity. (en)
- La Semana verde (Зелені Святки en ucraniano, transl.: Zeleni Svyatki, Зелёные Святки en ruso, transl.: Zelyonye Svyatki), conocida popularmente como Sémik (Семі́к) es una festividad ancestral de origen eslava. Se celebra a comienzos de junio y guarda relación con el culto a la muerte y los rituales para obtener abundante cosecha durante la primavera, de ahí que se celebre como una ofrenda a la fertilidad. El primer día festivo cae el jueves, conocido en Rusia y Ucrania como la Semana Trinitaria por la Iglesia Ortodoxa. El término "Semik" procede del eslavo, cuyo significado en español es "Siete" puesto que corresponde a la séptima semana después de Pascua. Tras el final del Semik, llega el Domingo Trinitario. (es)
- Pekan hijau (bahasa Rusia: Зелёные святки, bahasa Ukraina: Зелені свята, bahasa Polski: Zielone świątki) adalah sebuah perayaan kesuburan kuno yang diadakan pada awal Juni dan sangat berhubungan dengan kultus orang mati dan ritus pertanian musim semi. Di desa-desa Rusia, tujuh pekan usai Paskah adalah masa kesuburan, dan Pekan Hijau diadakan pada pekan ketujuh menjelang Pentakosta. Pekan hijau disusul oleh pekan Tritunggal (bahasa Rusia: Троицкие святки) di Rusia, yang juga disebut pekan di Inggris. (in)
- Zielone Świątki – potoczna (ludowa) nazwa święta Zesłania Ducha Świętego, którego geneza związana jest z przedchrześcijańskimi – pogańskimi – obrzędami wiosennymi o charakterze płodnościowym (siła drzew, zielonych gałęzi i wszelkiej wegetacji) oraz zaduszkowym (kult przodków, dziady wiosenne). Zielone Świątki przypuszczalnie wywodzą się z wcześniejszego słowiańskiego święta zwanego Stado, którego pozostałością są odbywające się w tym okresie ludowe odpusty, W Niemczech obchodzone pod nazwą Pfingsten. (pl)
- Een Pinksterblom of Pinksterbruid is een fenomeen uit een oud Nederlands folkloregebruik, waarbij rond Pinksteren op een dat — toepasselijk — de viering van de pinksterblom genoemd werd, uit de ongetrouwde meisjes van de gemeenschap door de huwbare jonge mannen een 'bruid' gekozen werd en met bloemen en een kroontje werd versierd. Tegenwoordig wordt deze viering in het oosten en zuiden van Nederland en op de Waddeneilanden nog als kinderfeest voortgezet. Het Pinksterfeest vieren we 50 dagen na Pasen… Het feest heeft hierdoor geen vaste datum in het jaar, maar verschuift steeds mee met het Paasfeest. Vanuit het Christendom werd met Pinksteren herdacht dat de heilige geest neerdaalde uit de hemel. Oorspronkelijk was het een feest dat, zoals alle feesten in de oudheid, sterk verbonden was met de natuur. De natuur komt in de periode tussen Pinksteren en Sint Jan tot volle bloei. Was Pasen het feest van het ontluikende groen, met Pinksteren laat de natuur zich in alle pracht en praal zien. Bomen komen vol in het blad en bloemen sieren de bermen en tuinen. Moeder Aarde tooit zich als een bruid. We gaan een periode tegemoet waarin het daglicht overheerst en ook de mens door het warmere weer vaak meer buiten dan binnen te vinden is. De eerste oogst kan worden binnengehaald en andere gewassen mogen nog de hele zomer buiten op het land groeien. Het Pinksterfeest werd/wordt in elke streek, stad of dorp op geheel eigen wijze gevierd, ieder had zo zijn eigen rituelen, gebruiken en folklore rond dit feest. Zo heb je het ringrijden op Walcheren, De Pinksterkroon in Deventer en Kallemooi op Schiermonnikoog. Wat de ze met elkaar gemeen hebben is dat het vruchtbaarheidsfeesten zijn die de groeikracht van de aarde eren, maar ook de liefde tussen jonge mensen. Zo werd vaak het mooiste meisje van het dorp gekroond tot de Pinksterbruid ofwel de “Rosa” en werd er zingend en dansend langs de deuren gegaan. Het is het feest van verbinding en daarom is het zo mooi dat we normaliter dit feest met de hele school vieren, alle kinderen, ouders en zelf de allerkleinsten, de peuters zijn bij dit feest aanwezig. Met alle kinderen om je heen, in hun witte kleding met kransen op het hoofd en rinkelende belletjes om de polsen is het niet moeilijk om iets van verbinding en levensvreugde te beleven. Het is met recht een van de meest vreugdevolle feesten die we op school vieren. Dit jaar gaat het helaas anders en dat is jammer, maar wellicht kunnen we proberen om juist in deze tijd dit feest van verbinding te vieren met iedereen die we liefhebben, op welke manier dan ook. Tot slot nog wat uitleg over een aantal gebruiken rondom het feest: Papieren bloemenkransen: bloemenkransen worden gebruikt om ons te tooien, we versieren onszelf en in tegenstelling tot het Sint Jansfeest doen we dit met papieren bloemen. Het Pinksterfeest vraagt op deze manier ook scheppingskracht van onszelf… Belletjes: Zij zuiveren de atmosfeer en maken iedereen “wakker” voor wat er komen gaat… Duiven: Bode uit de hemel, verbinden hemel en aarde . Bruidspaar: Net als moederaarde is de bruid prachtig versierd. Het bruidspaar staat uiteraard symbool voor verbinding. Meiboom: De meiboom met linten en lintendans staat eveneens symbool voor de verbinding tussen hemel en aarde. Een lintendans dient uitgevoerd te worden met uiterste precisie anders raken de linten al gauw in de knoop.. Het vraagt Ik-kracht van de dansers, men dient “het hoofd erbij te houden” het heeft dan ook een heel ander karakter dan een dans op het Sint Jansfeest. De dansers rond de meiboom weven met hun linten een gezamenlijk patroon, hierin herkennen we de verbinding die bij het Pinksterfeest zo’n belangrijke rol speelt. (nl)
- Зелёные святки (Русальная неделя) — славянский народный праздничный комплекс весенне-летнего календарного периода, называемый также по главному дню — Семиком. У славян в широком смысле Зелёные святки объединяли период с Вознесения (в некоторых местах с Преполовения) до окончания проводов русалок перед Петровским постом. Праздничный комплекс знаменует окончание весны и начало лета. У русских часто Зелёными святками называлась неделя, предшествующая празднику Троицы, у украинцев — период с четверга седьмой недели после Пасхи по вторник восьмой недели после Пасхи (в иных местах по Троицу). Празднование было распространено у восточных славян повсеместно. Особенно широко отмечалось у русских. У украинцев и белорусов обрядность цикла лишь частично захватывала Троицу, сдвигаясь на Русальную неделю, понедельник Петровского поста. (ru)
- Зелені свята (Зелені святки, Русалії) — народна назва циклу слов'янських свят язичницького походження, що охоплює кілька днів перед Трійцею та часом перші дні Троїцького тижня (після Трійці); або назва конкретного свята. В різних народів тривалість Зелених свят різниться та має власні обряди. Типово Зелені свята позначають кінець весни та початок літа, поєднують вшанування померлих та рослинності з метою забезпечити хороший врожай. Зелені свята можуть бути запозиченням з римського свята («свята рож») — дня предків та дня початку літа; або ж запозиченням є тільки назва, що перетворилася в Русалії. В усякому разі, в інших народів аналогічне свято здобуло автентичні риси. Від римлян Розалії перейшло на Балкани і там було розповсюджене серед тракійців. З Тракії це свято перейшло, зокрема, і на територію України, а з приходом християнства було злучено зі Святою Неділею та святом Трійці. Тиждень перед Трійцею в українців називається «зеленим», «клечальним» або «русальним», а три останні дні цього тижня і три перші дні Троїцького тижня називають «Зеленими святами». (uk)
- Тро́ицын день (Троица) — праздник в народном календаре у славян. В славянской народной традиции Троицей называется и отмечается как праздник либо один день — в воскресенье, либо три дня — с воскресенья по вторник. В целом праздник Троицы у славян входит в число «троицких праздников» наряду с Преполовением, Вознесением, Семиком, Зелёными святками и собственно самой Троицкой неделей. Отдельные дни недели, следующие за русальной, празднуются во избежание засухи, града или как поминки по нечистым покойникам (четверг), а также Петровское заговенье. У славян праздник Троицы завершает весенний цикл праздников и начинается новый — летний сезон праздников. Ещё в XIX веке украинцы и литвины Духов день праздновали в воскресенье, а Троицын день в понедельник. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- Das Pfingstbaumpflanzen ist eine besondere Form des Pfingstbrauchtums. Es wird auch als Maiensetzen bezeichnet. (de)
- Pekan hijau (bahasa Rusia: Зелёные святки, bahasa Ukraina: Зелені свята, bahasa Polski: Zielone świątki) adalah sebuah perayaan kesuburan kuno yang diadakan pada awal Juni dan sangat berhubungan dengan kultus orang mati dan ritus pertanian musim semi. Di desa-desa Rusia, tujuh pekan usai Paskah adalah masa kesuburan, dan Pekan Hijau diadakan pada pekan ketujuh menjelang Pentakosta. Pekan hijau disusul oleh pekan Tritunggal (bahasa Rusia: Троицкие святки) di Rusia, yang juga disebut pekan di Inggris. (in)
- Zielone Świątki – potoczna (ludowa) nazwa święta Zesłania Ducha Świętego, którego geneza związana jest z przedchrześcijańskimi – pogańskimi – obrzędami wiosennymi o charakterze płodnościowym (siła drzew, zielonych gałęzi i wszelkiej wegetacji) oraz zaduszkowym (kult przodków, dziady wiosenne). Zielone Świątki przypuszczalnie wywodzą się z wcześniejszego słowiańskiego święta zwanego Stado, którego pozostałością są odbywające się w tym okresie ludowe odpusty, W Niemczech obchodzone pod nazwą Pfingsten. (pl)
- Тро́ицын день (Троица) — праздник в народном календаре у славян. В славянской народной традиции Троицей называется и отмечается как праздник либо один день — в воскресенье, либо три дня — с воскресенья по вторник. В целом праздник Троицы у славян входит в число «троицких праздников» наряду с Преполовением, Вознесением, Семиком, Зелёными святками и собственно самой Троицкой неделей. Отдельные дни недели, следующие за русальной, празднуются во избежание засухи, града или как поминки по нечистым покойникам (четверг), а также Петровское заговенье. У славян праздник Троицы завершает весенний цикл праздников и начинается новый — летний сезон праздников. Ещё в XIX веке украинцы и литвины Духов день праздновали в воскресенье, а Троицын день в понедельник. (ru)
- Rusalje či rusalné svátky jsou slovanský svátek spojený s křesťanskou oslavou letnic, které jsou slaveny v květnu či červnu. Slovanské lidové zvyky spojené s letnicemi se týkaly především Svatodušního pondělí, v Rusku byl slaven i týden před letnicemi nazývaný zelené svátky (Зелёные Святки) či semik (Семи́к), v Polsku se nazýval obdobně - zielone świątki. Jako rusalje pak byly nazývány v některých případech i oslavy svatojánské noci, Štědrého večera či předvečera Tří králů. Mezi obdobné události u neslovanských národů patří dolnosaský "Svatodušní strom" (Pfingstbaumpflanzen) či anglická volba – lady of the may. Podle písemných pramenů byl tento svátek znám ve východoslovanském a jihoslovanském prostředí již v 11. století. (cs)
- Green week, or the green holidays, is a traditional Slavic seasonal festival celebrated in early June. It is closely linked with the cult of the dead and the spring agricultural rites. In Eastern European villages, the seven weeks following Easter have historically been a time of festivity. Green week takes place during the seventh week leading up to the Pentecost, and includes the seventh Thursday after Easter, called Semik. (en)
- La Semana verde (Зелені Святки en ucraniano, transl.: Zeleni Svyatki, Зелёные Святки en ruso, transl.: Zelyonye Svyatki), conocida popularmente como Sémik (Семі́к) es una festividad ancestral de origen eslava. Se celebra a comienzos de junio y guarda relación con el culto a la muerte y los rituales para obtener abundante cosecha durante la primavera, de ahí que se celebre como una ofrenda a la fertilidad. El primer día festivo cae el jueves, conocido en Rusia y Ucrania como la Semana Trinitaria por la Iglesia Ortodoxa. (es)
- Een Pinksterblom of Pinksterbruid is een fenomeen uit een oud Nederlands folkloregebruik, waarbij rond Pinksteren op een dat — toepasselijk — de viering van de pinksterblom genoemd werd, uit de ongetrouwde meisjes van de gemeenschap door de huwbare jonge mannen een 'bruid' gekozen werd en met bloemen en een kroontje werd versierd. Tegenwoordig wordt deze viering in het oosten en zuiden van Nederland en op de Waddeneilanden nog als kinderfeest voortgezet. Vanuit het Christendom werd met Pinksteren herdacht dat de heilige geest neerdaalde uit de hemel. (nl)
- Зелёные святки (Русальная неделя) — славянский народный праздничный комплекс весенне-летнего календарного периода, называемый также по главному дню — Семиком. У славян в широком смысле Зелёные святки объединяли период с Вознесения (в некоторых местах с Преполовения) до окончания проводов русалок перед Петровским постом. Праздничный комплекс знаменует окончание весны и начало лета. (ru)
- Зелені свята (Зелені святки, Русалії) — народна назва циклу слов'янських свят язичницького походження, що охоплює кілька днів перед Трійцею та часом перші дні Троїцького тижня (після Трійці); або назва конкретного свята. В різних народів тривалість Зелених свят різниться та має власні обряди. Типово Зелені свята позначають кінець весни та початок літа, поєднують вшанування померлих та рослинності з метою забезпечити хороший врожай. (uk)
|
