| dbo:abstract
|
- Fàn Zhěn (范縝, hanyupinyin Fàn Zhěn) (c. 450 - 515) was a Chinese philosopher, politician, and writer. He was an atheist of the Southern Qi Dynasty, remembered today for his treatise Shén Miè Lùn (simplified Chinese 神灭论, traditional Chinese 神滅論, "On the Annihilation of the Soul"). Fàn was born into a poor family in today's Zhumadian, Henan province. He was a member of a cadet branch of the elite Fàn family, and became a high-ranking official thanks to his erudition. In response to the prevailing Buddhist movement of his time, he wrote Shen Mie Lun in 507, a treatise denying the ideas of reincarnation and body-soul dualism. A courtier tried to persuade Fàn to give up his opinion, in exchange for a higher official title, but Fàn refused. Emperor Wu of Liang, displeased with the subject of Fàn's work, made an imperial decree (敕答臣下神滅論) to criticize the treatise, and ordered 64 of his courtiers to answer Fàn back. 75 pamphlets were produced against Shen Mie Lun. Fàn did not surrender, though, and wrote back to hold fast to his opinion. The debate failed to disprove the dissertation, and Fàn Zhěn was exiled by the emperor as a heretic. In Shen Mie Lun, Fàn writes that:
* "The soul is the body; the body is the soul. There is the body, there is the soul; when the body annihilates, so does the soul."（神即形也，形即神也。是以形存則神存，形謝則神滅也。）
* "The body is the substance of the soul; the soul is the effect of the body. That means the body refers to the substance, and the soul the effect. The body and the soul is one."（形者神之質，神者形之用，是則形稱其質，神言其用，形之與神，不得相異也。）
* "The soul to the substance is like sharpness to a blade; the body to the effect is like a blade to its sharpness. The blade and its sharpness do not share the same name. However, there is no blade without its sharpness, and no sharpness without the blade. As there is no sharpness without a knife, it is impossible for a soul to exist without its body."（神之於質，猶利之於刃，形之於用，猶刃之於利，利之名非刃也，刃之名非利也。然而舍利無刃，舍刃無利，未聞刃沒而利存，豈容形亡而神在。） (en)
- 范 縝（はん しん、生没年不詳）は、南朝斉から梁にかけての官僚・学者。『神滅論』を著し、無神論を展開したことで知られる。字は子真。本貫は南陽郡順陽県。従弟は范雲。 (ja)
- Fan Zhen (ok. 450-510/515) – chiński filozof i uczony konfucjański, krytyk buddyzmu. Jego ojczyzną była komanderia Nan, położona na terenie dzisiejszej prowincji Henan. Pochodził z ubogiej rodziny, dzięki determinacji zdołał jednak zdobyć klasyczne wykształcenie konfucjańskie i rozpocząć karierę urzędniczą. Działał na dworze , a po jej upadku w państwie Liang. Był m.in. gubernatorem Yidu w prowincji Hubei w latach 494-497. Napisał antybuddyjski traktat Shenmie lun (神滅論; «O zniszczalności duszy»), w którym podważał sens buddyjskiej nauki o reinkarnacji. Dowodził w nim, że dusza jest tylko jedną z funkcji ciała i nie posiada atrybutu nieśmiertelności. Relację między ciałem a duszą przyrównał do relacji między nożem a ostrością noża: gdy nóż nie istnieje, nie można też mówić o jego ostrości. Odwołując się do konfucjańskiej deterministycznej doktryny o kierującym losami świata Niebie, negował również istnienie prawa karmy. Sprzyjający buddyzmowi cesarz Liang Wudi oficjalnie potępił dzieło Fan Zhena i nakłonił kilkudziesięciu dworskich uczonych do napisania esejów, w których obalali oni przedstawione w nim tezy. Pomimo presji Fan nie odwołał swoich poglądów. Ostatecznie skazano go na wygnanie, po pewnym czasie cesarz darował mu jednak winy i zezwolił na powrót do stolicy. (pl)
- Фань Чжэнь (кит. 范缜, пиньинь Fàn Zhěn; 450—510) — китайский философ, идеолог антибуддистской пропаганды времен династий Южная Ци и Лян. (ru)
- Фань Чжень (范缜, 450 — 510) — китайський філософ, ідеолог антибуддистської пропаганди часів династій Південна Ці та Лян. (uk)
- 范縝（450年－510年），字子真，南鄉舞陰（今河南泌陽羊冊鎮古城一帶）人，南朝齐梁时唯物主义和无神论者。 晉安北將軍范汪六世孫，祖父范璩之，曾任南朝宋中書侍郎。其父范濛南朝宋其間任朝請。有一子范胥，南朝梁其間任國子博士。范縝初為寧蠻縣主簿，升遷為。南齊永明年間，為了進一步緩和南北局勢，齊武帝派范縝作為使者出使北魏，范縝的學識和能力受到北魏朝野的稱贊。 天監六年（507年）被召為。同年他著《神滅論》一文曰：「神即形也，形即神也。是以形存則神存，形謝則神滅也。」「形者神之質，神者形之用；是則形稱其質，神言其用；形之與神，不得相異也。」反對當時藉助政權力量以勢壓人的佛學，認為物質是實在的，精神是附生的，希望人們不要迷信宗教，以節省金錢。 范縝的《神滅論》一出，“朝野喧嘩”，作《難神滅論》「秦穆公七日乃寤，並神遊於帝所，帝賜之鈞天廣樂，此其形留而神逝者乎。」，蕭琛作《難神滅論》引「杜伯關弓」、「伯有被介」故事駁之。 梁武帝蕭衍是一個信佛之人，作《敕答臣下神滅論》，命令他放棄觀點，不要論戰。組織僧俗六十多人發表文章對范縝進行圍攻，王琰則痛斥范縝：“嗚呼范子！曾不知其先祖神靈所在。”范縝巧妙地回道：“嗚呼王子！知其先祖神靈所在，而不能殺身以從之。”眾人終究無法駁倒神滅論的論點。 范缜雖忤逆上意，但梁武帝並未為難他，而是让他位居国子博士之職，也未禁毀《神灭论》一文。他有文集十五卷。范缜有一子，名胥，字长才，继承父業为国子博士。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- 范 縝（はん しん、生没年不詳）は、南朝斉から梁にかけての官僚・学者。『神滅論』を著し、無神論を展開したことで知られる。字は子真。本貫は南陽郡順陽県。従弟は范雲。 (ja)
- Фань Чжэнь (кит. 范缜, пиньинь Fàn Zhěn; 450—510) — китайский философ, идеолог антибуддистской пропаганды времен династий Южная Ци и Лян. (ru)
- Фань Чжень (范缜, 450 — 510) — китайський філософ, ідеолог антибуддистської пропаганди часів династій Південна Ці та Лян. (uk)
- Fàn Zhěn (范縝, hanyupinyin Fàn Zhěn) (c. 450 - 515) was a Chinese philosopher, politician, and writer. He was an atheist of the Southern Qi Dynasty, remembered today for his treatise Shén Miè Lùn (simplified Chinese 神灭论, traditional Chinese 神滅論, "On the Annihilation of the Soul"). In Shen Mie Lun, Fàn writes that: (en)
- Fan Zhen (ok. 450-510/515) – chiński filozof i uczony konfucjański, krytyk buddyzmu. Jego ojczyzną była komanderia Nan, położona na terenie dzisiejszej prowincji Henan. Pochodził z ubogiej rodziny, dzięki determinacji zdołał jednak zdobyć klasyczne wykształcenie konfucjańskie i rozpocząć karierę urzędniczą. Działał na dworze , a po jej upadku w państwie Liang. Był m.in. gubernatorem Yidu w prowincji Hubei w latach 494-497. (pl)
- 范縝（450年－510年），字子真，南鄉舞陰（今河南泌陽羊冊鎮古城一帶）人，南朝齐梁时唯物主义和无神论者。 晉安北將軍范汪六世孫，祖父范璩之，曾任南朝宋中書侍郎。其父范濛南朝宋其間任朝請。有一子范胥，南朝梁其間任國子博士。范縝初為寧蠻縣主簿，升遷為。南齊永明年間，為了進一步緩和南北局勢，齊武帝派范縝作為使者出使北魏，范縝的學識和能力受到北魏朝野的稱贊。 天監六年（507年）被召為。同年他著《神滅論》一文曰：「神即形也，形即神也。是以形存則神存，形謝則神滅也。」「形者神之質，神者形之用；是則形稱其質，神言其用；形之與神，不得相異也。」反對當時藉助政權力量以勢壓人的佛學，認為物質是實在的，精神是附生的，希望人們不要迷信宗教，以節省金錢。 范縝的《神滅論》一出，“朝野喧嘩”，作《難神滅論》「秦穆公七日乃寤，並神遊於帝所，帝賜之鈞天廣樂，此其形留而神逝者乎。」，蕭琛作《難神滅論》引「杜伯關弓」、「伯有被介」故事駁之。 梁武帝蕭衍是一個信佛之人，作《敕答臣下神滅論》，命令他放棄觀點，不要論戰。組織僧俗六十多人發表文章對范縝進行圍攻，王琰則痛斥范縝：“嗚呼范子！曾不知其先祖神靈所在。”范縝巧妙地回道：“嗚呼王子！知其先祖神靈所在，而不能殺身以從之。”眾人終究無法駁倒神滅論的論點。 (zh)
|
