| dbo:abstract
|
- Ernst Johann von Biron (23 de novembre de 1690 - 29 de desembre de 1772) va ser duc de Curlàndia i Semigàlia i regent de l'Imperi Rus. (ca)
- Arnošt Jan Biron (německy Ernst Johann von Biron, původně Ernest Johann Bühren, lotyšsky Ernests Johans Bīrons, rusky Эрнст Иоганн Бирон, 23. listopadu 1690, – 29. prosince 1772, Jelgava) byl baltsko-německý říšský hrabě, vévoda kuronský a zemgalský v letech 1737–1741 a 1763–1769, pan sycovský od 1734, favorit a rádce ruské carevny Anny Ivanovny. Po její smrti v roce 1740 byl regentem Ruského impéria v zastoupení za nedospělého cara Ivana VI. (cs)
- Ernst Johann von Biron (* 23. November 1690 in Kalnzeem, Semgallen, Herzogtum Kurland und Semgallen (heute zu Lettland); † 29. Dezember 1772 in Mitau) war Herzog von Kurland und Semgallen sowie Regent des Russischen Kaiserreichs 1740. (de)
- Ernst Johann von Biron (German: Ernst Johann von Biron; Russian: Эрнст Иоганн Бирон; (German: Bühren); 23 November [O.S. 13 November] 1690 – 29 December [O.S. 18 December] 1772) was a Duke of Courland and Semigallia (1737–1740 and 1763–1769) and briefly regent of the Russian Empire in 1740. (en)
- Ernst Johann von Biron (Bühren jaioa; errusieraz: Эрнст Иоганн Бирон; , Semigalia, 1690eko azaroaren 23aGreg./azaroaren 13aJul. - Mitau, 1772ko abenduaren 29aGreg./abenduaren 18aJul.) dukea eta Errusiar Inperioko erregeordea izan zen. Ana Errusiakoa enperatrizaren maitalea eta gorteko pertsonaiarik eraginkorrenaren izan zen. 1737tik 1740ra Kurlandia eta Senigaliako dukea izan zen. Anak erregeorde izendatu zuen bere seme Ivan VI.aren adin txikitasunean. Erregeordetzak hiru aste iraun zuen erregina hil ondoren, eta 1740ko azaroaren 19an haren aurkariek atxilotu eta Siberiako erbestera bidali zuten. 1763an Katalina Handiak Kurlandiako duke izendatu zuen berriro.
* Datuak: Q57768
* Multimedia: Ernst Johann von Biron (eu)
- Ernst Johann von Biron, después Ernst Johann Biron (en ruso: Эрнст Иоганн Бирон; 3 de diciembre de 1690 - 28 de diciembre de 1772), fue duque de Curlandia y Semigalia, amante de Ana de Rusia y regente de Rusia. (es)
- Ernst Johann von Biron (en letton : Ernests Johans fon Bīrons), de son vrai nom Ernst Johann von Bühren, né le 23 novembre 1690 à Kalnciems (actuelle Lettonie) et mort le 28 décembre 1772 à Mitau, est un noble germano-balte, puissant favori de la tsarine Anne de 1730 à 1740, duc de Courlande de 1737 à 1740 et de 1763 à 1769. Bien que de noblesse récente, Ernst Johann prétendait, à partir de l'avènement d'Anne au trône de Russie, être apparenté à la famille française (périgourdine) des Biron. (fr)
- Ernest Jan Biron, Ernest Jan Biren, właśc. Ernest Jan Bühren (łot. Ernests Johans Bīrons, niem. Ernst Johann von Biron, ros. Эрнст Иоганн Бирон) (ur. 23 listopada 1690 w Kalnciems, zm. 29 grudnia 1772 w Mitawie) – książę Kurlandii i Semigalii w latach 1737–1741 i 1763–1769, hrabia Świętego Cesarstwa Rzymskiego, pan Wolnego Państwa Stanowego Sycowa od 1734, faworyt i doradca polityczny cesarzowej Anny Iwanowny, po jej śmierci w 1740 roku regent Cesarstwa Rosyjskiego w zastępstwie małoletniego cara Iwana VI. (pl)
- エルンスト・ヨハン・フォン・ビロン（ドイツ語：Ernst Johann von Biron；ラトビア語：Ernests Johans Bīrons；ロシア語: Эрнст Иоганн Бирон、1690年11月23日［ユリウス暦11月13日］ - 1772年12月29日［12月18日］）は、バルト・ドイツ人貴族。クールラント・ゼムガレン公（在位：1737年 - 1758年、1763年 - 1769年）、ロシア帝国摂政（在位：1740年）。 (ja)
- Ernst Johann Biron, italianizzato in Ernesto Giovanni Biron (in tedesco Ernest Johann von Biron o più propriamente Ernest Johann Biren; in lettone: Ernests Johans Bīrons; in russo: Эрнст Иоганн Бирон?; Kalnciems, 3 dicembre 1690 – Jelgava, 28 dicembre 1772), fu duca di Curlandia. (it)
- Ernst Johann von Biron (lets: Ernests Johans Bīrons; , Letland 12 november 1690 — Jelgava, 28 december 1772), hertog van Koerland en Semgallen, afstammeling uit de Koerlandse familie von Bühren, behoorde tot de Duits-Baltische ridderschap (zie Baltische Duitsers) en studeerde te Koningsbergen, werd vervolgens secretaris en kamerheer van de weduwe van de hertog Frederik Willem Kettler van Koerland (overleden in 1711), Anna Ivanovna, een nicht van Peter de Grote. Weldra was hij haar vertrouwde vriend. Toen Anna in 1730 keizerin van Rusland werd, ging hij met haar mee en werd door haar met ereambten overladen, zodat hij spoedig de eigenlijke regering met zijn helpers Münnich en Ostermann in handen had. Tijdens zijn verblijf was zijn invloed op Anna overduidelijk. Biron was ondertussen getrouwd met een jonkvrouw Benigna . Bij Anna's kroning op 19 mei 1730 werd hij aangesteld als grootkamerheer en rijksgraaf, tijdens welke gelegenheid hij het wapen van het Franse gravenhuis Biron zou hebben aangenomen en een landgoed kreeg in Wenden (het huidige Cēsis) met een toelage van 50.000 kronen per jaar. Hij wist zich al snel volledig uit de gratie te werken. Hoewel de verhalen dat hij een onrechtvaardig monster was niet kloppen, was hij wel een vleier en zijn gedrag wordt beschreven als gemeen, verraderlijk, roofzuchtig, verdacht en verschrikkelijk wraakzuchtig. Tijdens de laatste jaren van Anna's heerschappij wist hij zijn rijkdom en macht sterk te vergroten. Zijn vertrekken in het paleis grensden aan die van de keizerin, en zijn livreien, meubelen en uitrustingen waren nauwelijks goedkoper dan die van haar. De helft van de steekpenningen die bedoeld waren voor het Russische hof gingen door zijn handen. Hij verkreeg een groot aantal landgoederen en had een speciale staatsafdeling die op zijn fokmerries en -hengsten paste. Zijn verhevenheid deed de Franse ambassadeur verbazen en de diamanten die hij voor zijn hertogin kocht leidden tot jaloersheid onder de prinsen. In 1737 werd hij hertog van Koerland, terwijl hij door Anna op haar sterfbed tot regent voor haar minderjarige opvolger Ivan VI van Rusland, zoon van haar nicht Anna Leopoldovna, werd benoemd. Birons regentschap duurde slechts kort, want de moeder van Ivan verbond zich met Münnich tegen Biron, die gevangengenomen en met zijn familie naar Sjlisselburg bij Sint-Petersburg gebracht werd. Kort daarop moest hij voor een bijzondere rechtbank, onder voorzitterschap van Münnich en Ostermann, terechtstaan, en is er van beschuldigd dat hij zich van de Russische troon had meester willen maken. Hij werd tot levenslange verbanning naar de Siberische plaats Pelym veroordeeld (1741) met verlies van al zijn ambten en goederen. Later werd hem door keizerin Elisabeth I van Rusland toegestaan zich te Jaroslavl te vestigen. Bij de troonsbestijging van Peter III (1762) kreeg hij zijn vrijheid terug en nog in hetzelfde jaar van keizerin Catharina II van Rusland zijn hertogdom, dat van 1758-1763 bestuurd was door Karel van Saksen, zoon van August III van Polen. In 1769 deed Biron afstand ten behoeve van zijn zoon Peter Biron. Hij overleed op 28 december 1772. (nl)
- Эрнст Иога́нн Биро́н (нем. Ernst Johann von Biron; 23 ноября [3 декабря] 1690, мыза Калнцеем, Курляндия и Семигалия (ныне Тирели, Елгавский край, Латвия) — 17 [28] декабря 1772, Митавский дворец, Курляндия и Семигалия) — фаворит русской императрицы Анны Иоанновны, регент Российской империи в октябре — ноябре 1740 года, граф Священной Римской империи (с 1730), герцог Курляндии и Семигалии с 1737 года. В 1740—1761 годах находился в ссылке. (ru)
- Ernst Johann von Biron (23 de novembro de 1690 – Jelgava, 29 de dezembro de 1772) foi Duque da Curlândia em dois períodos distintos: de 1737 a 1740 e de 1763 a 1769. Foi regente do Império Russo durante um curtíssimo governo de 20 dias, em 1740. Em 1740, a czarina Ana Ioanovna faleceu e Ernesto João de Biron tornou-se regente do Império Russo. No entanto, governou durante apenas 20 dias, sendo preso no dia 20 de Novembro, entregue à justiça e condenado à morte. Deste e modo, viu-se privado do seu regime e de todos os seus bens. A nova regente, Anna Leopoldovna, substituiu a condenação à morte pela expulsão para toda a vida. Inicialmente, foi enviado para a Sibéria e, depois, para Iaroslavl. No início de 1762, a czarina Isabel Petrovna faleceu, e o novo imperador, Pedro III, restituiu a Biron todos os seus títulos. Pedro III havia planeado dar o Ducado da Curlândia ao seu tio Jorge, mas quando Catarina II subiu ao trono, em Julho desse mesmo ano, devolveu a Curlândia a Biron. Durante o seu período de maior protagonismo, mandou erguer dois magníficos palácios barrocos na Letónia: o Rundāles Pils e o , contando para ambos com o talento do arquitecto italiano Bartolomeo Rastrelli. (pt)
- Е́рнст-Йога́нн фон Біро́н (нім. Ernst Johann von Biron, 13 (23) листопада 1690 — 18 (29) грудня 1772) — герцог Курляндії і Семигалії (1737 — 1741, 1763 — 1769), регент Російської імперії (1740). Представник німецького шляхетського роду Біронів із герцогства Курляндії і Семигалії. Народився в Кальнцеемі, Семигалія. Випускник Кенігсберзького університету. Фаворит російської імператриці Анни Іванівни. З 1718 року перебував при її дворі. 1730 року став обер-камергером двору Анни, отримав титул графа, переїхав до Росії. Мав великий вплив на імператрицю. 1737 року за її сприяння обраний герцогом Курляндії і Семигалії після згасання династії герцогів Кеттлерів. Керував герцогством із Петербурга. 17 жовтня 1740 року, після смерті імператриці Анни, став за її заповітом регентом при малолітньому імператорі Іванові VI, що викликало невдоволення російського дворянства та гвардії. Внаслідок боротьби за владу, що переросла в палацовий переворот, заарештований 9 листопада 1740 року (регентшею стала мати Івана VI — Анна Леопольдівна). 1741 року звинувачений в узурпації влади і прагненні заволодіти престолом. Засуджений до смертної кари, яку замінили засланням в містечко Пелим, а з 1742 — в Ярославль. 1762 року повернений Петром ІІІ до Петербургу. 1763 року відновлений у правах герцога Курляндії і Семигалії за наказом Катерини II. 1769 року передав титул герцога своєму синові Петеру. Помер у Мітаві, Семигалія. Похований у Мітавському палаці. (uk)
- Ernst Johann von Biron (lettiska: Ernests Johans Bīrens; ryska: Эрнст Иоганн Бирон), född 3 december 1690, död 28 december 1772, var hertig av Kurland och regent för den ryske tsaren Ivan VI. Han var far till Peter von Biron. Biron relegerades från universitetet i Königsberg, och blev därefter sekreterare hos änkehertiginnan av Kurland Anna Ivanovna, och utnämndes 1720 till kammarjunkare och vann snart sin härskarinnas obegränsade förtroende. Hennes uppstigande på den ryska kejsartronen 1730 öppnade för honom en glänsande karriär. Redan samma år blev av överkammarherre och erhöll vidsträckta förläningar i Livland. Efter att ha reda förut tillägnat sig den franska hertigsläkten Birons namn och vapen, tilldelades han på kejsarinnans förbön tysk riksgrevevärdighet. Stödd på det så kallade tyska partiet med Andrej Osterman och Burkhard Christoph von Münnich i spetsen, var han under nära tio år Rysslands verklige regent, och styrde med hänsynslös kraft och gjorde sig allmänt hatad. Efter det kurländska hertighuset Kettlers utslocknande på manssidan, genomdrev Anna under vapenhot hans val till hertig av Kurland 1737 och skaffade honom 1739 den nödvändiga polska förläningen av området. Biron stannade dock kvar i Sankt Petersburg, varifrån han levde på räntorna från sitt hårt beskattade hertigdöme. Han behöll sitt inflytande över kejsarinnan in i det sista, på dödsbädden utsåg hon honom till riksförmyndare. Redan efter tre veckor föll han dock natten mellan 19 och 20 november 1740 offer för en av Münnich tillställd statskupp och deporterades till Sibirien. Här hölls han i hård fångenskap, men Elisabeths tronbestigning förbättrade hans läge. År 1741 flyttades han till Jaroslavl, och 1762 lät Peter III frigiva honom, och i november samma år kallades han till Sankt Petersburg. Katarina II visade honom stor välvilja, och med hennes hjälp lyckade han till och med återvinna sitt hertigdöme, men måste redan 1769 efter en våldsam konflikt med ridderskapet i Kurland abdikera till förmån för sin son Peter. Sina sista levnadsår tillbringade han som privatman i Mitau. (sv)
- 恩斯特·約翰·馮·比隆（德語：Ernst Johann von Biron，1690年11月23日－1772年12月29日），庫爾蘭和瑟米加利亞公爵，1737年至1740年、1763年至1769年在位。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Ernst Johann von Biron (23 de novembre de 1690 - 29 de desembre de 1772) va ser duc de Curlàndia i Semigàlia i regent de l'Imperi Rus. (ca)
- Arnošt Jan Biron (německy Ernst Johann von Biron, původně Ernest Johann Bühren, lotyšsky Ernests Johans Bīrons, rusky Эрнст Иоганн Бирон, 23. listopadu 1690, – 29. prosince 1772, Jelgava) byl baltsko-německý říšský hrabě, vévoda kuronský a zemgalský v letech 1737–1741 a 1763–1769, pan sycovský od 1734, favorit a rádce ruské carevny Anny Ivanovny. Po její smrti v roce 1740 byl regentem Ruského impéria v zastoupení za nedospělého cara Ivana VI. (cs)
- Ernst Johann von Biron (* 23. November 1690 in Kalnzeem, Semgallen, Herzogtum Kurland und Semgallen (heute zu Lettland); † 29. Dezember 1772 in Mitau) war Herzog von Kurland und Semgallen sowie Regent des Russischen Kaiserreichs 1740. (de)
- Ernst Johann von Biron (German: Ernst Johann von Biron; Russian: Эрнст Иоганн Бирон; (German: Bühren); 23 November [O.S. 13 November] 1690 – 29 December [O.S. 18 December] 1772) was a Duke of Courland and Semigallia (1737–1740 and 1763–1769) and briefly regent of the Russian Empire in 1740. (en)
- Ernst Johann von Biron, después Ernst Johann Biron (en ruso: Эрнст Иоганн Бирон; 3 de diciembre de 1690 - 28 de diciembre de 1772), fue duque de Curlandia y Semigalia, amante de Ana de Rusia y regente de Rusia. (es)
- Ernst Johann von Biron (en letton : Ernests Johans fon Bīrons), de son vrai nom Ernst Johann von Bühren, né le 23 novembre 1690 à Kalnciems (actuelle Lettonie) et mort le 28 décembre 1772 à Mitau, est un noble germano-balte, puissant favori de la tsarine Anne de 1730 à 1740, duc de Courlande de 1737 à 1740 et de 1763 à 1769. Bien que de noblesse récente, Ernst Johann prétendait, à partir de l'avènement d'Anne au trône de Russie, être apparenté à la famille française (périgourdine) des Biron. (fr)
- Ernest Jan Biron, Ernest Jan Biren, właśc. Ernest Jan Bühren (łot. Ernests Johans Bīrons, niem. Ernst Johann von Biron, ros. Эрнст Иоганн Бирон) (ur. 23 listopada 1690 w Kalnciems, zm. 29 grudnia 1772 w Mitawie) – książę Kurlandii i Semigalii w latach 1737–1741 i 1763–1769, hrabia Świętego Cesarstwa Rzymskiego, pan Wolnego Państwa Stanowego Sycowa od 1734, faworyt i doradca polityczny cesarzowej Anny Iwanowny, po jej śmierci w 1740 roku regent Cesarstwa Rosyjskiego w zastępstwie małoletniego cara Iwana VI. (pl)
- エルンスト・ヨハン・フォン・ビロン（ドイツ語：Ernst Johann von Biron；ラトビア語：Ernests Johans Bīrons；ロシア語: Эрнст Иоганн Бирон、1690年11月23日［ユリウス暦11月13日］ - 1772年12月29日［12月18日］）は、バルト・ドイツ人貴族。クールラント・ゼムガレン公（在位：1737年 - 1758年、1763年 - 1769年）、ロシア帝国摂政（在位：1740年）。 (ja)
- Ernst Johann Biron, italianizzato in Ernesto Giovanni Biron (in tedesco Ernest Johann von Biron o più propriamente Ernest Johann Biren; in lettone: Ernests Johans Bīrons; in russo: Эрнст Иоганн Бирон?; Kalnciems, 3 dicembre 1690 – Jelgava, 28 dicembre 1772), fu duca di Curlandia. (it)
- Эрнст Иога́нн Биро́н (нем. Ernst Johann von Biron; 23 ноября [3 декабря] 1690, мыза Калнцеем, Курляндия и Семигалия (ныне Тирели, Елгавский край, Латвия) — 17 [28] декабря 1772, Митавский дворец, Курляндия и Семигалия) — фаворит русской императрицы Анны Иоанновны, регент Российской империи в октябре — ноябре 1740 года, граф Священной Римской империи (с 1730), герцог Курляндии и Семигалии с 1737 года. В 1740—1761 годах находился в ссылке. (ru)
- 恩斯特·約翰·馮·比隆（德語：Ernst Johann von Biron，1690年11月23日－1772年12月29日），庫爾蘭和瑟米加利亞公爵，1737年至1740年、1763年至1769年在位。 (zh)
- Ernst Johann von Biron (Bühren jaioa; errusieraz: Эрнст Иоганн Бирон; , Semigalia, 1690eko azaroaren 23aGreg./azaroaren 13aJul. - Mitau, 1772ko abenduaren 29aGreg./abenduaren 18aJul.) dukea eta Errusiar Inperioko erregeordea izan zen.
* Datuak: Q57768
* Multimedia: Ernst Johann von Biron (eu)
- Ernst Johann von Biron (lets: Ernests Johans Bīrons; , Letland 12 november 1690 — Jelgava, 28 december 1772), hertog van Koerland en Semgallen, afstammeling uit de Koerlandse familie von Bühren, behoorde tot de Duits-Baltische ridderschap (zie Baltische Duitsers) en studeerde te Koningsbergen, werd vervolgens secretaris en kamerheer van de weduwe van de hertog Frederik Willem Kettler van Koerland (overleden in 1711), Anna Ivanovna, een nicht van Peter de Grote. Weldra was hij haar vertrouwde vriend. Toen Anna in 1730 keizerin van Rusland werd, ging hij met haar mee en werd door haar met ereambten overladen, zodat hij spoedig de eigenlijke regering met zijn helpers Münnich en Ostermann in handen had. (nl)
- Ernst Johann von Biron (23 de novembro de 1690 – Jelgava, 29 de dezembro de 1772) foi Duque da Curlândia em dois períodos distintos: de 1737 a 1740 e de 1763 a 1769. Foi regente do Império Russo durante um curtíssimo governo de 20 dias, em 1740. No início de 1762, a czarina Isabel Petrovna faleceu, e o novo imperador, Pedro III, restituiu a Biron todos os seus títulos. Pedro III havia planeado dar o Ducado da Curlândia ao seu tio Jorge, mas quando Catarina II subiu ao trono, em Julho desse mesmo ano, devolveu a Curlândia a Biron. (pt)
- Ernst Johann von Biron (lettiska: Ernests Johans Bīrens; ryska: Эрнст Иоганн Бирон), född 3 december 1690, död 28 december 1772, var hertig av Kurland och regent för den ryske tsaren Ivan VI. Han var far till Peter von Biron. (sv)
- Е́рнст-Йога́нн фон Біро́н (нім. Ernst Johann von Biron, 13 (23) листопада 1690 — 18 (29) грудня 1772) — герцог Курляндії і Семигалії (1737 — 1741, 1763 — 1769), регент Російської імперії (1740). Представник німецького шляхетського роду Біронів із герцогства Курляндії і Семигалії. Народився в Кальнцеемі, Семигалія. Випускник Кенігсберзького університету. Фаворит російської імператриці Анни Іванівни. З 1718 року перебував при її дворі. 1730 року став обер-камергером двору Анни, отримав титул графа, переїхав до Росії. Мав великий вплив на імператрицю. 1737 року за її сприяння обраний герцогом Курляндії і Семигалії після згасання династії герцогів Кеттлерів. Керував герцогством із Петербурга. 17 жовтня 1740 року, після смерті імператриці Анни, став за її заповітом регентом при малолітньому імп (uk)
|
