| dbo:abstract
|
- Die Bioelektrochemie ist ein Teilgebiet der Biophysikalischen Chemie, das sich mit Themen wie Zell-Elektronen-Protonen-Verkehr, Zellmembranpotentialen und von Redox-Enzymen beschäftigt. (de)
- Bioelectrochemistry is a branch of electrochemistry and biophysical chemistry concerned with electrophysiological topics like cell electron-proton transport, cell membrane potentials and electrode reactions of redox enzymes. (en)
- La bioélectrochimie est une branche de l'électrochimie et de la biophysique qui étudie des sujets comme le potentiel de membrane cellulaire, le transport cellulaire électron-proton et les réactions d'électrode d'enzymes d'oxydo-réduction. (fr)
- La bioelectroquímica es una rama de la electroquímica y la química biofísica que se encarga del estudio de fenómenos electrofisiológicos como el transporte de electrones y protones celulares, potenciales de membrana celulares y reacciones electroquímicas de enzimas redox. (es)
- La bioelettrochimica è una branca dell'elettrochimica che studia il trasporto di carica, il potenziale di membrana e le reazioni elettrochimiche che riguardano gli enzimi redox. (it)
- Bioelektrochemia, elektrochemia biologiczna (grec. βιολογικών ηλεκτροχημεία) – dziedzina nauki z pogranicza chemii i biologii badająca biologiczne procesy przebiegające z przeniesieniem ładunku (procesy redoks, transport jonowy) oraz wykorzystująca metody elektrochemiczne do poznawania lub odtwarzania innych zjawisk i procesów w układach biologicznych.Do pierwszej grupy zagadnień należą:
* badania procesów enzymatycznych,
* przenoszenie elektronów i protonów w organizmach żywych,
* transport ładunku przez membrany biologiczne,
* przekazywanie impulsów nerwowych,
* przetwarzanie i magazynowanie energii,
* zrozumienie biologicznych funkcji elektroaktywnych cząsteczek, np. metaloprotein, wymaga poznania ich potencjałów redoks oraz określenia dostępnych stopni utlenienia jonu centralnego. Drugą grupę obejmują elektrochemiczne badania tzw. układów biomimetycznych – syntetycznych i półsyntetycznych związków chemicznych naśladujących układy funkcjonujące w organizmach żywych. Stosowane w bioelektrochemii techniki elektrochemiczne to: Bioelektrochemia spełnia zadania poznawcze jako nauka o charakterze podstawowym; rezultaty jej badań są wykorzystywane m.in. do opracowywania nowych katalizatorów, sensorów elektrochemicznych, biosensorów, układów mikroelektronicznych, np. wykorzystujących enzymy lub warstwy i dwuwarstwy lipidowe. Głównymi kierunkami rozwoju bioelektrochemii są:
* procesy redukcji i utleniania składników układów biologicznych,
* elektrochemia biomembran i ich modeli,
* elektrochemiczne biosensory,
* biomolekularne elementy elektroniczne oraz zastosowania technik elektrochemicznych w biologii i medycynie. Największe postępy osiągnięto w zrozumieniu mechanizmu przeniesienia elektronu w metaloproteinach i ich mutantach dzięki badaniom bionieorganicznym modeli centrów aktywnych białek; wyniki tych badań pozwoliły przygotowanie i zastosowanie katalizatorów do redukcji tlenu, związków azotu, także poznanie czynników kontrolujących procesy transporty elektronów i protonów przez biomembrany. Obecnie dzięki miniaturyzacji urządzeń elektrochemicznych, głównie elektrod (mikroelektroda), można śledzić przebieg procesów wewnątrz komórek i połączeniach międzykomórkowych, np. synapsach, lub transport jonów przez błony pojedynczej komórki (tzw. metoda patch-clamp); rozwinęły się techniki badań w czasach mikro- i nanosekundowych i czułe metody oznaczania składników istotnych dla funkcjonowania układów biologicznych, obecnych w organizmach w tzw. śladowych stężeniach.Metody elektrochemiczne stosowane są w diagnostyce i terapii medycznej, oznaczaniu i poszukiwaniu nowych leków; badania procesów korozyjnych maja na celu wybór optymalnych materiałów, np. na implanty (biomateriały). (pl)
- Биоэлектрохимия — отрасль науки, изучающая электрохимические явления в живых организмах. Объектом исследования является биоэлектрический потенциал, возникающий на основе биологических процессов, происходящих в клетках и тканях живых организмов. Исследование биоэлектрического потенциала имеет большое значение для понимания физико-химических и физиологических процессов в живых системах и применяется в клинике с диагностической целью. Истоки биоэлектрохимии восходят к опытам итальянского учёного Л. Гальвани (1791); современная наука началась в 1902 году с работы немецкого физиолога Ю. Бернштейна, в которой была рассмотрена связь мембранного потенциала с концентрацией ионов К+. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- Die Bioelektrochemie ist ein Teilgebiet der Biophysikalischen Chemie, das sich mit Themen wie Zell-Elektronen-Protonen-Verkehr, Zellmembranpotentialen und von Redox-Enzymen beschäftigt. (de)
- Bioelectrochemistry is a branch of electrochemistry and biophysical chemistry concerned with electrophysiological topics like cell electron-proton transport, cell membrane potentials and electrode reactions of redox enzymes. (en)
- La bioélectrochimie est une branche de l'électrochimie et de la biophysique qui étudie des sujets comme le potentiel de membrane cellulaire, le transport cellulaire électron-proton et les réactions d'électrode d'enzymes d'oxydo-réduction. (fr)
- La bioelectroquímica es una rama de la electroquímica y la química biofísica que se encarga del estudio de fenómenos electrofisiológicos como el transporte de electrones y protones celulares, potenciales de membrana celulares y reacciones electroquímicas de enzimas redox. (es)
- La bioelettrochimica è una branca dell'elettrochimica che studia il trasporto di carica, il potenziale di membrana e le reazioni elettrochimiche che riguardano gli enzimi redox. (it)
- Биоэлектрохимия — отрасль науки, изучающая электрохимические явления в живых организмах. Объектом исследования является биоэлектрический потенциал, возникающий на основе биологических процессов, происходящих в клетках и тканях живых организмов. Исследование биоэлектрического потенциала имеет большое значение для понимания физико-химических и физиологических процессов в живых системах и применяется в клинике с диагностической целью. Истоки биоэлектрохимии восходят к опытам итальянского учёного Л. Гальвани (1791); современная наука началась в 1902 году с работы немецкого физиолога Ю. Бернштейна, в которой была рассмотрена связь мембранного потенциала с концентрацией ионов К+. (ru)
- Bioelektrochemia, elektrochemia biologiczna (grec. βιολογικών ηλεκτροχημεία) – dziedzina nauki z pogranicza chemii i biologii badająca biologiczne procesy przebiegające z przeniesieniem ładunku (procesy redoks, transport jonowy) oraz wykorzystująca metody elektrochemiczne do poznawania lub odtwarzania innych zjawisk i procesów w układach biologicznych.Do pierwszej grupy zagadnień należą: (pl)
|
