About: Antonio Farnese, Duke of Parma

An Entity of Type: animal, from Named Graph: http://dbpedia.org, within Data Space: dbpedia.org

Antonio Farnese (29 November 1679 – 20 January 1731) was the eighth and final Farnese Duke of Parma and Piacenza. He married, in 1727, Enrichetta d'Este of Modena with the intention of begetting an heir. The marriage, however, was childless, leading to the succession of Charles of Spain, whose mother, Elisabeth Farnese, was Antonio's niece, to the ducal throne.

thumbnail
Property Value
dbo:abstract
  • Antoni I Farnese o Antoni I de Parma (Parma, Ducat de Parma 1679 - íd. 1731 ) fou el 8è Duc de Parma, l'últim de la Dinastia Farnese. (ca)
  • Antonín Parmský (29. listopadu 1679, Parma – 20. ledna 1731, Parma) byl osmý a poslední vévoda z Parmy a Piacenzy z rodu Farnese. V roce 1727 se s úmyslem zplodit dědice oženil s Enrichettou d'Este. Manželství však zůstalo bezdětné, což vedlo k nastoupení Karla Španělského, nejstaršího syna Alžběty Parmské, Antonínovy neteře, na vévodský trůn. (cs)
  • أنطونيو دوق بارما (29 مايو 1679 - 20 يناير 1731) هو الثامن دوق بارما وبياتشنزا والأخير من آل فارنيزي الذي يعتبر من سلالة البابا بولس الثالث، تزوج من إنريشيتا دي إستي بهدف الحصول على الأبناء إلا أنه توفي دون أنجاب أبناء، مما مهد الخلافة إلى كارلوس أوف إسبانيا، أبن الأكبر لـ إليزابيث فارنيزي أبنة شقيقه الأكبر إدواردو، هو أبن الثالث لـ رانوكسيو الثاني، دوق بارما وزوجته الثانية . (ar)
  • Ο Αντώνιος, ιταλ. Antoinio (29 Νοεμβρίου 1679 - 20 Ιανουαρίου 1731) από τον Οίκο των Φαρνέζε ήταν ο 8ος δούκας της Πάρμας & Πλακεντίας (1727-31), τελευταίος άρρεν τού Οίκου του. (el)
  • Antonio Farnese (29 November 1679 – 20 January 1731) was the eighth and final Farnese Duke of Parma and Piacenza. He married, in 1727, Enrichetta d'Este of Modena with the intention of begetting an heir. The marriage, however, was childless, leading to the succession of Charles of Spain, whose mother, Elisabeth Farnese, was Antonio's niece, to the ducal throne. (en)
  • Antonio Farnese (* 29. November 1679; † 20. Januar 1731) war der jüngste Sohn des Herzogs Ranuccio II. Farnese von Parma und Piacenza. Als sein älterer Bruder Francesco Farnese, der Nachfolger seines Vaters, am 26. Februar 1727 kinderlos starb, folgte ihm Antonio auf dem Thron. Antonio Farnese war der letzte im Mannesstamm der Familie Farnese und bis zu seiner Thronbesteigung auch ledig geblieben. Ein Jahr nach dem Tod seines Bruders, am 5. Februar 1728, heiratete er, mittlerweile 48-jährig, Enrietta d’Este (1702–1777), Tochter des Herzogs Rinaldo d’Este von Modena. Als Antonio Farnese knapp drei Jahre später starb, hatte er keine Nachkommen. Seine Erbin war seine Nichte Elisabetta Farnese (1692–1766), das einzige noch lebende Mitglied der Familie, die seit 1714 mit dem spanischen König Philipp V. aus der Dynastie der Bourbonen verheiratet war. Sie gab das Herzogtum, aber auch den Besitz in und um Rom – den Palazzo Farnese in Rom, den Palazzo Farnese in Caprarola, die Villa Farnesina, vor allem aber die farnesischen Sammlungen – an ihren Sohn Karl III. weiter. (de)
  • Antonio Farnesio (Parma, 29 de noviembre de 1679 – Parma, 26 de febrero de 1731) fue el octavo duque de Parma y Piacenza. Después de él, a través de la desdendencia de Isabel de Farnesio, reina consorte de España, el ducado pasó a la Casa de Borbón. (es)
  • Antoine Farnèse (Parme, 29 mai 1679 - Parme, 20 janvier 1731) fut le huitième duc de Parme et Plaisance du 27 février 1727 à sa mort. Après lui, par la descendance de Élisabeth Farnèse, l'héritage des Farnèse passa à la maison de Bourbon-Siciles. Antoine Farnèse est né en 1679 de Ranuce II Farnèse et de Maria d'Este. Troisième fils du duc, Antoine n'avait jamais pensé porter la couronne mais Édouard était mort avant son père ne laissant qu'une fille et François, son frère alors duc, n'eut pas non plus d'enfant. (fr)
  • アントニオ・ファルネーゼ （Antonio Farnese, 1679年5月29日 - 1731年2月26日）は、ファルネーゼ家最後のパルマ及びピアチェンツァ公。ラヌッチョ2世と妃マリーア・デステの3男としてパルマで生まれた。は異母兄、フランチェスコ・ファルネーゼは同母兄。 同母兄フランチェスコの死にともなって公位を継承した。1728年、エンリチェッタ・デステ（モデナ公リナルド・デステの娘）と結婚したが、フランチェスコに続いてアントニオにも子供がなく、彼の死後公国は異母兄オドアルド2世・ファルネーゼの娘エリザベッタ・ファルネーゼの長男カルロ（スペイン王カルロス3世）に継承された。カルロはまだ15歳と若いため、祖母ドロテア・ソフィアと前公妃エンリチェッタが摂政を務めた。 (ja)
  • Antonio Farnese (Parma, 29 novembre 1679 – Parma, 20 gennaio 1731) è stato l'ottavo duca di Parma e Piacenza dal 27 febbraio 1727 alla morte. Dopo di lui, attraverso la discendenza di Elisabetta Farnese, regina di Spagna, l'eredità farnesiana passò alla famiglia Borbone di Spagna e successivamente di Napoli. (it)
  • Antonio Francesco Farnese (Parma, 29 november 1679 – aldaar, 20 januari 1731) was hertog van Parma en Piacenza van 1727 tot 1731. Hij was een zoon van hertog Ranuccio II en diens derde vrouw . Na een militaire carrière volgde hij in 1727 zijn kinderloos gestorven broer Francesco op. Hij was de laatste mannelijke telg van de familie en om de dynastie te redden huwde hij op 5 februari 1728 te Modena met Enrichetta d'Este (1702 – 1777), dochter van Rinaldo III, hertog van Modena. Na nauwelijks drie jaar overleed hij echter op 51-jarige leeftijd zonder nakomelingen. Hij werd opgevolgd door infante Karel van Spanje, de zoon van zijn nicht Elisabetta Farnese. (nl)
  • António Farnésio (em italiano: Antonio Farnese; 29 de maio de 1679 - 20 de janeiro de 1731) foi o oitavo e último Farnésio Duque de Parma e Placência. Em 1727 casou com Henriqueta (Enriqueta) d'Este, filha de Reinaldo, Duque de Módena, com a intenção de produzir um herdeiro; o casamento, contudo, não produziu frutos levando à sucessão de Carlos de Bourbon -cuja mãe, Isabel Farnésio, era sobrinha de António– ao trono ducal. (pt)
  • Anton Farnese av Parma, född 1679, död 1731, var en monark (hertig) av Parma från 1727 till 1731. (sv)
  • Antoni Franciszek Farnese (wł. Antonio Francesco Farnese; ur. 29 listopada 1679 roku w Parmie, zm. 20 stycznia 1731 roku tamże) – ósmy i ostatni książę Parmy w latach 1727-1731. Wielki Mistrz Świętego Konstantyńskiego Orderu Wojskowego Świętego Jerzego. Urodził się jako dziewiąte i ostatnie dziecko (jedno z czworga, które przeżyło dzieciństwo) Ranuccia II Farnese, księcia parmeńskiego w latach 1646-1694, oraz Marii d'Este, córka księcia Reggio i Modeny Franciszka I d'Este oraz Marii Katarzyny Farnese. W wieku 18 lat wyruszył na podróż po Europie w celu szukania sojuszników, jednakże przepuścił 1 580 000 lirów parmeńskich na gale i zabawy. W 1694 roku zmarł jego ojciec, a tron objął starszy o rok brat Antonia, Franciszek, ponieważ najstarszy z synów Ranuccia Odoardo zmarł rok wcześniej. Dopóki nie został księciem, większość czasu spędzał na dworze swego kuzyna, dziedzicznego księcia Modeny Franciszka III d'Este. Działo się tak dlatego, że jego bratowa Dorota Zofia nie lubiła zabaw i balów tak, jak on. W związku z tym Antoni zamieszkiwał w zamku Sala, gdzie mógł urządzać wystawne przyjęcia dla siebie i swoich kochanek. Do czasu wstąpienia na tron otyły i rozpustny Antoni nie miał chęci obejmować władzy. 26 lutego 1727 roku, gdy obejmował panowanie po zmarłym bezdzietnie bracie, bawił jeszcze na karnawale w Reggio. Tym samym stał się dziedzicem i ostatnim męskim przedstawicielem swej dynastii. Nie porzucił mimo wszystko hulaszczego trybu życia i zabaw do rana. Został zmuszony przez dwór do poślubienia (1702-1777), siostry jego przyjaciela Franciszka III i zarazem swojej kuzynki (z tego powodu musiał uzyskać papieską dyspensę). Nowa księżna została ciepło przyjęta przez lud i była dobrze traktowana przez męża. Mimo starań małżonków blisko 50-letni Antoni nie mógł spłodzić potomka. Hiszpania, Francja i Wielka Brytania w traktacie londyńskim z 1718 zgodziły się, że po wygaśnięciu męskiej linii Farnese władzę przejmie najstarszy syn bratanicy Antonia, Elżbiety Farnese. Była ona żoną króla Hiszpanii Filipa V, a ich najstarszym synem był Karol Burbon (1716-1788). Już w 1729 roku niepewna stałości traktatu Elżbieta sprowadziła 6 tys. ludzi z Hiszpanii do Parmy. Roszczący sobie prawa do księstwa Karol VI Habsburg wystawił w pobliskim Księstwie Mediolanu siły liczące 40 tys. żołnierzy. W trakcie trwania tych działań 20 stycznia 1731 zmarł Antoni. Już sześć dni po jego śmierci Austriacy wkroczyli do Parmy, chcąc tym zmusić Hiszpanów do rezygnacji z postanowień traktatu. Okazało się, że Antoni na łożu śmierci uczynił dziedzicem swe mające się narodzić dziecko ("brzuch mojej żony"). Wyznaczył następującą radę regencyjną: wdowa, biskup Camillo Marazzani, hrabia Odoardo Anviti (pierwszy sekretarz stanu, Federico dal Verme (zarządca pałacu) oraz dwóch hrabiów: Jacopo Antonio Sanvitale i Artaserse Baiardi. Jednak papież Klemens XIII, Elżbieta oraz król Ludwik XV kwestionowali jednak ciążę wdowy. W końcu okazało się, że była ona pozorowana po to, by trzymać Hiszpanów z dala od Parmy. Ostatecznie obie strony zgodziły się, że dziedzicem zostanie Karol Burbon jako wasal cesarza. Ten stan trwał do 1735 roku, gdy Karol otrzymał Królestwo Obojga Sycylii. Przenosząc się do nowej siedziby, przyszły hiszpański król zabrał część bogatej kolekcji dzieł sztuki i literatury do Neapolu. (pl)
  • Антоніо Фарнезе (італ. Antonio Farnese; 29 листопада 1679 — 20 січня 1731) — 8-й герцог Пармський і П'яченцький у 1727—1731 роках. (uk)
  • Антонио Фарнезе (итал. Antonio Farnese; 29 ноября 1679, Парма — 20 января 1731, там же) — восьмой герцог Пармы и Пьяченцы с 1727 года, последний представитель рода Фарнезе по прямой мужской линии. Младший сын герцога Рануччо II Фарнезе и Марии д’Эсте. После его смерти владения Фарнезе перешли испанскому инфанту Карлу, являвшемуся по материнской линии правнуком герцога Рануччо II. (ru)
  • 安東尼奧·法爾內塞（義大利語：Antonio Farnese，1679年11月29日－1731年1月20日），帕爾馬公爵，1727年至1731年在位。 1727年，安東尼奧與摩德納的結婚，兩人沒有子女。安東尼奧去世後，帕爾馬公國由姪女埃麗莎貝塔·法爾內塞的長子卡洛繼承。 (zh)
dbo:activeYearsEndYear
  • 1731-01-01 (xsd:gYear)
dbo:activeYearsStartYear
  • 1727-01-01 (xsd:gYear)
dbo:parent
dbo:predecessor
dbo:spouse
dbo:successor
dbo:thumbnail
dbo:wikiPageID
  • 8486627 (xsd:integer)
dbo:wikiPageLength
  • 8120 (xsd:nonNegativeInteger)
dbo:wikiPageRevisionID
  • 1106833024 (xsd:integer)
dbo:wikiPageWikiLink
dbp:birthDate
  • 1679-11-29 (xsd:date)
dbp:birthPlace
dbp:deathDate
  • 1731-01-20 (xsd:date)
dbp:deathPlace
  • Parma, Duchy of Parma and Piacenza (en)
dbp:father
dbp:fullName
  • Antonio Farnese (en)
dbp:house
dbp:mother
dbp:name
  • Antonio Farnese (en)
dbp:predecessor
dbp:reign
  • 0001-02-26 (xsd:gMonthDay)
dbp:religion
dbp:spouse
dbp:succession
dbp:successor
dbp:wikiPageUsesTemplate
dcterms:subject
gold:hypernym
schema:sameAs
rdf:type
rdfs:comment
  • Antoni I Farnese o Antoni I de Parma (Parma, Ducat de Parma 1679 - íd. 1731 ) fou el 8è Duc de Parma, l'últim de la Dinastia Farnese. (ca)
  • Antonín Parmský (29. listopadu 1679, Parma – 20. ledna 1731, Parma) byl osmý a poslední vévoda z Parmy a Piacenzy z rodu Farnese. V roce 1727 se s úmyslem zplodit dědice oženil s Enrichettou d'Este. Manželství však zůstalo bezdětné, což vedlo k nastoupení Karla Španělského, nejstaršího syna Alžběty Parmské, Antonínovy neteře, na vévodský trůn. (cs)
  • أنطونيو دوق بارما (29 مايو 1679 - 20 يناير 1731) هو الثامن دوق بارما وبياتشنزا والأخير من آل فارنيزي الذي يعتبر من سلالة البابا بولس الثالث، تزوج من إنريشيتا دي إستي بهدف الحصول على الأبناء إلا أنه توفي دون أنجاب أبناء، مما مهد الخلافة إلى كارلوس أوف إسبانيا، أبن الأكبر لـ إليزابيث فارنيزي أبنة شقيقه الأكبر إدواردو، هو أبن الثالث لـ رانوكسيو الثاني، دوق بارما وزوجته الثانية . (ar)
  • Ο Αντώνιος, ιταλ. Antoinio (29 Νοεμβρίου 1679 - 20 Ιανουαρίου 1731) από τον Οίκο των Φαρνέζε ήταν ο 8ος δούκας της Πάρμας & Πλακεντίας (1727-31), τελευταίος άρρεν τού Οίκου του. (el)
  • Antonio Farnese (29 November 1679 – 20 January 1731) was the eighth and final Farnese Duke of Parma and Piacenza. He married, in 1727, Enrichetta d'Este of Modena with the intention of begetting an heir. The marriage, however, was childless, leading to the succession of Charles of Spain, whose mother, Elisabeth Farnese, was Antonio's niece, to the ducal throne. (en)
  • Antonio Farnesio (Parma, 29 de noviembre de 1679 – Parma, 26 de febrero de 1731) fue el octavo duque de Parma y Piacenza. Después de él, a través de la desdendencia de Isabel de Farnesio, reina consorte de España, el ducado pasó a la Casa de Borbón. (es)
  • Antoine Farnèse (Parme, 29 mai 1679 - Parme, 20 janvier 1731) fut le huitième duc de Parme et Plaisance du 27 février 1727 à sa mort. Après lui, par la descendance de Élisabeth Farnèse, l'héritage des Farnèse passa à la maison de Bourbon-Siciles. Antoine Farnèse est né en 1679 de Ranuce II Farnèse et de Maria d'Este. Troisième fils du duc, Antoine n'avait jamais pensé porter la couronne mais Édouard était mort avant son père ne laissant qu'une fille et François, son frère alors duc, n'eut pas non plus d'enfant. (fr)
  • アントニオ・ファルネーゼ （Antonio Farnese, 1679年5月29日 - 1731年2月26日）は、ファルネーゼ家最後のパルマ及びピアチェンツァ公。ラヌッチョ2世と妃マリーア・デステの3男としてパルマで生まれた。は異母兄、フランチェスコ・ファルネーゼは同母兄。 同母兄フランチェスコの死にともなって公位を継承した。1728年、エンリチェッタ・デステ（モデナ公リナルド・デステの娘）と結婚したが、フランチェスコに続いてアントニオにも子供がなく、彼の死後公国は異母兄オドアルド2世・ファルネーゼの娘エリザベッタ・ファルネーゼの長男カルロ（スペイン王カルロス3世）に継承された。カルロはまだ15歳と若いため、祖母ドロテア・ソフィアと前公妃エンリチェッタが摂政を務めた。 (ja)
  • Antonio Farnese (Parma, 29 novembre 1679 – Parma, 20 gennaio 1731) è stato l'ottavo duca di Parma e Piacenza dal 27 febbraio 1727 alla morte. Dopo di lui, attraverso la discendenza di Elisabetta Farnese, regina di Spagna, l'eredità farnesiana passò alla famiglia Borbone di Spagna e successivamente di Napoli. (it)
  • António Farnésio (em italiano: Antonio Farnese; 29 de maio de 1679 - 20 de janeiro de 1731) foi o oitavo e último Farnésio Duque de Parma e Placência. Em 1727 casou com Henriqueta (Enriqueta) d'Este, filha de Reinaldo, Duque de Módena, com a intenção de produzir um herdeiro; o casamento, contudo, não produziu frutos levando à sucessão de Carlos de Bourbon -cuja mãe, Isabel Farnésio, era sobrinha de António– ao trono ducal. (pt)
  • Anton Farnese av Parma, född 1679, död 1731, var en monark (hertig) av Parma från 1727 till 1731. (sv)
  • Антоніо Фарнезе (італ. Antonio Farnese; 29 листопада 1679 — 20 січня 1731) — 8-й герцог Пармський і П'яченцький у 1727—1731 роках. (uk)
  • Антонио Фарнезе (итал. Antonio Farnese; 29 ноября 1679, Парма — 20 января 1731, там же) — восьмой герцог Пармы и Пьяченцы с 1727 года, последний представитель рода Фарнезе по прямой мужской линии. Младший сын герцога Рануччо II Фарнезе и Марии д’Эсте. После его смерти владения Фарнезе перешли испанскому инфанту Карлу, являвшемуся по материнской линии правнуком герцога Рануччо II. (ru)
  • 安東尼奧·法爾內塞（義大利語：Antonio Farnese，1679年11月29日－1731年1月20日），帕爾馬公爵，1727年至1731年在位。 1727年，安東尼奧與摩德納的結婚，兩人沒有子女。安東尼奧去世後，帕爾馬公國由姪女埃麗莎貝塔·法爾內塞的長子卡洛繼承。 (zh)
  • Antonio Farnese (* 29. November 1679; † 20. Januar 1731) war der jüngste Sohn des Herzogs Ranuccio II. Farnese von Parma und Piacenza. Als sein älterer Bruder Francesco Farnese, der Nachfolger seines Vaters, am 26. Februar 1727 kinderlos starb, folgte ihm Antonio auf dem Thron. (de)
  • Antonio Francesco Farnese (Parma, 29 november 1679 – aldaar, 20 januari 1731) was hertog van Parma en Piacenza van 1727 tot 1731. Hij was een zoon van hertog Ranuccio II en diens derde vrouw . Na een militaire carrière volgde hij in 1727 zijn kinderloos gestorven broer Francesco op. Hij was de laatste mannelijke telg van de familie en om de dynastie te redden huwde hij op 5 februari 1728 te Modena met Enrichetta d'Este (1702 – 1777), dochter van Rinaldo III, hertog van Modena. Na nauwelijks drie jaar overleed hij echter op 51-jarige leeftijd zonder nakomelingen. (nl)
  • Antoni Franciszek Farnese (wł. Antonio Francesco Farnese; ur. 29 listopada 1679 roku w Parmie, zm. 20 stycznia 1731 roku tamże) – ósmy i ostatni książę Parmy w latach 1727-1731. Wielki Mistrz Świętego Konstantyńskiego Orderu Wojskowego Świętego Jerzego. Dopóki nie został księciem, większość czasu spędzał na dworze swego kuzyna, dziedzicznego księcia Modeny Franciszka III d'Este. Działo się tak dlatego, że jego bratowa Dorota Zofia nie lubiła zabaw i balów tak, jak on. W związku z tym Antoni zamieszkiwał w zamku Sala, gdzie mógł urządzać wystawne przyjęcia dla siebie i swoich kochanek. (pl)
rdfs:label
  • أنطونيو دوق بارما (ar)
  • Antoni I de Parma (ca)
  • Antonín Parmský (cs)
  • Antonio Farnese (de)
  • Αντώνιος Φαρνέζε της Πάρμας (el)
  • Antonio Farnese, Duke of Parma (en)
  • Antonio Farnesio (es)
  • Antoine Farnèse (fr)
  • Antonio Farnese (it)
  • アントニオ・ファルネーゼ (ja)
  • Antonio Farnese (nl)
  • Antoni Farnese (pl)
  • António Farnésio (pt)
  • Антонио Фарнезе (герцог Пармский) (ru)
  • Anton Farnese (sv)
  • 安東尼奧·法爾內塞 (zh)
  • Антоніо Фарнезе (uk)
owl:sameAs
prov:wasDerivedFrom
foaf:depiction
foaf:isPrimaryTopicOf
foaf:name
  • Antonio Farnese (en)
is dbo:child of
is dbo:spouse of
is dbo:successor of
is dbo:wikiPageDisambiguates of
is dbo:wikiPageRedirects of
is dbo:wikiPageWikiLink of
is dbp:issue of
is dbp:predecessor of
is dbp:spouse of
is dbp:successor of
is foaf:primaryTopic of
Powered by OpenLink Virtuoso    This material is Open Knowledge     W3C Semantic Web Technology     This material is Open Knowledge    Valid XHTML + RDFa
This content was extracted from Wikipedia and is licensed under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 Unported License