| dbo:abstract
|
- Aqueu (en grec antic Ἀχαιός, 'Akhaios') era un general fill d'Andròmac i més tard , quan es va revoltar, governador d'una part de l'Imperi Selèucida. Andròmac, el seu pare, tenia una germana, Laodice, que es va casar amb Seleuc II Cal·línic, pare d'Antíoc III el gran. Aqueu es va casar amb Laodice del Pont, filla de Mitridates II del Pont. Va acompanyar a Seleuc III Ceraune, fill de Cal·línic, quan va organitzar una expedició a la zona del Taure contra Àtal I de Pèrgam, i després de l'assassinat de Seleuc va venjar la seva mort i encara que va poder ocupar el tron, es va mantenir lleial a la família selèucida. Antíoc el gran el va nomenar sàtrapa de l'Àsia Menor amb seu a Sardes l'any 223 aC i va recuperar els districtes que havia ocupat Àtal. Hermeias, ministre d'Antíoc, va acusar a Aqueu d'intentar una revolta, i en veure's en perill es va revoltar realment i es va proclamar rei a Sardes. Antíoc estava ocupat amb Ptolemeu IV Filopàtor i no va poder anar contra ell, però més tard, l'any 217 aC, quan Egipte i els selèucides van fer la pau, Antíoc va creuar el Taure i aliat a Àtal, i va ocupar tota l'Àsia Menor fins a Sardes menys la ciutadella on Aqueu va resistir dos anys fins que finalment va caure en mans d'Antíoc, l'any 214 aC per la traïció de Bolis, un agent de Sosibi, ministre de Ptolemeu IV Filopàtor, que en lloc de protegir-lo el va entregar a Antíoc. Antíoc el va fer matar. (ca)
- Achaeus (Ancient Greek: Ἀχαιός, Akhaios; died 213 BC) was a general and later a separatist ruler of part of the Greek Seleucid kingdom. He was the son of Andromachus, whose sister Laodice II married Seleucus Callinicus, the father of Antiochus III the Great He accompanied Seleucus Ceraunus, the son of Callinicus, in his expedition across mount Taurus against Attalus I, and after the assassination of Seleucus Ceraunus revenged his death; and though he might easily have assumed the royal power, he remained faithful to the family of Seleucus. In 223 BC Antiochus III, the successor of Seleucus Ceraunus, appointed him to the command of all Asia Minor on the western side of Mount Taurus. Achaeus recovered all the districts which Attalus had gained on the Seleucids once more; but being falsely accused by Hermeias, the minister to Antiochus, of intending to revolt, Achaeus assumed the title of king in self-defence, and ruled over the whole of Asia on the western side of the Taurus. As long as Antiochus was engaged in the war with Ptolemy IV of Egypt, he could not march against Achaeus; but upon the conclusion of a treaty with Ptolemy, he crossed the Taurus, uniting his forces with Attalus, and in one campaign deprived Achaeus of his dominions and took Sardis (with the exception of the citadel). After sustaining a siege of two years, the citadel at last fell into the hands of Antiochus in 213, through the treachery of Bolis (who had been employed by Sosibius, minister to Ptolemy). Bolis pledged to deliver Achaeus to safety, but turned him over to Antiochus, who immediately put him to death. (en)
- Ο Αχαιός ο Νεότερος (αρχαία ελληνικά: Ἀχαιός (απεβ. 213 π.Χ.) από τη Δυναστεία των Σελευκιδών ήταν στρατηγός, ο οποίος αργότερα αποσχίστηκε και έγινε ηγεμόνας μέρους της Αυτοκρατορίας των Σελευκιδών. Ήταν γιος του Ανδρόμαχου, του οποίου η αδελφή Λαοδίκη Β΄ ήταν παντρεμένη με τον Σέλευκο Β΄ Καλλίνικο, τον πατέρα του Αντίοχου Γ΄ του Μεγάλου. Ο ίδιος ο Αχαιός ήταν παντρεμένος με την Λαοδίκη, μία από τις κόρες της Λαοδίκης του Πόντου και του Μιθριδάτης Β΄. Συνόδευσε τον Σέλευκο Γ΄ Κεραυνό στην εκστρατεία στον Ταύρο εναντίον του Άτταλου Α΄ και μετά την δολοφονία του Σέλευκου Γ΄ εκδικήθηκε το θάνατό του. Αν και θα μπορούσε να καταλάβει εύκολα την εξουσία, παρέμεινε πιστός στον Οίκο των Σελευκιδών. Το 223 π.Χ. ο Αντίοχος Γ΄, ο διάδοχος του Σέλευκου Γ΄, τον διόρισε διοικητή όλης της Μικράς Ασίας δυτικά του Ταύρου. Ο Αχαιός ανακατέλαβε όλες τις περιοχές τις οποίες είχε κερδίσει ο Άτταλος για τους Σελευκίδες. Όμως κατηγορήθηκε ψευδώς από τον , τον υπουργό του Αντίοχου Γ΄, ότι είχε πρόθεση να επαναστατήσει, κάτι που ο Αχαιός τελικά έκανε σε αυτοάμυνα: πήρε τον τίτλο του βασιλιά και βασίλευσε σε όλη την περιοχή της Ασίας δυτικά του όρους του Ταύρου. Όσο ο Αντίοχος Γ΄ ήταν σε πόλεμο με τον Πτολεμαίο Δ΄, δεν μπορούσε να βαδίσει εναντίου του Αχαιού. Όμως με την ολοκλήρωση της συνθήκης ειρήνης με τον Πτολεμαίο Δ΄, διέσχισε τον Ταύρο, και ενώνοντας τις δυνάμεις του με αυτές του Αττάλου, απέσπασε από τον Αχαιό όλα τα εδάφη του και κατέλαβε τις Σάρδεις εκτός από την ακρόπολη. Η τελευταία έπεσε στα χέρια του Αντίοχου Γ΄ το 213 π.Χ. μετά από πολιορκία δύο χρόνων, με προδοσία του Βόλη (ο οποίος ήταν στην υπηρεσία του Σωσίβιου, υπουργού του Πτολεμαίου Δ΄). Ο Βόλης υποσχέθηκε στον Αχαιό ότι θα τον διασώσει, αλλά τον παρέδωσε στον Αντίοχο Γ΄, ο οποίος τον θανάτωσε αμέσως. (el)
- Achaios der Jüngere (altgriechisch Ἀχαιός Achaíos; † 213 v. Chr. in Sardes) war ein General des griechischen Seleukidenreiches und König in Kleinasien von 220 bis 213 v. Chr. Achaios der Jüngere war angeblich ein Urenkel des seleukidischen Dynastiegründers Seleukos I. Nikator und diente zunächst wie sein Vater Andromachos und sein Großvater Achaios der Ältere dem Reich als General. Seine Tante Laodike war die Frau König Seleukos’ II. und die Mutter Antiochos’ III. Achaios war mit einer weiteren Laodike, der Tochter des pontischen Königs Mithridates II., verheiratet. 223 v. Chr. begleitete Achaios den Seleukidenkönig Seleukos III. auf einen Feldzug nach Kleinasien, als dieser ermordet wurde. Das Heer sprach sich für Achaios als Nachfolger aus, doch lehnte er zu Gunsten Antiochos III., des jüngeren Bruders der Ermordeten, ab. Achaios wurde daraufhin aufgrund seiner Treue zum Vizekönig von Kleinasien bestimmt. Dort war der seleukidische Einfluss stark durch die Expansion des pergamenischen Königs Attalos I. zurückgedrängt worden. In den folgenden drei Jahren machte Achaios diese Verluste wett und schloss Attalos in dessen Hauptstadt ein. Seit 222 v. Chr. wurde Achaios vom ägyptischen König Ptolemaios III. umworben, der den General zu einem Seitenwechsel bewegen wollte. Allem Anschein nach fing Achaios schließlich an, seinen früheren Verzicht auf das Königtum zu bereuen. Ausschlaggebend war unter anderem auch das ptolemaiische Angebot, Achaios’ Vater Andromachos freizulassen, der sich in ägyptischer Gefangenschaft befand. Als Antiochos III. 220 Atropatene angriff, nutzte Achaios die Gelegenheit und ließ sich von seinen Soldaten zum König proklamieren. Anschließend marschierte er mit seiner Armee auf Syrien zu, um dort einen Staatsstreich durchzuführen. Seine Truppen wünschten zwar ihrem siegreichen Feldherrn den Königstitel, doch weigerten sie sich, gegen den eigentlichen König des Seleukidenreiches zu kämpfen. Als Achaios erkannte, dass sein Heer meutern würde, ließ er verkünden, dass der Feldzug in Wirklichkeit nur der Plünderung Pisidiens diene (Polybios 5,57). Von 219 bis 217 war Antiochos III. durch den Vierten Syrischen Krieg gegen die Ptolemaier gebunden, so dass sich Achaios in dieser Zeit wieder dem Kampf gegen die übrigen kleinasiatischen Königreiche widmen konnte. Nach dem Friedensschluss zwischen Seleukiden und Ptolemaiern zog Antiochos III. aber gegen seinen abtrünnigen General. Von 216 bis 213 kämpften die beiden Angehörigen des Seleukidenreiches gegeneinander, wobei Antiochos III. von Anfang an im Vorteil war, da er ein Bündnis mit Attalos I. von Pergamon abschließen konnte. Achaios konnte die Heeresstraße nach Sardes im ersten Kriegsjahr verteidigen, wurde danach aber in seiner Hauptstadt eingeschlossen. Nach zweijähriger Belagerung versuchte er zu fliehen, wurde aber gefasst und hingerichtet. Antiochos III. hatte zwar bereitwillig besiegten fremden Königen Titel und Land gelassen, doch war Achaios in seinen Augen ein Usurpator, den er nicht zu dulden bereit war. (de)
- Aqueo (griego Aχαιός; muerto en 213 a. C.) fue un general y posteriormente un gobernante separatista de la parte de Grecia del Imperio Seléucida. (es)
- (en grec ancien Ἀχαιός / Achaios) est un général séleucide qui a pris le titre royal dans les provinces anatoliennes. Il est vaincu et tué par Antiochos III en 213 av. J.-C. (fr)
- Acheo (greco antico: Ἀχαιός, in latino: Achaeus; 250 a.C. circa – 213 a.C.) è stato un generale dell'Impero seleucide che costituì un regno separato di breve vita in Asia minore, con capitale Sardi. (it)
- Achaios var en grekisk general och senare guvernör. Han gjorde uppror mot Antiochos III år 220 f.Kr., men blev år 213 f.Kr. besegrad och avrättad. (sv)
- Achajos (gr. Ἀχαιός, Achaiós) (zm. 213 p.n.e.) – wódz seleukidzki, zarządca Azji Mniejszej od 223 p.n.e., pretendent do tronu państwa Seleucydów od 221 p.n.e. do swej śmierci. Syn , bratanka króla państwa Seleucydów Antiocha I Sotera, brat Laodiki II żony króla państwa Seleucydów Seleukosa II Kallinikosa, mąż Laodiki, córki króla Pontu Mitrydatesa II i królowej Laodiki, córki króla państwa Seleucydów Antiocha II Theosa i jego pierwszej żony Laodiki I. W roku 223 p.n.e. Achajos będący wtedy wodzem wojsk seleukidzkich, brał udział w kampanii Seleukosa III Keraunosa przeciwko królowi Pergamonu Attalosowi I. Podczas tejże wyprawy Seleukos zginął zamordowany, a Achajos, będący bardzo popularnym wodzem w armii i na dodatek osobą spokrewnioną z dynastią, był potencjalnym kandydatem do władzy w oczach swoich żołnierzy. Władzy jednak nie przyjął, ogłaszając królem młodego Antiocha, brata zamordowanego.Młody władca otrzymał poparcie armii w Antiochii Syryjskiej, mianował Achajosa zarządcą całej Azji Mniejszej i wydał mu rozkaz kontynuacji wojny z Attalosem. Achajos, jako dobry wódz i żołnierz, prowadził wojnę z królestwem Pergamonu osiągając znaczne sukcesy, odbierając liczne terytoria i w końcu zamykając nawet Attalosa w stolicy swojego państwa w oblężeniu. Antioch tymczasem najpierw zaangażował się w konflikt z Lagidami o Celesyrię, a następnie, przerywając kampanię przeciw Egiptowi, skierował się na Wschód w celu likwidacji uzurpacji tamtejszych satrapów Molona i Aleksandra. Latem 221 p.n.e. Seleukida wkroczył do północnej Medii, tzw. Atropatene, z prewencyjną wyprawą, mającą na celu zastraszenie miejscowych władców. W tym właśnie czasie, podczas pobytu Antiocha w północnej Medii, Achajos ogłosił się królem.Nie wiadomo do końca jakimi kierował się pobudkami. Z jednej strony wskazuje się na to, że dotarły do niego informacje o śmierci Antiocha, z drugiej zaś, że chodziło o rozgrywki między nim a wszechwładnym ministrem , znajdującym się w otoczeniu młodego króla i posiadającego licznych wrogów, w tym Achajosa. Achajos ze swą armią ruszył w kierunku stolicy państwa, Antiochii. Nie dotarł tam jednak, gdyż jego właśni żołnierze odmówili wojny przeciw legalnemu władcy. Nie mając wyjścia Achajos zawrócił i przygotowywał się do konfrontacji z Antiochem, który tymczasem powrócił już z wyprawy przeciw rebeliantom na wschodzie i zamierzał kontynuować wojnę z Egiptem o Celesyrię. Tym samym zlekceważył Achajosa, odkładając rozprawę z nim na później, być może dowiadując się o jego kłopotach z wojskiem. Ruszając przeciwko Ptolemeuszom, Antioch zabezpieczył sobie tyły przed Achajosem układem z Attalosem I, który podjął kampanię przeciw rebeliantowi. Zapewne Antioch poczynił jakieś obietnice terytorialne władcy Pergamonu (najprawdopodobniej obiecał mu część ziemi, którymi władał Achajos) w zamian za wyświadczoną przysługę. Poza tym Achajos był jednak zbyt słaby, aby realnie zagrozić panowaniu Antiocha, mógł jednak niebezpiecznie destabilizować sytuację na tyłach Seleukidy. Po zakończeniu (i przegraniu) wojny z Ptolemeuszami (klęska pod Rafią w 217 p.n.e.), Antioch postanowił rozwiązać kwestię Azji Mniejszej. Wojna z krewniakiem zajęła Antiochowi dość sporo czasu, bo aż ok. 2 lat. Działając w porozumieniu z królem Pergamonu udało się w końcu odebrać Achajosowi niemal wszystkie terytoria, a jego samego zamknąć w oblężeniu Sardes w 213 p.n.e.Tam buntownik był bardzo dobrze umocniony, ale dał się podstępnie złapać w pułapkę i został wydany w ręce Antiocha, który go skazał na śmierć. (pl)
- Ахей (др.-греч. Ἀχαιός; казнён в 214 до н. э.) — селевкидский полководец, захвативший власть в последней четверти III века до н. э. в малоазийской части государства Селевкидов. Ахей был сыном Андромаха, сестра которого была замужем за Селевком II Каллиником. Сам Ахей был женат на Лаодике, дочери понтийского царя Митридата II. Ахей сопровождал Селевка III Керавна, сына Селевка II, в его походе против пергамского царя Аттала I. Во время перехода Таврских гор Селевк III был предательски убит одним из своих офицеров. Ахей как родственник царя не замедлил отомстить, приказав казнить заговорщиков. Селевку наследовал его младший брат Антиох, который в 223 до н. э. назначил Ахея наместником малоазийских провинций к западу от Тавра. В течение следующих трёх лет Ахей отвоевал обратно территории, захваченные в предыдущие годы Атталом. В то время как Антиох III Великий подавлял восстания в восточных провинциях, Ахей, провозгласив в 220 до н. э. в Лаодикии себя царём, решил вторгнуться в Сирию. Однако, из-за возмущений армии, верной Антиоху, Ахей отказался от своих планов и повернул в направлении Писидики, которую и разорил, получив богатую добычу. После этого Ахей вернулся обратно в Лидию. По окончании Четвёртой Сирийской войны Антиох III Великий заключил союз с Атталом I и с наступлением лета 216 до н. э., перейдя через Таврские горы, начал войну против Ахея. Прибыв в Лидию, Антиох осадил резиденцию Ахея — город Сарды. По окончании осады, длившейся два года, город был взят, а Ахей — схвачен и казнён. (ru)
- 阿凱夫斯（古希臘語：Ἀχαιός；？－前213年），為塞琉古帝國的一位將軍，後來自立為國王，企圖從塞琉古帝國獨立。勞迪絲二世的兄弟安德羅馬庫斯是他的父親，阿凱夫斯娶了本都王國米特里達梯二世的女兒勞迪絲。 阿凱夫斯曾跟隨塞琉古三世越過托魯斯山脈遠征帕加馬王國阿塔羅斯一世，並為塞琉古三世遭到暗殺這事報仇。雖然阿凱夫斯的身份可以輕易獲得王位，但他依舊效忠皇家。塞琉古三世的繼任者安條克三世於前223年任命阿凱夫斯總管托魯斯山脈以西的小亞細亞地區，隨後阿凱夫斯奪回被阿塔羅斯一世占領小亞細亞的失土，迫使帕加馬王國領土僅剩帕加馬周圍的地區。然而，安條克三世的大臣赫米亞斯誣陷阿凱夫斯謀反，為了自保阿凱夫斯占據托魯斯山脈以西的小亞細亞地區並自立為國王。由於安條克三世此刻正與埃及托勒密四世交戰，在很長的一段時間內都沒討伐阿凱夫斯，直到安條克三世與托勒密王國締結和約後才越過托魯斯山脈，聯合帕加馬阿塔羅斯一世進攻阿凱夫斯的領地，並圍攻阿凱夫斯的根據地薩第斯。 在經過長達兩年的圍攻，薩第斯於前213年陷落，托勒密大臣索西比烏斯的屬下玻利斯（Bolis）向阿凱夫斯保證人身安全，但玻利斯卻把阿凱夫斯交給安條克三世，而安條克三世立即處死阿凱夫斯。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Aqueo (griego Aχαιός; muerto en 213 a. C.) fue un general y posteriormente un gobernante separatista de la parte de Grecia del Imperio Seléucida. (es)
- (en grec ancien Ἀχαιός / Achaios) est un général séleucide qui a pris le titre royal dans les provinces anatoliennes. Il est vaincu et tué par Antiochos III en 213 av. J.-C. (fr)
- Acheo (greco antico: Ἀχαιός, in latino: Achaeus; 250 a.C. circa – 213 a.C.) è stato un generale dell'Impero seleucide che costituì un regno separato di breve vita in Asia minore, con capitale Sardi. (it)
- Achaios var en grekisk general och senare guvernör. Han gjorde uppror mot Antiochos III år 220 f.Kr., men blev år 213 f.Kr. besegrad och avrättad. (sv)
- 阿凱夫斯（古希臘語：Ἀχαιός；？－前213年），為塞琉古帝國的一位將軍，後來自立為國王，企圖從塞琉古帝國獨立。勞迪絲二世的兄弟安德羅馬庫斯是他的父親，阿凱夫斯娶了本都王國米特里達梯二世的女兒勞迪絲。 阿凱夫斯曾跟隨塞琉古三世越過托魯斯山脈遠征帕加馬王國阿塔羅斯一世，並為塞琉古三世遭到暗殺這事報仇。雖然阿凱夫斯的身份可以輕易獲得王位，但他依舊效忠皇家。塞琉古三世的繼任者安條克三世於前223年任命阿凱夫斯總管托魯斯山脈以西的小亞細亞地區，隨後阿凱夫斯奪回被阿塔羅斯一世占領小亞細亞的失土，迫使帕加馬王國領土僅剩帕加馬周圍的地區。然而，安條克三世的大臣赫米亞斯誣陷阿凱夫斯謀反，為了自保阿凱夫斯占據托魯斯山脈以西的小亞細亞地區並自立為國王。由於安條克三世此刻正與埃及托勒密四世交戰，在很長的一段時間內都沒討伐阿凱夫斯，直到安條克三世與托勒密王國締結和約後才越過托魯斯山脈，聯合帕加馬阿塔羅斯一世進攻阿凱夫斯的領地，並圍攻阿凱夫斯的根據地薩第斯。 在經過長達兩年的圍攻，薩第斯於前213年陷落，托勒密大臣索西比烏斯的屬下玻利斯（Bolis）向阿凱夫斯保證人身安全，但玻利斯卻把阿凱夫斯交給安條克三世，而安條克三世立即處死阿凱夫斯。 (zh)
- Aqueu (en grec antic Ἀχαιός, 'Akhaios') era un general fill d'Andròmac i més tard , quan es va revoltar, governador d'una part de l'Imperi Selèucida. Andròmac, el seu pare, tenia una germana, Laodice, que es va casar amb Seleuc II Cal·línic, pare d'Antíoc III el gran. (ca)
- Ο Αχαιός ο Νεότερος (αρχαία ελληνικά: Ἀχαιός (απεβ. 213 π.Χ.) από τη Δυναστεία των Σελευκιδών ήταν στρατηγός, ο οποίος αργότερα αποσχίστηκε και έγινε ηγεμόνας μέρους της Αυτοκρατορίας των Σελευκιδών. Ήταν γιος του Ανδρόμαχου, του οποίου η αδελφή Λαοδίκη Β΄ ήταν παντρεμένη με τον Σέλευκο Β΄ Καλλίνικο, τον πατέρα του Αντίοχου Γ΄ του Μεγάλου. Ο ίδιος ο Αχαιός ήταν παντρεμένος με την Λαοδίκη, μία από τις κόρες της Λαοδίκης του Πόντου και του Μιθριδάτης Β΄. Συνόδευσε τον Σέλευκο Γ΄ Κεραυνό στην εκστρατεία στον Ταύρο εναντίον του Άτταλου Α΄ και μετά την δολοφονία του Σέλευκου Γ΄ εκδικήθηκε το θάνατό του. Αν και θα μπορούσε να καταλάβει εύκολα την εξουσία, παρέμεινε πιστός στον Οίκο των Σελευκιδών. (el)
- Achaeus (Ancient Greek: Ἀχαιός, Akhaios; died 213 BC) was a general and later a separatist ruler of part of the Greek Seleucid kingdom. He was the son of Andromachus, whose sister Laodice II married Seleucus Callinicus, the father of Antiochus III the Great He accompanied Seleucus Ceraunus, the son of Callinicus, in his expedition across mount Taurus against Attalus I, and after the assassination of Seleucus Ceraunus revenged his death; and though he might easily have assumed the royal power, he remained faithful to the family of Seleucus. (en)
- Achaios der Jüngere (altgriechisch Ἀχαιός Achaíos; † 213 v. Chr. in Sardes) war ein General des griechischen Seleukidenreiches und König in Kleinasien von 220 bis 213 v. Chr. Achaios der Jüngere war angeblich ein Urenkel des seleukidischen Dynastiegründers Seleukos I. Nikator und diente zunächst wie sein Vater Andromachos und sein Großvater Achaios der Ältere dem Reich als General. Seine Tante Laodike war die Frau König Seleukos’ II. und die Mutter Antiochos’ III. Achaios war mit einer weiteren Laodike, der Tochter des pontischen Königs Mithridates II., verheiratet. (de)
- Achajos (gr. Ἀχαιός, Achaiós) (zm. 213 p.n.e.) – wódz seleukidzki, zarządca Azji Mniejszej od 223 p.n.e., pretendent do tronu państwa Seleucydów od 221 p.n.e. do swej śmierci. Syn , bratanka króla państwa Seleucydów Antiocha I Sotera, brat Laodiki II żony króla państwa Seleucydów Seleukosa II Kallinikosa, mąż Laodiki, córki króla Pontu Mitrydatesa II i królowej Laodiki, córki króla państwa Seleucydów Antiocha II Theosa i jego pierwszej żony Laodiki I. (pl)
- Ахей (др.-греч. Ἀχαιός; казнён в 214 до н. э.) — селевкидский полководец, захвативший власть в последней четверти III века до н. э. в малоазийской части государства Селевкидов. Ахей был сыном Андромаха, сестра которого была замужем за Селевком II Каллиником. Сам Ахей был женат на Лаодике, дочери понтийского царя Митридата II. (ru)
|
