| rdfs:comment
| - Wola Justowska ist ein ehemaliges Dorf im Verwaltungsbezirk Zwierzyniec im westlichen Teil von Krakau in Polen. (de)
- Wola Justowska is an area belonging to Zwierzyniec District Nº. VII of Kraków, Poland. It was previously a village known as Wola Chełmska until the 16th century. It became part of metropolitan Kraków in 1941. (en)
- Wola Justowska – obszar Krakowa wchodzący w skład Dzielnicy VII Zwierzyniec (przyłączony do Krakowa w 1941 roku), dawna wieś (do XVI wieku Wola Chełmska) ulokowana między Przegorzalską Przełęczą znajdującą się między Sikornikiem (297 m), Pustelnikiem (362 m n.p.m.) w Lesie Wolskim i Rudawą. Od wschodu graniczy ze Zwierzyńcem, od południa z Przegorzałami, zaś od zachodu z Chełmem. Główną oś komunikacyjną stanowi ulica Królowej Jadwigi. Na terenie Woli Justowskiej znajduje się Park Decjusza, a w nim renesansowa Willa Decjusza. Wznosi się tu też Kościół Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski. (pl)
|
| has abstract
| - Wola Justowska ist ein ehemaliges Dorf im Verwaltungsbezirk Zwierzyniec im westlichen Teil von Krakau in Polen. (de)
- Wola Justowska is an area belonging to Zwierzyniec District Nº. VII of Kraków, Poland. It was previously a village known as Wola Chełmska until the 16th century. It became part of metropolitan Kraków in 1941. (en)
- Wola Justowska – obszar Krakowa wchodzący w skład Dzielnicy VII Zwierzyniec (przyłączony do Krakowa w 1941 roku), dawna wieś (do XVI wieku Wola Chełmska) ulokowana między Przegorzalską Przełęczą znajdującą się między Sikornikiem (297 m), Pustelnikiem (362 m n.p.m.) w Lesie Wolskim i Rudawą. Od wschodu graniczy ze Zwierzyńcem, od południa z Przegorzałami, zaś od zachodu z Chełmem. Główną oś komunikacyjną stanowi ulica Królowej Jadwigi. Wola Justowska stanowiła własność Chełmskich, Kmitów. Około 1528 r. Wolę Chełmską kupił Justus Ludwik Decjusz, dyplomata, historyk, sekretarz Zygmunta I Starego, i od jego imienia przyjęła się pierwotna nazwa Wola Decjuszowa, a następnie Wola Justowska. W 1595 roku wieś Wola położona w powiecie proszowickim województwa krakowskiego była własnością kasztelana małogoskiego Sebastiana Lubomirskiego. Według austriackiego spisu ludności z 1900 w 51 budynkach na Woli Justowskiej na obszarze 223 hektarów mieszkało 668 osób, z czego 607 (90,9%) było katolikami, 2 (0,3%) wyznawcami judaizmu, 10 (1,5%) grekokatolikami, a 49 (7,3%) innej religii lub wyznania, 484 (72,5%) było polsko-, 81 (12,1%) niemiecko-, 9 (1,3%) rusko-, a 94 (14,1%) innojęzycznymi. Na terenie Woli Justowskiej znajduje się Park Decjusza, a w nim renesansowa Willa Decjusza. Wznosi się tu też Kościół Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski. W 1870 r. pierwsza szkoła na Woli Justowskiej. W latach 1886–1887 wzniesiono strzelnicę garnizonową przy obecnej ulicy Królowej Jadwigi. Pod koniec XIX wieku przy obecnej ulicy Modrzewiowej 22 na Woli Justowskiej zbudowano koszary wojskowe na potrzeby austriackich oddziałów Twierdzy Kraków. W okresie międzywojennym w koszarach nazwanych imieniem Króla Władysława Jagiełły stacjonował batalion piechoty 3 Pułku Strzelców Podhalańskich. Od 15 sierpnia 1939 r. też pododdziały 10 Brygady Kawalerii. Od zakończenia II wojny światowej stacjonowały tu jednostki LWP m.in. 6. Pomorskiej Dywizji Powietrznodesantowej. Po opuszczeniu terenu przez wojsko ulokowano tu . Przy ul. Modrzewiowej 20 Zgromadzenie Córek Bożej Miłości zakupiło w 1912 r. sad owocowo-warzywny. Zbudowano tu klasztor, kościół i szpitalik, w którym pomoc otrzymywali wszyscy potrzebujący. Placówka otrzymała nazwę Dom pod wezwaniem Opatrzności Bożej (po łacinie: Villa Providentiae). Poszerzona o przedszkole i bursę studencką, działa ona nieprzerwanie do dziś. W nocy z 28 na 29 lipca 1943 r. Niemcy dokonali pacyfikacji Woli Justowskiej. 21 osób rozstrzelano na miejscu, 3 zamordowano w obozach koncentracyjnych. Ofiary pochowano na cmentarzu na Salwatorze. Miejsce zbrodni upamiętnia pomnik. W 1945 r. przy ul. Sosnowej powstał Zakład Produkcji Szczepionek, dziś pod nazwą Instytut Biotechnologii Surowic i Szczepionek BIOMED S.A. W 1945 r. szkoła podstawowa przenosi się do dawnej wilii Bisanzów przy ul. Modrzewiowej. Po II wojnie światowej wzniesiono tajnym obiekt wojskowy „Zielony Dół”, posiadający schron przeciwatomowy dla władz PZPR, województwa i Krakowa. W 1949 r. z inicjatywy prof. Seweryna Udzieli powstaje Muzeum Budownictwa Drewnianego „Skansen”. Pierwszym obiektem jest drewniany kościół, przeniesiony z Komorowic. Zabudowa Woli Justowskiej znajduje się na trasie Małopolskiego Szlaku Architektury Drewnianej. Od lat 20. do 50. XX wieku funkcjonowały tutaj skocznie narciarskie. W latach 1964–1965, rękoma mieszkańców Woli Justowskiej i żołnierzy z pobliskich koszar uporządkowano Park Decjusza. Zbudowano tu muszlę koncertową wraz z mini-amfiteatrem i kinem letnim „Muszla”. Obiekty były nieudane i działały krótko. W 1995 roku opuszczoną i dewastowaną muszlę koncertową wydzierżawił na stałą, autorską galerię rzeźbiarz Bronisław Chromy. (pl)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)
