| rdfs:comment
| - La guerre de succession de Montferrat est un conflit qui se déroula de 1613 à 1617. Elle opposa le duché de Savoie à l'Espagne et au duché de Mantoue après la mort, en décembre 1612, de François, duc de Mantoue, sans enfant mâle. (fr)
- La prima guerra del Monferrato è una guerra durata dal 1613 a 1617, scoppiata a causa di una crisi nella successione del Monferrato. (it)
- Война за монферратское наследство (1613—1617) — война между Савойским герцогством и Мантуанским герцогством, поддержанными другими державами, из-за судьбы Монферратского герцогства. (ru)
- La guerra de Sucesión de Montferrato ( en italiano, Guerra di successione del Monferrato) fue una guerra de sucesión por el ducado de Montferrato que se desarrolló en la península itálica entre 1613 y 1617. (es)
- The War of the Montferrat Succession (Italian: Guerra di successione del Monferrato) was a war of succession from 1613 to 1617 over the Duchy of Montferrat in northwestern Italy. The direct cause of the conflict was the death of duke Francesco IV Gonzaga of Montferrat and Mantua on 22 December 1612 without male heirs. His brother Ferdinando Gonzaga was a cardinal, but renounced his ecclesiastical career in order to succeed his brother in both the Duchy of Mantua and the Duchy of Montferrat. However, Francesco's wife Margaret of Savoy was the daughter of duke Charles Emmanuel I of Savoy, who claimed Montferrat now fell to his dynasty. Charles Emmanuel invoked the treaty of 1 May 1330 on the occasion of the marriage of Yolande Palaeologina of Montferrat, daughter of Theodore I, Marquess of M (en)
- De Montferratische Successieoorlog (Italiaans: Guerra di successione del Monferrato) was een successieoorlog van 1613 tot 1617 over het Hertogdom Montferrat in Noordwest-Italië. De aanleiding van het conflict was het zonder mannelijke erfgenamen overlijden van hertog Francesco IV Gonzaga van Montferrat en Mantua (Italiaans: Mantova) op 22 december 1612. Zijn broer Ferdinando Gonzaga was een kardinaal, maar hij gaf zijn kerkelijke loopbaan op om zijn broer op te volgen in zowel het hertogdom Mantua als het hertogdom Montferrat. De vrouw van Francesco, Margaretha van Savoye was de dochter van hertog Karel Emanuel I van Savoye, die beweerde dat Montferrat nu aan zijn dynastie toeviel. Karel Emanuel beriep zich hierbij op het verdrag van 1 mei 1330 ter gelegenheid van het huwelijk van Yolande (nl)
|
| has abstract
| - La guerra de Sucesión de Montferrato ( en italiano, Guerra di successione del Monferrato) fue una guerra de sucesión por el ducado de Montferrato que se desarrolló en la península itálica entre 1613 y 1617. La causa directa del conflicto fue la muerte el 22 de diciembre de 1612 del duque Francisco, duque de Mantua sin dejar herederos varones. Su hermano Fernando de Gonzaga, que era entonces cardenal, renunció a su carrera eclesiástica para suceder a su hermano, tanto en el ducado de Mantua como en el ducado de Montferrato. Sin embargo, la esposa de Francisco, Margarita de Saboya, era hija del duque Carlos Manuel I de Saboya, y este afirmó que Montferrato pertenecía ahora a su dinastía. Carlos Manuel invocó el tratado del 1 de mayo de 1330 con motivo del matrimonio de Yolanda Paleóloga de Montferrato, hija de Teodoro I, marqués de Montferrato y de Argentina Spinola, con Aymon, conde de Saboya. El tratado estipulaba que cuando los descendientes varones del marqués de Montferrato se extinguieran, los de Yolanda (y por tanto la casa de Saboya) le sucederían en el marquesado, para proporcionar dinero a las hijas. Ambos bandos reunieron a muchos otros estados en sus campamentos y la guerra se prolongó durante cuatro años. España y Francia se unieron al lado de Fernando, pero Francia desertaría al lado de Carlos Manuel I en 1615. Ese año, se redactó la , determinando que Saboya debería renunciar a sus reclamaciones sobre Montferrato, pero el tratado nunca se firmó y la guerra continuó. Finalmente, Saboya y España firmaron la en 1617, que confirmó a Fernando como heredero legítimo de Francisco. Cuando Fernando murió en 1626, su hermano Vincenzo II (1594-1627), también cardenal, lo sucedió como duque de Mantua y de Montferrato. A pesar de casarse, tras la renuncia de Fernando y la expulsión de Vincenzo del Sacro Colegio Cardenalicio (por violar el celibato), ninguno tuvo hijos legítimos. Estalló una nueva crisis cuando Vincenzo II murió el 26 de diciembre de 1627, lo que condujo a la Guerra de Sucesión de Mantua (1627-1631). (es)
- La guerre de succession de Montferrat est un conflit qui se déroula de 1613 à 1617. Elle opposa le duché de Savoie à l'Espagne et au duché de Mantoue après la mort, en décembre 1612, de François, duc de Mantoue, sans enfant mâle. (fr)
- The War of the Montferrat Succession (Italian: Guerra di successione del Monferrato) was a war of succession from 1613 to 1617 over the Duchy of Montferrat in northwestern Italy. The direct cause of the conflict was the death of duke Francesco IV Gonzaga of Montferrat and Mantua on 22 December 1612 without male heirs. His brother Ferdinando Gonzaga was a cardinal, but renounced his ecclesiastical career in order to succeed his brother in both the Duchy of Mantua and the Duchy of Montferrat. However, Francesco's wife Margaret of Savoy was the daughter of duke Charles Emmanuel I of Savoy, who claimed Montferrat now fell to his dynasty. Charles Emmanuel invoked the treaty of 1 May 1330 on the occasion of the marriage of Yolande Palaeologina of Montferrat, daughter of Theodore I, Marquess of Montferrat, and Argentine Spinola, with Aymon, Count of Savoy. The treaty stipulated that when the male descendants of the marquis of Montferrat went extinct, those of Yolande (and thus the House of Savoy) would succeed in the marquisate, to provide the daughters with money. Both sides rallied numerous other states to their camps, and the war raged on for four years. Spain and France joined Ferdinando's side, but France would defect to Charles Emmanuel's side in 1615. That year, the Peace of Asti was drawn up, determining that Savoy should relinquish its claims on Montferrat, but the treaty was never signed and the war continued. Eventually, Savoy and Spain finally signed the Peace of Asti in 1617, which confirmed Ferdinando as the legitimate heir of Francesco. When Ferdinando died in 1626, his brother Vincenzo II (1594–1627), also a cardinal, succeeded him as Duke of Mantua and Montferrat. Despite marrying, following the resignation of Ferdinando and the expulsion of Vincenzo from the Sacred College of Cardinals (for violating the celibacy), neither produced any legitimate children. A new crisis erupted when Vincenzo II died on 26 December 1627, leading to the War of the Mantuan Succession (1627–1632). (en)
- La prima guerra del Monferrato è una guerra durata dal 1613 a 1617, scoppiata a causa di una crisi nella successione del Monferrato. (it)
- De Montferratische Successieoorlog (Italiaans: Guerra di successione del Monferrato) was een successieoorlog van 1613 tot 1617 over het Hertogdom Montferrat in Noordwest-Italië. De aanleiding van het conflict was het zonder mannelijke erfgenamen overlijden van hertog Francesco IV Gonzaga van Montferrat en Mantua (Italiaans: Mantova) op 22 december 1612. Zijn broer Ferdinando Gonzaga was een kardinaal, maar hij gaf zijn kerkelijke loopbaan op om zijn broer op te volgen in zowel het hertogdom Mantua als het hertogdom Montferrat. De vrouw van Francesco, Margaretha van Savoye was de dochter van hertog Karel Emanuel I van Savoye, die beweerde dat Montferrat nu aan zijn dynastie toeviel. Karel Emanuel beriep zich hierbij op het verdrag van 1 mei 1330 ter gelegenheid van het huwelijk van Yolande Palaeologina van Montferrat, dochter van markgraaf Theodoor I van Montferrat en Argentine Spinola, met graaf Aymon van Savoye. Dit verdrag bepaalde dat wanneer de lijn van mannelijke afstammelingen van de markgraaf van Montferrat uitstierf, de lijn van Yolande (en derhalve het Huis Savoye) het markgraafschap zou erven, om de dochters een inkomen te leveren. Beide zijden wisten een aantal andere staten in hun kamp te scharen, en de oorlog woedde vier jaar lang. Spanje en Frankrijk sloten zich aan bij Ferdinando, maar Frankrijk zou in 1615 overlopen naar Karel Emanuel. Dat jaar werd de Vrede van Asti opgetekend, die bepaalde dat Savoye haar aanspraken op Montferrat diende op te geven, maar het verdrag werd niet ondertekend en de oorlog werd voortgezet. Uiteindelijk ondertekenden Savoye en Spanje de Vrede van Asti in 1617, waardoor Ferdinando werd bevestigd als de wettige erfgenaam van Francesco. Toen Ferdinando in 1626 stierf, volgde zijn broer Vincenzo II (1594–1627, eveneens een kardinaal), hem op als hertog van Mantua and Montferrat. Hoewel ze beiden hertrouwden nadat Ferdinando ontslag had genomen als kardinaal en Vincenzo uit het College van Kardinalen was verwijderd (wegens het verbreken van zijn celibaat), verwekte geen van beiden wettige kinderen. Een nieuwe crisis brak uit toen Vincenzo II op 26 december 1627 stierf, hetgeen leidde tot de Mantuaanse Successieoorlog (1627–1632). (nl)
- Война за монферратское наследство (1613—1617) — война между Савойским герцогством и Мантуанским герцогством, поддержанными другими державами, из-за судьбы Монферратского герцогства. (ru)
|
.svg)
.gif)
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)
