| rdfs:comment
| - La viola d'amor és un instrument musical de corda fregada característic del període barroc (música barroca), inclòs en la família de les violes, que es toca en la mateixa postura que el violí i/o la viola. Té 13 o 14 cordes tot i que només se’n toquen 6 o 7, ja que les altres 7 vibren en ressonància amb les primeres. Segons la classificació de Hornbostel-Sachs pertany al grup 321.322-71, dels (cordòfons compostos fregats amb un arquet). (ca)
- Viola d'amore (česky také viola milostná), je šesti- nebo sedmistrunný smyčcový hudební nástroj s strunami, užívaný zejména v barokní a klasicistní hudbě. Při hře se drží pod bradou, podobně jako housle. (cs)
- Die Viola d’amore ist ein historisches Streichinstrument. Sie ist etwas länger und breiter als die Bratsche, wird beim Spielen aber gleich gehalten. Meist hat sie fünf bis sieben Spielsaiten und etwa genauso viele Resonanzsaiten. (de)
- La viola de amor, también conocida como viola d'amore en italiano o viole d'amour en francés, es un instrumento barroco de cuerda frotada, perteneciente a la familia de las violas. Tiene catorce cuerdas, aunque solamente se tocan siete de ellas, haciendo las otras siete, por vibración simpática, un efecto de resonancia. (es)
- La viole d’amour fait partie de la famille des instruments à cordes frottées. (fr)
- La viola d'amore è uno strumento musicale della famiglia dei cordofoni. Sono controverse le ricostruzioni circa l'origine di questo nome. Le più probabili, dopo che l'ipotesi di una corruzione dell'espressione "viola de' mori" si è dimostrata priva di fondamento, sono le due tradizionali, che si richiamano alla testa di amorino scolpita nella maggior parte degli esemplari pervenutici, oppure alla dolcezza del suono. Quest'ultima sembra essere la più probabile, se consideriamo l'esistenza di altri strumenti con l'attributo "d'amore", caratterizzati da una particolare morbidezza di suono, che li distingue dallo strumento da cui derivano. (it)
- The viola d'amore (pronounced [ˈvjɔːla daˈmoːre]; Italian for "viol of love") is a 7- or 6-stringed musical instrument with sympathetic strings used chiefly in the baroque period. It is played under the chin in the same manner as the violin. (en)
- 비올라 다모레(이탈리아어: Viola d'amore, '사랑의 비올')는 6~7개의 현에 이 있는 악기로, 바로크 시대에 특히 쓰였다. 이 악기는 바이올린처럼 뺨 아래에 대고 연주한다. (ko)
- ヴィオラ・ダモーレ（viola d'amore）は、バロック時代、特に17世紀の終わりから18世紀の前半に用いられた、6ないし7弦の演奏弦と同数の共鳴弦を持つ擦弦楽器である。 (ja)
- 柔音中提琴（義大利語：viola d'amore），又譯古中提琴，是一种六至七弦，带有的弓弦乐器，大小接近中提琴，外觀像一個縮小了的維奧爾琴（又譯古提琴）。它主要用于巴洛克音乐，演奏方法与小提琴或中提琴相似，将琴置于肩上。在當代中提琴成熟前，於西洋古典音樂和歐洲民間音樂中和早期的中提琴競爭過，在樂隊中也起了相似的作用，但最後逐漸被當代中提琴取代。 (zh)
- La amorvjolo aŭ viola d'amore (prononce [ˈvjɔːla daˈmoːre]; en itala por "vjolo de Amoro") estas 7- aŭ 6-korda muzika instrumento kun simpatiaj kordoj uzata ĉefe en la periodo de Baroka muziko. Ĝi estas ludita sub la mentono per la sama maniero kiel la violono. La viola d'amore kunhavas multajn trajtojn de la familio de vjoloj. Ĝi aspektas kiel pli fajna vjolo sen fretoj kaj foje kun simpatiaj kordoj aldonitaj. La ses-korda viola d'amore kaj la akuta vjolo havas proksimume la saman gamon de ludeblaj notoj. Kiel aliaj vjoloj, ĝi havas ebenan dorson. (eo)
- Viola D'amore adalah salah satu jenis dari biola yang memiliki 6 atau 7 senar. Biola jenis ini merupakan salah satu musik instrumental. Viola D'amore banyak digunakan pada zaman Baroque atau sekitar abad ke-17. Pemain biola jenis ini biasanya adalah musikus handal. Tidak semua orang bisa memainkan jenis biola ini. Selain itu, harganya lebih mahal dari jenis biola lainnya. and Paul Hindemith pernah memainkan biola ini pada abad ke-20. (in)
- De viola d'amore, Italiaans voor liefdesviool, is een in onbruik geraakt instrument.De viola d'amore wordt in de arm gehouden (min of meer als een 'gewone' viool), en heeft zes à zeven melodiesnaren bijvoorbeeld gestemd als: A - d - a - d' - fis' - a' - d".Behalve de melodiesnaren heeft de viola d'amore net als de gdulka en hardangerviool ook nog een aantal resonantiesnaren die in de te gebruiken toonsoort (D) gestemd worden. Het gevolg is dat noten veel langer doorzingen dan met een gewone viool. (nl)
- Viola d’amore (wł. viola, amore „miłość”) – dawny instrument, chordofon smyczkowy z rodziny viol, posiadająca 5–7 strun melodycznych, i ok. 7–14 (rezonansowych), biegnących pod gryfem i podstawkiem. Pojawiła się w 2 poł. XVII w., pod koniec XVIII wieku wyszła z użycia. W Polsce nazywana jest altówką miłosną lub amorką. Informacje na temat violi d’amore są na ogół skąpe, a ponadto niejednoznaczne. Dotyczy to zarówno miejsca i czasu jej powstania, a więc jej początków, a także dalszych jej losów. Już sam sposób wyjaśnienia, czym jest viola d’amore, może wprowadzić w zakłopotanie: (pl)
- A viola de amor (em italiano: viola d'amore, em francês: viole d'amour, em alemão: Liebesgeige) é um instrumento musical de cordas friccionadas. Tem 6 ou 7 , o que a faz ter de 12 a 14 cordas no total, e foi usado sobretudo no período barroco. É tocada sob o queixo do mesmo modo que o violino. A viola de amor pode ser ouvida em conjuntos musicais especializados em música do Barroco, em instrumentos de época. Vivaldi, por exemplo, usou a viola de amor como um instrumento obbligato para música sacra e óperas: (pt)
- Viola d'amore är en renässansvariant av violan med vanligen 6-7 spelsträngar och ett antal resonanssträngar under greppbrädan. Viola d'amoren har idag blivit synnerligen populär inom den svenska folkmusiken tack vare dess kombination av bordunklanger och stämspelsmöjligheter. De moderna rekonstruktionerna skiljer sig dock en del i konstruktionen i och med att de oftast har 5 spelsträngar (C-G-D-A-E), altfiolkropp och f-hål istället för de typiska blixtformade ljudhål som fanns på renänssansinstrumenten.[källa behövs] (sv)
- Вио́ль д’аму́р (фр. viole d’amoure — виола любви) — струнный смычковый музыкальный инструмент эпохи барокко и раннего классицизма. Широко использовалась с конца XVII до начала XIX века, затем уступила место альту и виолончели. Интерес к виоле д’амур возродился в начале XX века. Возрождению этого инструмента в XX веке активно содействовал французский музыкант Анри Казадезюс. (ru)
- Віо́ла д’аму́р, віо́ла д’амо́ре, віо́ль д’аму́р (італ. Viola d'amore — буквально «віола любові», фр. Viole d'amour) — струнний смичковий музичний інструмент епохи бароко і раннього класицизму. Широко використовувалася з кінця XVII до початку XIX століття, потім поступилася місцем альту і віолончелі. Інтерес до віоли д'амур відродився на початку XX століття. (uk)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)