| rdfs:comment
| - قنطرة متعددة الركائز هو نوع محدد من الجسور يتكون من سلسلة من الأقواس أو الأرصفة أو الأعمدة التي تدعم سكة حديد أو طريق مرتفع طويل. عادة ما يربط الجسر بين نقطتين متساويتين تقريبا في الإرتفاع، مما يسمح بجسر علوي مباشر عبر وادي واسع أو طريق أو نهر أو غيرها من ميزات وعقبات التضاريس المنخفضة. مصطلح فيادكت (Viaduct) مشتق من اللاتينية via تعني «الطريق»، ويعني ducere « للقيادة». وهوا مشتق من القرن التاسع عشر من تشبيه بالقنوات الرومانية القديمة. مثل القنوات المائية الرومانية، كانت العديد من الجسور الحديثة من سلسلة من الأقواس متساوية الطول تقريبًا. (ar)
- Viadukt (der oder das; Schweiz, Österreich nur: das Viadukt) von lateinisch via „Weg“ und ductus „Führung, Leitung“, also etwa „Überführung“, ist eine neoklassische Wortbildung, orientiert an Aquädukt (röm. Wasserleitung). Als Viadukt werden mehr oder minder hohe und lange Brücken für Eisenbahnen, aber auch Straßenbrücken bezeichnet, die ähnlich wie ein Aquädukt aus mehreren Brückenfeldern bestehen – insbesondere wenn sie mit Bögen auf Pfeilern steigungsarm über ein Tal oder eine Senke hinwegführen. Als Viadukte werden auch die aufgeständerten Trassen von Hochstraßen und Hochbahnen bezeichnet, unabhängig davon, ob die Trassen über eine Bogenreihe oder eine andere Konstruktion geführt werden. (de)
- Viadukto estas ponto kiu konektas egalajn altojn de pejzaĝo. Ĝi norme transetendas riveran valon aŭ erozian malaltaĵon en alie ebena lando. Ofte ĉi tiaj valoj havas vojojn malsuprenigatajn sur ĉiu flanko kun malgranda ponto trans la rivero se necesa. Se la transrivera vojo iĝas malsufiĉa, iam viadukto estas konstruata por trafika fluo. Laŭ Francisko Azorín viadukto estas Alta ponto sur vojo, strato, rivero. Li indikas etimologion el la latina viaductus, el via + ductus (vojo kondukita). (eo)
- Zubibidea edo biaduktua errepide edo trenbide batek sakonune bat gainetik zeharkatzeko egiten den zubi-moduko eraikuntza edo pasabidea da. Jada antzinaroan eraikitzen zuten eta horren adibide bat hegoaldeko Frantzian dagoen da. Egun, oraindik egiten dituzte eta ospetsuena Tarn ibaia zeharkatzen duen Millauko biaduktua izan liteke. (eu)
- Un viaduc est un ouvrage d'art, routier et/ou ferroviaire, passant au-dessus d'une rivière, un bras de mer ou tout autre obstacle et qui présente une hauteur ou une longueur, parfois les deux, plus grande que celle qu'exigerait la seule traversée de la rivière ou de la voie à franchir. Il est couramment utilisé en Chine pour des voies surélevées à un ou plusieurs niveaux dans les villes, permettant de désengorger le trafic, ou dans les campagnes, permettant de préserver forêts ou champs et vallées. (fr)
- A viaduct is a specific type of bridge that consists of a series of arches, piers or columns supporting a long elevated railway or road. Typically a viaduct connects two points of roughly equal elevation, allowing direct overpass across a wide valley, road, river, or other low-lying terrain features and obstacles. The term viaduct is derived from the Latin via meaning "road", and ducere meaning "to lead". It is a 19th-century derivation from an analogy with ancient Roman aqueducts. Like the Roman aqueducts, many early viaducts comprised a series of arches of roughly equal length. (en)
- Il viadotto è un genere di ponte stradale o ferroviario a più campate utilizzato per superare un ostacolo naturale o un'altra infrastruttura. (it)
- 고가교(高架橋)는 지상 위에 연속으로 설치된 다리이다. (ko)
- Wiadukt – budowla inżynierska, pozwalająca na pokonanie przeszkody terenowej typu: dolina, wąwóz lub droga kołowa czy linia kolejowa, z wyłączeniem przeszkód wodnych, poprzez przejechanie nad nią. Pierwotnie tym terminem była określana droga rzymska przeprowadzona nad wąwozem, na konstrukcji opartej na arkadach. Wiadukty budowane są podobnie jak mosty, z wykorzystaniem podobnych rozwiązań konstrukcyjnych i materiałowych. (pl)
- 高架橋（こうかきょう）は、地上に連続して架けられた橋のことである。単に高架とも。 (ja)
- Виаду́к (фр. viaduc, происходит от лат. via — дорога, путь, и duco — веду) — транспортное сооружение мостового типа, возводимое из камня, железобетона или металла на пересечении дороги с глубоким оврагом, лощиной, горным ущельем. Виадуки, как правило, имеют значительную протяжённость и высокие опорные элементы; они строятся там, где строить насыпь экономически или технически нецелесообразно. В отличие от эстакады, для виадука характерна разная высота опор и разная длина пролётов. Строительство виадуков на важных транспортных коммуникациях практиковалось со времён Древнего Рима. (ru)
- Viadukt (från latin: via = väg och ductus = ledning, från ducere = leda) är en bro som leder en väg, järnväg eller spårväg över land, till exempel över en väg, järnväg eller dalgång. På engelska är en viadukt en bro som har många korta spann. På romanska språk betyder viadukt en bro som inte eller obetydligt korsar vatten. Chicagos tunnelbana går till stor del på viadukter. (sv)
- Віаду́к, віаду́кт, віяду́к (від лат. via — шлях та лат. duco — веду) — транспортна споруда мостового типу на високих опорах, споруджена з каменю, залізобетону або металу через глибокий яр або ущелину. (uk)
- 高架橋是指一種以高架結構支撐，突出地面的橋。 其作用是使車輛或火車，可以利用鋪設在橋面上的車道或軌道，跨越山谷、河川或其他道路，達到便利通過的效益。 此外，專供水路運行的高架橋稱為高架渠，但相對於高架橋較為少見。 (zh)
- Un viaducte és un pont compost per diversos arcs. El terme viaducte prové del llatí, via, camí i ductus, que significa conducció. No obstant això, aparentment en la Roma Antiga aquest terme mai va ser utilitzat, sent més aviat una derivació moderna considerant l'analogia amb la paraula aqüeducte. Igual que els aqüeductes romans, en un principi molts viaductes consistien d'una sèrie d'arcs d'aproximadament la mateixa longitud. (ca)
- Viadukt (z latinských slov via, cesta, a duco, vést něco, resp. ductus, vedení či vedený) je slovo užívané pro některé druhy mostů. Typické je použití pro železniční obloukové mosty překonávající údolí. Slovo bylo uměle vytvořeno v angličtině začátkem 19. století podle vzoru latinského slova aquaeduct (akvadukt) a přes němčinu se pak dostalo i do češtiny. Aby starořímským vodovodem mohla voda protékat, musel akvadukt rovně spojovat dvě místa v přibližně stejné výšce; to je charakteristika obvykle společná s viaduktem. (cs)
- Un viaducto es una obra de ingeniería que salva un valle en su totalidad, característica diferenciadora de los puentes. El término viaducto proviene del Latín vía, camino y ductus, que significa conducción. Sin embargo, aparentemente en la Antigua Roma este término nunca fue utilizado, siendo más bien una derivación moderna considerando la analogía con la palabra acueducto. Al igual que los acueductos romanos, en un principio muchos viaductos consistieron de una serie de arcos de aproximadamente la misma longitud. (es)
- Viaduk merupakan sebuah jembatan atau jalan di atas jalan raya, jalan kereta api, di atas lembah atau sungai yang lebar. Secara etimologis kata viaduk berasal dari bahasa Latin viaduct yang artinya melalui jalan atau menuju sesuatu arah. Namun bangsa Romawi Kuno tidak menggunakan arti tersebut, tetapi dari turunan bahasa saat ini berarti jarak yang sama (equeduct). Banyak viaduk adalah sederetan konstruksi lengkung jembatan yang sama atau hampir sama jaraknya. Viaduk bisa berada di atas tanah atau air atau keduanya. (in)
- Een viaduct is een brug die een (spoor)weg over iets voert, dit kan een andere (spoor)weg of een dal zijn. Dit type brug is een bouwwerk of constructie als vaste verbinding voor spoor- of wegverkeer over een hindernis zonder de doorgang onder de verbinding te belemmeren. Een viaduct bestaat sinds de tweede helft van de twintigste eeuw vaak uit een horizontale vlakke verbinding rustend op een aantal overspanningen achter elkaar. Oude viaducten kunnen opgebouwd zijn uit (gemetselde) bogen of metalen vakwerkconstructie. Een verkeersbrug die voornamelijk over water voert wordt geen viaduct genoemd, maar wanneer een brug over een vallei met daarin een kleine beek voert, wordt deze wel weer een viaduct genoemd. (nl)
- Um viaduto (do inglês viaduct) é uma passagem construída sobre uma via de comunicação (rua, estrada ou linha de comboio). É um tipo de ponte que visa a não interromper o fluxo rodoviário ou ferroviário, mantendo a continuidade da via de comunicação quando esta a se deparar com e tem que transpor um obstáculo natural constituído por depressão do terreno (estradas, ruas, acidentes geográficos como abismos etc.), cruzamentos e outros, sem que este obstáculo seja obstruído. (pt)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)