Robert Simpson composed his Symphony No. 10 in 1988 and dedicated it to the conductor Vernon Handley who gave the premiere of the work in the Philharmonic Hall, Liverpool, on 16 January 1991 with the Royal Liverpool Philharmonic Orchestra. This is Simpson's largest and longest symphony, being one of his most contrapuntal works and in four substantial movements.
| Attributes | Values |
|---|
| rdf:type
| |
| rdfs:label
| - Symfonie nr. 10 (Simpson) (nl)
- Symphony No. 10 (Simpson) (en)
|
| rdfs:comment
| - Robert Simpson composed his Symphony No. 10 in 1988 and dedicated it to the conductor Vernon Handley who gave the premiere of the work in the Philharmonic Hall, Liverpool, on 16 January 1991 with the Royal Liverpool Philharmonic Orchestra. This is Simpson's largest and longest symphony, being one of his most contrapuntal works and in four substantial movements. (en)
- Robert Simpson componeerde zijn symfonie nr. 10 in 1988. Simpson had geen last van het 9e symfoniesyndroom, wat bij sommige componisten heerst. Zijn 10e symfonie werd gecomponeerd een jaar nadat zijn symfonie nr. 9 zijn eerste uitvoering kreeg. Zoals eerder het geval met zijn symfonieën 4 en 5 en zijn symfonieën 6 en 7 zijn de symfonieën 9 en 10 dus vlak achter elkaar gecomponeerd.Het contrast tussen zijn negende en tiende symfonie is groot. In zijn negende is muziek te herkennen van Beethoven, Bruckner en Mahler (veel zwaar koper), in zijn tiende is alleen Ludwig van Beethoven over. De muziek is voor Simpson's doen erg licht, veel soli voor houten en hooggestemde koperen blaasinstrumenten en een schaars gebruik van pauken. Door het veel toepassen van dissonanten (soms alle chromatische to (nl)
|
| dcterms:subject
| |
| Wikipage page ID
| |
| Wikipage revision ID
| |
| Link from a Wikipage to another Wikipage
| |
| sameAs
| |
| dbp:wikiPageUsesTemplate
| |
| has abstract
| - Robert Simpson composed his Symphony No. 10 in 1988 and dedicated it to the conductor Vernon Handley who gave the premiere of the work in the Philharmonic Hall, Liverpool, on 16 January 1991 with the Royal Liverpool Philharmonic Orchestra. This is Simpson's largest and longest symphony, being one of his most contrapuntal works and in four substantial movements. (en)
- Robert Simpson componeerde zijn symfonie nr. 10 in 1988. Simpson had geen last van het 9e symfoniesyndroom, wat bij sommige componisten heerst. Zijn 10e symfonie werd gecomponeerd een jaar nadat zijn symfonie nr. 9 zijn eerste uitvoering kreeg. Zoals eerder het geval met zijn symfonieën 4 en 5 en zijn symfonieën 6 en 7 zijn de symfonieën 9 en 10 dus vlak achter elkaar gecomponeerd.Het contrast tussen zijn negende en tiende symfonie is groot. In zijn negende is muziek te herkennen van Beethoven, Bruckner en Mahler (veel zwaar koper), in zijn tiende is alleen Ludwig van Beethoven over. De muziek is voor Simpson's doen erg licht, veel soli voor houten en hooggestemde koperen blaasinstrumenten en een schaars gebruik van pauken. Door het veel toepassen van dissonanten (soms alle chromatische tonen binnen een toonladder) krijgt de muziek een mysterieuze en (voor zover mogelijk) griezelige klank; de dissonanten lossen echter altijd op naar schone akkoorden. Vooral de overgang van deel (2) naar (3) is daar een voorbeeld van. Pas in het laatste deel is er echt werk voor de lagergestemde muziekinstrumenten. De compositie eindigt nogal abrupt, met het thema waarmee de symfonie ook begon. (nl)
|
| prov:wasDerivedFrom
| |
| page length (characters) of wiki page
| |
| foaf:isPrimaryTopicOf
| |
| is Link from a Wikipage to another Wikipage
of | |
| is Wikipage disambiguates
of | |
| is foaf:primaryTopic
of | |
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)