| rdfs:comment
| - La simbolo (ankaŭ nomita ar vuoc’h -la bovino - en la bretona) estis objekto, kiun franclingva instruisto en lernejoj de Bretonio kaj Alzaco en la 19a jarcento kaj en la 20a jarcento transdonis al lernanto kaptita parolante regionan lingvon. Ĝenerale la lernanto poste devis kapti alian el siaj kamaradoj en la sama situacio kaj transdoni al li la objekton. La lernanto, kiu havis la objekton fine de la paŭzo, de la duontago aŭ de la tago estis punita (per trudlaboro, kromtaskoj, korpaj punoj, punrestado kaj ĝenerala primokado organizita de la instruisto...). (eo)
- El simbol, també anomenat senhal, sabot o vache (rossí), en bretó ar veroc’h, era un objecte usat en l'ensenyament francès per tal d'erradicar les parles . Fou especialment utilitzat a Bretanya, País Basc, Catalunya Nord i Occitània. (ca)
- Le Symbole, auch ar vuoc'h („die Kuh“) genannt, war ein Bestrafungsmittel, das im 19. und 20. Jahrhundert von frankophonen Schulleitern in öffentlichen und privaten Schulen in der Bretagne, Okzitanien, im Baskenland und in Nordkatalonien verwendet wurde. Speziell handelt es sich dabei um einen Klotz, beispielsweise in Form eines Holzschuhs oder Schiefersteins, der Schülern bei Gebrauch ihrer regionalen Muttersprachen um den Hals gehängt wurde. (de)
- The symbole, also called ar vuoc'h ("the cow"), was an object used by Francophone headmasters in public and private schools in Brittany, French Flanders, Occitania, Basque Country and North Catalonia as a means of punishment for students caught speaking Breton, Flemish, Occitan, Basque, or Catalan during the 19th and 20th centuries. (en)
- Le symbole (appelé également ar vuoc'h – la vache – en breton) ou encore signum linguæ (aussi appelé en abrégé signum), était un outil pédagogique ou de politique linguistique, utilisé afin de forcer les étudiants à parler la langue d’enseignement hors de la classe. Il a notamment été utilisé dans les écoles publiques et privées francophones aux XIXe siècle et XXe siècle, remis en signe de punition à un élève surpris à parler dans sa langue régionale. Le procédé était utilisé afin : (fr)
- Het signum linguae (kortweg ook signum genoemd) was een pedagogisch of taalpolitiek instrument om leerlingen te verplichten ook buiten de lessen de onderwijstaal te spreken. Meestal ging het om een rol papier waarop leerlingen hun naam moesten schrijven als ze betrapt werden op het spreken van hun moedertaal of dialect. Vervolgens probeerden ze het door te geven aan een medeleerling die zij op hun beurt betrapten. Wie op het eind van de speeltijd, de dag of de maand, het signum in handen had, werd gestraft, soms met een geldboete. (nl)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)