| rdfs:comment
| - Violinofon nebo též rezofonické housle, případně Strohovy housle je rodina hudebních nástrojů, které vznikly spojením houslí (případně i jiného smyčcového nástroje) s plechovou ozvučnicí. Violinofon nemá obvyklé tělo s resonanční deskou, ale tvoří je trámec s hmatníkem, na němž jsou napjaty obvyklé struny. S kobylkou je spojena plechová trubka, která zvuk zesiluje a směruje. Hraje se na ně stejně jako na housle a vzhledem ke způsobu vzniku zvuku je nástroj nadále klasifikován jako strunný. (cs)
- Die Strohgeige (auch als Phonogeige bzw. Phonofiedel oder Cornet-Violine bezeichnet) ist eine 1899 in London von (* 1828 in Frankfurt am Main, † 1914 in London) entwickelte Form der Violine, die ohne Resonanzkörper auskommt. (de)
- Un violinofón es un tipo de violín que amplifica su sonido a través de un pabellón de metal (como en los instrumentos de viento de metal), en lugar de hacerlo en una caja resonadora de madera como el violín. El primer invento fue el violín Stroh, del alemán Johannes Matthias Augustus Stroh, patentado en 1899. En la actualidad hay varios tipos de violinofones, especialmente en Rumania y los Balcanes.
* Violinofón rumano
* El gramofón recibe las señales de las cuerdas
* Violinofón del (es)
- The Stroh violin or Stroviol is a type of stringed musical instrument that is mechanically amplified by a metal resonator and horn attached to its body. The name Stroviol refers to a violin, but other instruments have been modified with the amplification device, including the viola, cello, double bass, ukulele, mandolin, and guitar. John Matthias Augustus Stroh, an electrical engineer in London, invented the instrument in 1899. (en)
- De strohviool, trompetviool of violofoon (ook wel schaatsviool genoemd), is een viool zonder de houten klankkast. Het geluid wordt versterkt door een hoorn. Het instrument is vernoemd naar zijn Duitse bedenker, . (nl)
- En Stroh-violin eller trattfiol är ett stråkinstrument som är utformad som en fiol men förstärker ljudet genom resonans i en metalltratt likt ett blåsinstrument. Instrumentet är namngett efter M.A. Stroh, en österrikisk designer. Stroh-violinen har en större klang än en vanlig fiol och blev därför populärt under början av 1900-talet då fonografinspelningar gjordes, en inspelningsteknik som krävde höga ljudvolymer. (sv)
- Un violí de botzina és un tipus de violí desenvolupat per a fer els primers enregistraments sonors. Fou ideat per John Matthias Augustus Stroh (Frankfurt, 1828 - Londres 1914). Va ser fabricat a Londres pel seu fill Charles Stroh entre els anys 1901 i 1924, i més tard per George Evans fins a l'any 1942. Augustus s'establí a Gran Bretanya l'any 1851 i treballà com a enginyer i inventor en els camps de la telegrafia elèctrica i l'acústica. Fou l'assistent de Charles Wheatstone des de mitjans de 1850 fins a fins a l'any 1875. A partir de l'any 1878 es dedicà a experimentar amb els enregistraments gramofònics. (ca)
- Le violon à pavillon, vioară cu goarnă en roumain, également dénommé higheghe, est un instrument à cordes frottées rare que l'on trouve surtout en Transylvanie, typique de la région de Bihor. On l'appelle également « violon à cornet », « violon à entonnoir », « hidede cu tolcer », ou « violon Stroh » (parfois abrégé en stroviol ou strohviol), du nom de l'inventeur Augustus Stroh (1828-1914). On trouve aussi les appellations « violophone » ou « violon-jazz ». (fr)
- Skrzypce Stroha, znane także jako skrzypotrąba – rodzaj skrzypiec wzmacniający swój dźwięk przez rezonator i czary wykonane z metalu, a nie przez drewniane pudło rezonansowe, jak w przypadku standardowych skrzypiec. Instrument swoją nazwę zawdzięcza niemieckiemu konstruktorowi o nazwisku , któremu patent na konstrukcję skrzypiec przyznano w roku 1899. Po wprowadzeniu przez studia nagraniowe w drugiej połowie lat 20. XX wieku mikrofonów elektrycznych, skrzypce Stroha zaczęły tracić swoją popularność. (pl)
- Скрипка Штроха (виолинофон) — разновидность скрипки, в которой для усиления звука используется не деревянный резонаторный ящик, а металлический раструб. Названа в честь изобретателя, Иоганна Штроха (нем. Johannes Matthias Augustus Stroh, 1828—1914), создавшего её в 1899 году. В Молдавии и Румынии с начала XX века известна местная разновидность скрипки Штроха (по-видимому, возникшая независимо), с использованием диафрагменного резонатора, подобного граммофонному, — такой инструмент до сих пор иногда употребляется в оркестрах, исполняющих народную музыку. (ru)
- Скри́пка Штро́ха (віолінофон) — різновид скрипки, в якій для посилення звуку використовується не дерев'яний корпус, а металевий розтруб. Названа на честь винахідника, Йоганна Штроха (нім. Johannes Matthias Augustus Stroh, 1828–1914). Перша скрипка була виготовлена в (1899) році в Лондоні, де жив і працював німецький інженер. У Молдові та Румунії з початку XX століття відомий місцевий різновид скрипки Штроха (мабуть, виникла незалежно), з використанням діафрагмового резонатора, подібного до грамофонного, — такий інструмент досі іноді вживається в оркестрах, які виконують народну музику. (uk)
|
_Detail.jpg)
_with_its_(normal)_violin_bow.jpg)
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)