| rdfs:comment
| - El juicio-farsa (o farsa judicial) de la Curia de Cracovia fue un juicio público a cuatro sacerdotes católicos (miembros de la Curia arzobispal de Cracovia) y a tres personas laicas en que fueron acusados por las autoridades comunistas de la República Popular de Polonia de subversión y espionaje para los Estados Unidos. Este juicio, uno de los tantos juicios fraudulentos que siguieron el modelo soviético, tuvo lugar desde el 21 hasta el 26 de enero de 1953 ante el Tribunal militar de distrito de Cracovia, ubicado en un salón para eventos públicos de la planta Szadkowski. El tribunal, que estaba presidido por Mieczyslaw Widaj siendo este uno de los jueces de la línea dura del estalinismo, anunció su fallo el 27 de enero de 1953 y en él condenaba a muerte a los sacerdotes Józef Lelito, Mi (es)
- The 1953 trial of the Kraków Curia was a public trial of four Roman Catholic priests and three lay persons of the Kraków Curia who were accused by the Communist authorities in the People's Republic of Poland of subversion and spying for the United States. The staged trial, based on the Soviet Moscow Trials, was held before the Military District Court of Kraków from 21-26 January 1953, at a public-event-hall of the Szadkowski Plant. (en)
- Proces księży kurii krakowskiej – pokazowy proces czterech księży kurii krakowskiej i trzech osób świeckich, oskarżonych bezpodstawnie o działalność szpiegowską na rzecz Stanów Zjednoczonych i „sprzedawanie swojej ojczyzny za judaszowe pieniądze”. Proces był elementem represji władz PRL wobec Kościoła katolickiego. Było to jedno z najbardziej brutalnych uderzeń w Kościół katolicki w czasach PRL. Celem procesu było przedstawienie Kościoła katolickiego jako agentury Watykanu, a duchownych jako szpiegów państw imperialistycznych. Jednocześnie chodziło o skompromitowanie środowisk emigracyjnych. (pl)
|
| has abstract
| - El juicio-farsa (o farsa judicial) de la Curia de Cracovia fue un juicio público a cuatro sacerdotes católicos (miembros de la Curia arzobispal de Cracovia) y a tres personas laicas en que fueron acusados por las autoridades comunistas de la República Popular de Polonia de subversión y espionaje para los Estados Unidos. Este juicio, uno de los tantos juicios fraudulentos que siguieron el modelo soviético, tuvo lugar desde el 21 hasta el 26 de enero de 1953 ante el Tribunal militar de distrito de Cracovia, ubicado en un salón para eventos públicos de la planta Szadkowski. El tribunal, que estaba presidido por Mieczyslaw Widaj siendo este uno de los jueces de la línea dura del estalinismo, anunció su fallo el 27 de enero de 1953 y en él condenaba a muerte a los sacerdotes Józef Lelito, Michal Kowalik y Edward Chachlica. Sin embargo, y a pesar de que los sacerdotes fueron despojados de todos sus derechos civiles y constitucionales, sus penas de muerte no fueron finalmente ejecutadas. El resto de acusados fueron sentenciados a penas de cárcel desde los seis años hasta la cadena perpetua (caso del sacerdote Franciszek Szymonek). Las temidas sentencias emanadas del tribunal fueron refrendadas en el plano político por la Resolución del Sindicato de Escritores de Polonia del 8 de febrero de 1953, que fue firmada por una gran cantidad de sus miembros. A este juicio le siguieron otros tantos similares. (es)
- The 1953 trial of the Kraków Curia was a public trial of four Roman Catholic priests and three lay persons of the Kraków Curia who were accused by the Communist authorities in the People's Republic of Poland of subversion and spying for the United States. The staged trial, based on the Soviet Moscow Trials, was held before the Military District Court of Kraków from 21-26 January 1953, at a public-event-hall of the Szadkowski Plant. The court, headed by Judge Mieczysław Widaj, announced its verdict on 27 January 1953, sentencing to death Józef Lelito, Michał Kowalik, and Edward Chachlica. The priests were stripped of all civil and constitutional rights, but the death penalties were never carried out. The remaining defendants were sentenced to sentences ranging from six years in prison to life (Franciszek Szymonek). The judgments were endorsed politically by a resolution of the Polish Writers Union in Kraków on 8 February 1953 that was signed by many prominent members. A series of similar trials followed. (en)
- Proces księży kurii krakowskiej – pokazowy proces czterech księży kurii krakowskiej i trzech osób świeckich, oskarżonych bezpodstawnie o działalność szpiegowską na rzecz Stanów Zjednoczonych i „sprzedawanie swojej ojczyzny za judaszowe pieniądze”. Proces był elementem represji władz PRL wobec Kościoła katolickiego. Było to jedno z najbardziej brutalnych uderzeń w Kościół katolicki w czasach PRL. Celem procesu było przedstawienie Kościoła katolickiego jako agentury Watykanu, a duchownych jako szpiegów państw imperialistycznych. Jednocześnie chodziło o skompromitowanie środowisk emigracyjnych. Resort bezpieczeństwa wykorzystał fakt, że wydział krajowy emigracyjnej Rady Politycznej, infiltrowanej przez agentów służb komunistycznej Polski, budował w kraju sieć informatorów. Inicjatorem powstania grupy krajowych informatorów Rady Politycznej był , były żołnierz Narodowej Organizacji Wojskowej, który zbiegł z Polski w 1949. Do współpracy zaangażował księdza Józefa Lelitę, byłego kapelana NOW oraz związanych w przeszłości z NOW Edwarda Chachlicę i Michała Kowalika. Aresztowany jesienią 1952 ksiądz Józef Lelito po brutalnym śledztwie zeznał, niezgodnie z prawdą, że wciągnął do współpracy dwóch księży z kurii krakowskiej: Wita Brzyckiego i Jana Pochopnia. Złamana w śledztwie część aresztowanych (w tym także ostatecznie niepostawieni przed sądem najbliżsi współpracownicy arcybiskupa Adama Stefana Sapiehy) zeznała, że kuria krakowska realizowała antypolską politykę Watykanu, zamierzała przeznaczyć posiadane obce waluty na walkę z ustrojem i liczyła na wybuch wojny, która miałaby obalić system komunistyczny w Polsce. Na tej podstawie przeprowadzono rewizję w siedzibie kurii krakowskiej, w wyniku której zarekwirowano znajdujące się w depozycie dzieła sztuki, ponad trzydzieści tysięcy dolarów oraz zdeponowane tam dokumenty i przedmioty wydobyte podczas ekshumacji w Katyniu w 1943. W grudniu 1952 pozbawiono wolności, a następnie zmuszono do wyjazdu z Krakowa arcybiskupa Eugeniusza Baziaka, administratora apostolskiego diecezji krakowskiej. Proces przed Wojskowym Sądem Rejonowym w Krakowie rozpoczął się 21 stycznia 1953. Sąd orzekał w składzie: Mieczysław Widaj (przewodniczący), (sędzia wotant, pułkownik LWP, od 30 grudnia 1952 do 30 kwietnia 1955 szef WSR w Krakowie) i (sędzia wotant, podpułkownik LWP, od 5 stycznia 1953 do 30 kwietnia 1955 sędzia WSR w Krakowie). Oskarżał Naczelny Prokurator Wojskowy Stanisław Zarakowski. Rozprawy odbywały się w hali widowiskowej Zakładów Szadkowskiego. W wyroku ogłoszonym 27 stycznia 1953 uznano oskarżonych za agentów wywiadu amerykańskiego bądź członków siatki szpiegowskiej. Sąd skazał na karę śmierci Edwarda Chachlicę, Michała Kowalika i księdza Józefa Lelitę. Pozostałym oskarżonym wymierzono następujące kary:
* ks. Franciszek Szymonek – dożywotnie pozbawienie wolności
* ks. Wit Brzycki, notariusz Kurii metropolitalnej – 15 lat więzienia
* ks. Jan Pochopień, notariusz Kurii metropolitalnej – 8 lat więzienia
* z Kongregacji Żywego Różańca Dziewcząt – 6 lat więzienia Orzeczonych kar śmierci nie wykonano – wyroki zostały zamienione decyzją Rady Państwa z 18 sierpnia 1953 na karę dożywotniego więzienia. Rezolucja Związku Literatów Polskich w Krakowie w sprawie procesu krakowskiego z 8 lutego 1953 potępiła oskarżonych w tym procesie. (pl)
|
.jpg)
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)
