| rdfs:comment
| - تهتهة (بالإيطالية: Staccato) هي شكلٌ من النطق الموسيقي. في التدوين الحديث، فإنه يدلُ على نغمةٍ قصيرة المدة، منفصلةٍ بصمتٍ عن النغمة التي قد تتبعها. قد وصفها المُنظرين وظهرت في الموسيقى منذ عام 1676 على الأقل. (ar)
- muziko>muzikscienco>stakato Stakato estas en muziko maniero, en kiu la tonoj estas abrupte kaj akre disigataj unu de la alia. Ĉe tio oni ludas la muziko unu muzikan noton malpli longe ol estas priskribita. Pro tio la noto sonas mallonga kaj abrupta, tamne ĝi okupas la amn longecon en la notosistemo. Oni notas ĝi per punkto super aŭ sub la noto. Komparu kun:
* - plifortigo de stakato
* legato - malo de stakato
* portato aŭ non-legato - miksaĵo el stakato kaj legato (eo)
- Das Staccato („abgestoßen“, von italienisch staccare „abstoßen“) ist eine musikalische Artikulationsform, bei der Noten nur sehr kurz gespielt werden. Töne, die staccato gespielt werden, klingen kürzer, als es der Notenwert eigentlich vorschreibt. In Musik-Wörterbüchern und in Noten findet sich das Adverb staccato als Artikulationsanweisung. In der Fachsprache der Musiker ist die italienische Schreibweise mit cc üblich, auch beim Substantiv Staccato. Die eingedeutschte Schreibweise Stakkato mit kk ist nur beim Substantiv gebräuchlich und wird vor allem bei übertragenem Wortgebrauch verwendet. (de)
- Staccatoa (italierazko staccare hitzetik, hautsi esan nahi duena) nota bere jatorrizko baliotik laburtu egiten duen musika exekuzio modu bat da. Musika notazioan bere ikurra puntu bat da. superlatiboa ere badago. Staccatoa aurkako artikulaziotzat hartzen da. Staccatoak ez du soinuaren handitzen. Aitzitik, ideia "staccatutako" notaren eta hurrengoaren artean oso isiltasun laburra sortu behar dela da, erritmo globalari eta soinuaren bolumenari eragin gabe. (eu)
- Staccato (en italiano "despegado, destacado") en notación musical es un signo de articulación que indica que la nota se acorta respecto de su valor original y va separada de la nota que viene a continuación por un silencio. La técnica interpretativa variará en función del instrumento musical que deba ejecutar el signo de articulación. (es)
- Le staccato ou « piqué » — c'est-à-dire, le phrasé en notes détachées — désigne un type de phrasé dans lequel les notes des motifs et des phrases musicales doivent être exécutées avec des suspensions entre elles. C'est une technique instrumentale s'opposant au legato. On appelle souvent le phrasé intermédiaire non-legato, ou même détaché ; le staccato est alors considéré comme davantage détaché. (fr)
- Staccato ([stakˈkaːto]; Italian for "detached") is a form of musical articulation. In modern notation, it signifies a note of shortened duration, separated from the note that may follow by silence. It has been described by theorists and has appeared in music since at least 1676. (en)
- 스타카토(이탈리아어: staccato)란 해당 음의 길이를 줄여 짧게 연주하라는 악상 기호이다. 영어로 'detached'란 의미를 갖고 있으며, 스타카토를 사용함으로써 단조로운 선율에 변화를 주거나 특정 부분에 강조를 줄 수 있다. 그 효과를 더하기 위해 악센트와 병용하기도 하는데, '음표-스타카토-악센트'의 순서로 적는다. 원래 '스타카토'는 '스타카티시모', '스타카토', '메조스타카토'의 3단계로 나뉘어 있다. (ko)
- スタッカート（伊:staccato、「切り離された」の意）は、音楽におけるアーティキュレーションの一つ。現代の記譜法においては、スタッカートは本来の音価よりも短く演奏することを指し、本来の音価分に不足する残りの時間を無音にすることで音符同士を分離する。遅くとも1676年には楽曲の中に現れている。 (ja)
- Lo staccato è una articolazione musicale in cui due o più note sono suonate separatamente, in modo da differenziarle. Viene indicato nella notazione musicale con una nota puntata. La denominazione di spiccato è stata storicamente un sinonimo, per differenziarsi poi dopo il XVIII secolo. Negli strumenti a fiato, solitamente si esegue con l'azione della lingua, che interrompendo il flusso d'aria, consente di pronunciare ogni singola nota. Negli strumenti ad arco si usa il colpo d'arco balzato. (it)
- Staccato [sta'kɑ:tɔ] av italienska (di)staccare 'avskilja', 'lossa', är en musikalisk term som betecknar att en ton skall spelas väsentligt kortare än dess noterade tidsvärde i motsats till legato. Staccato betecknas med en punkt ("staccato-prick") över eller under noten. Denna musikteorirelaterade artikel saknar väsentlig information. Du kan hjälpa till genom att lägga till den. (sv)
- O staccato ou destacado também chamado de ponto de diminuição — designa um tipo de ou de articulação no qual as notas e os motivos das frases musicais devem ser executadas com suspensões entre elas, ficando as notas com curta duração. É uma técnica de execução instrumental ou vocal que se opõe ao legato. Os pontos de diminuição começavam a ser empregados no século XVIII nas composições de François Couperin e Jean Philippe Rameau. (pt)
- 斷奏（義大利語：Staccato，意指「分離」）又稱斷音或跳音，指音符的實際時值比譜上所示的短，而減短的部分則可不作聲，並於音符上加上一小點表示。 (zh)
- Стака́то (італ. staccato — уривчастий, відокремлений) — уривчасте, коротке виконання звуків голосом або на музичних інструментах, один з основних прийомів звуковидобування, протилежний легато. Позначається словом staccato або точками над чи під нотами у їх голівок. (uk)
- Staccato, literalment «desenganxat» o «destacat» en italià, en la notació musical i en la interpretació musical fa referència a un tipus d'articulació en la qual les diferents notes afectades pel staccato queden separades entre elles per unes pauses, inexistents en la notació però reals en la interpretació que prenen una part del temps real assignat a cada nota en la notació, de manera que el temps de so real es veu escurçat.En tot cas, i malgrat la figura adjunta que és una il·lustració aproximada d'aquest efecte, no es discuteix quin és el percentatge real del temps de la nota que queda substituït per una . aquest efecte no afecta ni al ritme general de l'obra ni al volum. (ca)
- Staccato je styl hudebního přednesu, kdy jsou jednotlivé tóny hrány s co nejvýraznějším oddělením. Obvykle tón netrvá po celou zapsanou délku noty, ale je zkrácen a zbytek trvání noty nahrazen pauzou. Staccato se v notovém zápisu označuje tečkou nad nebo pod notou. Je důležité jej nezaměňovat s tečkou vpravo vedle noty - ta se netýká způsobu přednesu, ale prodlužuje trvání tónu. Ukázka zápisu hry staccato: ukázka zápisu staccato (cs)
- Stakato adalah sebuah istilah musik, yaitu cara memainkan atau menyanyikan atau memperdengarkan suatu nada atau serangkaian nada pendek-pendek, terputus-putus. Pada naskah musik biasanya dipakai tanda titik di atas atau di bawah nada-nada yang bersangkutan. Pada Piano, untuk mendapatkan bunyi atau tempo stakato, piano dimainkan dengan cara menyentuh klaviaturnya sebentar dan segera melepaskannya lagi. Pada biola, nada stakato diperoleh dengan cara menyentuhkan tongkat penggesek sebentar pada senar atau . Memang bunyi lagu dengan stakato mengalun pendek dan menghentak-hentak. (in)
- Staccato (wym. stakkato; wł. oderwany, oddzielony) – technika artykulacji w grze na instrumentach muzycznych, w której kolejne dźwięki są grane oddzielnie, ze skracaniem ich wartości. W grze na gitarze, harfie czy innych instrumentach strunowych szarpanych staccato wykonuje się poprzez natychmiastowe uciszenie struny po jej szarpnięciu, lub poprzez szarpanie strun już lekko przytrzymanych. W przypadku instrumentów klawiszowych staccato polega na szybkim uderzeniu w klawisz i poderwaniu w górę dłoni w nadgarstku. W notacji muzycznej staccato zaznacza się kropką nad nutą. (pl)
- Staccato is het los van elkaar spelen van de noten van muziek. De lengte van elke noot wordt korter en er is een korte stilte hoorbaar tussen elke twee noten. Het tempo van het muziekstuk blijft hierbij gelijk. Staccato wordt genoteerd met een punt boven elke noot. Het wordt een enkele keer ook wel afgekort met stacc. Het woord staccato komt zoals veel muziektermen uit het Italiaans: van het woord staccare, wat losmaken of lostrekken betekent. In de dans is staccato een duidelijke begrenzing van de bewegingen, waarbij elke beweging een duidelijk begin en einde heeft. (nl)
- Стакка́то (итал. staccato — отрывисто) — музыкальный штрих, предписывающий исполнять звуки отрывисто, отделяя один от другого паузами. Стаккато — один из основных способов извлечения звука (артикуляции), противопоставляемый легато. Обозначается словом staccato или точками над или под нотами у их головок. Акцентированное стаккато (также называемое staccatissimo или «стаккато клином») — разновидность этого штриха, обозначающая ещё более отрывистое исполнение звуков. Обозначается клиньями (откуда русское название штриха) — короткими вертикальными, заострёнными к ноте чёрточками. (ru)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)