| rdfs:comment
| - Spirakulum je žaberní štěrbina mezi čelistním a jazylkovým obloukem, jenž se vyskytuje u paryb a má dýchací funkci. Spirakulum má u žraloků na straně k ústům redukovaný žaberní epitel bez dýchací funkce (pseudobranchia). Při pomalém plavání nasávají žraloci a rejnoci vodu poklesem a zpětným tahem spodních čelistí, čímž vznikne v hltanu podtlak a konce žaberních přepážek zvenčí uzavřou žaberní štěrbiny. Voda proudí dovnitř ústy a u rejnoků spirákulem. (cs)
- المتنفسات أو الفتحات التنفسية (بالإنجليزية: Spiracle)، في الفقاريات هي فتحات متخصصة في الهيكل الخارجي في بعض أنواع الحيوانات والتي تؤدي في النهاية إلى الجهاز التنفسي، هذه الفتحات تُغلق وتفتح في بعض الحشرات عن طريق الصمامات. وفي غالب الأسماك توجد المتنفسات وراء العين مباشرةً بشكل ثقوب صغيرة. (ar)
- Spirtruoj (aŭ spirakloj) estas malfermaĵoj ĉe la surfaco de kelkaj animaloj, kiuj kutime kondukas al spiraj sistemoj. (eo)
- En ichtyologie (en Français ou en anglais) le spiracle est - chez certains poissons - un trou de forme arrondie ou plus complexe, bilatéralement présent dans la peau et le crâne de l’animal derrière chaque œil. Ce trou ouvre directement sur la bouche des poissons concernés. (fr)
- 숨구멍(spiracle)은 주로 호흡계에 속한 동물의 숨을 쉬기 위해 표면에 있는 구멍이다. 생물들 마다 관련된 곳이 다른데, 어류는 눈 , 양서류는 아가미 또는 허파와 관련되어있다. 곤충들은 피부에 있다. (ko)
- Бры́згальце (лат. Spiraculum) — трансформировавшееся в процессе эволюции жаберное отверстие у большинства акул и всех скатов, расположенное за глазами животных. Служит для втягивания воды, которая по специальному каналу попадает в жабры, чтобы содержащийся в ней кислород мог быть использован для дыхания. В особенности, виды, живущие на дне, всасывают воду почти исключительно через брызгальце, так как через рот в них попадало бы много песка и отложений. У скатов брызгальце поэтому находится на спине. (ru)
- Das Spritzloch oder auch Saugloch (lateinisch Spiraculum = „Luftloch“) ist eine umgewandelte Kiemenöffnung bei den meisten Haien und allen Rochen, die jeweils hinter oder unterhalb der Augen der Tiere liegt. Sie dient dazu, einzusaugen und dieses durch einen Kanal in die Kiemen zu leiten, damit der darin enthaltene Sauerstoff zur Atmung genutzt werden kann. Das Spiraculum der Froschlurche ist ein unpaares Kiemenloch an der Bauchseite oder linken Körperseite von Kaulquappen. (de)
- Spiracles (/ˈspɪrəkəl, ˈspaɪ-/) are openings on the surface of some animals, which usually lead to respiratory systems. The spiracle is a small hole behind each eye that opens to the mouth in some fish. In the jawless fish, the first gill opening immediately behind the mouth is essentially similar to the other gill opening. With the evolution of the jaw in the early jawed vertebrates, this gill slit was caught between the forward gill-rod (now functioning as the jaw) and the next rod, the hyomandibular bone, supporting the jaw hinge and anchoring the jaw to the skull proper. The gill opening was closed off from below, the remaining opening was small and hole-like, and is termed a spiracle. (en)
- Een spiraculum is een ademgat net achter het oog bij gewervelden, vooral vissen. Het is direct verbonden met de keelholte en onderdeel van het ademhalingsstelsel. Via het spiraculum wordt water aangezogen en langs de kieuwen geleidt, wat bij andere vissen via de mond gaat. Het is niet verwant met het spuitgat van walvisachtigen waar lucht en geen water passeert, al passeert bij vissen die gebruikmaken van als Polypterus ook lucht door het spiraculum. Ook de stigmata van geleedpotigen worden wel spiraculum genoemd en hebben ook een ademhalingsfunctie, maar zijn niet homoloog. (nl)
- Tryskawka (łac. spiraculum) – pierwsza szczelina skrzelowa położona między łukiem gnykowym a żuchwowym ryb chrzęstnoszkieletowych i wymarłych prawieczkokształtnych. Występuje parzyście. Pojawia się w stadium zarodkowym, a następnie może zanikać lub przekształcać się; u rekinów tworzy mały otwór położony z tyłu oka, zwykle mniejszy od niego, a u płaszczek znacznie większy, położony na wierzchu głowy. U wczesnych czworonogów w miejscu tryskawki znajduje się wcięcie uszne. (pl)
|
| has abstract
| - Spirakulum je žaberní štěrbina mezi čelistním a jazylkovým obloukem, jenž se vyskytuje u paryb a má dýchací funkci. Spirakulum má u žraloků na straně k ústům redukovaný žaberní epitel bez dýchací funkce (pseudobranchia). Při pomalém plavání nasávají žraloci a rejnoci vodu poklesem a zpětným tahem spodních čelistí, čímž vznikne v hltanu podtlak a konce žaberních přepážek zvenčí uzavřou žaberní štěrbiny. Voda proudí dovnitř ústy a u rejnoků spirákulem. (cs)
- المتنفسات أو الفتحات التنفسية (بالإنجليزية: Spiracle)، في الفقاريات هي فتحات متخصصة في الهيكل الخارجي في بعض أنواع الحيوانات والتي تؤدي في النهاية إلى الجهاز التنفسي، هذه الفتحات تُغلق وتفتح في بعض الحشرات عن طريق الصمامات. وفي غالب الأسماك توجد المتنفسات وراء العين مباشرةً بشكل ثقوب صغيرة. (ar)
- Das Spritzloch oder auch Saugloch (lateinisch Spiraculum = „Luftloch“) ist eine umgewandelte Kiemenöffnung bei den meisten Haien und allen Rochen, die jeweils hinter oder unterhalb der Augen der Tiere liegt. Sie dient dazu, einzusaugen und dieses durch einen Kanal in die Kiemen zu leiten, damit der darin enthaltene Sauerstoff zur Atmung genutzt werden kann. Besonders bei den meist bodenlebenden Grundhaien und den Rochen wird das Atemwasser fast ausschließlich durch die Spritzlöcher aufgenommen, da darin sonst infolge des unterständigen Maules ständig Schlick und Sand enthalten wäre. Bei den Rochen liegen die Spritzlöcher aus diesem Grunde auf der Rückenseite, während sich die Kiemenausströmöffnungen auf der Bauchseite befinden. Ein paariges Spiraculum besitzen auch die meisten niederen Knochenfische, wenn auch nicht unbedingt zur Einatmung, z. B. die Störe und die Flösselhechte. (In ihm liegt meist ein Sinnesorgan, das man mit dem Hören in Zusammenhang bringt.) Bei Echten Knochenfischen (Teleostei) kommt es nicht („mehr“) vor. Das Spiraculum der Froschlurche ist ein unpaares Kiemenloch an der Bauchseite oder linken Körperseite von Kaulquappen. (de)
- Spirtruoj (aŭ spirakloj) estas malfermaĵoj ĉe la surfaco de kelkaj animaloj, kiuj kutime kondukas al spiraj sistemoj. (eo)
- En ichtyologie (en Français ou en anglais) le spiracle est - chez certains poissons - un trou de forme arrondie ou plus complexe, bilatéralement présent dans la peau et le crâne de l’animal derrière chaque œil. Ce trou ouvre directement sur la bouche des poissons concernés. (fr)
- Spiracles (/ˈspɪrəkəl, ˈspaɪ-/) are openings on the surface of some animals, which usually lead to respiratory systems. The spiracle is a small hole behind each eye that opens to the mouth in some fish. In the jawless fish, the first gill opening immediately behind the mouth is essentially similar to the other gill opening. With the evolution of the jaw in the early jawed vertebrates, this gill slit was caught between the forward gill-rod (now functioning as the jaw) and the next rod, the hyomandibular bone, supporting the jaw hinge and anchoring the jaw to the skull proper. The gill opening was closed off from below, the remaining opening was small and hole-like, and is termed a spiracle. In many species of sharks and all rays the spiracle is responsible for the intake of water into the buccal space before being expelled from the gills. The spiracle is often located towards the top of the animal allowing breathing even while the animal is mostly buried under sediments. As sharks adapted a faster moving lifestyle some became obligate ram ventilators, breathing exclusively by forcing water through their gills by swimming, among these are requiem sharks and hammerhead sharks which have lost their spiracles In elasmobranchs (sharks and rays) the spiracle bears a small pseudobranch that resembles a gill in structure, but only receives blood already oxygenated by the true gills. The function of the pseudobranch is unknown, but it is believed that it supplies highly oxygenated blood to the optic choroid and retina and may have baroreceptor (pressure) and thermoregulation functions. It may also be a site of oxygen chemoreception. Chimaeras lack spiracles, using gill opercula for buccal pumping instead. Bony fish have similar gill opercula but the basalmost ray-finned fish bichirs use their spiracles for inhaling air into their lungs, this leads to speculation this may be the original air breathing mechanism ancestral to all bony fish and tetrapods. Coelacanths have closed off spiracles which may be a product of their deepwater lifestyle and loss of air breathing lungs. Bichirs as a whole may more closely resemble the common ancestor of lobe-finned fish and bony fish as a whole than coelacanths due to their deepwater adaptations. Acipenseriformes including sturgeons and paddlefish have small seemingly vestigial spiracles much like coelacanths further reduced in Holostei and completely absent in Teleostei, the clade containing 96% of all extant species of fish. In tetrapods the spiracle seems to have developed first into the otic notch of early tetrapods where it was still used in respiration and incapable of sensing sound, and then into the ear of modern tetrapods which by the Eustachian tube remains connected to the buccal cavity. The spiracle is still found in all cartilaginous fish except requiem sharks, hammerhead sharks, and chimaeras, and is found in some primitive bony fishes (coelacanth, sturgeon, paddlefish and bichirs). It is also seen as an otic notch in the skull of the extinct labyrinthodonts, and is thought to be associated with the ear opening in amniotes and frogs. Blowholes in cetaceans are also sometimes referred to as spiracles, but they are not homologous with the spiracles of fish, having instead developed from the trachea. In cetaceans and other mammals, the organs homologous with the spiracles of fish are the ears. (en)
- 숨구멍(spiracle)은 주로 호흡계에 속한 동물의 숨을 쉬기 위해 표면에 있는 구멍이다. 생물들 마다 관련된 곳이 다른데, 어류는 눈 , 양서류는 아가미 또는 허파와 관련되어있다. 곤충들은 피부에 있다. (ko)
- Een spiraculum is een ademgat net achter het oog bij gewervelden, vooral vissen. Het is direct verbonden met de keelholte en onderdeel van het ademhalingsstelsel. Via het spiraculum wordt water aangezogen en langs de kieuwen geleidt, wat bij andere vissen via de mond gaat. Het is niet verwant met het spuitgat van walvisachtigen waar lucht en geen water passeert, al passeert bij vissen die gebruikmaken van als Polypterus ook lucht door het spiraculum. Ook de stigmata van geleedpotigen worden wel spiraculum genoemd en hebben ook een ademhalingsfunctie, maar zijn niet homoloog. Het is een adaptatie van de voorste kieuwopening. Waar kaakloze vissen nog zeven of meer kieuwopeningen hebben, kwam de voorste met de ontwikkeling van kaken bij vroege kaakdieren tussen de voorste kieuwboog die nu dienst deed als kaak en de tweede kieuwboog te zitten. Met uitzondering van requiemhaaien, hamerhaaien en draakvissen hebben alle kraakbeenvissen (Chondrichthyes) een spiraculum, terwijl ze ook bij primitieve beenvisachtigen (Osteichthyes) als Coelacanthiformes, steurachtigen en kwastsnoeken aanwezig zijn. De buis van Eustachius bij zoogdieren is homoloog, maar loopt vanuit de keelholte niet naar buiten, maar naar het middenoor. Bij beenvisachtigen zijn de spiracula bedekt door kieuwdeksels en niet direct zichtbaar en vormde de tweede kieuwboog zich tot . Bij reptielen, amfibieën en vogels draagt deze hyomandibulare als bij aan het gehoor. Bij zoogdieren is dit de stijgbeugel, onderdeel van de gehoorbeentjes. (nl)
- Tryskawka (łac. spiraculum) – pierwsza szczelina skrzelowa położona między łukiem gnykowym a żuchwowym ryb chrzęstnoszkieletowych i wymarłych prawieczkokształtnych. Występuje parzyście. Pojawia się w stadium zarodkowym, a następnie może zanikać lub przekształcać się; u rekinów tworzy mały otwór położony z tyłu oka, zwykle mniejszy od niego, a u płaszczek znacznie większy, położony na wierzchu głowy. Tryskawki płaszczek i piłonosów, ryb prowadzących przydenny tryb życia, są elementem układu oddechowego, łączącym komorę skrzelową ze środowiskiem zewnętrznym. Służą do wciągania do przełyku niezanieczyszczonej mułem wody – pobieranie jej przez otwór gębowy doprowadzałoby do zamulania skrzeli. Woda z przełyku opłukuje skrzela i wydostaje się na zewnątrz pozostałymi szczelinami skrzelowymi. Otwór tryskawki większości płaszczek jest zamykany wewnętrzną zastawką, jedynie u występuje zewnętrzna klapowata osłona. U wczesnych czworonogów w miejscu tryskawki znajduje się wcięcie uszne. U ryb kostnoszkieletowych resztki tryskawki w postaci kłębuszka naczyń krwionośnych tworzą skrzele rzekome, inaczej nibyskrzele (pseudobranchium) – narząd odbierający bodźce chemiczne i fizyczne. (pl)
- Бры́згальце (лат. Spiraculum) — трансформировавшееся в процессе эволюции жаберное отверстие у большинства акул и всех скатов, расположенное за глазами животных. Служит для втягивания воды, которая по специальному каналу попадает в жабры, чтобы содержащийся в ней кислород мог быть использован для дыхания. В особенности, виды, живущие на дне, всасывают воду почти исключительно через брызгальце, так как через рот в них попадало бы много песка и отложений. У скатов брызгальце поэтому находится на спине. (ru)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)
