| rdfs:comment
| - Η Σερένα (αποβιώσασα το 409) ήταν χριστιανή ευγενής της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. (el)
- Serena ou Sérène, morte en 408, est la nièce de l'empereur romain d'Orient Théodose Ier (379-395) et l'épouse du général romain Stilicon, régent de l'Empire romain d'Occident de 395 à 408, sous le règne d'Honorius (395-423), fils de Théodose. (fr)
- Serena (Spagna, 370 – Roma, 408) era una nobildonna romana, figlia di un fratello dell'imperatore Teodosio I, dal quale venne poi adottata. Crebbe a Costantinopoli, ma visse a lungo in Italia. Lo zio la diede in moglie al suo magister militum, Stilicone. Fu lei a scegliere una sposa per Claudiano – poeta alla corte del cugino Onorio – che le dedicò un elogio in versi, la "Laus Serenae". (it)
- Flàvia Serena (llatí: Flavia Serena), va ser una dama romana, neboda i filla adoptiva de l'emperador Teodosi I el Gran. Poc abans de la seva mort, Teodosi va concertar el matrimoni de Flàvia Serena amb el seu magister militum Flavi Estilicó. Va viure a la cort del seu cosí, Flavi Honori. Allà va triar una esposa per al poeta de la cort Claudi Claudià, i va fer-se càrrec de l'educació de la germanastra d'Honori, la seva cosina Gal·la Placídia. Amb Estilicó va tenir un fill, Euqueri, i dues filles, Maria i Termància, amb les quals Honori s'hi va casar de forma successiva. (ca)
- Flavia Serena (* um 365; † 408 in Rom) war die Tochter des Honorius, des Bruders des römischen Kaisers Theodosius I. Die gebildete Serena war die Lieblingsnichte des Theodosius. 384 verheiratete er sie mit seinem magister militum Stilicho, der großen Einfluss am Hof gewann und mit dem Serena drei Kinder hatte . Nach Theodosius’ Tod 395 folgte sie Stilicho nach Mailand, wo dieser Vormund des jungen Kaisers des weströmischen Reiches, ihres Neffen Flavius Augustus Honorius, und dessen Schwester Galla Placidia geworden war. 398 verheirateten sie und Stilicho ihre ältere Tochter Maria im Alter von etwa zehn Jahren mit dem 14-jährigen Kaiser. Maria starb sehr jung und vermutlich noch jungfräulich zwischen 404 und 407, worauf Serena Honorius Anfang 408 mit Thermantia verheirate (de)
- Flavia Serena era miembro de la dinastía teodosiana y sobrina e hija adoptiva de Teodosio I. Poco antes de la muerte de su tío en 395, él concertó su matrimonio con su magister militum, Flavio Estilicón. Residió en la corte de su primo, Honorio. Allí seleccionó una esposa para el poeta de la corte, Claudiano, y se hizo cargo de la media hermana de Honorio, su prima Gala Placidia. Ella y Estilicón tuvieron un hijo, , y dos hijas, María y Termancia, con las cuales se casó Honorio de manera sucesiva. (es)
- Serena was een nicht van keizer Theodosius I, die rond het jaar 400 in het voormalige West-Romeinse Rijk leefde. In het jaar 384 arrangeerde Theodosius een huwelijk tussen haar en de ambitieuze militaire officier Flavius Stilicho. Stilicho's huwelijk met Serena verzekerde in de komende jaren zijn loyaliteit aan de Theodosiaanse dynastie. In 408 werd Stilicho op bevel van keizer Honorius geëxecuteerd. Tijdens de belegering van Rome door de Visigoten het volgende jaar werd Serena valselijk beschuldigd van samenzwering met de Visigoten. Met instemming van Galla Placidia werd zij geëxecuteerd. (nl)
- Серена (лат. Serena, ум. 408) — племянница римского императора Феодосия. Серена была дочерью , рано умершего брата императора, и Феодосий взял на воспитание её и её сестру (Терманцию). В 383 (по другим данным, в 387) году Серена вышла замуж за Стилихона, военачальника Феодосия, носившего титул дукса. (ru)
- Serena (m. 409) foi uma nobre do período final do Império Romano do Ocidente e sobrinha do imperador Teodósio I que, em 384, arranjou para ela um casamento com um ascendente oficial de seu exército chamado Estilicão, uma união que assegurou a lealdade dele à Casa de Teodósio durante os anos seguintes. Na corte do primo, o imperador Honório, Serena escolheu uma noiva para o poeta residente, Claudiano, e tomou conta da meia-irmã do imperador, Gala Placídia. Ela e Estilicão tiveram um filho, , e duas filhas, Maria e Termância. As duas depois se casariam com Honório. (pt)
|
| has abstract
| - Flàvia Serena (llatí: Flavia Serena), va ser una dama romana, neboda i filla adoptiva de l'emperador Teodosi I el Gran. Poc abans de la seva mort, Teodosi va concertar el matrimoni de Flàvia Serena amb el seu magister militum Flavi Estilicó. Va viure a la cort del seu cosí, Flavi Honori. Allà va triar una esposa per al poeta de la cort Claudi Claudià, i va fer-se càrrec de l'educació de la germanastra d'Honori, la seva cosina Gal·la Placídia. Amb Estilicó va tenir un fill, Euqueri, i dues filles, Maria i Termància, amb les quals Honori s'hi va casar de forma successiva. Estilicó va ser executat per ordre d'Honori l'any 408. Durant el setge de Roma pels visigots l'any següent, Flàvia Serena va ser acusada falsament de conspiració amb els enemics i executada, amb el consentiment de Gal·la Placídia. (ca)
- Flavia Serena (* um 365; † 408 in Rom) war die Tochter des Honorius, des Bruders des römischen Kaisers Theodosius I. Die gebildete Serena war die Lieblingsnichte des Theodosius. 384 verheiratete er sie mit seinem magister militum Stilicho, der großen Einfluss am Hof gewann und mit dem Serena drei Kinder hatte . Nach Theodosius’ Tod 395 folgte sie Stilicho nach Mailand, wo dieser Vormund des jungen Kaisers des weströmischen Reiches, ihres Neffen Flavius Augustus Honorius, und dessen Schwester Galla Placidia geworden war. 398 verheirateten sie und Stilicho ihre ältere Tochter Maria im Alter von etwa zehn Jahren mit dem 14-jährigen Kaiser. Maria starb sehr jung und vermutlich noch jungfräulich zwischen 404 und 407, worauf Serena Honorius Anfang 408 mit Thermantia verheiratete. Als 404 der Streit um die sehr reiche und sehr fromme Senatorentochter Melania das Verhältnis zwischen Christen und Heiden erschütterte, ermutigte die fromme Christin Serena den Kaiser, der unmündigen jungen Christin und ihrem ebenfalls noch unmündigen Ehemann zu erlauben, gegen den Willen ihrer Familie ihren Besitz zu verschenken. Auch in der Auseinandersetzung um Johannes Chrysostomos folgte Honorius eher ihrem als Stilichos Rat. Später bemühte sie sich laut Zosimos, das Zerwürfnis zwischen West- und Ostrom zu verhindern. Als Alarich mit seinen Westgoten einzufallen drohte, drängte sie den Kaiser, sich in das sicherere Ravenna zurückzuziehen. Nachdem Stilicho, der wohl trotz anders lautender Gerüchte loyal zum Kaiser gestanden hatte, als angeblicher Verräter ermordet worden war, befand sich Serena in Rom. Dort war sie wegen ihres Einsatzes für Melania und wegen eines 395 begangenen Frevels an der Statue der Rhea Silvia ohnehin unbeliebt. Laut Zosimos wurde sie Ende 408 vom römischen Senat hingerichtet, weil man fürchtete, sie würde die Stadt an die Goten unter Alarich verraten, die gerade zum ersten Mal Rom belagerten. (de)
- Η Σερένα (αποβιώσασα το 409) ήταν χριστιανή ευγενής της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. (el)
- Flavia Serena era miembro de la dinastía teodosiana y sobrina e hija adoptiva de Teodosio I. Poco antes de la muerte de su tío en 395, él concertó su matrimonio con su magister militum, Flavio Estilicón. Residió en la corte de su primo, Honorio. Allí seleccionó una esposa para el poeta de la corte, Claudiano, y se hizo cargo de la media hermana de Honorio, su prima Gala Placidia. Ella y Estilicón tuvieron un hijo, , y dos hijas, María y Termancia, con las cuales se casó Honorio de manera sucesiva. Estilicón fue ejecutado por órdenes de Honorio en 408. Durante el sitio de Roma por los visigodos, al año siguiente, Serena fue acusada falsamente de conspiración con los godos y ejecutada con el consentimiento de Gala Placidia. (es)
- Serena ou Sérène, morte en 408, est la nièce de l'empereur romain d'Orient Théodose Ier (379-395) et l'épouse du général romain Stilicon, régent de l'Empire romain d'Occident de 395 à 408, sous le règne d'Honorius (395-423), fils de Théodose. (fr)
- Serena (Spagna, 370 – Roma, 408) era una nobildonna romana, figlia di un fratello dell'imperatore Teodosio I, dal quale venne poi adottata. Crebbe a Costantinopoli, ma visse a lungo in Italia. Lo zio la diede in moglie al suo magister militum, Stilicone. Fu lei a scegliere una sposa per Claudiano – poeta alla corte del cugino Onorio – che le dedicò un elogio in versi, la "Laus Serenae". (it)
- Serena was een nicht van keizer Theodosius I, die rond het jaar 400 in het voormalige West-Romeinse Rijk leefde. In het jaar 384 arrangeerde Theodosius een huwelijk tussen haar en de ambitieuze militaire officier Flavius Stilicho. Stilicho's huwelijk met Serena verzekerde in de komende jaren zijn loyaliteit aan de Theodosiaanse dynastie. Zij resideerde aan het hof van haar neef, keizer Honorius. Zij koos een bruid voor de hofdichter, Claudianus. Ook nam zij de zorg op zich voor Honorius' halfzuster, haar nicht Galla Placidia . Zij en Stilicho kregen een zoon, Eucherius, en twee dochters, Maria en Thermantia. Beide dochters traden met keizer Honorius in het huwelijk. Zosimus verslaat hoe Serena, een christen, een halsketting van een standbeeld van Rhea Silvia nam en deze ketting om haar eigen nek legde. Een oude vrouw, de laatste van de Vestaalse maagden, verscheen. Zij sprak Serena bestraffend toe en riep op om deze daad van goddeloosheid te straffen. Serena werd vervolgens getroffen door vreselijke dromen, waarin haar een vroegtijdige dood werd voorspeld. In 408 werd Stilicho op bevel van keizer Honorius geëxecuteerd. Tijdens de belegering van Rome door de Visigoten het volgende jaar werd Serena valselijk beschuldigd van samenzwering met de Visigoten. Met instemming van Galla Placidia werd zij geëxecuteerd. (nl)
- Serena (m. 409) foi uma nobre do período final do Império Romano do Ocidente e sobrinha do imperador Teodósio I que, em 384, arranjou para ela um casamento com um ascendente oficial de seu exército chamado Estilicão, uma união que assegurou a lealdade dele à Casa de Teodósio durante os anos seguintes. Na corte do primo, o imperador Honório, Serena escolheu uma noiva para o poeta residente, Claudiano, e tomou conta da meia-irmã do imperador, Gala Placídia. Ela e Estilicão tiveram um filho, , e duas filhas, Maria e Termância. As duas depois se casariam com Honório. Zósimo relata como Serena, uma cristã, tomou o colar de uma estátua de Reia Sílvia e o colocou em seu próprio pescoço. Uma velha, a última das virgens vestais, a condenou e a amaldiçoou por sua iniquidade. Serena passou então a ser perturbada por terríveis pesadelos sobre uma morte prematura. Estilicão foi executado por ordem de Honório em 408. Durante o cerco de Roma pelos visigodos no ano seguinte, Serena foi falsamente acusada de conspirar com os invasores e executada com o consentimento de Gala Placídia. (pt)
- Серена (лат. Serena, ум. 408) — племянница римского императора Феодосия. Серена была дочерью , рано умершего брата императора, и Феодосий взял на воспитание её и её сестру (Терманцию). В 383 (по другим данным, в 387) году Серена вышла замуж за Стилихона, военачальника Феодосия, носившего титул дукса. После кончины Феодосия Стилихон и Серена приобрели практически неограниченное влияние при дворе малолетнего императора Гонория. У Стилихона и Серены было трое детей: Мария (ум. ок. 407), Ферманция (ум. 415) и Евхерий (389—408). В 398 году Мария была выдана замуж за Гонория, но Серена (об этом сообщают историки Филосторгий и Зосима) устроила так, что супружеских отношений между Гонорием и Марией фактически не было, так как считала свою дочь слишком юной. После смерти Марии Серена женила Гонория на Ферманции. Серена покровительствовала поэту Клавдиану и помогла ему жениться на богатой наследнице; Серена упоминается во многих поэмах Клавдиана, ей специально посвящена «Похвала Серене» (Laus Serenae) и несколько эпиграмм. По свидетельству Клавдиана, Серена активно участвовала в политической деятельности мужа. Серена была ревностной христианкой: особенно большой резонанс среди современников вызвало её участие в разорении храма Реи в Риме; когда она сняла ожерелье со статуи богини, пожилая весталка прокляла Серену и её потомство. Серена также помогла святой Мелании Младшей и её супругу продать своё имущество (чему пытались помешать их родственники) и покинуть Рим. После падения Стилихона, и казни его и Евхерия Серена также была казнена (задушена) по повелению римского сената и юной Галлы Плацидии: её подозревали в том, что она собиралась отдать Рим варварам. Есть предположение, что подозрение в измене и казнь Серены могли быть связаны и с её участием в судьбе Мелании: именно те земли, которые Мелания продала, были вскоре заняты войском Алариха. (ru)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)