| rdfs:comment
| - لغة صربوـ كرواتية هي لغة تتحدث بها شعوب صربيا ، كرواتيا ، البوسنة و الهرسك و الجبل الأسود . حيث يتحدث بها حوالي 27 مليون نسمة في البلقان. (ar)
- Serbokroaziera eslaviar hizkuntza bat da, 1918tik 1991 arte lehenik Jugoslaviako Erresumako eta gero Jugoslaviako Errepublika Federal Sozialistako hizkuntza ofiziala izana. Haren dialektoak kroaziera, serbiera, montenegroera eta bosniera dira, egun politika-arrazoiengatik bereizten badira ere. Idazteko bi alfabeto erabiltzen dira: latindar alfabetoa (aldaera guztietan) eta alfabeto zirilikoa (serbiera eta montenegroerarako, latindar alfabetoarekin batera). (eu)
- Bahasa Serbo-Kroasia adalah bahasa resmi Yugoslavia. Nama bahasa ini sekarang biasanya tidak dipergunakan lagi, yang dipergunakan ialah bahasa Serbia, bahasa Kroasia, bahasa Montenegro dan bahasa Bosnia. Namun pemilahan keempat bahasa ini hanya secara politik saja. Sebenarnya keempat bahasa ini merupakan empat dialek yang berbeda saja. Pada saat ini ada sekitar 20 juta penutur keempat bahasa ini. (in)
- 세르비아-크로아티아어(Srpskohrvatski / Српскохрватски, Hrvatskosrpski / Хрватскосрпски) 또는 세르보크로아트어(Serbo-Croatian)는 구 유고슬라비아 지역인 세르비아, 크로아티아, 보스니아 헤르체고비나, 몬테네그로에서 사용되는 남슬라브어군의 언어이다. 정치적인 이유로 오늘날에는 국가들이 각각 세르비아어, 크로아티아어, 보스니아어, 몬테네그로어의 서로 다른 4가지 표준어를 설정함으로써 다중심언어가 되었으나, 이들은 모두 상호 의사소통이 가능하여 사실상 같은 언어로 여겨지는 경우가 많다. 한편 세르비아크로아티아어는 1991년까지 존속한 유고슬라비아 사회주의 연방 공화국에서 슬로베니아어, 마케도니아어와 함께 공용어로 사용되었었다. (ko)
- セルビア・クロアチア語（セルビア・クロアチアご、セルボ・クロアチア語、クロアチア・セルビア語とも：Srpskohrvatski / Српскохрватски、スルプスコフルヴァツキ、Hrvatskosrpski / Хрватскосрпски、フルヴァツコスルプスキ）は、セルビア人 (Srbi)、クロアチア人 (Hrvati)、ボシュニャク人、モンテネグロ人 によって話されている言語。ユーゴスラビアでは憲法上の公用語と定められていた。セルビア、クロアチア、ボスニア・ヘルツェゴビナ、モンテネグロなどで話されている。セルビア語、クロアチア語、ボスニア語、モンテネグロ語の標準語はいずれもセルビア・クロアチア語の新シュト方言の東ヘルツェゴビナ方言に基づいており、セルビア・クロアチア語は複数中心地言語のひとつに数えられる。一部の書籍では「ユーゴスラビア語」とも呼ばれる。 インド・ヨーロッパ語族、スラブ語派、南スラブ語群に属する。言語人口は約1500万人（1971年国勢調査による）。 (ja)
- Het Servo-Kroatisch of ook wel Kroato-Servisch (srpskohrvatski of hrvatskosrpski) is een taal uit de westelijke groep van de Zuid-Slavische talen. Het was de hoofdtaal van Servië, Kroatië, Bosnië en Herzegovina en Montenegro en wordt ook gesproken en verstaan in Noord-Macedonië en Slovenië. De taal wordt verder gesproken door Servische en Kroatische minderheden in Oostenrijk, Hongarije en Roemenië. (nl)
- Serbokroatiska, alternativt kroatoserbiska (senare beteckning BKS, förkortning för "bosniska, kroatiska och serbiska"), är ett omstritt samlingsbegrepp för ett antal sydslaviska språk och språkformer, som idag ofta betraktas som separata språk: bosniska, kroatiska, serbiska och senare montenegrinska. Begreppet serbokroatiska började användas inom språkforskningen på 1800-talet. I Jugoslavien användes serbokroatiskan som officiellt språk åren 1954–1997. En lokal samlingsterm med motsvarande syftning är naški (sammandragning av naš jezik, "vårt språk"). (sv)
- 塞爾維亞-克羅埃西亞語，也称塞克語（塞尔维亚-克罗地亚语西里爾字母：Српскохрватски језик，拉丁字母：Srpskohrvatski jezik），是通行在東南歐巴爾幹半島前南斯拉夫諸國的語言。現由於政治因素，該語言在不同的國家擁有不同的名稱，但是使用者依然可以自由交谈。 (zh)
- El terme serbocroat es va fer servir durant la major part del segle xx per a referir-se a l'idioma comú de croats i serbis. Va nàixer com a tal en el segle xix, a conseqüència de l'Acord de Viena entre filòlegs serbis i croats, pel qual s'adoptava el dialecte novo-štokavski de variant ijekavski, originari de l'Hercegovina oriental, com a base del llenguatge literari comú a ambdós pobles. Actualment, és normal la referència al serbocroat com a diasistema, i són molts (especialment entre els nacionalistes croats i bosniomusulmans) els qui refusen de referir-se al serbocroat com un únic idioma. (ca)
- Srbochorvatština nebo zastarale srbocharvátština (српскохрватски/srpskohrvatski, popř. hrvatskosrpski/хрватскосрпски, někdy také psáno se spojovníkem) je spisovný jazyk, který má sloužit mluvčím blízce příbuzných jihoslovanských nářečí v oblasti dnešního Srbska, Chorvatska, Černé hory a Bosny a Hercegoviny. Jeho vznik byl dohodnut roku 1850 a sloužil jako jeden z úředních jazyků Jugoslávie. Po rozpadu Jugoslávie se na území srbochorvatštiny osamostatnily čtyři nezávislé spisovné jazyky: srbština, chorvatština, bosenština a černohorština, které získaly postavení úředních jazyků svých zemí. Srbochorvatština naopak svou institucionální oporu ztratila. (cs)
- Serbokroatisch oder Kroatoserbisch (serbokroatisch srpskohrvatski oder hrvatskosrpski bzw. kyrillisch српскохрватски oder хрватскосрпски) ist eine plurizentrische Sprache aus dem südslawischen Zweig der indoeuropäischen Sprachen. Sie basiert in allen ihren Standardvarietäten auf der štokavischen Dialektgruppe. Ihr Sprachraum umfasst das heutige Kroatien, Bosnien und Herzegowina, Montenegro und Serbien. In der Linguistik wird alternativ auch die Bezeichnung Bosnisch/Kroatisch/Serbisch (kurz B/K/S) verwendet. Umgangssprachlich ist der Begriff naš jezik (serbokroatisch für ‚unsere Sprache‘) bzw. naški ‚die unsrige‘ geläufig, um eine ethnische Zuordnung zu umgehen. (de)
- Η Σερβοκροατική γλώσσα (Српскохрватски језик, Srpskohrvatski jezik) είναι μια νότια σλαβική γλώσσα και η κύρια γλώσσα της Σερβίας, της Κροατίας, της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης και του Μαυροβουνίου. Είναι μία πολυκεντρική γλώσσα με τέσσερις αμοιβαία κατανοητές πρότυπες εκδοχές. Τα Σερβοκροατικά τυποποιήθηκαν στα μέσα του 19ου αιώνα με το από κροάτες και σέρβους συγγραφείς και φιλόλογους, αρκετές δεκαετίες πριν την ίδρυση του γιουγκοσλαβικού κράτους. (el)
- Serbokroata lingvo aŭ kroatoserba lingvo (serbokroate: srpskohrvatski aŭ hrvatskosrpski) estas la plej grava okcidenta sudslava lingvo. Ĝi estas la denaska lingvo de la plimulto de kvar el la ses respublikoj de la eksa Jugoslavio (Kroatio, Bosnio kaj Hercegovino, Serbio kaj Montenegro) kaj parolata de 16,3 milionoj da homoj. La serbokroata konsistas el kvar normlingvoj, la serba, la kroata, la bosna kaj la montenegra, kaj do estas . Kvankam ofte tiuj kvar estas traktataj kiel apartaj lingvoj, lingvistoj konsideras ilin kiel ununuran kaj saman lingvon, ĉar la diferencoj inter la normaj versioj ne estas pli grandaj ol, ekzemple, inter la amerikaj kaj la brita versioj de la angla. Ĉiuj kvar normlingvoj baziĝas sur la ŝtokava dialekto. Norme serbokroata estis la oficiala lingvo de la iama Fede (eo)
- El idioma serbocroata o croatoserbio (srpskohrvatski o hrvatskosrpski) es una lengua eslava meridional, hablada principalmente en Croacia, Serbia, Bosnia y Herzegovina, Montenegro y partes de Kosovo. Puesto que el serbocroata es una lengua , existen diferentes variedades de serbocroata estándar. La relación entre las variedades americanas, europeas y africanas del español puede compararse con la relación entre las variedades lingüísticas croata, serbia, bosnia y montenegrina. Se trata de una situación lingüística bastante equiparable, con el añadido de que las diferencias son aún menores entre las últimas cuatro variedades. (es)
- Seirbea-Chróitis nó Cróite-Sheirbis a thugtar ar an teanga atá á labhairt sa Chróit, sa tSeirbia, sa Boisnia-Heirseagaivéin agus i Montainéagró. Sa chiall chúng, ba í an tSeirbea-Chróitis an leagan caighdeánaithe a bhí in úsáid oifigiúil sa Iúgslaiv sna blianta 1954-1991, sa bhreis ar an tSlóivéinis agus ar an Mhacadóinis. Tá an teanga chaighdeánaithe seo bunaithe ar an gcanúint úd štokavski, go háirithe ar an leagan di ar a dtugtar novoštokavski, is é sin, štokavski nua. Cé go bhfuil na Bosnaigh, na Seirbiaigh, na Crótaigh agus na Montainéigrínigh féin ag iarraidh caighdeáin dá gcuid féin a fhorbairt, níl siad ag iarraidh aon chanúint eile seachas an novoštokavski a úsáid mar dhúshraith don chaighdeán nua. (ga)
- Serbo-Croatian (/ˌsɜːrboʊkroʊˈeɪʃən/) – also called Serbo-Croat (/ˌsɜːrboʊˈkroʊæt/), Serbo-Croat-Bosnian (SCB), Bosnian-Croatian-Serbian (BCS), and Bosnian-Croatian-Montenegrin-Serbian (BCMS) – is a South Slavic language and the primary language of Serbia, Croatia, Bosnia and Herzegovina, and Montenegro. It is a pluricentric language with four mutually intelligible standard varieties, namely Serbian, Croatian, Bosnian, and Montenegrin. (en)
- Le serbo-croate est une langue slave du groupe des langues slaves méridionales parlée dans l’ancienne Yougoslavie à la fois par les Serbes, les Croates, les Bosniaques et les Monténégrins. « Serbo-croate » était sa dénomination officielle dans l'ancienne Yougoslavie. D’autres dénominations officiellement acceptées pour cette langue étaient « croato-serbe », « serbe et croate », « croate et serbe », « serbe ou croate » et « croate ou serbe ». (fr)
- La lingua serbo-croata o serbocroata (alfabeto latino: srpskohrvatski, e cirillico: српскохрватски, pron. AFI: /ˌsərpskoˈxərvat͡ski/) è una lingua slava meridionale; possiede oggi quattro varietà standardizzate (serbo, croato, bosniaco e montenegrino), molto simili tra loro. Al 2011, era parlata da 21 milioni di parlanti nativi; nel 2022, le due maggiori lingue in base ai parlanti totali secondo Ethnologue 2022 sono il serbo (10,3 milioni) e il croato (6,8 milioni). (it)
- Język serbsko-chorwacki, serbochorwacki (serb.-chorw. српскохрватски / srpskohrvatski) – kontrowersyjny termin określający byty językowe używane przez Serbów, Chorwatów, Czarnogórców i Boszniaków. Określenie „język serbsko-chorwacki” zostało wprowadzone w 1824 przez niemieckiego leksykografa Jacoba Grimma. W ujęciu tradycyjnym obejmuje ono dialekty sztokawskie, kajkawskie, czakawskie i torlackie należące do południowej gałęzi języków słowiańskich, wydzielone z miejscowego kontinuum dialektalnego na podstawie granic etnicznych i standaryzacyjnych. (pl)
- Сербохорва́тский язы́к (также сербскохорватский, сербо-хорватский / сербско-хорватский, хорватскосербский / хорватско-сербский, хорватосербский / хорвато-сербский, иногда югославский; сербохорв. srpskohrvatski/српскохрватски, hrvatskosrpski/хрватскосрпски, bosansko-hrvatsko-srpski jezik/босанско-хрватско-српски језик) — один из южнославянских языков. В бывшей Югославии рассматривался как литературный язык (однако с 1954 года было официально признано существование двух литературных норм), после распада Югославии является надъязыковым койне. Опирается на совокупность диалектов на территории бывшей Югославии (кроме Словении и Северной Македонии). (ru)
- A língua servo-croata (também chamada de língua iugoslava) é uma língua eslava falada principalmente na Sérvia, em Montenegro, na Croácia e na Bósnia e Herzegovina por 21 milhões de pessoas. Seus códigos ISO 639 são sh, scr e scc. É uma língua pluricêntrica com vários centros, cada um fornecendo uma variedade nacional, com pelo menos algumas das suas próprias normas (codificadas). (pt)
- Сербохорватська, або сербськохорватська мова (також хорвато-сербська, босно-хорвато-сербська, БХЧС (босно-хорвато-чорногоро-сербська), хорватсько-сербська мовна діасистема) — одна з південнослов'янських мов, основна мова сербів, хорватів, чорногорців та босняків. Відповідно існує чотири стандартизовані варіанти цієї мови: сербський, хорватський, боснійський і чорногорський, які є взаємнозрозумілими. (uk)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)