About: Second Sophistic     Goto   Sponge   NotDistinct   Permalink

An Entity of Type : yago:WikicatPhilosophicalSchoolsAndTraditions, within Data Space : dbpedia.org associated with source document(s)
QRcode icon
http://dbpedia.org/describe/?url=http%3A%2F%2Fdbpedia.org%2Fresource%2FSecond_Sophistic

The Second Sophistic is a literary-historical term referring to the Greek writers who flourished from the reign of Nero until c. 230 AD and who were catalogued and celebrated by Philostratus in his Lives of the Sophists. However, some recent research has indicated that this Second Sophistic, which was previously thought to have very suddenly and abruptly appeared in the late 1st century, actually had its roots in the early 1st century. It was followed in the 5th century by the philosophy of Byzantine rhetoric, sometimes referred to as the Third Sophistic.

AttributesValues
rdf:type
rdfs:label
  • Segona Sofística (ca)
  • Segunda sofística (es)
  • Sofistik Kedua (in)
  • Seconde Sophistique (fr)
  • Seconda sofistica (it)
  • Tweede sofistiek (nl)
  • Druga sofistyka (pl)
  • Second Sophistic (en)
  • Вторая софистика (ru)
  • Друга софістика (uk)
rdfs:comment
  • A la fi del segle I d. C., durant el segle II, III i IV fins ben entrat el segle v, va despuntar dins de l'anomenat Hel·lenisme un renaixement de la Retòrica grega denominat Segona sofística per un dels seus membres, Filòstrat, autor d'una Vida dels sofistes. Figuren entre els principals autors d'aquest corrent Nicetes d'Esmirna, considerat per Filòstrat l'iniciador, el seu deixeble Escopelià, Marc Antoni Polemó, Herodes Àtic, Eli Aristides, Dió de Prusa, Favorí d'Arlés, Alcifró, Claudi Elià, el mateix Filòstrat, Llucià de Samòsata, Ateneu de Nàucratis, Apol·lodor, Filó d'Alexandria, Màxim de Tir, Libani, Himeri, Temisti, l'emperador Julià l'Apòstata, Procopi de Gaza, Corici de Gaza i Enees de Gaza, i el que és sens dubte el més important de tots ells, Plutarc de Queronea. (ca)
  • A finales del siglo I d. C., durante los siglos II, III y IV hasta bien entrado el siglo V, despuntó dentro del llamado Helenismo un renacimiento de la Retórica griega denominado Segunda sofística por uno de sus miembros, Filóstrato, autor de una Vida de los sofistas. Figuran entre los principales autores de esta corriente , considerado por Filóstrato el iniciador, su discípulo Escopeliano, Marco Antonio Polemón, Herodes Ático, Elio Aristides, Dión de Prusa, Favorino de Arlés, Alcifrón, Claudio Eliano, el propio Filóstrato, Luciano de Samosata, Ateneo de Naucratis, Apolodoro, Filón de Alejandría, Máximo de Tiro, Libanio, Himerio, Temistio, el emperador Juliano el Apóstata, Procopio de Gaza, y Eneas de Gaza, y el que es sin duda el más importante de todos ellos, Plutarco de Queronea. (es)
  • La Seconde Sophistique est un courant littéraire renvoyant aux écrivains grecs actifs depuis le règne de Néron jusqu’aux années 230, qui seront réunis par Philostrate d'Athènes dans son ouvrage intitulé . Cette Seconde Sophistique, qu’on pensait préalablement être subitement apparue à la fin du Ier siècle, trouve en fait ses racines au début de ce siècle. Elle est suivie, au Ve siècle, par la rhétorique byzantine, parfois nommée Troisième Sophistique. (fr)
  • De tweede sofistiek was een Griekse culturele beweging waarin de show-retorica centraal stond. Ze floreerde tijdens het Romeinse Keizerrijk ca. 50 - 250 n.Chr. De term werd in het leven geroepen door Flavius Philostratus (ca. 170 - ca. 247). (nl)
  • La Seconda sofistica (anche detta Nuova sofistica, Neosofistica o Deuterosofistica) era una corrente filosofico-letteraria greca sviluppatasi in Asia Minore durante l'età imperiale, tra la fine del I e il IV secolo d.C. Gli esponenti di questo movimento sono accomunati dallo studio della retorica e dall'esercizio dell'eloquenza. (it)
  • Druga sofistyka – nurt intelektualny i literacki w kulturze i literaturze greckiej okresu cesarstwa rzymskiego zakładający odnowę dialektu attyckiego, którym posługiwali się ateńczycy przełomu V i IV w p.n.e., powrót do zainteresowań filozoficzno-lingwistycznych pierwszych sofistów i naśladowanie uczoności poetów aleksandryjskich. Początek drugiej sofistyki przypada na drugą połowę I wieku. Jej koniec część badaczy wyznacza na początek III wieku, część na początek V wieku. (pl)
  • Друга софістика — літературно-культурний феномен Римської імперії, розквіт якого припадає на III—II століття до н. е. Традиційно, представниками другої софістики вважають тих риторів, яких у своїй праці «Життєпис софістів» згадує Флавій Філострат. Найвідомішими були: Есхін Афінський, Герод Аттик, Елій Арістид, Лукіан Самосатський та той же Флавій Філострат. Другий софістичний рух намагався триматись осторонь від філософії чи політики та давати відповідь на більш конкретні запити суспільства. Найбільшого розвитку друга софістика набула у трьох економічно розвинених містах: Ефес, Афіни та Смірна. (uk)
  • Sofistik Kedua adalah istilah yang mengacu kepada penulis-penulis Yunani yang berkiprah dari masa kekuasaan Kaisar Nero hingga sekitar tahun 230 M. Karya-karya mereka didaftarkan dan dipuji-puji oleh Philostratus di dalam karyanya yang berjudul Kehidupan-Kehidupan Para Sofis. Namun, penelitian menunjukkan bahwa Gerakan Sofistik Kedua yang sebelumnya diduga muncul secara mendadak pada akhir abad ke-1 sebenarnya sudah berakar dari awal abad ke-1. Tradisi gerakan ini diteruskan pada abad ke-5 oleh para ahli yang kadang dijuluki "Sofistik Ketiga". (in)
  • The Second Sophistic is a literary-historical term referring to the Greek writers who flourished from the reign of Nero until c. 230 AD and who were catalogued and celebrated by Philostratus in his Lives of the Sophists. However, some recent research has indicated that this Second Sophistic, which was previously thought to have very suddenly and abruptly appeared in the late 1st century, actually had its roots in the early 1st century. It was followed in the 5th century by the philosophy of Byzantine rhetoric, sometimes referred to as the Third Sophistic. (en)
  • Вторая софистика (или новая софистика) — одна из эпох софистики, главными представителями которой были Лукиан Самосатский и Флавий Филострат. Датировать период принято от начала второго века («золотой век» Антонинов) и до конца века четвёртого. Представителями второй софистики обычно считают тех философов, которых в своей книге «Биография софистов» упоминал Филострат. Некоторые исследователи полагают, что вторая софистика уходит корнями в начало I века н. э. За эпохой новой софистики последовал так называемый период третьей софистики, или византийской риторики (V век). (ru)
dcterms:subject
Wikipage page ID
Wikipage revision ID
Link from a Wikipage to another Wikipage
Link from a Wikipage to an external page
sameAs
Faceted Search & Find service v1.17_git139 as of Feb 29 2024


Alternative Linked Data Documents: ODE     Content Formats:   [cxml] [csv]     RDF   [text] [turtle] [ld+json] [rdf+json] [rdf+xml]     ODATA   [atom+xml] [odata+json]     Microdata   [microdata+json] [html]    About   
This material is Open Knowledge   W3C Semantic Web Technology [RDF Data] Valid XHTML + RDFa
OpenLink Virtuoso version 08.03.3331 as of Sep 2 2024, on Linux (x86_64-generic-linux-glibc212), Single-Server Edition (62 GB total memory, 43 GB memory in use)
Data on this page belongs to its respective rights holders.
Virtuoso Faceted Browser Copyright © 2009-2024 OpenLink Software