| rdfs:comment
| - نبات صلب الأوراق أو نبات متصلب الورق (بالإنجليزية: sclerophyll) هو نوع من النباتات التي لها أوراقٌ صلبة، وعُقلٌ داخلية ٌقصيرة (المسافة بين الأوراق على طول الساق)، كما أنَّ اتجاه الأوراق يكون موازيًا أو منحرفًا لأشعة الشمس مباشرةً. (ar)
- Hartlaubvegetation ist der Oberbegriff für die immergrüne Vegetation des subtropisch-mediterranen Klimas mit winterlicher Regen- und sommerlicher Trockenzeit. Der Begriff stammt aus der Geographie und bezeichnet verallgemeinernd einen bestimmten Landschaftstyp der globalen Maßstabsebene, der im Fachjargon auch Sklerarea genannt wird. Charakteristisch für die verschiedenen Formen der Hartlaubvegetation sind Wälder und/oder Strauchformationen, die je nach Untertyp von Hartlaubgewächsen dominiert werden. Diese Gehölze zeichnen sich durch relativ kleine, steife, ledrige und langlebige Blätter aus. (de)
- Sklerofila vegetaĵaro aŭ dur-folia vegetaĵaro estas tipo de vegetaĵaro kiu havas durajn foliojn kaj mallongajn internodojn (la distanco inter folioj laŭlonge de la tigo). La termino devenas el la greka sklero (dura) kaj filon (folio). Sklerofilaj plantoj troviĝas en multaj partoj de la mondo , sed estas plej tipaj en la ĉaparalaj vegetaĵaroj. Ili estas superregantaj tra okcidenta kaj suda Aŭstralio, en la biomo de la mediteraneaj arbaroj, duonarbaroj kaj arbustaroj kiu kovras la mediteranean regionon, la kaliforniajn ĉaparalojn, la ĉiliajn matoralojn, kaj la Kabprovincon de Sud-Afriko. (eo)
- 경엽수(硬葉樹, 영어: Sclerophyll)는 단단한 잎을 가진 나무의 총칭을 뜻한다. 다양한 기후 환경에서 관찰되지만 특히 관목림 지대에서 많이 자란다. (ko)
- 硬葉樹林（こうようじゅりん）とは、常緑広葉樹林の一種で、夏季の乾燥に耐えることができる森林のことである。暖温帯に於ける常緑広葉樹林としては、照葉樹林と対を成す存在である。 (ja)
- Esclerofilia (do grego «σκληρός» sklērós, 'duro', e «φύλλον» phýllon, 'folha') é a designação dada em fitogeografia e ecologia à adaptação a longos períodos de secura e calor que alguns tipos de vegetação apresentam. Estas formações, designadas por esclerófilas, são caracterizadas pela predominância de espécies arbóreas e arbustivas providas de folhas duras, orientadas em direcção paralela ou oblíqua em relação à radiação solar dominante, e entrenós curtos (os entrenós são as distâncias entre os nós foliares). (pt)
- 硬叶林是指具有硬叶和短节间（茎上相邻叶片之间的距离）的植被类型。这个词来自的希腊语中的sclero（硬）和phyllon（叶）。 硬叶植物广泛分布在世界各地，但最典型的是查帕拉尔群落生境。可见于的西部（珀斯）、东部（悉尼）和南部（阿德莱德）；地中海盆地的地中海型森林、林地和灌木生物群系、加利福尼亚的查帕拉尔群落、以及南非的开普省。 (zh)
- Esclerofil·le, paraula derivada del grec σκληρός ('dur') i φύλλον ('fulla'), és la denominació que rep un tipus de vegetació que té les fulles dures i els entrenusos (la distància entre les fulles en el brot) curts. Arbres esclerofil·les típics són l'alzina i l'olivera, i entre els arbusts els garrics i els aladerns. Si bé en general les plantes esclerofil·les són de fulla persistent, esclerofil·le i de fulla persistent no són sinònims. (ca)
- Esclerofilo (del griego «σκληρός» sklērós, 'duro' y «φύλλον» phýllon, 'hoja') es un tipo de vegetación cuyas especies arbóreas y arbustivas están adaptadas a largos períodos de sequía y calor, que posee hojas duras y entrenudos cortos (los entrenudos son las distancias entre los nudos foliares). Tienen en común la presencia dominante de especies leñosas de hojas duras de dimensiones tales, que se pueden clasificar como arbustivas o arborescentes. Esas asociaciones son las conocidas como "maquis", "Espinal", "chaparral", "garriga", "arrayan", "estepa de Espino", matorrales arborescentes, "matorrales espinosos" y otros. (es)
- Sclerophyll is a type of vegetation that is adapted to long periods of dryness and heat. The plants feature hard leaves, short internodes (the distance between leaves along the stem) and leaf orientation which is parallel or oblique to direct sunlight. The word comes from the Greek sklēros (hard) and phyllon (leaf). The term was coined by A.F.W. Schimper in 1898 (translated in 1903), originally as a synonym of xeromorph, but the two words were later differentiated. (en)
- Con sclerofillo s'intende un tipo di vegetazione che ha foglie dure, coriacee e internodi (la distanza tra le foglie sul rametto) corti. La parola viene dal greco antico: σκληρός, sklerós («duro») e φύλλον, phýllon («foglia»). Sebbene in generale le piante sclerofille siano anche sempreverdi, "sclerofillo" e "sempreverde" non sono sinonimi, ma sono piante che resistono in terreni semiaridi, le piante xerofite, e anche in posizioni soleggiate, le piante eliofile. (it)
- Sclerofylle vegetatie is een vegetatie die wordt gekenmerkt door sclerofylle planten: planten met kleine, harde, groenblijvende bladeren, korte internodia (de afstand tussen bladeren langs de stengels en takken) en bladeren die parallel of schuin georiënteerd staan op het zonlicht. De bladeren hebben een dikke cuticula en de huidmondjes liggen verzonken aan het bladoppervlak zodat de verdamping van water wordt tegengegaan. Voorbeelden van sclerofylle planten zijn de olijfboom en de steeneik. (nl)
- Las zawsze zielony twardolistny – roślinność leśna występująca w klimacie podzwrotnikowym typu śródziemnomorskiego, charakteryzującym się ciepłymi i suchymi latami oraz deszczowymi i ciepłymi zimami, na żółtoziemach, czerwonych ziemiach (terra rosa) i glebach cynamonowych. W takich warunkach klimatycznych rozwinęła się w pokrywie roślinnej dominują gatunki o twardych, skórzastych liściach, umożliwiających przetrwanie okresów suszy (niekiedy igiełkowate listki i gruba kora). Charakterystycznymi terenami, na których rośnie las zawsze zielony, są: obrzeża Morza Śródziemnego, Kalifornia, Chile, Afryka południowa, południowo-wschodnia Australia. Skład gatunkowy jest zróżnicowany w zależności od miejsca występowania: w południowo-zachodniej Europie występuje wawrzyn, dąb korkowy oraz różne gatun (pl)
- Склерофи́ты (от др.-греч. σκληρός (skleros) — жёсткий и φυτόν (phyton) — растение) — засухоустойчивые растения (ксерофиты), обладающие жёсткими побегами; склерофиты хорошо приспособлены для обитания в засушливых условиях за счёт сильного развития механических тканей листа. Характеризуются жёсткими листьями с толстой, препятствующей испарению кутикулой. Такая особенность достигается за счёт уменьшения размера клеток и межклеточного пространства. При дефиците влаги у склерофитов продолжительное время не наблюдается внешних признаков обезвоживания; они способны без вреда для себя терять до 25 % содержащейся в них влаги. (ru)
- Hårdbladsväxt är en växt med kraftiga, ofta läderartade blad som skyddar mot uttorkning. Växter av denna typ påträffas i varma, torra områden och är typiska för växtligheten i kustnära områden vid Medelhavet, med arter som dvärgpalm, korkek och olika ärtväxtbuskar. Till hårdbladsväxterna räknas många ljungväxter och barrträden. Hårdbladsvegetationen i Medelhavsområdet kallas macchia eller som mer lågvuxen, garrigue och bjuder vidare på arter som stenek, kermesek, aleppotall, buxbom, rosmarin, lavendel och timjan. (sv)
- Склерофіти або склерофіли (від дав.-гр. σκληρός — «scleros» — жорсткий, і φυτόν — «phyton» — рослина або φύλλον — «phyllon» — лист) — дводольні посухостійкі (ксерофільні) твердолисті рослини. Жорсткість їхнього листя і стебел обумовлена сильним розвитком механічних тканин, внаслідок чого при водному дефіциті у них не спостерігається зовнішньої картини . З трав до склерофітів відносяться нетреба колюча з родини айстрових і миколайчики з родини зонтичних. Є і дещо інше визначення склерофітів: (uk)
|
.jpg)
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)