Sangiban was a fifth-century Alan king at the time of Attila's invasion of Gaul (451). He was the successor of Goar as king of the Alan foederati settled in the region around Aurelianum (modern-day Orléans). According to Jordanes, Sangiban had promised Attila before the Battle of Châlons to open the city gates and deliver Aurelianum to the Huns. Suspecting this, the Romans and Visigoths put Sangiban in the center of the line opposing the Huns, where they could prevent him from defecting. Thus the Alans bore the main brunt of the Hunnic assault, while the Goths were able to flank the Huns and ultimately drive them back.
| Attributes | Values |
|---|
| rdf:type
| |
| rdfs:label
| - Sangiban (cs)
- Sangibano (es)
- Sangiban (fr)
- Sangibano (it)
- Sangiban (nl)
- Sangiban (en)
- Sangiban (pl)
- Сангибан (ru)
- Сангібан (uk)
|
| rdfs:comment
| - Sangibano fue un rey alano que reinó durante la segunda mitad del siglo V. Sucedió a Goar al mando de una rama de esta tribu que se convirtió en foederati tras cruzar el Rin en el último día del año 406 y los comandó durante la batalla de los Campos Cataláunicos. (es)
- Сангиба́н (V век) — вождь аланов, расселённых в Галлии в качестве федератов Западной Римской империи. (ru)
- Сангібан (V століття) — король галльських («орлеанських») аланів (не пізніше 415 — ?), розселених у Галлії як федерати Західної Римської імперії. (uk)
- Sangiban (? - 5. století?) byl král kmenového svazu Alanů. Vládl přibližně v letech 442-451. Byl nástupcem krále a jako král alanských foederatů se v roce 442 usadili se souhlasem římského vojevůdce Flaviuse Aetiuse v Aurelianum a okolí v jižní Galii. Aetius od nich na oplátku požadoval pomoc v boji proti povstalcům, bagaudům. Sangiban velel jezdeckým oddílům. Na jaře v roce 451 hunský vůdce Attila vpadl do Galie. Aurelianum bylo strategický významné místo, hlavně pro most přes řeku Loiru a hunové se ho snažili dobýt. Podle Jordanese, Sangiban slíbil Attilovi před bitvou na Katalaunských polích otevřít městské brány a předat Aurelianum Hunům. Plán Sangibana byl prozrazen a římský vojevůdce Aetius na poslední chvíli ve městě umístil svou římskou posádku. Dne 14. května 451 bylo Attilovo vo (cs)
- Sangiban was a fifth-century Alan king at the time of Attila's invasion of Gaul (451). He was the successor of Goar as king of the Alan foederati settled in the region around Aurelianum (modern-day Orléans). According to Jordanes, Sangiban had promised Attila before the Battle of Châlons to open the city gates and deliver Aurelianum to the Huns. Suspecting this, the Romans and Visigoths put Sangiban in the center of the line opposing the Huns, where they could prevent him from defecting. Thus the Alans bore the main brunt of the Hunnic assault, while the Goths were able to flank the Huns and ultimately drive them back. (en)
- Sangiban est un roi des Alains du Ve siècle, au moment de l'invasion de la Gaule par Attila (451). Il est le successeur de Goar comme le roi des Alains foederati, et règne dans la région d'Aurelianum (aujourd'hui Orléans). La toponymie en garde des traces à Allaines, Allainville en Beauce et Allainville-aux-Bois. Jordanès n'indique pas si Sangiban a survécu à la bataille. Cependant, les Alains d'Aurelianum ont été conquis par les Wisigoths quelques années plus tard et incorporés dans le royaume gothique de Toulouse (fr)
- Sangibano (... – ...; fl. V secolo) è stato re degli Alani attorno alla metà del V secolo, alleato dei Romani. Comandava parte del popolo alano, diviso in più gruppi, nella zona di Orléans. Durante la guerra contro Attila, presidiava con le sue truppe la città di Aureliana (odierna Orléans), che difese durante l'assedio degli Unni, pur avendo provato a passare dalla parte di Attila. La resistenza della città fu alimentata dai suoi stessi cittadini, in un'epoca in cui ormai i soldati e il potere centrale non potevano più garantire la loro sicurezza. L'anima della resistenza era il vescovo Agnano, che raggiunse Ezio ad Arles prima che iniziasse l'assedio per chiedere aiuto. Ezio chiese al vescovo di far sì che la città potesse resistere il più a lungo possibile e che sarebbe arrivato alla ci (it)
- Sangiban was een vijfde-eeuwse Alaanse koning ten tijde van de Attila's invasie van Gallië (451). Hij was de opvolger van Goar als koning van de Alaanse foederati, die zich in de streek rond Aurelianum hadden gevestigd (het huidige Orléans). Volgens Jordanes had Sangiban Attila vóór de Slag op de Catalaunische Velden beloofd de stadspoorten te open en Aurelianum over te geven aan de Hunnen. De Romeinen en de Visigoten vermoedden echter al zoiets. Zij drongen Sangiban een positie op in het centrum van de lijn recht tegenover de hoofdmacht van de Hunnen. Daar konden zij de Alanen verhinderen om over te lopen. Voor de Alanen negatief was dat zij daar de volle kracht van de Hunse aanval moesten opvangen, terwijl de Visigoten in staat waren om de Hunnen in de flank aan te vallen en uiteindelijk (nl)
- Sangiban – król Alanów spod Orleanu, zginął w bitwie na Polach Katalaunijskich. W ostatni dzień roku 406 n.e. doszło do przerwania granicy rzymskiej na Renie, w wyniku czego cała Galia została „zalana” przez Swebów (Swewów), Wandalów i Alanów, do których później dołączyli Burgundowie. W 409 r., gdy Swebowie i Wandalowie postanowili podążyć dalej ku Hiszpanii doszło do rozłamu wśród Alanów. Na południe pomaszerowali Alanowie pod wodzą króla Respendiala, którego następcą był Addaks zabity w czasie wojny z Wizygotami (416-418). Inni Alanowie pod wodzą Goara (zm. 446/450) zostali w Galii, zawarli sojusz z Rzymem i osiadli w okolicach Orleanu. Po Goarze władał nimi Sangiban. (pl)
|
| dcterms:subject
| |
| Wikipage page ID
| |
| Wikipage revision ID
| |
| Link from a Wikipage to another Wikipage
| |
| Link from a Wikipage to an external page
| |
| sameAs
| |
| has abstract
| - Sangiban (? - 5. století?) byl král kmenového svazu Alanů. Vládl přibližně v letech 442-451. Byl nástupcem krále a jako král alanských foederatů se v roce 442 usadili se souhlasem římského vojevůdce Flaviuse Aetiuse v Aurelianum a okolí v jižní Galii. Aetius od nich na oplátku požadoval pomoc v boji proti povstalcům, bagaudům. Sangiban velel jezdeckým oddílům. Na jaře v roce 451 hunský vůdce Attila vpadl do Galie. Aurelianum bylo strategický významné místo, hlavně pro most přes řeku Loiru a hunové se ho snažili dobýt. Podle Jordanese, Sangiban slíbil Attilovi před bitvou na Katalaunských polích otevřít městské brány a předat Aurelianum Hunům. Plán Sangibana byl prozrazen a římský vojevůdce Aetius na poslední chvíli ve městě umístil svou římskou posádku. Dne 14. května 451 bylo Attilovo vojsko před hradbami města poraženo. Sangiban se ještě 20. června 451 zúčastnil v rozhodující bitvě na Katalaunských polích. Podle Jordanese se Římané a Vizigóti dohodli za plánovanou zradu Sangibana v Aurelianum ho v bitvě na Katalauských polích postavit do středu linie hunských protivníků, kde mu bylo bráněno přebíhat. Alani tak nesli hlavní nápor hunského útoku, zatímco Gótové útočili z boku a z týlu. Jordanes nezaznamenal, zda Sangiban bitvu přežil. Po bitvě během několika let byli Alani v Aurelianum podmaněni Visigóty a začleněni do gótského království Toulouse. Osud Sangibana je neznámý. (cs)
- Sangibano fue un rey alano que reinó durante la segunda mitad del siglo V. Sucedió a Goar al mando de una rama de esta tribu que se convirtió en foederati tras cruzar el Rin en el último día del año 406 y los comandó durante la batalla de los Campos Cataláunicos. (es)
- Sangiban est un roi des Alains du Ve siècle, au moment de l'invasion de la Gaule par Attila (451). Il est le successeur de Goar comme le roi des Alains foederati, et règne dans la région d'Aurelianum (aujourd'hui Orléans). La toponymie en garde des traces à Allaines, Allainville en Beauce et Allainville-aux-Bois. Selon Jordanès, Sangiban avait promis à Attila, avant la bataille des champs Catalauniques, qu'il ouvrirait les portes et remettrait Aurelianum aux Huns. Les Romains sous la direction de Aetius et les Wisigoths soupçonnent cette trahison, et mettent Sangiban au centre de la ligne de bataille contre les Huns, de façon à pouvoir l'empêcher de déserter. Ainsi les Alains essuient le poids principal de l'assaut des Huns, pendant que les Goths peuvent déborder les Huns sur le flanc, et les mettent finalement en déroute. Jordanès n'indique pas si Sangiban a survécu à la bataille. Cependant, les Alains d'Aurelianum ont été conquis par les Wisigoths quelques années plus tard et incorporés dans le royaume gothique de Toulouse (fr)
- Sangiban was a fifth-century Alan king at the time of Attila's invasion of Gaul (451). He was the successor of Goar as king of the Alan foederati settled in the region around Aurelianum (modern-day Orléans). According to Jordanes, Sangiban had promised Attila before the Battle of Châlons to open the city gates and deliver Aurelianum to the Huns. Suspecting this, the Romans and Visigoths put Sangiban in the center of the line opposing the Huns, where they could prevent him from defecting. Thus the Alans bore the main brunt of the Hunnic assault, while the Goths were able to flank the Huns and ultimately drive them back. Jordanes does not record whether Sangiban survived the battle. But in any case, the Alans of Aurelianum were conquered by the Visigoths a few years later and incorporated into the Gothic Kingdom of Toulouse. (en)
- Sangibano (... – ...; fl. V secolo) è stato re degli Alani attorno alla metà del V secolo, alleato dei Romani. Comandava parte del popolo alano, diviso in più gruppi, nella zona di Orléans. Durante la guerra contro Attila, presidiava con le sue truppe la città di Aureliana (odierna Orléans), che difese durante l'assedio degli Unni, pur avendo provato a passare dalla parte di Attila. La resistenza della città fu alimentata dai suoi stessi cittadini, in un'epoca in cui ormai i soldati e il potere centrale non potevano più garantire la loro sicurezza. L'anima della resistenza era il vescovo Agnano, che raggiunse Ezio ad Arles prima che iniziasse l'assedio per chiedere aiuto. Ezio chiese al vescovo di far sì che la città potesse resistere il più a lungo possibile e che sarebbe arrivato alla città il 18 delle calende di luglio. Nonostante ci fossero solo venti giorni di cammino tra Arles e Orléans, Ezio stava radunando ulteriori truppe, tentando di convincere i reali visigoti a fornire truppe e cercava di coordinarsi con il re dei Franchi salii. La città venne liberata dall'assedio nell'alba del 14 giugno, poco dopo la penetrazione degli Unni in città, con l'arrivo delle forze di Ezio da sud-est, dei Franchi a nord e dei Visigoti a sud-ovest. Il loro arrivo colse di sorpresa gli unni, che evacuarono la città d'emergenza. Sangibano si unì nell'inseguimento di Attila, che terminò con la terribile battaglia dei Campi Catalaunici. Nella battaglia gli Alani tennero la parte centrale dello schieramento, mentre l'ala sinistra fu tenuta dai Romani di Ezio e quella destra dai Visigoti di Teodorico e Torismondo. Nel 452 Sangibano venne sconfitto dall'ex alleato ai Campi Catalaunici, Torismondo. (it)
- Sangiban was een vijfde-eeuwse Alaanse koning ten tijde van de Attila's invasie van Gallië (451). Hij was de opvolger van Goar als koning van de Alaanse foederati, die zich in de streek rond Aurelianum hadden gevestigd (het huidige Orléans). Volgens Jordanes had Sangiban Attila vóór de Slag op de Catalaunische Velden beloofd de stadspoorten te open en Aurelianum over te geven aan de Hunnen. De Romeinen en de Visigoten vermoedden echter al zoiets. Zij drongen Sangiban een positie op in het centrum van de lijn recht tegenover de hoofdmacht van de Hunnen. Daar konden zij de Alanen verhinderen om over te lopen. Voor de Alanen negatief was dat zij daar de volle kracht van de Hunse aanval moesten opvangen, terwijl de Visigoten in staat waren om de Hunnen in de flank aan te vallen en uiteindelijk terug te drijven. Jordanes beschrijft niet of Sangiban de strijd overleefde. In ieder geval werden de Alanen van Aurelianum een paar jaar later door de Visigoten verslagen. Zij gingen daarna op in het Gotische koninkrijk Toulouse. (nl)
- Сангиба́н (V век) — вождь аланов, расселённых в Галлии в качестве федератов Западной Римской империи. (ru)
- Sangiban – król Alanów spod Orleanu, zginął w bitwie na Polach Katalaunijskich. W ostatni dzień roku 406 n.e. doszło do przerwania granicy rzymskiej na Renie, w wyniku czego cała Galia została „zalana” przez Swebów (Swewów), Wandalów i Alanów, do których później dołączyli Burgundowie. W 409 r., gdy Swebowie i Wandalowie postanowili podążyć dalej ku Hiszpanii doszło do rozłamu wśród Alanów. Na południe pomaszerowali Alanowie pod wodzą króla Respendiala, którego następcą był Addaks zabity w czasie wojny z Wizygotami (416-418). Inni Alanowie pod wodzą Goara (zm. 446/450) zostali w Galii, zawarli sojusz z Rzymem i osiadli w okolicach Orleanu. Po Goarze władał nimi Sangiban. Przed bitwą na Polach Katalaunijskich Attyla próbował przeciągnąć Sangibana i jego ludzi na swą stronę, w czym przeszkodził mu Aecjusz, który umieścił Sangibana z jego wojskiem w centrum własnego szyku, tym samym uniemożliwiając niedoszłemu zdrajcy Rzymu ewentualną ucieczkę w czasie bitwy.W trakcie bitwy Sangiban został jako pierwszy zaatakowany przez Attylę, nie dostał wsparcia ze strony Aecjusza, dla którego był niewygodnym sojusznikiem, jego oddziały zostały rozbite, a sam Sangiban zginął. (pl)
- Сангібан (V століття) — король галльських («орлеанських») аланів (не пізніше 415 — ?), розселених у Галлії як федерати Західної Римської імперії. (uk)
|
| gold:hypernym
| |
| prov:wasDerivedFrom
| |
| page length (characters) of wiki page
| |
| foaf:isPrimaryTopicOf
| |
| is Link from a Wikipage to another Wikipage
of | |
| is commander
of | |
| is successor
of | |
| is commander
of | |
| is successor
of | |
| is foaf:primaryTopic
of | |
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)