| rdfs:comment
| - Triumf (latinsky triumphus) byla veřejná oslava konaná ve starověkém Římě na počest vítězného vojevůdce. Senát v období římské republiky přiznával tuto poctu veliteli, který dosáhl velkého vojenského vítězství vedoucího k završení války a jehož provolalo vojsko na bitevním poli imperátorem. Vítězství muselo být vybojováno ve spravedlivé válce (bellum iustum) a v rozhodující bitvě muselo padnout alespoň 5000 nepřátel. Triumf mohl být přiznán jen nejvyšším magistrátům, jimž náleželo imperium. V dobách římské říše byl vyhrazen osobě císaře a zpočátku také jeho nejbližším příbuzným. Vítězní vojevůdci bývali odměňováni nižší formou triumfu nazývanou (ovatio), případně obdrželi triumfální odznaky (ornamenta triumphalia). (cs)
- Triomf (Triumphus) era el màxim honor que es podia donar a una persona en l'antiga Roma, gairebé sempre era dedicat a un general després d'una victòria i s'acompanyava amb una celebració desfilant pels carrers principals de la ciutat. El primer triomf es va dedicar a Ròmul per haver vençut els Ceninensi (poble d'origen sabí), que va ser aclamat pels romans en una passejada que va començar al capitoli, passant per la via Sacra, el fòrum i acabant al temple de Júpiter Feretri. (ca)
- Ein Triumph (lateinisch triumphus; auch Triumphzug) war im antiken Rom der feierliche Einzug eines siegreichen Feldherrn, der von seinen Soldaten zum Imperator ausgerufen worden war, in die Stadt Rom. Im übertragenen Sinn werden Siegesfeiern in den verschiedensten Zusammenhängen als Triumph bezeichnet. (de)
- Le triomphe (triumphus en latin) est une cérémonie romaine au cours de laquelle un général vainqueur défile dans Rome à la tête de ses troupes. À défaut de ce triomphe majeur, un général vainqueur pouvait recevoir une ovatio (ovation). Cette cérémonie comprend depuis l'époque républicaine un adventus (entrée du général dans Rome), suivie d'une procession menant le vainqueur sur son char au Capitole, où il offre un sacrifice à une des trois divinités de la Triade capitoline, Jupiter Capitolin. À partir d'Auguste, le triomphe est réservé à l'empereur et à la famille impériale. « Après que Constantin Ier a refusé de sacrifier au Capitole, en 312, le triomphe est transposé en adventus, qui a entre-temps acquis un aspect plus militaire ». (fr)
- Il trionfo era il massimo onore che nell'antica Roma veniva tributato con una cerimonia solenne al generale che avesse conseguito un'importante vittoria. Il primo a ottenerlo fu Romolo, il quale, dopo aver ucciso il re dei Ceninensi, poté celebrarlo percorrendo la via Sacra nel foro romano e salire sul Campidoglio, deponendo nel tempio di Giove Feretrio gli spolia opima. Non fu invece possibile per il triumphator utilizzare un cocchio, per percorrere questo tragitto, come accadde in seguito, a partire dai Tarquini (VII secolo a.C.). Gli stessi Fasti trionfali celebrano per l'anno 752/751 a.C.: (it)
- Een triomftocht (Latijn triumphus; Oudgrieks θρίαμβος) was in het oude Rome de feestelijke intocht van een zegevierende legeraanvoerder, die door zijn soldaten tot imperator was uitgeroepen, waarbij de legioenen met hun "triomferende" bevelhebber bij uitzondering door de straten van Rome mochten trekken. Later werd triomftocht in overdrachtelijke zin gebruikt voor elke zegetocht. (nl)
- Triumf (z łac. triumphus) – w antycznym Rzymie najwyższe wyróżnienie jakie otrzymywał wódz za swe zwycięstwa na polu walki. Początkowo miał charakter religijny, związany z oczyszczeniem żołnierzy biorących udział w walce. Z czasem ewoluował w kierunku okazałego widowiska mającego na celu uczczenie zwycięskiego wodza i jego żołnierzy. Rozróżniano dwa rodzaje triumfów: triumphus curulis (tzw. wielki triumf), podczas którego triumfator jechał na rydwanie, i ovatio, gdy wódz jechał konno. (pl)
- Триумф (лат. triumphus) в Риме — торжественное вступление в столицу победоносного полководца и его войска. Триумф выработался постепенно из простого вступления в город возвращавшихся по окончании войны солдат и из обычая военачальников приносить благодарение богам, даровавшим победу. С течением времени триумф стал допускаться лишь при наличии целого ряда условий. (ru)
- Triumf (latin triumphus; även romersk triumf eller triumftåg) var det festliga intåg i Rom som en fältherre höll med sin segerrika krigshär; segertåg. Triumfen var både en folkfest och en religiös rit. Ordet triumf kommer från grekiskans θρίαμβος, Thriambus, vilket var en hymn till Dionysos. (sv)
- 凯旋儀式（拉丁語：triumphus，古希臘語：θρίαμβος，羅馬化：thríambos）是古罗马授予取得重大军事成果，特别是那些获得打赢了一整场战争的军事将领的庆祝仪式。对于统治罗马的贵族而言，凯旋儀式是最大且最受欢迎的荣耀。 获得凯旋式的将领被称为凯旋者（或凯旋英雄，拉丁語：vir triumphalis），并且有权在其余生中保留使用这一称号的权利。在他死后，每当其家族举行葬礼时，都会雇佣一名演员戴上他的死亡面具（拉丁語：imago），穿上其在凯旋儀式上穿着过的紫色绣金的刺绣托加相同的托加，以彰显其生前的成就。 (zh)
- احتفال النصر الروماني (باللاتينية: triumphus) كان احتفالاً عاماً وطقساً دينياً في روما القديمة، يُقَام على الملأ للاحتفال بنجاح قائد عسكريٍّ كبير قادة الجيوش الرومانية للنصر في خدمة الدولة أو - بالأصل على الأقل - ضد دولة أجنبية. في تقاليد الجمهورية الرومانية الأصيلة، لم تكن صلاحية إعلان احتفال بالنصر متاحة إلا لمجلس الشيوخ ذاته. خلال عهد الزعامة، أصبحت احتفالات النصر مظهراً سياسياً، حتى أنها باتت إجراءً شكلياً يهدف لترسيخ السلطة والشرعية الإمبراطورية. إن بداية هذا التقليد غير معروفة بجذورها، حيث يرجعها بعد المؤرخين إلى العهود الأسطورية الأولى لمدينة روما. (ar)
- Ο ρωμαϊκός θρίαμβος, λατιν.: triumphus ήταν μία πολιτική τελετή και θρησκευτική ιεροτελεστία της αρχαίας Ρώμης, που πραγματοποιείτο για να εορτάσει και να αγιάσει δημόσια την επιτυχία ενός στρατιωτικού διοικητή, που είχε οδηγήσει τις ρωμαϊκές δυνάμεις στη νίκη, κάτω από την υπηρεσία του κράτους ή για ορισμένες ιστορικές παραδόσεις, ή εκείνου που είχε ολοκληρώσει επιτυχώς έναν ξένο πόλεμο. (el)
- Triumfo laŭ esperantlingvaj vortaroj kiel Plena Ilustrita Vortaro aŭ ReVo estas "granda venko, granda sukceso montriĝanta per eksteraj signoj". Ĉe la antikvaj Romanoj, triumfo precipe simboliĝis per pompa kaj solena eniro de militestro post granda venko post fiera reveno al la imperia ĉefurbo. Jam antaŭ la la honoriga procesio en la ĉefurbon, la soldatoj post la milita venko solene deklaris sian armeestron imperator ("reganto") kaj per tio preparis la honorigon. En pli abstrakta senco, post falo de la Romia Imperio venkaj festoj en plej diversaj kontekstoj nun nomatas triumfo - la vortuzo do ĝeneraliĝis nur post la origine specifa antikva signifo. (eo)
- El triunfo (triumphus) era una ceremonia civil y un rito religioso de la antigua Roma, que se llevaba a cabo para celebrar y consagrar públicamente el éxito de un comandante militar que había conducido a las fuerzas romanas a una victoria al servicio del Estado u, original y tradicionalmente, a uno que había culminado con éxito una campaña militar en el extranjero. El triunfo fue intencionadamente imitado por los estados medievales y posteriores con la celebración de los «desfiles reales» y otros eventos ceremoniales. (es)
- The Roman triumph (triumphus) was a civil ceremony and religious rite of ancient Rome, held to publicly celebrate and sanctify the success of a military commander who had led Roman forces to victory in the service of the state or in some historical traditions, one who had successfully completed a foreign war. (en)
- Pawai kemenangan (bahasa Latin: triumphus) adalah upacara adat sekaligus ibadat masyarat Romawi Kuno, yang diselenggarakan untuk merayakan sekaligus mensyukuri keberhasilan seorang panglima dalam memimpin bala tentara Romawi meraih kemenangan sebagai tanda bakti kepada negara. Mula-mula bangsa Romawi menyelenggarakan pawai kemenangan untuk mengelu-elukan anak bangsa yang berjaya mengalahkan pihak asing. Negara-negara Eropa pada Abad Pertengahan maupun abad-abad sesudahnya secara sadar meniru pawai kemenangan bangsa Romawi Kuno dengan menciptakan pawai maupun pawai-pawai seremonial lainnya. (in)
- ローマの凱旋式（がいせんしき、triumphus）は、古代ローマにおける市民儀式、および宗教的典礼であり、国家の勝利に貢献した司令官を民衆の前で讃えるイベントである。 凱旋式の日、将軍はレガリア（王位の象徴）として月桂樹の冠をかぶり、金糸で刺繍した紫色のトガを着用した。これはその将軍が、半ば神聖で、君主に近い存在と認められていたためであり、その顔を（神であることを示す）赤く塗ることも知られている。凱旋将軍は4頭立ての戦車に乗り、非武装の兵士、捕虜、戦利品を従えてローマ市内を行進した。最後にカピトリヌスの丘のユピテル・オプティムス・マキシムス、ユーノー、ミネルウァ神殿で、神々に対して犠牲と勝利の証拠を捧げた。共和政ローマ時代の「」（モス・マイオルム）に従い、このような特別な時間であるにもかかわらず、将軍はローマ元老院、市民、神々の代理として、威厳を持ちかつ謙虚に振舞った。同時に、凱旋式は宗教的および軍事的儀式としてだけでなく、自己宣伝のための特別な機会を提供した。 凱旋式の様式は、中世以降にヨーロッパの王族が真似るようになった。 (ja)
- O triunfo romano (em latim: triumphus, a partir do grego θρίαμβος) era uma cerimônia civil e rito religioso da Roma Antiga, feito para homenagear publicamente o comandante militar (duque; dux em latim) de uma guerra ou campanha no estrangeiro notavelmente bem sucedida e para exibir as glórias da vitória romana. Aqueles que recebiam esta distinção eram denominados triunfadores (triumphatores). (pt)
- Тріу́мф (від лат. triumphus) у Стародавньому Римі — урочистий вступ у столицю полководця-головокомандуючого та його армії (від Марсова поля на Капітолій) після переможного закінчення війни. У день свого тріумфу генерал носив лавровий вінок, повністю фіолетову, вишиту золотом тріумфальну тогу пікта та регалії, які ідентифікували його як божественного. За деякими даними, його обличчя було пофарбовано в червоний колір, можливо, наслідуючи найвищого й наймогутнішого бога Риму, Юпітера. Полководець їхав у колісниці на чотирьох білих конях вулицями Риму беззбройною процесією зі своєю армією, полоненими та здобиччю війни. У храмі Юпітера на Капітолійському пагорбі він приносив жертву і знаки своєї перемоги богу Юпітеру. (uk)
|
p47fgtXXFastitriumphales.jpg)
.jpg)
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)