| rdfs:comment
| - La musique postmoderne est, soit la musique de l'ère postmoderne, soit la musique qui applique l'idéologie de la postmodernité. Comme son nom l'indique, le mouvement du postmodernisme s'est formé en réaction, ou plutôt comme un dépassement de la musique moderne. De fait, la musique postmoderne s'est généralement définie à la fin du XXe siècle en opposition à la musique moderne. Une œuvre peut être soit moderne, soit postmoderne, mais pas les deux. (fr)
- Postmodern music is music in the art music tradition produced in the postmodern era. It also describes any music that follows aesthetical and philosophical trends of postmodernism. As an aesthetic movement it was formed partly in reaction to modernism but is not primarily defined as oppositional to modernist music. Postmodernists question the tight definitions and categories of academic disciplines, which they regard simply as the remnants of modernity. (en)
- ポストモダン音楽とは、ポストモダン時代に制作された芸術音楽の伝統的な音楽である。また、ポストモダニズムの美学的・哲学的傾向に従った音楽も指す。 美学的運動としては、モダニズムへの反発から形成された部分もあるが、主にモダニズム音楽 (近代音楽)に対立するものとして定義されているわけではない。ポストモダニストは、学問分野の厳密な定義やカテゴリーに疑問を持ち、それらを単に近代の名残とみなしている。 (ja)
- Postmoderna muziko estas ambaŭ muzika stilo kaj muzika kondiĉo. Kiel stilo, postmoderna muziko enhavas karakterizaĵojn de postmoderna arto – tio estas, arto post modernismo (vidu . Gi favoras eklektivismon en formo kaj muzika ĝenro, kaj ofte kombinas karaktarizaĵojn el diferencaj ĝenroj, aŭ dungas saltan tranĉan sekciadon. Ĝi havas tendencon esti mem referencema kaj ironia, kaj ĝi malklarigas la bordojn inter "alta arto" kaj "kiĉo". (2004) rezumas la trajtojn de moderna stilo kiel bricolage, , kaj hazardeco. (eo)
- La música posmoderna se ha entendido desde dos perspectivas; como música de la , o como música que sigue las tendencias estéticas y filosóficas del posmodernismo. Aunque para muchos el movimiento posmoderno formó parte de la reacción contra el modernismo, no toda la música posmoderna se define principalmente en oposición a la música moderna; esta etiqueta ha sido usada por críticos y teóricos. (es)
- La musica postmoderna è sia uno stile musicale che una condizione musicale. Come stile musicale, la musica postmoderna ha le caratteristiche dell'arte postmoderna; cioè dell'arte dopo il modernismo. Favorisce l'eclettismo sotto forma di genere musicale, e spesso combina le caratteristiche di diversi generi. Tende ad essere autoreferenziale e ironica, e sfuma i confini tra l'arte e il kitsch. Altre volte la musica postmoderna recupera stilemi del passato ritenendoli archetipicamente legati all'essere umano in modo pre-culturale e quindi si contrappone all'idea modernista di evoluzione estetica. In tal senso si contrappone violentemente alle avanguardie del '900. (2004) riassume i tratti dello stile postmoderno in bricolage, e casualità. (it)
- Postmodernistyczna muzyka – określenie określające muzykę komponowaną od lat siedemdziesiątych XX w. Jest to nie tyle „muzyka postmodernistyczna”, ile „muzyka w postmodernistycznym świecie”, wywodząca się „z wielości kultur i środowisk, z których wywodzili się kompozytorzy”. Cechy typowe lub najważniejsze utworów określanych jako postmodernistyczne: (pl)
- Музыка постмодернизма может быть рассмотрена как музыка эпохи постмодерна или музыка, которая следует эстетическим и философским направлениям постмодернизма. Как музыкальный стиль, постмодерн включает характерные черты художественного постмодерна — это искусство после модернизма (см. Модернизм в музыке). Он характеризуется сочетанием различных музыкальных стилей и жанров. Характерно также самокопание и ироничность, желание стереть границы между «высоким искусством» и китчем, (Д. Олбрайт. Daniel Albright , 2004). (ru)
- Стосовно музики постмодернізм може бути розглянутий як стиль та як стан. Як музичний стиль, постмодерн включає характерні риси мистецького постмодерну — це мистецтво після модернізму (див. Модернізм у музиці). Він характеризується поєднанням різних музичних стилів та жанрів, полістилістикою. Характерна також самовідносність та іронічність, стертя кордонів між «високим мистецтвом» та кітчем, Д. Олбрайт (2004) охарактеризовує постмодерн, як тотальний колаж, полістилізм та випадковість. (uk)
|
| reference
| - Gagné, Nicole V. 2012. Historical Dictionary of Modern and Contemporary Classical Music. Historical Dictionaries of Literature and the Arts. Lanham, Maryland: Scarecrow Press. . (en)
- Meyer, Leonard B. 1994. Music, the Arts, and Ideas: Patterns and Predictions in Twentieth-Century Culture, second edition. Chicago and London: University of Chicago Press. . (en)
- Born, Georgina. 1995. Rationalizing Culture: IRCAM, Boulez, and the Institutionalization of the Musical Avant-Garde. Berkeley, Los Angeles, and London: University of California Press. (en)
- Sanches, Pedro Alexandre. 2000. Tropicalismo: Decadência Bonita do Samba. São Paulo: Boitempo Editorial. (en)
- Carl, Robert. 1990. "Six Case Studies in New American Music: A Postmodern Portrait Gallery". College Music Symposium 30, no. 1 : 45–63. (en)
- Pasler, Jann. 2001. "Postmodernism." The New Grove Dictionary of Music and Musicians, second edition, edited by Stanley Sadie and John Tyrrell. London: Macmillan Publishers. Reprinted, Oxford Music Online, . (en)
- Harvey, D. 1990. The Condition of Postmodernity. Oxford: Basil Blackwell. . (en)
- Smart, Barry. 1993. Postmodernity. Key Ideas, series editor Peter Hamilton. London and New York: Routledge. . (en)
- LeBaron, Ann. 2002. "Reflections of Surrealism in Postmodern Musics". In Postmodern Music/Postmodern Thought, edited by Judy Lochhead and Joseph Aunder, 27–74. New York: Routledge. . (en)
- Butler, Christopher. 1980. After the Wake: An Essay on the Contemporary Avant-Garde. Oxford: Clarendon Press; New York: Oxford University Press. (en)
- Mankowskaya, Nadia. 1993. "L'esthétique musicale et le postmodernisme". New Sound: International Magazine for Music, no. 1:91–100. (en)
- Adorno, Theodor W. 2002. "On The Fetish-Character in Music and the Regression of Listening". In his Essays on Music, selected, with introductions, commentary, and notes by Richard Leppert; new translations by Susan H. Gillespie. Berkeley, 288–317. Los Angeles, and London: University of California Press. . (en)
- Sullivan, Henry W. 1995. The Beatles with Lacan: Rock 'n' Roll as Requiem for the Modern Age. Sociocriticism: Literature, Society and History Series 4. New York: Lang. . (en)
- Jameson, Fredric. 1991. Postmodernism, or, the Cultural Logic of Late Capitalism. Durham: Duke University Press. ; . (en)
- Fisher, Mark. 2009. Capitalist Realism: Is There No Alternative? Winchester, UK, and Washington, DC: Zero Books. . (en)
- Karolyi, Otto. 1994. Modern British Music: The Second British Musical Renaissance—From Elgar to P. Maxwell Davies. Rutherford, Madison, Teaneck: Farleigh Dickinson University Press; London and Toronto: Associated University Presses. . (en)
- Ofenbauer, Christian. 1995. "Vom Faltenlegen: Versuch einer Lektüre von Pierre Boulez' Notation I". Musik-Konzepte, nos. 89–90:55–75. (en)
- Morris, Geoffrey. 2009. "The Guitar Works of Aldo Clementi". Contemporary Music Review 28, no. 6 : 559–586. (en)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)