| rdfs:comment
| - Polabští Slované bylo etnikum západních Slovanů, které obývalo území dnešní Spolkové republiky Německa v oblasti mezi řekami Labem, Sálou a Odrou v době raného a vrcholného středověku.Etnikum zaniklo postupnou germanizací probíhající především během desátého až třináctého století. (cs)
- Los eslavos polabianos eran un conjunto de tribus eslavas que vivían a lo largo del río Elba, entre el mar Báltico y los Sudetes. Estas tribus ocuparon la región a finales del primer milenio y se dividían en los siguientes grupos: (es)
- Słowianie połabscy, Połabianie – jedna z grup Słowian wchodząca w skład plemion zachodniosłowiańskich z grupy plemion lechickich, zamieszkujące od VI wieku ziemie między Morzem Bałtyckim, Łabą, Hawelą i Odrą. Od wschodu graniczyli z Lubuszanami i Pomorzanami, od zachodu przez Limes Sorabicus oraz Limes Saxoniae z Sasami i Turyngami, od południa zaś z plemionami czeskimi. (pl)
- Polábios (em latim: Polabi) eram o povo eslavo mais ocidental na Idade Média, habitando o território cercado pelo rio Elba Inferior a oeste, o mar Báltico ao norte, o rio Óder Inferior a leste e a Lusácia ao sul. Seu nome deriva de po e Laba e significa "junto do Elba". No início do século IX, se agruparam em duas confederação, os obodritas e os . Havia várias tribos de lutícios e as duas mais importantes, os ratarowie e stodoranie, foram subjugadas por e Alberto I de Brandemburgo no século XII. Nos séculos XII e XIII, os demais polábios foram subjugados pelo Sacro Império Romano-Germânico. Apesar disso, a língua polábia, que está ligada ao polonês, subsistiu até o início do século XIX na atual Baixa Saxônia. (pt)
- Polabiska slaver och Elbeslaver är samlingsnamn för slaviska folkstammar som under medeltiden etablerade sig nära floden Elbe. Begreppet överlappar, men är inte identiskt med, germanernas begrepp vender. (sv)
- Пола́бські слов'я́ни (серб. Полапски Словени, в.-луж. Połobscy Słowjenjo; н.-луж. Połobske Słowjany, чеськ. Polabští Slované, пол. Słowianie połabscy) — західнослов'янські племена (балтійські слов'яни), що належали до Лехіцьких племен і населяли приблизно з кінця VI ст. до середини XII ст. схід, північ та північний схід сучасної Німеччини: території від гирла річки Лаба (Ельба) та її притоки Сала (Заале) на заході, до річки Одра (Водрем, Одер) на сході, від Рудних гір на півдні і до Балтійського моря на півночі. На сході межували із любушанами і поморянами, на заході з саксами, а на півдні із чеськими племенами.Полабські слов'яни були союзниками Ярослава I Мудрого (989–1010 рр.). (uk)
- 波拉比亞斯拉夫人（下索布語：Połobske słowjany，波蘭語：Słowianie połabscy，捷克語：Polabští slované）是一個統稱，適用於生活在今天德國東部的易北河沿岸的許多萊基特人（西斯拉夫）部落。大致的領土北起波羅的海，西起薩勒河和薩克森界牆，南起厄爾士山和，東起波蘭。他們也被稱為易北河斯拉夫人（德語：Elbslawen）或文德人。他們的名字來源於斯拉夫語po（意思是“旁邊/旁邊/沿著”）和易北河的斯拉夫語名稱（捷克語中的Labe和波蘭語中的Łaba）。 波拉比安斯拉夫人於6世紀開始在現代德國境內定居。自9世紀以來，他們在很大程度上被撒克森人和丹麥人征服，隨後被納入並逐漸融入神聖羅馬帝國。在接下來的幾個世紀裡，這些部落逐漸日耳曼化和同化。索佈人是波拉比亞斯拉夫人唯一保留其身份和文化的後裔。 (zh)
- السلاف البولابيون (باللغة الصوربية السفلى Połobske Słowjany، باللغة البولندية Słowianie połabscy، باللغة التشيكية Polabští Slované) هو مصطلح عام يشمل عدد من قبائل (Lechites) الذين عاشوا على طول ضفاف نهر الإلبه الموجودة في شرقي ألمانيا حالياً. امتدت المنطقة التي سكن فيها السلاف البولابيون من بحر البلطيق في الشمال جنوباً إلى جبال الخام والسوديت، ومن نهر الزاله وحدود سكسونيا في الغرب شرقاً إلى مملكة بولندا (في الفترة ما بين 966 - 1385). عرف هؤلاء القوم باسم سلاف نهر الإلبه، كما عرفوا باسم الونديون. تعود تسمية البولابيون إلى السلافية po Labe والتي تعني على نهر الإلبه. (ar)
- Els eslaus polabis (Baix sòrab: Połobske Słowjany, polonès: Słowianie połabscy, txec: Polabští Slované) és un terme col·lectiu que s'aplica a un conjunt de tribus lequites que vivien al llarg del riu Elba, en un territori delimitat per la mar Bàltica al nord, el Saale i la imaginària frontera anomenada Limes saxoniae a l'oest, les muntanyes Ore i els Sudets occidentals al sud, i Polònia per l'est. També han estat coneguts com els eslaus de l'Elba (en alemany: Elbslawen) o com a wends. El seu nom està compost per dos termes d'origen eslau po, que significa "de/al costat/al llarg", i tot seguit el nom del riu l'Elba (Labe en txec i Łaba en polonès). (ca)
- Polabiaj Slavoj aŭ Polabaj Slavoj (malsuprasorabe Połobske Słowjany, pole Słowianie połabscy, ĉeĥe Polabští Slované) estas kolektiva termino aplikita al nombro de Leĥaj triboj kiuj vivis laŭlonge de la rivero Elbo en kio estas nune Orienta Germanio. La proksimuma teritorio etendis el la Balta Maro norde, la Saale kaj la Limes Saxoniae (Saksa limo) okcidente, la Ercmontaro kaj la Okcidentaj Sudetoj sude, kaj Pollando oriente. Ili estis konataj ankaŭ kiel Elbaj Slavoj (germane Elbslawen) aŭ Vendoj. Ties nomo derivas el la Slava po, kun signifo "ĉe/apud/laŭlonge", kaj la Slava nomo por Elbo (Labe ĉeĥe kaj Łaba pole). (eo)
- Polabian Slavs (Lower Sorbian: Połobske słowjany, Polish: Słowianie połabscy, Czech: Polabští slované) is a collective term applied to a number of Lechitic (West Slavic) tribes who lived scattered along the Elbe river in what is today eastern Germany. The approximate territory stretched from the Baltic Sea in the north, the Saale and the Limes Saxoniae in the west, the Ore Mountains and the Western Sudetes in the south, and Poland in the east. They have also been known as Elbe Slavs (German: Elbslawen) or Wends. Their name derives from the Slavic po, meaning "by/next to/along", and the Slavic name for the Elbe (Labe in Czech and Łaba in Polish). (en)
- Slavia Polabian (bahasa Sorbia Hilir: Połobske Słowjany, bahasa Polski: Słowianie połabscy, bahasa Ceska: Polabští Slované) adalah istilah kolektif yang diterapkan pada sejumlah suku Lechite yang tinggal di sepanjang sungai Elbe di lokasi yang sekarang . Perkiraan wilayah yang membentang dari Laut Baltik di utara, dan di barat, dan di selatan, dan di timur. Mereka juga dikenal sebagai Slavia Elbe (bahasa Jerman: Elbslawen) atau Wend. Nama mereka berasal dari po Slavia, yang berarti "menurut/di samping/bersama", dan nama Salvia untuk Elbe (Labe di dalam bahasa Ceska dan Łaba di dalam bahasa Polandia). (in)
- Пола́бы, полабские славяне (н.-луж. Połobske Słowjany, польск. Słowianie połabscy, кашубск. Pòłabsczi Słowiónie) — историографический термин, принятый для обозначения большой группы западнославянских племён, населявших приблизительно с конца V века нашей эры до середины XIII века обширную территории от устья реки Лабы (Эльбы) и её притока реки Салы (Зале) на Западе, до реки Одры (Водры, Одера) на востоке, от Рудных гор на юге и до Балтийского моря на севере. Говорили на ныне вымершем поллабском языке. (ru)
|
_01.jpg)
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)