rdfs:comment
| - Der Pieninen-Felsengürtel (polnisch: Pieniński Pas Skałkowy) ist eine geologische Struktur aus dem Erdzeitalter des Jura in den Karpaten. Er ist nach dem Gebirgszug der Pieninen benannt. (de)
- Pieninské bradlové pásmo, někdy zkráceně jen bradlové pásmo (anglicky: klippen belt), je tektonicky a orograficky výrazné pásmo Západních Karpat. Bradlové pásmo je obloukovitého tvaru a tvoří hranici mezi Vnějšími a Centrálními Západními Karpatami. Utváří úzkou (19 až 0,4 km), ale až 600 km dlouhou tektonickou jizvu (suturu) po subdukci a kolizi části zemské kůry, ve které jsou zachovány pouze fragmentální sledy geologických vrstev a . Vyznačuje se výskytem pevnějších, hlavně vápencových skal – bradel, vyčnívajících ze zpravidla méně odolných slínitých a flyšových souvrství tvořících bradlový obal. Bradla jsou ke svému obalu ponejvíce v tektonickém vztahu, který však může mít rozmanitý charakter. Bloky mají většinou nebo izometrický tvar a jsou uloženy ve flyšových paleogenních vrstvách j (cs)
- The Pieniny Klippen Belt is in geology a tectonically and orographically remarkable zone in the Western Carpathians, with a very complex geological structure. It is a narrow (only 0.4 to 19 km) and extremely long (about 600 km) north banded zone of extreme shortening and sub-vertical strike-slip fault zone, with complex geological history, where only fragments of individual strata and facies are preserved. The Pieniny Klippen Belt is considered one of the main tectonic sutures of the Carpathians and forms the boundary between the Outer (externides a thin-skin thrustbelt) and (internal thick-skin thrustbelt). (en)
- Pieniński Pas Skałkowy, Pieniński Pas Skalicowy – wąski pas skał, zbudowany głównie z mało odpornych na wietrzenie wapieni, margli, łupków ilastych i iłowców kredowych, wśród których występują , bryły lub soczewy odporniejszych wapieni jurajskich. Wyznacza on granicę między Karpatami Zewnętrznymi a Karpatami Wewnętrznymi (na terenie Polski Karpatami Centralnymi). Tworzy wygięty na północ łuk o długości ok. 600 km i szerokości od kilkuset metrów do 20 km, od okolic Wiednia aż po Karpaty Marmaroskie w Rumunii. Nie tworzy jednak zwartego masywu górskiego, ponieważ na większości swojego obszaru przykryty jest trzecio- i czwartorzędowymi osadami. Miejscami wapienie jurajskie wyodrębnione w wyniku procesu denudacji wychodzą na powierzchnię w postaci izolowanych stromych form skalnych, na terenie (pl)
|